Tom, Rozdzial

  1     1, 1 |           prostując się, i ruszyli wszyscy do ucałowania rąk dobrodzieja
  2     1, 2 |           czarna, spieniona.~Stali wszyscy dokoła pochyleni i patrzyli
  3     1, 2 |          różnie, jak we świecie. A wszyscy piszczą, a narzekają, jak
  4     1, 2 |            pacierz.~A że spali już wszyscy, rozzuł się po cichu i zaraz
  5     1, 3 |         się po nocach tłucze?... A wszyscy w Lipcach wiedzą, co na
  6     1, 4 |        ogromnych żytnich snopów, a wszyscy dążyli wolno ku kościołowi
  7     1, 4 |         Ksiądz wszedł na ambonę, i wszyscy zadarli głowy i wpatrywali
  8     1, 4 |        malwy rozkwitłe, a że razem wszyscy mówili, to ino szum szedł
  9     1, 4 |         zawsze bywała tam, gdzie i wszyscy, bo chociaż nie pijała,
 10     1, 4 |        wsparli się mocno na rękach wszyscy oczy utkwili w kowala, któren
 11     1, 4 |          babie powiedzenie nic - a wszyscy we szkołach się uczą, we
 12     1, 5 |         przed Godami, więc się nań wszyscy szykowali należycie.~Już
 13     1, 5 |     przyrządzone na jutro - siedli wszyscy razem do wieczerzy w Borynowej
 14     1, 5 |           między najpierwsze, kiej wszyscy wiedzą, ktoś jest?~- Juści,
 15     1, 5 |             Nie wiecie, zdrowi tam wszyscy u Kłębów? - zapytała nieśmiało.~-
 16     1, 5 |          ziąb był, i podpili sobie wszyscy niezgorzej, stary, choć
 17     1, 7 |          miejsce...~- Miarkują też wszyscy, że nie musi być z chłopskiego
 18     1, 7 |      siedzi u Jankla, to myśli, że wszyscy!~I piły, odwracały się,
 19     1, 7 |     przeraźliwie zawył, że umilkli wszyscy.~- Co się stało?~Roch rzucił
 20     1, 7 |            by tam miał pieska, jak wszyscy ludzie?... - wątpiła Jagustynka.~-
 21     1, 7 |            wozy, a dzieci w bek, a wszyscy krzyczą:~- Wściekły pies,
 22     1, 7 |         zaległo izbę. Rozważali se wszyscy tę dziwną historię, a dziewczyny
 23     1, 7 |           i zaczęli się rozchodzić wszyscy, że to późno było, a i kapusty
 24     1, 8 |            a słuchali i uważali go wszyscy.~Jeno nikt z dzieci, ni
 25     1, 8 |     przekładankę arak ze słodką, i wszyscy wraz mówić zaczęli, nawet
 26     1, 8 |         Tęgo sobie podpili, że już wszyscy razem gadali, a brali się
 27     1, 9 |    kowalowie, i wójt ze swoją... a wszyscy patrzą w niego... to nasłuchują...
 28     1, 9 |         mógł ni rozeznać, czemu to wszyscy ojców mają, matki mają,
 29     1, 9 |     cmentarnej kaplicy, pociągnęli wszyscy od Boryny.~Szli Antkowie
 30     1, 9 |          karpy na ogniu.~Siedzieli wszyscy na ławach przed kominem,
 31     1, 10|           cielę dwie matki ssie.~- Wszyscy mi to powiedają... juści,
 32     1, 10|           ze szwagrem.~- Teraz już wszyscy będą przeciwko mnie! - myślał
 33     1, 10|        swojej, już tam czekali nań wszyscy... Milczeli, ino wszystkie
 34     1, 10|     rozeznać się nie rozeznali, bo wszyscy razem krzyczeli, aż w końcu,
 35     1, 11|           szli dalej społem, i już wszyscy w jeden głos śpiewali pod
 36     1, 11|            mazowiecka...~Zbili się wszyscy we drzwiach, to po kątach,
 37     1, 11|           swoje głośno powiadał, a wszyscy chętnie się do kieliszków
 38     1, 11|           go nie słyszał - i mówić wszyscy zaczęli, śmiać się, trącać
 39     1, 11|         Dominikowa się przeciwiła, wszyscy wiedzą, co było, to jakże?...~-
 40     1, 11|    mocniejszy, aż się zakotłowało, wszyscy naraz mówili, krzyczeli
 41     2, 13|           bo na kogo Pan Bóg,~to i wszyscy święci. Starego to robota,
 42     2, 13|         potrzebują nasi utargować. Wszyscy po trochu wygrają, wszyscy.~
 43     2, 13|         Wszyscy po trochu wygrają, wszyscy.~Antek nie słuchał przekpiwań,
 44     2, 14|            bo to łajdusa ustrzeże! Wszyscy spać, a ona w świat, wyspacerowała
 45     2, 14|      przyjacielstwo z nią trzymali wszyscy, cięgiem ktoś do chałupy
 46     2, 14|            ze dworem, sołtys też i wszyscy, co bogatsi.~- Prawda, kto
 47     2, 15|       młyna. Tartak stanął, poszli wszyscy jeść do młynicy. Antek zaś,
 48     2, 15|            i wąsy golił do cna jak wszyscy, że mu ino te białe zęby
 49     2, 15|          się po próżnicy, słyszymy wszyscy.~- Obżarł się mięsem, to
 50     2, 15|         zaś ni jedno, ni tamto - a wszyscy żyli gwarno, z całej mocy,
 51     2, 15|        nieco, rzekł tak głośno, by wszyscy słyszeli, a mocno, by sobie
 52     2, 16|        świętą litanię wygłaszał, a wszyscy siedzieli w milczeniu pobożnym,
 53     2, 16|           przeciwiła, pomilkli też wszyscy i rozważali, a Szymek powstał
 54     2, 16|         niemi podzielić...~Ruszyli wszyscy do obory, a Witek ze światłem
 55     2, 16|         zbóje! Dwunastu ich było i wszyscy z nożami! Bronił się, ale
 56     2, 16|        Jakoż w pacierz może wyszli wszyscy, prócz Jagustynki, która
 57     2, 17|   wiśniowych kwiatów a chłodzić...~Wszyscy u, domu byli zdumieni, bo
 58     2, 17|             siedzieli w rząd, siwi wszyscy, wyschli, wygoleni, równiaki
 59     2, 18|           wieś może przyświadczyć, wszyscy, nawet dobrodziej płakali
 60     2, 19|            przystało na zmówinach.~Wszyscy zaś często a nieznacznie
 61     2, 19|          na ziemię! Roześmieli się wszyscy, a Kłąb powiada:~- Zmyślna
 62     2, 19|            Zabawa była sielna, boć wszyscy się dokładali z całej mocy,
 63     2, 19|     szepnął któryś, roześmiali się wszyscy, aż Szymek zmilknął i cofnął
 64     2, 19|            Boryna poprowadzi, to i wszyscy pójdą.~- Jeno nie wiada,
 65     2, 19|           Przytwierdzili mu gorąco wszyscy, jeden tylko Grzela się
 66     2, 19|            odpowiadał, opuścili go wszyscy. Siedział tak martwy i niewiedzący,
 67     2, 20|        słowa, twardo spozierali, a wszyscy zarówno biadali nad chorobą
 68     2, 20|         człowiek jestem, zgodliwy, wszyscy o tym wiedzą, ale jak mnie
 69     2, 20|           jej było przed wsią, boć wszyscy dobrze wiedzieli, co się
 70     2, 22|     kłyźnienia.~- Przeciech wiedzą wszyscy jaka, to czemu szczekaczowi
 71     2, 22|            się skrabał!~Zmartwieli wszyscy nasłuchując, a bojąc ruszyć
 72     2, 24|           w wąskich opłotkach, boć wszyscy się naraz cisnęli, wszyscy
 73     2, 24|         wszyscy się naraz cisnęli, wszyscy krzyczeli, wszyscy trząchali
 74     2, 24|        cisnęli, wszyscy krzyczeli, wszyscy trząchali pięściami, przepychali
 75     2, 24|         Antkowi, ale widząc, że ją wszyscy odstąpili, naklęła, by sobie
 76     2, 24|          zawodu ogarnęło wieś, boć wszyscy byli pewni, że go zakutego
 77     2, 24|        jedno, co zgodnie i jednako wszyscy czuli, to głębokie współczucie
 78     2, 24|         poszedł, do Płoszków.~Byli wszyscy, ale na jego wejście porwali
 79     2, 25|        wiary pełnej nie dawał, ale wszyscy byli pewni potwierdzenia
 80     2, 25|          tak pilno...~- Bojam się, wszyscy w chałupie mogą mnie szukać...~-
 81     2, 25|             Cyganisz jak ten pies; wszyscy mnie odstąpili, to i tobie
 82     2, 25|           drugiego nie słyszał, bo wszyscy ano wraz krzyczeli. ,~-
 83     2, 25|            las! - odwrzasnęli wraz wszyscy, rum się uczynił, tłum się
 84     2, 25|           bór, aż się rozlegało, a wszyscy byli pijani triumfem, że
 85     2, 25| nieopowiedziana radość zwycięstwa, wszyscy pełni byli wesela i takiej
 86     3, 26|         wielkiej kontentności...~I wszyscy radowali się niemało, nie
 87     3, 27|            się czuła, słuchali jej wszyscy, a drugie kobiety czy dzieuchy
 88     3, 27|   śpiesznie.~W Hanczynej izbie już wszyscy siedzieli przy śniadaniu.
 89     3, 27|           się późną nocą, kiej już wszyscy na plebanii spali... i jużem
 90     3, 27|   rozgłośnie.~Że w jaki pacierz, a wszyscy poszli z chałupy do kościoła.~
 91     3, 27|       pochwalając Boga, aż z wolna wszyscy przeszli i opustoszałe drogi
 92     3, 27|           z pełnymi szkopkami, już wszyscy byli w chałupie. Józka powiedała,
 93     3, 27|      chciało. Juści, że przestał i wszyscy przyszli do izby.~- O tym
 94     3, 27|        docierać.~Rozeszli się wnet wszyscy i wkrótce śpik ogarnął cały
 95     3, 28| przeprowadzki do Boryny.~Siedzieli wszyscy w chałupie.~- Bo to Józka
 96     3, 28|            i ruszył żwawo na dwór.~Wszyscy też poszli za nim w podwórze,
 97     3, 29|       stracił.~Naraz poruszyli się wszyscy, rozstępując a chyląc pokornie
 98     3, 29|         gorące...~Ale w sobie byli wszyscy spokojni, z poddaniem się
 99     3, 29|           noc, do wsi kawał drogi, wszyscy śpią i ani sposób, by krzyki
100     3, 30|          przyczesanych włosów. Ale wszyscy zarówno byli w szmatach
101     3, 30|       Borynów już przycichło, spać wszyscy legli gasząc światło, że
102     3, 30|            takiego wrzasku, że się wszyscy zlecieli.~- Burek zabity!
103     3, 30|          kręcić cudakiem i piać, a wszyscy, rypiąc kijami i nogami
104     3, 31|            chałupy i wołać, by się wszyscy schodzili do wójta przed
105     3, 31|       rannych pacierzy.~Wychodzili wszyscy do roboty, a prawie tego
106     3, 31|         przedzwaniali na mszę, już wszyscy byli na swoich miejscach.~
107     3, 31|          czekające role...~Tak zaś wszyscy pracowali gorliwie, głów
108     3, 32|            twarzach wynędzniałych.~Wszyscy też przyklęknęli w półkole
109     3, 33|  rozumiejąc.~- Nie udawaj głupiej, wszyscy wiedzą o was, Mateusza odpraw,
110     3, 33|           podam, jak Bóg w niebie, wszyscy słyszeli. Ja ci ukradłam,
111     3, 33|         zawołał bezwolnie.~Zmilkli wszyscy, jeno ślipia obleciały po
112     3, 33|    stróżując gospodyni, na wsi też wszyscy legli, nawet psy nie poszczekiwały,
113     3, 34|        przepraszał; bo po prawdzie wszyscy go mieli za dziadaka i za
114     3, 34|          nieco naprzód topolową, a wszyscy z wielką niecierpliwością
115     3, 34|            siadał, jak zwyczajnie: wszyscy do sąsiadów szli kupiąc
116     3, 34|          przykładali się do roboty wszyscy zarówno, kromie jednej Jagusi,
117     3, 34|           inszego potrza!~Wraz też wszyscy zaczęli mówić, zrywać się,
118     3, 34|         już coraz głośniej, gadali wszyscy razem, że trudno się było
119     3, 35|           rankiem w niedzielę byli wszyscy zdecydowani na jedno.~Mieli
120     3, 35|           to przeciwić?... a teraz wszyscy na nią, teraz cała wieś
121     3, 35|           nikto się nie ulituje, a wszyscy na mnie bij zabij! Cóżem
122     3, 35|     pytanie.~- Obiedwie wypominał; wszyscy pomiarkowali, o kim gada.~-
123     3, 35|        zęby zacinały.~- Czyście wy wszyscy powariowali? - wołał stary
124     3, 36|       rubli z ogona.~Juści, co nie wszyscy mogli wywalić tyle gotowego
125     3, 36|        wzywa.~Wkrótce rozeszli się wszyscy, tylko jeden Mateusz coś
126     4, 37|        podniosła, zbiegli się wnet wszyscy na pole do starego, ale
127     4, 37|           nie wtórował ni słuchał, wszyscy bowiem gwarzyli stowarzyszając
128     4, 37|            Hanki, ale widząc, jako wszyscy chodzą osowiali a strapieni,
129     4, 37|           przyłaszał, że już teraz wszyscy czuli najgłębiej, jako to
130     4, 38|       zaczęła się suma, przyklękli wszyscy, poprzysiadali a jęli się
131     4, 38|       jeszcze barzej się ugwarzać, wszyscy już bowiem skłaniali się
132     4, 38|          wprost okna. Pomagali jej wszyscy, a nawet sam organista przyniósł
133     4, 39|     rodzinę w oktawę jego śmierci.~Wszyscy też co najbliżsi siedzieli
134     4, 39|      ksiądz skończył, wyszli zaraz wszyscy na smętarz.~Już byli kole
135     4, 39|            żartował Michał i naraz wszyscy gruchnęli śmiechem, gdyż
136     4, 39|       zrobiony i przy świadkach.~- Wszyscy czekają, to i Jagusia może.~-
137     4, 39|           też się zerwała na nogi.~Wszyscy patrzyli na ten papier ze
138     4, 39|            Cyganisz kiej ten pies! Wszyscy ano wiedzą, jak się przed
139     4, 39|          więcej nie słuchać, a gdy wszyscy rozeszli się znowu do roboty,
140     4, 40|         ugodzili z dziedzicem, już wszyscy byli za jednym, a kiej przyszło
141     4, 41|         mnie? - jęknął w trwodze. ~Wszyscy jakby zmartwieli ujrzawszy
142     4, 41|  jajecznicy, jaże łyżki dzwoniły. ~Wszyscy siedzieli cichuśko kiej
143     4, 41|          już tabaką częstował, ale wszyscy tak gadali cięgiem jedno
144     4, 43|      bowiem ze dwadzieścia chłopa, wszyscy, którzy trzymali z Antkiem
145     4, 44|          ciężko było wyrozumieć.~A wszyscy trzej przyniewalali do jednego:
146     4, 44|     zaproponował wójt.~- Więc cóż, wszyscy jednogłośnie zgadzacie się? -
147     4, 44|           nagła kieby w tym kotle, wszyscy naraz zaczęli prawić, krzyczeć
148     4, 44|         tym i owym i kazał jechać.~Wszyscy zaś poszli do karczmy i
149     4, 45|         wrzasków i bieganiny; gdyż wszyscy naraz pragnęli mu usłużyć
150     4, 45|        przychodziła do nich, że ją wszyscy w domu lubili, że widział,
151     4, 45|       kraśniejąc kieby róża, że to wszyscy na nią patrzeli.~Stara zapędziła
152     4, 46|      odetchnęła i naraz przemówili wszyscy, każden bowiem rozpowiadał,
153     4, 49|            już ciemna noc zapadła, wszyscy zmówieni zeszli się do karczmy,
154     4, 49|           i wszystkich wytraci, bo wszyscy są zarówno winni, tak ci,
155     4, 49|           mało kto słuchał, bo już wszyscy wraz mówili. Organiścina
156     4, 49|            a rankiem wiedzieli już wszyscy, że postanowiono wypędzić
157     4, 49|          chłopa, to jakby zmówieni wszyscy zaczęli wychodzić do żniwa,