Tom, Rozdzial

  1     1, 1 |          poszła we świat - zaczęła Jagustynka~- Kto? - spytała Anna podnosząc
  2     1, 1 |          zapowietrzone - wybuchała Jagustynka i taki gniew ją przejął,
  3     1, 1 |            nierada tokowi rozmowy.~Jagustynka, że to długo nie mogła bez
  4     1, 1 |            znowu ze złym uśmiechem Jagustynka.~- Józek Banachów posyłał
  5     1, 1 |           wyganiali - dodała znowu Jagustynka.~- Tym się krzywda nie stanie,
  6     1, 1 |            kraja redlinę, szeptała Jagustynka sąsiadkom:~- A pono pierwszy
  7     1, 1 |       jeszcze głupi - zaczęła żywo Jagustynka. - Ho, ho, Boryna jeszcze
  8     1, 1 |           coś niecoś,a tylko stara Jagustynka wykrzykiwała wciąż namiętnie
  9     1, 4 |          tak zrobił! - wykrzyknęła Jagustynka, która zawsze bywała tam,
 10     1, 4 |         już się rządzą - krzyknęła Jagustynka nachylając się do nich ze
 11     1, 5 |     ostawał tylko Kuba z Witkiem i Jagustynka, przywołana, żeby jeść uwarzyła
 12     1, 6 |          nie ożenią! - zakrzyczała Jagustynka gdzieś z trzeciego zagona.~-
 13     1, 6 |            morza - mruknęła głucho Jagustynka i zamilkła, bo Józka rozgniewana
 14     1, 7 |         miał nie powydawane, a jak Jagustynka plotkowała, że mu to dzieuchy
 15     1, 7 |          wymył - zaczęła złośliwie Jagustynka.~- Poniechajcie - szepnęła
 16     1, 7 |   kwartałów czekać nie potrza...~- Jagustynka to nikomu dobrego słowa
 17     1, 7 |        odciąga od głowy - mruknęła Jagustynka i chciała dalej coś o tym
 18     1, 7 |        siebie! - zakrzyknęła ostro Jagustynka.~- Byłam już za chłopem...
 19     1, 7 |       wszyscy ludzie?... - wątpiła Jagustynka.~- A żebyście wiedzieli,
 20     1, 7 |         tym zrządzeniem boskim, aż Jagustynka, która była pilnie słuchała,
 21     1, 7 |          to przypowiastki różne.~- Jagustynka to wszystko wiedzą...~-
 22     1, 7 |           gdzie zgubi...~Taka była Jagustynka...~Rozchodzić się już mieli,
 23     1, 7 |    otwierał drzwi i wyprowadzał...~Jagustynka na odchodnym rzekła w głos:~-
 24     1, 8 |           wreszcie pozostał sam, z Jagustynką ino, która była ostała z
 25     1, 8 |        kiej świderkiem - myślał.~A Jagustynka łaziła po chałupie i obejściu
 26     1, 8 |     wnątrzu.~- A gryzie, gryzie.:.~Jagustynka przysiadła na przyzbie,
 27     1, 9 |            kowalowie, szła Józka z Jagustynką, a na końcu kusztykał Kuba
 28     1, 9 |             śmierć. . .~Jambroży z Jagustynką i Kłąb stary klęczeli przy
 29     1, 9 |         było dość, bo i Jambroży z Jagustynką i Kłębem przyszli, i Kuba
 30     1, 10|      niedługo to trwało, bo wpadła Jagustynka i jakby od niechcenia mówiła:~-
 31     1, 10| powiedziała tak ostro kowalowa, aż Jagustynka się obraziła i poszła na
 32     1, 11|            chodziła, przekładała i Jagustynka , ale jak to ona, zawżdy
 33     1, 11|        Dominikowa, synowie, kowal, Jagustynka uwijali się raźno z pełnymi
 34     1, 11|         coraz bardziej, gdy Ewka z Jagustynką weszły, niosąc przed sobą
 35     1, 11|      gospodynie brały ją do tańca.~Jagustynka, że sobie już podpiła, ujęła
 36     1, 12|           po Antkach, gdzie Ewka z Jagustynką wieczerzę narządzały, aż
 37     1, 12|            gruchnęła śmiechem.~- Z Jagustynką was zmówimy! - wołały kobiety. .~-
 38     2, 14|        Stacho powiedał przecie, że Jagustynka za nią robi, a ona do białego
 39     2, 15|   przeniósł do Abramka na piwo; to Jagustynka zapozwała znowu dzieci do
 40     2, 15|           sam koło krów chodzi i z Jagustynką wszystko obrządza, byle
 41     2, 16|      podnosząc się drzwi otwierać.~Jagustynka to była, stanęła pokornie
 42     2, 16|           i tak niemało - szepnęła Jagustynka.~- Grzech panuje, to złość
 43     2, 16|          różne różności.~A w końcu Jagustynka, która cały czas w cichości
 44     2, 16|      odmień; nie szmaty! - rzuciła Jagustynka.~- Sama mu powróci, sama,
 45     2, 17|      woniejącą gałęź, na to weszła Jagustynka, ale dzisiaj była już po
 46     2, 17|       Boryna się nie odezwał, wiec Jagustynka zwróciła się do Nastki:~-
 47     2, 17|           Boryny jeszcze nie było. Jagustynka siedziała przed kominem
 48     2, 17|         przy graniu - zaśmiała się Jagustynka.~Ale skrzypki ucichły, dopiero
 49     2, 17|          dworu? - rzuciła znacząco Jagustynka.~- Przeszkadza to wama?~-
 50     2, 17|           było prawie pusto, jedna Jagustynka drzemała pod kominem, a
 51     2, 19|          na sąsiadów - tylko jedna Jagustynka chodziła od kupy do kupy,
 52     2, 20|          nowe wkradał, juści, że i Jagustynka często zachodziła, chętnie
 53     2, 20|          Wielce jej w tym pomagała Jagustynka, bo raz z cicha zaczęła:~-
 54     2, 20|            Ale głównie pomagała im Jagustynka, tak się umiała wkraść w
 55     2, 20|           wierzcie wszystkiemu, co Jagustynka przynosi, zła to kobieta!~-
 56     2, 24|            się z nawrotem, że sama Jagustynka obrządzała gospodarstwo,
 57     2, 25|           przyszedł nieco później, Jagustynka jęła mu wszystko opowiadać
 58     3, 26|           spotkała się oko w oko z Jagustynką.~- Jagata! - krzyknęła tamta
 59     3, 26|        Powiedziała mi już to słowo Jagustynka, jeno uwierzyć nie mogłam.~-
 60     3, 27|       szlachtować i mięso sprawić. Jagustynka też pomoże.~- To bym raniuśko
 61     3, 27|           czego gorszego, żeby nie Jagustynka, która nadeszła na ten czas
 62     3, 27|           kilka starszych kobiet z Jagustynką na czele pogadywały różności,
 63     3, 28|            przywlekli je na ganek. Jagustynka przyjdzie, to niechby pomyła
 64     3, 28|       swoim zwyczajem przekpinki z Jagustynką, tęgo zajętą wyparzaniem
 65     3, 28|     pijatykę - zauważyła złośliwie Jagustynka.~- Prawda wasza, babciu,
 66     3, 28|         szkoda, ile że ostatnie...~Jagustynka cisnęła się ze złością,
 67     3, 28|   dwadzieścia i dwie kopy - rzekła Jagustynka.~- Kiej nastał, to pono
 68     3, 28|         wieprzkowi? - zaśmiała się Jagustynka. ~- Nie mogliście to po
 69     3, 28|      przyjdzie! - zauważyła ciszej Jagustynka.~- Moiście, dyć jeno wojną
 70     3, 28|           szepnęła ze współczuciem Jagustynka.~- Nie bójcie się, wytrzymam,
 71     3, 28|            ozwała się z uśmiechem.~Jagustynka aż głową pokiwała z podziwu
 72     3, 28|    obrzynał mięsiwo na kiełbasy, a Jagustynka, rozłożywszy połcie na stole;
 73     3, 28|       sposobem, a wielce szydliwie Jagustynka.~- Wama ino prześmiechy
 74     3, 28|       ślepiami, nawet nieustępliwa Jagustynka przymilkła trwożnie.~Jakże,
 75     3, 28|           wam przeciech! - radziła Jagustynka szprycując mięso w długachne
 76     3, 28|        złego nie stanie - szepnęła Jagustynka, ale chociaż w niezgodzie
 77     3, 28|          samą północą skończyli, a Jagustynka jeszcze nie wróciła.~- Plucha
 78     3, 28|            spać, już nie czekając.~Jagustynka zaś dopiero nazajutrz rano
 79     3, 28|            ale zmyślna - zauważyła Jagustynka.~- Juści, co zmyślna wielce,
 80     3, 29|            w chałupie go nie ma! - Jagustynka zjawiła się przed nim niespodziewanie.~
 81     3, 29|        pędem wybiegła z chałupy, a Jagustynka rozcierająca w cebratce
 82     3, 29|           a kiej Hanka powróciła z Jagustynką z kościoła, też wzięła patrzeć,
 83     3, 30|            choćby, po śniadaniu.~- Jagustynka chciała się z wami zabrać
 84     3, 30|     chałupą, kiej wpadła zadyszana Jagustynka.~- Mało co nie czekałam
 85     3, 30|        dojęły!- użalała się wesoło Jagustynka wpadając do chałupy.~- Niby
 86     3, 30|            wczorajszym? - szepnęła Jagustynka susząc plecy przed kominem.~-
 87     3, 30|               A zarno no kościele.~Jagustynka wraziła głowę przez okno
 88     3, 30|           Ojca i Syna! - krzyknęła Jagustynka dojrzawszy naraz kupę ziemi
 89     3, 30|      obaczyć, ale domowi wracali i Jagustynka, krzątając się kiele obiadu,
 90     3, 30|          przychodzą! - zgromiła go Jagustynka.~- Jak taka się przy robocie
 91     3, 30|      pisarza i strażników.~Właśnie Jagustynka była rozpowiadała o tym,
 92     3, 30|      portkami zaleci... - szepnęła Jagustynka spod chałupy.~- A wy to
 93     3, 30|          Józką, Weronka z dziećmi, Jagustynka, Kłębowa i Pietrek prawie
 94     3, 30|       ciałem się stało! - szepnęła Jagustynka Kozłową wspominając.~- Kara
 95     3, 31|         się uniesła z pościeli, że Jagustynka przechwyciła ją jeszcze
 96     3, 31|       widno! - objaśniła po chwili Jagustynka, znowu zabierając się do
 97     3, 31|    kiełbasie już pachnęła z michy.~Jagustynka czyniła przyjęcie, bo Józka
 98     3, 31|          języka w gębie! - zaczęła Jagustynka.~- Bo se po cichu miarkuje,
 99     3, 31|           je przepłaci! - mruknęła Jagustynka.~- Pewnie, że bywają i złe,
100     3, 31|         Dominikowa.~Rozsrożyła się Jagustynka, czując, że to jej przymawia.~-
101     3, 31|      wiatru w polu! - zaśmiała się Jagustynka.~- Pewnie po susz do lasu
102     3, 31|    Pewnikiem bękarta! - zawarczała Jagustynka, siedząca z boku.~Nie zważali
103     3, 31|         czego! - powstała na niego Jagustynka.~- Śmiałbym to, kiej chodzi
104     3, 31|        bose ani spojrzy - szepnęła Jagustynka, jaże Jaguś w ogniach stanęła
105     3, 32|            zawzięcie.~Dopędziła ją Jagustynka.~- Juści, że wiecie! no,
106     3, 32|         tym czytał! - poprawiła go Jagustynka.~- Wszystkie, zbójów przecież
107     3, 32|      przyciesie.~Powiedła je zaraz Jagustynka przez przełaz nad polną
108     3, 32|           nie potrzeba! - zgromiła Jagustynka.~Przygięły się do roli,
109     3, 32|   rozjazdach! - zakpiła po swojemu Jagustynka. ~- Chudziaki, biedota,
110     3, 32|            kołku! - przedrzeźniała Jagustynka, jaże wszystkie śmiechem
111     3, 32|        takim pyskaczem i ozornicą? Jagustynka nawydziwiała nad nią, co
112     3, 32|            Dom ostał prawie pusty, Jagustynka poleciała do swoich, Józka
113     3, 33|            że w chałupie była jeno Jagustynka z Józką: płótno zmoczone
114     3, 34|            osypuje z komornicami i Jagustynką, zaś Pietrek pojechał do
115     3, 34|           by zrobiły! - zaszydziła Jagustynka.~- Cichocie, nie pora na
116     3, 34|        wieczora zaglądała do niej.~Jagustynka musiała cosik zmiarkować,
117     3, 34|           piskliwie pokrzykując, a Jagustynka przedarłszy się do środka
118     3, 36|             wyrobnikom żaś Hanka z Jagustynką; przysiadły na trawie w
119     3, 36|            wtrąciła się po swojemu Jagustynka, ale któryś rzekł:~- Kowal
120     3, 36|           kowalowa nieodstępnie, a Jagustynka chciała go okadzać.~- Dajcie
121     3, 36|            obchodzić cudze sprawy? Jagustynka robiła wieczorne porządki,
122     4, 37|          izbę zamknął, by wespół z Jagustynką i Jagatą, która się była
123     4, 37|          oborę i oprzej się!~Nawet Jagustynka była jakaś markotna, bo
124     4, 37|    nadstawia na nowinki - warknęła Jagustynka.~- Bo złe dzieci tak by
125     4, 37|        łóżka chciwie bobrowały.~Aż Jagustynka ozwała się kąśliwie: ~-
126     4, 37|     deskach się zmieści - szepnęła Jagustynka, zaś Jagata przerywając
127     4, 37|            jałowcowego dymu, jakim Jagustynka wykadzała izby i sienie.~
128     4, 37|          co przez złość! - podjęła Jagustynka, ale żadnej już się nie
129     4, 37|              ozwała się po swojemu Jagustynka.~- Nie pora na przekpinki -
130     4, 37|   półkoszki wymoszczone słomą, zaś Jagustynka tajnie, bych księża nie
131     4, 37|           flachę w nową kolejkę, a Jagustynka chleb roznosiła.~Kobiety
132     4, 37|     zapłakała strachliwie.~- Na to Jagustynka strzepnęła palcami trzy
133     4, 38|   piekiełko, niezgorsze - wyrzekła Jagustynka.~- Mało to i tak swarów,
134     4, 38|      odsiedzi w kreminale - gadała Jagustynka - używał jucha, niechże
135     4, 38|  przewiązanymi jeszcze oczami, ale Jagustynka nie przepuściła okazji.~-
136     4, 38|          do drugich nie dorwała...~Jagustynka już nie odrzekła, ścisk
137     4, 40|        Jezus! - prawiła po swojemu Jagustynka.~- Pan Jezus by ta stworzył
138     4, 40|            brzucho! - zaśmiała się Jagustynka. - Sam go nie udźwignie
139     4, 40|           nie wytrzymała! - mówiła Jagustynka.~- Ani ja! Bych się jeno
140     4, 40|    Poczekaj, zgodzę ci dziewkę, bo Jagustynka tyla, ci pomaga, co ten
141     4, 41|             zaś w końcu wlekła się Jagustynka, zgarbiona pod ciężarem
142     4, 41|    pobiegła w dyrdy ku chałupie.~A Jagustynka nie doczekawszy się od niego
143     4, 41|          miała bystre, a odpasiona Jagustynka też za nimi patrzała i drugie
144     4, 42|              rzekła z prześmiechem Jagustynka.~- Ale w takich nóg se człowiek
145     4, 42|         pod chałupą, przylazła też Jagustynka i tak se wraz pogadywali,
146     4, 42|      pierzynę, Nastuś - ozwała się Jagustynka.~- Co wam też w głowie!
147     4, 42|            jakąś sprawę w sieni, a Jagustynka rzekła na odchodnym:~- Nie
148     4, 42|            ktosik o tym wspomniał, Jagustynka wykrzyknęła po swojemu: ~-
149     4, 43|        kiej się tak pogarszało, że Jagustynka wzbroniła ją wynosić na
150     4, 43|        żadnej z przyjaciółek, gdyż Jagustynka, mająca ją w opiece, kijaszkiem
151     4, 43|       śladów, toteż jeno ukradkiem Jagustynka smarowała ją maścią, gdyż
152     4, 45|            o piątą nogę - wtrąciła Jagustynka - tam jest w przygodzie
153     4, 46|           co przyjechały - zaczęła Jagustynka przystępując do nich.~Zbiły
154     4, 47|  rozpowiadać różnoście, gdy wpadła Jagustynka.~- Wiecie - wrzeszczała -
155     4, 47|            rzeczy, aż im przerwała Jagustynka:~- Psu na budę taka sprawiedliwość!
156     4, 47|          powstając na Tereskę, ale Jagustynka zapalczywie broniła.~- Tereska
157     4, 48|        paliły się pobok jej głowy, Jagustynka odganiała muchy wielką gałęzią,
158     4, 48|          do miasta - zaszeptała mu Jagustynka. - Ostawiła im sporo, to
159     4, 48|           się jej dziwowali, tylko Jagustynka pokręciła głową i rzekła
160     4, 49|     święcie uwierzyły, tylko jedna Jagustynka ozwała się gniewnie:~- Klituś