Tom, Rozdzial

  1     1, 2 |          pies się kręcił i skamlał zdziebko do jadła.~- Cicho, Burek,
  2     1, 3 |          do legowiska.~- Pośpij se zdziebko, biedoto, pośpij! - Przyokrył
  3     1, 3 |       prosiak, a kiele ogona abo i zdziebko poniżej czarno łaciaty.~-
  4     1, 3 |           co?... Ide dalej i że mę zdziebko mrówki oblazły ze strachu,
  5     1, 3 |           i zasie prosiak. Zlazłem zdziebko w bok, w koniczynę i obejrzałem
  6     1, 3 |             a kiele ogona, poniżej ździebko, czarno łaciaty! Ja bez
  7     1, 3 |        odetchnąć nieco: kto pojeść zdziebko, kto ze swoimi świadkami
  8     1, 3 |            swoje mam i miarkuję se ździebko...~- Dufny ci on w siebie
  9     1, 4 |         rozebrało, to potaczał się ździebko, a i raz w raz właził na
 10     1, 5 |  kartoflami. byle jeno wypęczniała ździebko; któren znów przysposabiał
 11     1, 5 |         równy z równym. Rościebnął ździebko kapotę, wyciągnął nogi,
 12     1, 5 |           Uwińta się rychło, to se ździebko popatrzycie na jarmark.~-
 13     1, 5 |            Zziębłaś, Jaguś, to się ździebko ogrzejesz...~- Gdziebym
 14     1, 5 |         Jaguś, a to przysiądźmy se ździebko.~- Ale, do matki mi czas.~-
 15     1, 5 |           całą kwartę - przekpiwał zdziebko wchodząc do narożnego szynku;
 16     1, 6 |            to już było i jakby się ździebko mroczeć zaczynało, to stara
 17     1, 6 |           Jaguś?~A ino, telo że ta ździebko, może ze trzy płachty, ostało
 18     1, 6 |         ktoś z wódką, ino się boją ździebko... - zaczął po cichu.~-
 19     1, 7 |     Mateusz... Matula...~- Jeszcze ździebko, Jaguś, jeszcze raz, bo
 20     1, 7 |           nie kobieta, to bym wama ździebko żebra zmacał za powiedanie
 21     1, 7 |        wystarczy.~- Jest jeszcze i ździebko mięsa... - ozwała się nieśmiało
 22     1, 7 |        poznała głos jego i poczęła ździebko dygotać.~- Odprowadzę cię,
 23     1, 8 |           ostało tam na kapuśnisku ździebko, ale teraz nie dojedzie -
 24     1, 8 | przysłoniwszy twarz zapaską, upiła ździebko i wylała resztę na podłogę...~
 25     1, 8 |          już za nią cni... Jeszcze ździebko, na frasunek! Wiecie, pójdziem
 26     1, 8 |              wierzcie.~Kobiety się ździebko przyodziały świąteczniej
 27     1, 8 |       miarkujcie ino, że to starsi ździebko jesteście, a przecież i
 28     1, 8 |         płota, bo się tam już byli ździebko za łby brali i tarzali po
 29     1, 9 |        twarzą podrapaną, bo że był ździebko napity, to już na wozie
 30     1, 9 |        wyczerpanie płaczem, to się ździebko wsparł o biedro Kuby i zasnął...~.......................................................................~ ~
 31     1, 9 |          tobołka chleb, to ser, to ździebko słoniny albo kiełbasy, to
 32     1, 11|            wieczerzy, pokręcił się ździebko jeden i drugi i wnet uciekali
 33     1, 12|      ochotnie.~- Kuba, przejedzcie ździebko, użyjcie i wy wesela!~-
 34     1, 12|            wypił do dna.~- Posiedź zdziebko, tak mi się samemu ckni...~
 35     1, 12|      mocnym ogniu, a co przysłabli zdziebko, muzyka grzmiała z nową
 36     2, 13|            sfolżał i ociepliło się zdziebko, wichry jakby zdychały,
 37     2, 14|           Hanuś, inom się zadychał zdziebko, tom tego powietrza łapał...
 38     2, 15|          jakże, tyla że ino łysawa zdziebko, koślawa i świdrem patrzała,
 39     2, 16|     ogrzeje, zamróz taki!~- A może zdziebko gorącego mleka, to uwarzę -
 40     2, 18|           baczył dobrze, strach go zdziebko przejmował, że to już mroczało
 41     2, 19|          pogadywali, Antek już był zdziebko napity, a że nigdy nie miał
 42     2, 19|         nie wypowiedzieć.~- Odstąp ździebko, puść!... - prosiła cichutko,
 43     2, 19|           Jeszcze, Jantoś, jeszcze ździebko!~Długo tańcowali, odpoczęli
 44     2, 19|          przycichała, przytomniała zdziebko, strach ją ogarniał, obzierała
 45     2, 20|          mu się żal robiło i serce zdziebko tajało, ale i zazdrość tym
 46     2, 20|         chałup, niby to ogrzać się zdziebko, gdzie znowu ze sprawami,
 47     2, 20|      przypuszczaj do siebie ani na zdziebko, jak tego psa przed progiem
 48     2, 20|      nieufności, żale przypłowiałe zdziebko, ale żywe jeszcze i zgoła
 49     2, 24|  wyiskrzona i ostry powiew ściskał zdziebko rozmiękłe śniegi, że chrupały
 50     2, 25|     odsłoniły się dale przymglone, zdziebko jakby osnute pajęczynami,
 51     2, 25|         przestał, pojaśniało nawet zdziebko, po niebie leciały chmurzyska
 52     2, 25|            słuchajcie !~Przycichło zdziebko, a on znowu wołał: - Zabierzta,
 53     3, 26|      orosiała, przecierało się już ździebko nad ziemią czarną, głuchą
 54     3, 26|       zasnute oczy, poruchiwał się ździebko, przecykał z wolna, ale
 55     3, 26|         jasno, chociaż i jeszczech ździebko szarawo, i taką lubością
 56     3, 26|           całym światem, zaklęsłym ździebko w miejscu, kędy wieś przywarła,
 57     3, 26|          być późne albo i wymiękło ździebko.~Nachyliła się z trudem,
 58     3, 26|   Przysiadła pod krzakami, aby się ździebko przygarnąć, nim wejdzie
 59     3, 26|            jeno Tomek, że słabował ździebko, to się teraz lekuje w kreminale.~-
 60     3, 26|      gąsiętami biegać !..~- Już me ździebko chorość odeszła, skorom
 61     3, 27|     gospodarza! - Wyprostowała się ździebko wodząc oczyma po oszroniałych
 62     3, 27|           Wieś się budziła później ździebko, że to niedziela była i
 63     3, 27|        leżały nagie, zrumienione i ździebko ruchające się w cichym dychaniu;
 64     3, 27|            wody pić podając albo i ździebko mleka, bo jeść nie mógł,
 65     3, 27|           jeszcze była, w koszuli, ździebko rozespana i taka urodna,
 66     3, 27|    Spytajcie Hanki!~Postał jeszcze ździebko, poskrobał rudych wąsów,
 67     3, 27|   pogardliwie Pietrek popuszczając ździebko obertelek, że to był niezgorzej
 68     3, 27|            zaraz po świętach. może ździebko później, jak śledztwo skończą...
 69     3, 28|         nie chce?~- Jeść!... juści ździebko... bo to zapomniały mi wczoraj
 70     3, 28|       niech se idzie, poskarży się ździebko, to jej ulży!~- Wojować
 71     3, 28|    szlachtuję, widzicie!~Strach ją ździebko przejął.~- Sielny wieprzak,
 72     3, 29|          dzieci obszyć, siebie też ździebko obrządzić, do młyna wieźć,
 73     3, 29|          pytał ksiądz chroniąc się ździebko za baby.~- Dyć to Kruczek,
 74     3, 29|            babski, ugwarzywszy się ździebko i naużalawszy nad pokrzywdzoną,
 75     3, 29|      ciepłej warzy, więc głodowali ździebko na chwałę Pańską poprzestając
 76     3, 30|          że ino w tym rozkołysanym ździebko, człowieczym łanie oczy
 77     3, 30|           wszystkich twarzach choć ździebko przychudłych z postu, radość
 78     3, 30|       zaspali. Jedna Hanka, co się ździebko poraniła, by obudzić Pietrka
 79     3, 30|         kiej kokosz, a Rocho jakby ździebko zadrzemał.~- Skończyliście
 80     3, 30|           się Nastuś pociągając go ździebko za portki, bo miał wszystką
 81     3, 30|          już miało, poczerwieniałe ździebko słońce przetaczało się nad
 82     3, 30|       prawdzie, bo już poczuła się ździebko napitą.~Płoszkowa, wielce
 83     3, 30|      wstrząsnął się cały i odsunął ździebko.~- Mroczeje, czas do domu! -
 84     3, 30|         nie puszczę... napijem się ździebko... pódzi... - szeptał wójt
 85     3, 30|        mało któren, że zaś był już zdziebko napity, to jął wycyganiać
 86     3, 31|            ze dworu i kolebały się zdziebko światy, wiszące u czarnego
 87     3, 31|            i jak one przejrzyste i zdziebko pluszczące o brzegi, puste
 88     3, 31|          jeno niźli po inne lata i ździebko gorzej, że to Pietrek dopiero
 89     3, 31|            grudę miał w kulasach i ździebko ślepiał, ale zawdy czterdzieści
 90     3, 31|    przepasane płachtami: pochyleni ździebko i nabożnym, sypkim rzutem
 91     3, 32|   wypatrując.~Posunęli się jeszcze ździebko, gdyż od spalonego folwarku
 92     3, 32|     Wstąpcie, kumo; przemiękliście ździebko! - zapraszała wójtowa, ale
 93     3, 32|     tknięciem wiatru i chwieje się ździebko, i patrzy po świecie tysiącami
 94     3, 32|          słoneczny i cichy, wiater ździebko przegarniał po drzewinach,
 95     3, 32|          co pogarbione i miejscami ździebko wzdęte, jako te piersi matki
 96     3, 32|         nim pokornie, te kiej wody ździebko rozkolebane pola ozimin,
 97     3, 33|     szepcąc pacierze, trąc oczy, a ździebko poziewając za robotą się
 98     3, 33|           uwędzona!...~- Bogać ta, ździebko jeno przypalona i kiej cie
 99     3, 33|          znów Kłąb wstrząsając nim zdziebko.~Chory drgnął, oczy mu się
100     3, 34|         trzymam! - mruczał podpiły zdziebko Sikora wspierając się ciężko
101     3, 34|            Ewangelię i odpocząwszy ździebko, powiódł naród do młynarzowego
102     3, 34|     pieśnie.~A czasami, kiej naród ździebko ustawszy milknął, że ino
103     3, 34|            mówię, że można, w inny ździebko sposób, a to samo wyjdzie...
104     3, 35| granicznych pod krzyżem przysiedli ździebko odpocząć, ale i teraz nikt
105     3, 35|    pierwszego z brzega.~- Juchy im ździebko wypuścić!~- Damy się to;
106     3, 36|            Po dawnemu, choć może i ździebko lepiej. Jambroż lekują,
107     3, 36|       kieby tymi łzami.~Wiater jął ździebko przegarniać trawy i czajki
108     3, 36|    zabiegów.~A potem, kiej już noc ździebko zmętniała, gwiazdy zbladły
109     4, 37|             Zaś w chałupie zaspali ździebko z powodu niedzieli, jaże
110     4, 37|        domów, a we zbożach, co się ździebko kłoniły za słońcem, zagrały
111     4, 37|        przywstydzone odwracały się ździebko na stronę. - A jutro eksporta
112     4, 37|    Borynową twarz, która jakby się ździebko ożywiła, jakby się budził
113     4, 37|         leżało wszystko leniąc się ździebko, jak to zwyczajnie bywa
114     4, 37|            bych mnie ozgrzało choć ździebko Pańskie zmiłowanie, bom
115     4, 37|      stronie organista, napity już ździebko, dźwignął się nad stołem
116     4, 37|       opłotki. Zmierzchało się już ździebko, bydło szło z pastwisk i
117     4, 38|     gardzielem, jak kiedy to chłop ździebko napity drogą idzie, kolebie
118     4, 38|            modraki, miejscami, kaj ździebko wymiękło, tak gęsto, jakby
119     4, 38|    zdrętwiała ze zdumienia, on też ździebko się pomięszał, rzekł ni
120     4, 38|           ku zachodowi, upał jakby ździebko sfolżał, to chociaż jeszcze
121     4, 38|          od powiewów, w rozruchane ździebko cienie, we światła, co leciały
122     4, 39|       organiścinie kaczęta, to się ździebko wspomogła...~- Rychło przechlają.
123     4, 40|            się żałośnie:~- Jeszcze ździebko, Hanuś! Dyć dopiero co się
124     4, 40|     przymierzać trzewiki. - Ciasne ździebko, nogi mi nabrzmiały od bosaka,
125     4, 40|          mi Pietrusia przewieźć go ździebko na koniu - prosił.~- Hale,
126     4, 41|       wynosić je w ganek, na deskę ździebko wystawioną w słońcu, bych
127     4, 41|            na ganek, przyczaił się ździebko i popatrzywszy to jednym,
128     4, 41|       rozprażony, pachnący i kieby ździebko przymglały w słonecznej
129     4, 41|       radosną nadzieją.~A kiej się ździebko uspokoił, zaczęli już wspólnie
130     4, 41|         nie wiedzą!~Rozdygotał się ździebko.~- A gdzież to Rocho? -
131     4, 42|     bladawe, na wschodniej stronie ździebko się przezierało i pierwsze
132     4, 42|            piersi, bo go był chłód ździebko przejmował, i wsparłszy
133     4, 42|          do dzieciątka:~- Poczekaj ździebko, sieroto, uprawię cię, napasę,
134     4, 42|           kiej wół, ale trza by mu ździebko ulżyć.~- Juści, sam nie
135     4, 42|          zaraz obaczył jego poliki ździebko posinione, ale spytał się
136     4, 42|          matko! A tera chodźma się ździebko poweselić!~I ruszył z Nastusią
137     4, 42|           Dyć to twój chłop! Że ta ździebko przódzi, nim ksiądz poświęci,
138     4, 42|          gdyż niejedni, podjadłszy ździebko i posiedziawszy obyczajnie
139     4, 42|      ozorami mleć.~Że zaś już była ździebko napita, to dojrzawszy Jaśka
140     4, 42|            dzieci darzyć.~Nastusia ździebko poczerwieniła się, a Szymek,
141     4, 43|         złapał, co? - pytała potem ździebko niespokojnie.~- A juści,
142     4, 44|         przewinął i obtarł, to się ździebko przewietrzy.~- Juści, pani
143     4, 44|           i słońce przetoczyło się ździebko na bok, za kalenicę, że
144     4, 45|            ale naraz poderwały się ździebko i szły prosto na Jasiową
145     4, 45|            wpadną do sieni, słońce ździebko poświeci przed zachodem,
146     4, 45|       jakoby wyspy dalekie, wiater ździebko przegarniał kłosami, pachniało
147     4, 46| nienasycone ramiona, przysunął się ździebko, bliżej, tak blisko, że
148     4, 47|            Jagusine sprawki, to go ździebko rozfrasowało.~- Co było,
149     4, 48|        obejrzałeś?~- Słoma jeszcze ździebko zielona, ale ziarno już