Tom, Rozdzial

  1     1, 1 |            rzędy potężnych topoli z wolna wspinały się na wzgórza
  2     1, 1 |           worka zboża, nawracał i z wolna podchodził pod wzgórze,
  3     1, 1 |             redliną, posuwali się z wolna, kopiąc leniwiej, jako że
  4     1, 1 |            wzbierał w gąszczach i z wolna rozlewał się po ziemi, przygaszał,
  5     1, 2 |             od miski obyczajnie i z wolna ciągnął łyżkę za łyżką,
  6     1, 2 |            się do ławki i pojadał z wolna, delikatnie, jak obyczaj
  7     1, 3 |           białe mgły zwlekały się z wolna ze stawów, kołysały ciężko
  8     1, 3 |          zrazu cichy podnosił się z wolna, szemrał, przewalał po izbie,
  9     1, 5 |          pożółkłych i przeżuwając z wolna, zatapiały ślepia w przestrzeń
 10     1, 5 |              żałobne, drętwiejące z wolna na długą, długą zimę...~
 11     1, 5 |          boczną uliczkę, a on się z wolna przedzierał przez główną,
 12     1, 6 |             samego jarmarku świat z wolna zatapiał się w szarych,
 13     1, 7 |         pomstował, pomstował...~I z wolna rozmowa przeszła na co innego.~
 14     1, 7 |           to obyczaj każe, ławę i z wolna jedli, a raz w raz pogadywali.~
 15     1, 7 |   wszystkich niemało... i poczęli z wolna, po cichu jeszcze czynić
 16     1, 8 |          ludzie się porozchodzili z wolna, że ostał ino Boryna ze
 17     1, 9 |         powieki. gasnął i zapadał z wolna w przerażające, smutne topiele
 18     1, 10|          spoza lasów wychylał się z wolna ogromny, czerwony księżyc
 19     1, 11|            się dopalał jaskrawo i z wolna przygasał.~Ale w Lipcach
 20     1, 11|        pokryty; szedł i pod wiatr z wolna się kołysał a pośpiewywał,
 21     1, 11|            dobrego - to zjedzą!~I z wolna zaczęli za stoły iść, a
 22     1, 11|             się jęli zza stołów i z wolna rozchodzili - którzy na
 23     1, 11|     przedświtowe brzaski ściekały z wolna i rozbielały noc. Gwiazdy
 24     1, 12|            i oślepłe, a świat się z wolna rozbielał świtaniem, wychylał
 25     1, 12|        kulasy połamie...~I tak se z wolna rozpoznawał wszystko i myślami,
 26     1, 12|             jak dzień przechodził z wolna; ściany przygasły, drzwi
 27     1, 12|             medytacje, przycichał z wolna, uspokajał się i tak zagłębiał
 28     1, 12|             hurmą weselnicy.~Szli z wolna wzdłuż stawu, któren poczerniał
 29     1, 12|            W izbie już tańcowali, z wolna jeszcze i jakby od niechcenia;
 30     2, 13|         nieruchomych wysuwały się z wolna sine, obrzękłe zwały, prześwitujące
 31     2, 13|             zaś siedział, popijał z wolna, niby to medytował, a zgoła
 32     2, 15|         zimno - rzucił byle co.~- Z wolna trza wszystko, po porządku,
 33     2, 15|            wszystko, po porządku, z wolna, a i Pan Jezus mógł świat
 34     2, 15|          bezustannej pracy, aż mu z wolna przycichła dusza i jakby
 35     2, 16|           ówdzie głosy różne, ale z wolna, wraz z gaśnięciem zórz
 36     2, 16|       słodzili ją suto i popijali z wolna...~Aż Rocho wyjął z zanadrza
 37     2, 16|            nie i płynął jak woda, z wolna zapełniając wnętrze, przystrojone
 38     2, 16|         odsunął się nieznacznie i z wolna wycofał aż na cmentarz.~
 39     2, 17|       chodziła oczami po mrokach, z wolna płynących z okien, po obrazach,
 40     2, 17|             śnieg prószył, opadał z wolna, bez szelestu migotał za
 41     2, 17|           mądre dyskursa wiedli i z wolna prowadzili do tego, z czym
 42     2, 19|             kościele, a już naród z wolna ciągnął do karczmy, że to
 43     2, 19|       głownie dogasające, a świat z wolna otulał się w modrawą a lutą
 44     2, 19|             chodzi.~I tak powoli, z wolna, niepostrzeżenie wciągał
 45     2, 19|            chytrze, pociągając go z wolna za język.~- Mogę to, kiej
 46     2, 19| przytwierdzili półgłosem, a potem z wolna przeszli na różne sprawy
 47     2, 19|          pan Jacek przeciskał się z wolna a oczami kogoś szukał, aż
 48     2, 20|           prawiła, nauczała ją, a z wolna, choć i nie pytana, rozpowiadała
 49     2, 20|           rozjaśniał, uspakajał i z wolna, niepostrzeżenie zmieniał
 50     2, 21|          przemyśliwała srogo, ale z wolna przygasały w niej złoście
 51     2, 21|      Witkiem i Jambrożym; jechali z wolna, gdyż przez zaspy ledwie
 52     2, 21|          domów nie rozpoznał, ale z wolna przycichało na świecie.~
 53     2, 21|      godzina, że ją przyzwie...~I z wolna, z wolna, kołująca jeszcze,
 54     2, 21|            przyzwie...~I z wolna, z wolna, kołująca jeszcze, pełna
 55     2, 22|           zwalił.~Gwar się czynił z wolna, bo cicho jeszcze pogadywały
 56     2, 22|             krzy, i zaczął prawić z wolna i niegłośno.~Cichość ogarnęła
 57     2, 22|          jej z cicha.~A potem zaś z wolna zaczęli pogadywać o tym
 58     2, 24|         Śnieg padał bez przerwy i z wolna pokrywał wszystko szklistą
 59     2, 24|        powstawali na Antka; gniew z wolna ogarniał wszystkie serca,
 60     2, 24|            się po drodze i ginęła z wolna rozciekając się po opłotkach
 61     2, 24|    niepodobne do wiary...~Noc się z wolna zrobiła ciemna i dość cicha,
 62     2, 24|          nie rozbłyskało - śniegi z wolna topniały albo podmiękłe,
 63     2, 24|             z cicha podjudzał, to z wolna odstręczali się nawet dawni
 64     2, 24|           zaś nic nie słyszał, bo z wolna zapomniał, po co przyszedł
 65     2, 24|         mocą wsi potężną.~Światła z wolna gasły jedno po drugim, wieś
 66     2, 25|         zawziętości i zaczęli się z wolna rozchodzić nic nie postanowiwszy.~
 67     2, 25|           wrzawa.~Ale przycichało z wolna, bo zawziętość przejmowała
 68     2, 25|    rozwiedli się w szeroką ławę i z wolna, w milczeniu wpierali się
 69     3, 26|     kożuchem.~Niebo się rozlewało z wolna światłościami, zniżając
 70     3, 26|           się ździebko, przecykał z wolna, ale jeszczech się lenił
 71     3, 26|             wsi wynurzających się z wolna z mgielnych topieli, do
 72     3, 26|           czuła Agata kusztykając z wolna i żrąc spragnionymi oczyma
 73     3, 26|         wdrobiła chleb i pojadała z wolna dmuchając w łyżkę, a Kłębowa
 74     3, 26|     narządzania obiadu opowiadała z wolna wszystko, co się stało we
 75     3, 26|          izbie światło i jęli się z wolna do snu sposobić, wtedy Agata
 76     3, 26|    torbeczki pod światło wyjmując z wolna różne różności, jakie przyniosła.~
 77     3, 27|            Dzień zaś roznosił się z wolna białawą pożogą, zorze przecierały
 78     3, 27|             ust świeżej wody: pił z wolna, aże mu grdyka chodziła,
 79     3, 27|          zobaczyło... Moglibyście z wolna, kryjomo przepatrywać wszystkie
 80     3, 27|        naprzeciwko Pietrka.~Jedli z wolna spozierając niekiedy spod
 81     3, 27| przechodziły pochwalając Boga, aż z wolna wszyscy przeszli i opustoszałe
 82     3, 27|       zapatrzony.~Domierał se tak z wolna, dochodził swojego czasu
 83     3, 27|            wstawał wiatr i miecił z wolna drzewinami, iż poszumiwały
 84     3, 28|    obrządków.~Wieczór się ciągnął z wolna i przykrzył się wielce a
 85     3, 29|          kościele, tu się zaczęły z wolna rozchodzić rajcując głośno
 86     3, 29|             je całować, odchodził z wolna.~Widzieli, że długo z nią
 87     3, 29|          skończyły, sąsiadki jęły z wolna znosić swoje na miskach,
 88     3, 29|             ganek.~Ściemniało się z wolna, zmierzch cichuśko sypał
 89     3, 29|             ta rzeka, wzbierająca z wolna a bezustannie, ciągnęli
 90     3, 30|     podzwaniają...~Rozmadlali się z wolna, że wargi się wszędy trzęsły
 91     3, 30|    rozgorzało nad głowami, płynąc z wolna skroś gęstwy nieprzeliczonej,
 92     3, 30|    przysiadł na kraju.~I pojadali z wolna, w cichości smakując święconego,
 93     3, 30|       Zabawiały się galanto. gęby z wolna czerwieniały i kuntentność
 94     3, 31|             ja poradzę, a chałupę z wolna wyporządzim, że za dwór
 95     3, 31|            jeszcze pługi jęły się z wolna wpierać w ziemię i wywalać
 96     3, 31|  nabrzmiewając niby pąki; a naród z wolna wpierał się wszystkimi stronami
 97     3, 32|         rozśpiewane roznosiły się z wolna w cichym, przejrzystym powietrzu,
 98     3, 32|            stająca.~Podnosili się z wolna na wyniosłość, obchodząc
 99     3, 32|     zmęczonych długim lotem i już z wolna i coraz niżej opadających.~
100     3, 32|             pędu, a bór odhukiwał z wolna i bełkotał, kieby z tej
101     3, 32|        Naród się rozbił na kupy i z wolna pociągnął do wsi, rozwlekli
102     3, 32|            cała procesja wsiąkała z wolna w pola, że jeno gdzieniegdzie
103     3, 33|     pogodnie; czerwone i ogromne, z wolna wtaczało się na wysokie
104     3, 33|             już w Lipcach wracało z wolna do dawnego, jakoby po tej
105     3, 33|             go pojechał.~Wozy się z wolna wytaczały jeden za drugim,
106     3, 33|           już przykrzyła mu się i z wolna od niej odstawał.~I teraz,
107     3, 33|      wyglądał. W chałupie też się z wolna rozprzęgało. Mogła to dopilnować
108     3, 33|          stada gołębie i krążąco, z wolna unosiły się ku niebu ciemniejącemu.~ ~
109     3, 34|           narządziła, i popijając z wolna, wypytywał, co się tu we
110     3, 34|            na uwięzi rozlewał się z wolna czerwonawy brzask kończącego
111     3, 34|        oburzeniem, rozchodząc się z wolna po chałupach.~Jeszcze gdzieniegdzie
112     3, 34|          porozrywane, i wzbierały z wolna wielgachne chmurzyska. Jakiś
113     3, 34|             burak, ale obchodzili z wolna, posobnie wszystkie ołtarze,
114     3, 34|         bimbały bezustannie; biły z wolna, a długim, mocnym i gorącym
115     3, 34|              a tu pobok leży ziemia wolna i prosi się, by ją wziąć...
116     3, 35|            przed gankiem pojadały z wolna, broniąc się łyżkami i piskiem
117     3, 36|   skrzydłami, a niskie opary jęły z wolna i troskliwie przysłaniać
118     3, 36|     Przychylił się pod ciężarem i z wolna, krok za krokiem szedł i
119     4, 37|             sady i pola jakby się z wolna pogrążały w tym rozbełkotanym,
120     4, 37|      wszystek sad śpiewa.~Noc się z wolna ściągała na świat, więc
121     4, 37|            się budziła imając się z wolna pracy codziennej, jeno u
122     4, 37|            w cichości, cały świat z wolna oniemiał i jakby się zasłuchał
123     4, 37|      bezbrzeżnym i grozą.~Ruszyli z wolna na topolową drogę ku smętarzowi.~
124     4, 37|     rozchwiane zboża kolebały się z wolna ciężkimi kłosami, chyliły
125     4, 37|          zapełniony dół, w któren z wolna a nie- powstrzymanie spływa
126     4, 37|       Zaczęli się wnet rozchodzić z wolna, kto tam jeszcze gdziesik
127     4, 38|         strugą kiej wody, ale już z wolna grążyło się wszystko w słonecznym
128     4, 38|            już zipiąc i jakby się z wolna gotując w tym ukropie słonecznym.~
129     4, 38|    serdeczny, a procesja opływała z wolna białe, rozpalone mury kościoła
130     4, 38|          wypominki, ale już naród z wolna odpływał i dziady podniesły
131     4, 38|             się łakomie.~Pojadali z wolna, przedmuchując każdą łyżkę
132     4, 38|             a gwary podnosiły się z wolna, przepełniając całą wieś,
133     4, 38|              Jasio przeciskał się z wolna przez tłumy w jej stronę.~-
134     4, 38|       wszystko się spokoiło, śpik z wolna morzył ziemię i obtulał
135     4, 39|             brody żydowskie.~Szli z wolna i w cichości, deliberując
136     4, 39|            niełakomam! - odrzekła z wolna, wpierając w niego wzgardliwe
137     4, 39|         skręciły na drogę i szły, z wolna okrążając staw samym jego
138     4, 40| przyziemnych mroków wyłaniały się z wolna bielone ściany, płoty a
139     4, 40|   przychodźta do chałupy.~Odeszła z wolna, bez pośpiechu, przepytując
140     4, 40|        coraz dalej, wspinając się z wolna pod łagodne wzgórze, na
141     4, 40|        dalekie przyśpiewki.~Szedł z wolna, jakby ociężony spominkami,
142     4, 41|      Przysiadł łakomie do jadła i z wolna się nadziewał podrzucając
143     4, 41|           ku domowi.~Szedł jednak z wolna kieby pod przymusem, przystając
144     4, 41|         przysiadł wpodle i zaczął z wolna rozpowiadać, z czym był
145     4, 41|      sposoby straszył go sprawą i z wolna, ostrożnie, a wielce chytrze
146     4, 42|    nawtykanymi gałęziami.~Chodził z wolna i w takiej cichej a głębokiej
147     4, 42|            kominami podnosiły się z wolna modrawe słupy dymów.~- Podjadłbyś
148     4, 43|           leżała se tak dobrzejąc z wolna i prawie samiutka dnie całe,
149     4, 44|    wczorajszej ulewie, toczył się z wolna jakiś zapóźniony wóz i kajś
150     4, 44|           okulary i zaczął czytać z wolna i wyraźnie.~Czytał już może
151     4, 45|             przepadły.~Pogadywali z wolna o tym i owym, aż zeszło
152     4, 45|           wlepił oczy w książkę i z wolna idąc czytał se półgłosem.~-
153     4, 46|            na pola.~Szli miedzami z wolna, ostrożnie i w milczeniu.~
154     4, 47|    wystraszą i przestaną! - mówił z wolna, zatargała nim nagła, strasznie
155     4, 48|          solennej wotywie, to się z wolna ściągali napełniając drogi
156     4, 49|           na zagonach mendlami, a z wolna przewozić do Lipiec.~Że
157     4, 49|    pokręcone kulasy, to wlókł się z wolna i cięgiem pociągał nosem,