Tom, Rozdzial

  1     1, 2 |              dzieci na drogę, co się były wieszały na płotach i zazierały
  2     1, 2 |        wskroś ciemni i mgieł, co się były zwlekały z łąk, śpiew się
  3     1, 2 |          zaglądał w okna chat, co mu były naprzeciw. Psi nawet pomilkli,
  4     1, 3 |           wyleniałe włosy, co mu się były pozwijały w kołtuny, i klęknął
  5     1, 3 |          krzyk się wzmagał, bo drogi były zatłoczone bydłem ciągnącym
  6     1, 3 |           sączyła się krew.~Sądy nie były jeszcze zaczęte.~Ale przed
  7     1, 3 |           wlazła, a że drzwi do izby były wywarte, to i do izby poszła...
  8     1, 3 |            czujne psie pary, a wrota były dziurawe, wyciągnęły i bal
  9     1, 3 |              w jedną szkapę i piachy były srogie, ale rozebrało go
 10     1, 4 |      niektórym, bo chociaż wszystkie były sobie znajome a pokumane
 11     1, 4 |            gonił za wróblami, co się były wieszały po płotach, oczekując
 12     1, 5 |          śpiewając żałosną.~Południa były słoneczne, ale tak martwe
 13     1, 5 |             spadały deszcze, krótkie były jeszcze, ale zimne i coraz
 14     1, 5 | przeprowadzane ujadaniem piesków - a były i drugie, insze, takie,
 15     1, 5 |             dowiedział, a i wieczory były długie, i do świtu wyspać
 16     1, 5 |              żeby chyla tyla do koni były podobne na ten przykład.
 17     1, 5 |           zaułki i podwórza zawalone były ludźmi, wozami i towarem
 18     1, 5 |              żerdkach i jako te maki były czerwone, że aż się w oczach
 19     1, 5 |            co w nich sprzedawali?...~Były z zabawkami i takie z piernikami,
 20     1, 5 |               gdzie z ciasta lepione były zwierze różne, a serca,
 21     1, 5 |              nie rozeznać bele komu; były takie, gdzie kalendarze,
 22     1, 5 |         przedawali i lementarze też; były i takie, gdzie piszczałki,
 23     1, 5 |              Józką, bo zaraz z kraja były.~- Sprzedajeta, co?~- Hale,
 24     1, 5 |        chwilę.~A w tym znowu chustki były i materie na staniki i kaftany.~-
 25     1, 6 |            bo chłopaki, chociaż rade były się pośmiać, bali się srogiego
 26     1, 6 |          cosik w głowie i układał.~- Były pono u was swaty?~- Abo
 27     1, 7 |             bo i ziemniaki z rosołem były, i mięso gotowane z prażoną
 28     1, 7 |             bo w ony czas pieski nie były jeszcze z ludźmi pobratane.~
 29     1, 7 |               Jakoż prawdę rzekł, bo były same gospodarskie córki
 30     1, 8 |     siedzieli po chałupach, bo drogi były do cna rozmiękły, to pogwarzano
 31     1, 8 |       szeptali trwożnie, choć chłopy były pod powałę i rozrosłe jako
 32     1, 8 |             jakby to nie jej zmówiny były dzisiaj. Jeno tylko jedno
 33     1, 9 |              bo skądże by dzwonienia były?~Zmilkli, bo już weszli
 34     1, 9 |       wszystko pobożnie w beczki - a były one księże, były organistowe
 35     1, 9 |          beczki - a były one księże, były organistowe i Jambrożego,
 36     1, 9 |            jeno głosy jakieś, co nie były głosami, cienie, co nie
 37     1, 9 |              głosami, cienie, co nie były cieniami, tłukły się o nagie
 38     1, 9 |             gołym niebem... a śniegi były po pas i mrozy siarczyste...
 39     1, 9 |             cicha mimo święta, drogi były puste, karczma zamknięta,
 40     1, 11|              wszystkie, że kwiaty to były, nie kwiaty, a ona między
 41     1, 11|            od uderzeń światła, widne były niby węże półkolisto sunące
 42     1, 12|            co miodu ! Samych kiełbas były trzy niecki czubate.~- Przenosiny
 43     2, 13|              chmur...~- jeszcze noce były jesienne; oślepłe, głuche,
 44     2, 13|            końca wyglądali, ale noce były nie do wytrzymania, a przyszły
 45     2, 13|        wiejne i wrzaskliwe dni Lipce były jakby wymarłe; wichura hulała
 46     2, 13|             wyrównały z polami, sady były pełne po wręby płotów, staw
 47     2, 13|            zawracał rychło, bo drogi były nie do przebycia; gdzieniegdzie
 48     2, 13|          rosło przed oknami, ale tak były zasypane, że ino gałęzie
 49     2, 13|       modrzały przed nim, tak blisko były, tak blisko, że je powiekami
 50     2, 15|          tłustością, a to inne smaki były, a tak się znarowiła do
 51     2, 16|              Na światy mi potrzebne, były z łońskiego roku, ale się
 52     2, 16|              gwiazdy.~Jakoś niewidne były zaraz z pierwszego wieczoru;
 53     2, 16|       strucli, że z mlekiem i masłem były, nie godziło się jeść dnia
 54     2, 16|             tej radosnej nocy cichej były Mu bratami. - A ta sama
 55     2, 16|            wiatrem sady wiśniowe, co były kwitły...gdy wtem z tych
 56     2, 16|            ostro i ciężko, bo chłopy były ogromne, rozrosłe, w granatowe
 57     2, 16|       bogactwo swoje - a kobiety ich były z książkami, w czepeczkach
 58     2, 16|              patrzyły, a tak żałości były pełne, że ścisnęła się jej
 59     2, 18|    przystając przed wycinkami, jakie były nalepione na ramach obrazów,
 60     2, 18|              Pola zaś naokół zasnute były bielmem, oślepłe zgoła i
 61     2, 19|               Zaś prócz tych przynęt były jeszcze większe, ważniejsze
 62     2, 19|               Gdybym chciał, moje by były z Małgośką, moje! Bo ano
 63     2, 19|               Ale i Sochowie też nie były głupie, nie było co, to
 64     2, 19|              kiej ten cukier słodką, były i drugie urodne, wyrosłe,
 65     2, 20|       zapobiega i plotki gasi, jakie były powstały.~A nawet stary
 66     2, 20|            spadały ogromne, to znowu były całe tygodnie odwilgi, że
 67     2, 21|            topole z obu stron ledwie były widne w kurzawie, stały
 68     2, 22|             owarzone, bo starsze już były a prawie jednolatki.~Kłębowa
 69     2, 22|              nabrało, boć i wieczory były długie, roboty nie mieli
 70     2, 22|           wszystkich dusze ogarnięte były jeszcze onymi cudownościami,
 71     2, 23|  świętojańskie robaczki w gęstwinie; były może o pół staja zaledwie
 72     2, 23|              majowe świty, a oddechy były jako te wiewy pieszczące
 73     2, 23|           się ciężko po zagonach, że były jeno krzykami nocy, czasem
 74     2, 24|             pół stajania, zaniesione były opalonym poszyciem, potrzaskanymi
 75     2, 24|             nie do wytrzymania, dnie były ciemne, smutne i tak przejęte
 76     2, 24|              wtorku. ~Że zaś ostatki były półświątkiem, więc już od
 77     2, 24|              wisielaki, które zawżdy były pierwsze do wszelkiej rozpusty
 78     2, 25|             słomą.~Noce zaś tak samo były ciężkie do zniesienia, hurkotliwe,
 79     2, 25|             po podwórcach.~A że dnie były coraz dłuższe, to i barzej
 80     2, 25|      światłością wody wszelkie, rowy były, kiejby je kto roztopionym
 81     2, 25|              tamte słoneczne godziny były jeno snem rychło przespanym.
 82     2, 25|              wiódł sołtys.~A trzecie były Wachniki, chłopy drobne,
 83     2, 25|            nie baczył, wszystkie ano były w takiej bitce, w takim
 84     3, 26|             i krze agrestowe obwiane były jasną, młodziuchną zielenią.~
 85     3, 26|           nie wiecie? - markotne jej były te przekpinki.~- Zdrowi...
 86     3, 27|           szło przecież - co jej tam były majątki?... tyle stała o
 87     3, 27|           tam wytrzymać, kiej we wsi były same kobiety, rozkisłe,
 88     3, 27|         ochłodła i te spotykania już były jeno strachem i męką; na
 89     3, 28|        poczerniałe chałupy ledwie co były widne w szarudze, a przemiękłe
 90     3, 28|             siedzą...~- Hale! zdrowe były, takim ścierwom nic się
 91     3, 28|            się do komory, choć drzwi były przywarte.~Jakoż kowal stał
 92     3, 29|          kiej wszystkie robotne ręce były w kreminale!... Przeciech
 93     3, 29|              niby to orał, a skrzaty były oba, ledwie nosem ogona
 94     3, 29|       mieniło się w oczach, czerwone były, żółte, fiołkowe, i jak
 95     3, 29|         gwoździami gęsto ponabijane; były i mniejsze, Józine i dzieci,
 96     3, 29|           mniejsze, Józine i dzieci, były i takie specjały z serem,
 97     3, 30|              swoich... ale na darmo: były tam chłopy z Dębicy, z Woli,
 98     3, 30|           wypościli. Kiełbasy czujne były, czosnkiem dobrze przyprawione,
 99     3, 30|         wyjrzał, że już nawet ściany były pomoczone i kałuże siwiły
100     3, 30|              dyć i w oborze rano nie były! Łapa! Burek! na tu! - nawoływał
101     3, 30|        nigdzie nie brakowało.~Dobrze były drzwi pozawierane! - ozwał
102     3, 30|              o dziedziczkach, jak to były wystrojone.~- Wiecie, a
103     3, 30|            było i gwarno, zeszły się były sąsiadki, a obsiadłszy ławy,
104     3, 30|            cichą sołtysową, i drugie były co najpierwsze we wsi.~Siedziały
105     3, 31|              leciuchno.~- Że krótkie były, to się jeszcze urwały! -
106     3, 31|         zabłocili po pasy, gdyż role były jeszcze miejscami przepadziste,
107     3, 31|              monstrancje, że zielone były, pachnące ziołami, nagrzane
108     3, 31|          puchem zróżowionym kwiatami były potrząśnięte, że każda drzewina
109     3, 31|              wsiach.~- I żeby czarne były, to je kąpią we wywarze
110     3, 31|         Balcerkowego sadu, kaj widne były końskie ślady, znaczne po
111     3, 31|           wywarte okna i drzwi widne były głowy w krąg zebrane i gęby
112     3, 31|        gatunek, znaczniejszy.~Chłopy były drobne i chuderlawe, z miejska
113     3, 31|        skrzypicy dziewczynom, co się były zleciały posłuchać.~Wieczór
114     3, 32|             coraz barzej.~A to krowy były jakoś osowiałe i do pół
115     3, 33|            leżał, a klacz się pasła; były tam, gdzie je zostawiłem
116     3, 33|            łyżkami od prosiąt. A tak były zabiedzone, wychudłe i obrosłe
117     3, 33|        prażyło prosto w oczy, cienie były jeszcze maluśkie, to się
118     3, 33|           grzebiąc między nimi: nowe były i czyste. Wzdychał ciężko
119     3, 33|            Niemców popijało.~A tęgie były juchy, rozrosłe i brodate,
120     3, 33|           borem kłosistym. ~Noce też były duszne i tak nagrzane, że
121     3, 33|            porykiwały w oborze, gęsi były nie zapędzone na noc i źrebak
122     3, 34|                 Rozdział 9~Jeszczech były po świątkach umajenia chałup
123     3, 34|            że nawet dzieciom, co się były do niego garnęły, głowiny
124     3, 34|                Juści, żeby pieniądze były...~- Może by się i nalazły -
125     3, 34|       położyła mu węzełek na kolana.~Były w nim papierowe pieniądze,
126     3, 34|             nim papierowe pieniądze, były i srebrne nawet było parę
127     3, 34|         Tylko jedne chłopaki, co się były zeszły na most, wzięły Gulbasiaka
128     3, 34|           opłotki od drogi wysadzone były świerczyną na przemian z
129     3, 35|          pogodne i jasne, zaś skraje były tak przejrzyste; że nawet
130     3, 35|             Szli w milczeniu. Twarze były surowe, miny zadzierzyste,
131     3, 36|              buty sięgał, kaj zwykły były stoić, ale nie nalazłszy
132     3, 36|               poszedł na dwór.~Drzwi były wywarte, całą sień zalewało
133     4, 37|          poszły starunki, próżne już były wszelakie pomoce i zabiegi,
134     4, 37|        wszystko obejście i dom pełne były tych płaczów i lamentliwych
135     4, 37|              nie deszcz.~- Ziemniaki były już na ostatnich nogach.~-
136     4, 37|      przepomnij ni postronka, choćby były księże, bo nie przepuszczą
137     4, 37|       musieli...~- Kowal wyrzeka, co były i pono się kajś podziały.~-
138     4, 38|              i kwiczały, że to muchy były dzisia barzej naprzykrzone,
139     4, 38|          będzie zgoda! Żeby Podlesie były nowe Lipce! żeby każdy był
140     4, 39|            skarży, co mi ta zrobi!~- Były z rana u spowiedzi, a potem
141     4, 40|              polach z tej strony wsi były prawie same oziminy i bez
142     4, 42|       jeszcze ciemnice, jeno gwiazdy były już bladawe, na wschodniej
143     4, 42|           ale Boże się zmiłuj, co to były za gronta! Kawał dzikiego
144     4, 43|         wołanie, i z ptakami, co się były zlatywały do kruszyn chleba.~
145     4, 44|               kaj rwetes i krętanina były coraz większe.~Od czasu
146     4, 45|           Skoczył wyganiać, gdyż się były dorwały żyta łuskając kłosy
147     4, 45|              przeczyste.~Że już dnie były dla niej jako te ciągłe
148     4, 45|            płaczu.~Ale już najmilsze były la niej te krótkie, nagrzane,
149     4, 46|      niepokój i wszystkie oczy pełne były lęku i oczekiwań.~- Co się
150     4, 46|             gdyż naszczekiwania psów były coraz bliższe, i wnet rozległy
151     4, 47|           kosy, ale we wsiach, gdzie były mocniejsze ziemie, dopiero
152     4, 47|              deliberować, gdyż żniwa były za pasem, dnie szły wybrane,
153     4, 48|            kieby w czas Podniesienia były zatopione w jakąś najświętszą
154     4, 49|          gospodarski niszczał, żniwa były za pasem, roboty starczyło
155     4, 49|             i jakby wymarta, chałupy były pozawierane, ba wszystko,
156     4, 49|           bowiem przednówek, stodoły były pełne, zboże sypało niezgorzej