Tom, Rozdzial

4501     3, 35|            Musiał uciekać, aby jej wójta nie wypomnieć.~- Uciekasz, a
4502     3, 35|              Wylękła była i rozżalona.~- Nie... nie... jeno. - mówił
4503     3, 35|               była i rozżalona.~- Nie... nie... jeno. - mówił prędko,
4504     3, 35|              spoił... a nikto się za mną nie upomni... nikto się nie
4505     3, 35|                  nie upomni... nikto się nie ulituje, a wszyscy na mnie
4506     3, 35|          przywtórzyła zawzięcie.~Już się nie odezwał, jeno poleciał ku
4507     3, 35|                za nią ujmie, a krzywdzić nie pozwoli.~- A może i Antek -
4508     3, 35|         zasępionymi twarzami; nawet nikt nie zajrzał do chorej.~Wnet
4509     3, 35|                 głucho i pusto: nikt się nie pokwapił z odwiedzinami.
4510     3, 35|             pojękiwała w gorączce, Jaguś nie mogła już wysiedzieć, stawała
4511     3, 35|               tyle co jeden Jędrek głowy nie stracił i wziął się po drugiej
4512     3, 35|              pytał.~- Gront mój po ojcu, nie ustąpię z miejsca - gadał
4513     3, 35|                ponieść na zapowiedzie.~- Nie pójdę nikaj... gront mój
4514     3, 35|               oślisko! nikto cię za ogon nie ciąga... a siedź se choćby
4515     3, 35|            przyłączył się do niej, nawet nie spojrzawszy na tamtą.~Poszli
4516     3, 35|                śpiesznie, zapytał cicho, nie patrząc w oczy:~- Prawda
4517     3, 35|              cyganią tak la śmiechu.~- I nie jedną wypominał... jaże
4518     3, 35|                  jeno złemu przeszkodzić nie ma komu - zmartwiona była
4519     3, 35|                   Ale wójta to ni słowem nie tknął, a on tu zawinił najbarzej -
4520     3, 35|             wiele... Borynową była żoną, nie jakąś latawicą... - myślała
4521     3, 35|                  młynarzowych dziewek to nie wypomina: wiadomo przeciek,
4522     3, 35|                   A na dwórki z Woli też nie wygraża pięściami, zaś o
4523     3, 35|                tłucze z parobkami, głosu nie podniesie! - mówiła w najgłębszym
4524     3, 35|                  Że mi to nawet do głowy nie przyszło...~- Chłopy zawdy
4525     3, 35|                  trąba, głowy do niczego nie ma i wyprawia takie historie,
4526     3, 35|               historie, że posłuchu mieć nie może w narodzie: Żeby choć
4527     3, 35|                  Niech zwołują: przeciek nie uchwalim! - zaśmiał się
4528     3, 35|                 by wespół ze złodziejami nie kradli.~- Zuchwale se poczynasz,
4529     3, 35|              prawo znam i naczalstwa się nie bojam, jeno wam, ciemnym
4530     3, 35|                do nabożeństwa przeczytać nie potrafi, zaś po ruskiemu
4531     3, 35|                 chłopaków wyuczył... ale nie można. Urząd musiał już
4532     3, 35|             sielnie wypytywał o niego... Nie rzekłem mu wiela, że zeźlił
4533     3, 35|                  chłopów krajali batami. Nie nasza to sprawa.~- Wójtem
4534     3, 35|                  karcącymi spojrzeniami: nie pora była na rajcowanie,
4535     3, 35|           odpocząć, ale i teraz nikt się nie odezwał; błądzili jeno cichymi
4536     3, 35|                na Podlesie...~- Chodźmy, nie o plewy przecież idzie! -
4537     3, 35|                  nawet tej świętej ziemi nie poszanuje!~- Doi ją i doi
4538     3, 35|                  kiej głodną krowę, to i nie dziwota, co zjałowiała.~
4539     3, 35|                ze zbóż sypało się gęste, nie milknące strzykanie świerszczów
4540     3, 35|                 ani poruszyli, jakby nic nie słysząc, a jeno lubując
4541     3, 35|             Niemcy chórem odpowiedzieli, nie ruszając się z miejsc. Jeno
4542     3, 35|            sprawa krótka, to postoimy.~- Nie musi być krótka, kiedyście
4543     3, 35|           Wychlaj se sam! Jaki szczodry! Nie na piwo przyślim! - zakrzyczeli
4544     3, 35|              prosić po dobroci, żebyście nie kupowali Podlesia...~- Tak!
4545     3, 35|                  Co on gada? Czego chce? Nie rozumiemy! - bełkotali uszom
4546     3, 35|             rozumiemy! - bełkotali uszom nie wierząc.~Więc im Rocho raz
4547     3, 35|                pozostanie, a komu się to nie podoba, niech idzie z Bogiem
4548     3, 35|                 się sami, póki was gonić nie zaczniem.~- Póki jeszcze
4549     3, 35|                Znajdziemy na was sposób, nie odsiedzieliście jeszcze
4550     3, 35|              zaklął Mateusz, jeno że się nie ulękli, krzycząc coraz głośniej
4551     3, 35|                 wytrząsają!~- I na swoim nie postawimy? - wołali drudzy
4552     3, 35|                  zagramy z wami inaczej! Nie chceta zgody, to wama zapowiadamy
4553     3, 35|                przysięgą, że na Podlesiu nie wysiedzicie! Przyszlim z
4554     3, 35|          paśnikach... zaś żaden człowiek nie uciecze od złej przygody...
4555     3, 35|            zatłuką jak psa parszywego.~- Nie zaczynajcie, Szwaby, bo
4556     3, 35|       zaczynajcie, Szwaby, bo z chłopami nie zdzierżyta.~- A waszego
4557     3, 35|              waszego mięsa i głodny pies nie tknie.~- Tknij me, pludro
4558     3, 35|          ustąpiły! - westchnął sołtys.~- Nie turbujcie się, już my w
4559     3, 35|                  wołali radośnie.~- Owa! nie straszna praca na swoim!~-
4560     3, 36|                sam chciał, powieda, jako nie chce do cna zgarbacieć przy
4561     3, 36|                  ociec?~- W sadzie leżą, nie wnosilim go na noc, bo w
4562     3, 36|             zdrowi, byle jeno na światło nie wychodzili.~- To pono najlepsze
4563     3, 36|               głowę, jakby zasnął znowu.~Nie było z nim co gadać i akuratnie
4564     3, 36|                  I trawa po pas jak bór, nie taka, jak wczorajsza.~-
4565     3, 36|                to była po inne roki, ale nie latoś! - zaczynaj, Mateusz.~
4566     3, 36|                 nieco na skos, by se nóg nie podciąć, czynili toż samo,
4567     3, 36|                 rubli z ogona.~Juści, co nie wszyscy mogli wywalić tyle
4568     3, 36|                  mszę dawali, nic jednak nie pomogło, susza wciąż trwała.~
4569     3, 36|                  Do garnków u niejednego nie było co wstawić, ale za.
4570     3, 36|              było co wstawić, ale za. to nie brakowało swarów ni kłótni
4571     3, 36|              jeno zapamiętali najstarsi, nie było w Lipcach tyle spraw
4572     3, 36|              ciągłych plotach i swarach.~Nie dziwota też, że skoro nadeszły
4573     3, 36|                przypięli się z radością.~Nie zapomnieli jeno o Miemcach,
4574     3, 36|          straszliwego, najsłabszy wiater nie przewiał, liście zwisły
4575     3, 36|                  zawdy mówiłem jedno, że nie dziś, to jutro Miemcy się
4576     3, 36|                 pod drzewem.~- Jakże, to nie zlękli się waszych wrzasków
4577     3, 36|            zlękli się waszych wrzasków i nie uciekli? - wtrąciła się
4578     3, 36|                  tam się już żaden Żydek nie pożywi.~- To i dziedzic
4579     3, 36|              krzyczą!~Poleciała co tchu, nie rozumiejąc zgoła, co się
4580     3, 36|            rozkazywał. ~Stali przed nim, nie wiedząc, co począć, gdyż
4581     3, 36|                  bezwładnie na ziemię.~- Nie bój się, Hanuś... zemgliło
4582     3, 36|                namaścił.~- Więcej mu już nie potrzeba, lada godzina uśnie... -
4583     3, 36|                  dziwnym prześmiechem:~- Nie frasuj się, Michał... już
4584     3, 36|               się do ściany i więcej nić nie powiedział, ale że widać
4585     3, 36|              Magdzie z taką mocą, iż się nie przeciwiły, ile co każda
4586     3, 36|                 swojej roboty.~I już się nie ruszyła z chałupy, jakiś
4587     3, 36|           trzymał ją kieby na uwięzi, że nie poredziła odbieżyć chorego
4588     3, 36|               słupa podobnej.~Maciej już nie mówił, nie jęczał, leżał
4589     3, 36|          podobnej.~Maciej już nie mówił, nie jęczał, leżał spokojnie
4590     3, 36|               się na ich wolę, patrząc w nie kieby w przepaście nieprzejrzane.~
4591     3, 36|              błagała żałośnie:~- Dyć tak nie patrzcie, bo mi duszę wywleczecie,
4592     3, 36|                 bo mi duszę wywleczecie, nie patrzcie!~Musiał dosłyszeć,
4593     3, 36|                 przeszło, a jego jeszcze nie było, Hanka wyglądała za
4594     3, 36|             gęste mroki, księżyc jeszcze nie wschodził, niebo wisiało
4595     3, 36|               garów zapraszając, bych se nie żałowali, ale całą duszą
4596     3, 36|                kogoś czekającą.~Mateusz, nie mogąc się dogadać z Jagusią,
4597     3, 36|                mną łazis jak ten pies... nie ucieknę ci... już dosyć
4598     3, 36|             rzęsisty płacz.~Ale Hanki to nie wzruszyło, czekała na męża,
4599     3, 36|       pomiarkował, ale snadź i ta nowina nie przedarła się do mózgu,
4600     3, 36|               kaj zwykły były stoić, ale nie nalazłszy niczego pod ręką,
4601     3, 36|                się chwiała, kiej płomień nie mający się czym podsycić.~
4602     3, 36|          wichrami weselną pieśń życia, a nie wiedzą, że płone są ich
4603     3, 36|          chlewami, do niego pośpieszył i nie doszedłszy całkiem zapomniał.~
4604     3, 36|            przewracał, jeno że nic o tym nie wiedział i nic nie czuł
4605     3, 36|                 o tym nie wiedział i nic nie czuł kromie tej potrzeby
4606     3, 36|                  krzyczeć, ale głosu już nie wydobył ze ściśniętej gardzieli,
4607     4, 37|                te żałosne lamenty sierot nie ścichały ani na chwilę,
4608     4, 37|                 jeno było jego, co głodu nie zaznał a chłodu.~- Co to
4609     4, 37|                     Prawda, czym to sama nie praktyk! A jemu Jagusia
4610     4, 37|                 żywego mięsa, dzieci też nie żałowały.~- Dzieci miał
4611     4, 37|                 nijakiej krzywdy od nich nie zaznał - wtrąciła Jagata
4612     4, 37|                 Bo złe dzieci tak by się nie biadoliły. Posłuchajcie
4613     4, 37|                 siódmego potu wydzierali nie żałując gardzieli.~- Cichajta!
4614     4, 37|           stanęła w pośrodku kiej wryta, nie mogąc wykrztusić ani słowa.~
4615     4, 37|               ledwie dychać poredziła.~- Nie wiedzieliście to? - pytał
4616     4, 37|               ino przyleciał powiedzieć. Nie żyje to naprawdę? - zapytała
4617     4, 37|       przystępując do niego.~- Juści, co nie do ślubu go rychtujem, a
4618     4, 37|             rychtujem, a jeno do trumny.~Nie mogła jeszcze zrozumieć,
4619     4, 37|               śpik i zmora dusiła, a ona nie poredzi się przebudzić,
4620     4, 37|            wychodziła z izby i powracała nie mogąc oderwać oczów od trupa,
4621     4, 37|                 za dom, na przełaz i nic nie widzący patrzyła po polach
4622     4, 37|                  spierało pod piersiami, nie puściła ni jednej łzy, nie
4623     4, 37|               nie puściła ni jednej łzy, nie poredziła krzyczeć, a jeno
4624     4, 37|                  se cicho jak zawdy.~- I nie przemówił, co? - pytał trąc
4625     4, 37|                 wstał! Może by jeszczech nie pomarli, żeby go kto pilnował -
4626     4, 37|             więcej niźli kwartał! A komu nie do zdrowia, to lepsza prędka
4627     4, 37|               Bogu dziękować, co się już nie morduje - wyrzekł.~- Juści,
4628     4, 37|                kto na śmierć chory, temu nie pomogą dochtory.~- Taki
4629     4, 37|                  mnie jeno żal, co Antek nie zdążył do żywego.~- Nie
4630     4, 37|                  nie zdążył do żywego.~- Nie dzieciuch, to płakał nie
4631     4, 37|                 Nie dzieciuch, to płakał nie będzie. O pochowku pilniej
4632     4, 37|                tu jakby na złość i Rocha nie ma.~- Poredzimy se sami.
4633     4, 37|                 ma.~- Poredzimy se sami. Nie frasujcie się, już ja wszystko
4634     4, 37|                 i łzy obcierał, a w oczy nie patrzył. Wziął się Jambrożowi
4635     4, 37|             Byście tam czego uschniętego nie naleźli... a najdziecie,
4636     4, 37|                garści, ślizgie...~- Kogo nie piecze, temu nie uciecze! -
4637     4, 37|                    Kogo nie piecze, temu nie uciecze! - mruknął i już
4638     4, 37|           otwarcie, kaj jeno mógł, nawet nie bacząc na organistowego
4639     4, 37|               dzieci.~- Niech poczekają, nie ostawię rozbabranego.~-
4640     4, 37|                  chrzcie jeszcze usłużyć nie poredzi - ozwał się za nim
4641     4, 37|               trumnę.~- Jeno mu domowiny nie żałuj, niechta chudziak
4642     4, 37|                 biedny człowiek to nawet nie wie, pod jakim płotem tę
4643     4, 37|                 do wykadzenia izby.~Jeno nie dosłyszała i ocierając te
4644     4, 37|              jednak przechodziły, a jego nie było, w końcu chciała już
4645     4, 37|                jeno zmacha i niczego się nie przewie... juści - tłumaczył
4646     4, 37|               się przez smarowania nikaj nie dociśnie.~- Dyć już nie
4647     4, 37|                  nie dociśnie.~- Dyć już nie wstrzymam - skarżyła się
4648     4, 37|                 poszukiwaniem pieniędzy.~Nie odrzekła, wyglądając znowu
4649     4, 37|                 gdyż się tak zeschły, co nie sposób było wzuć mu je na
4650     4, 37|                słodkim trzepotem.~Hanka, nie mogąc sobie nikaj naleźć
4651     4, 37|             różańca.~- Ale od półwłóczka nie ustąpię; pół chałupy też
4652     4, 37|               moje i tych krów mlecznych nie popuszczę z garści - wyrzekła
4653     4, 37|                 się plecami, jeno co już nie poredziła zebrać się na
4654     4, 37|                tak swywoliły, jaże Witek nie poredząc ich rozegnać poszczuł
4655     4, 37|               poszczuł psem, ale Łapa go nie posłuchał, trzymał się dzisiaj
4656     4, 37|              pachnący zwiesną i luby, że nie wypowiedzieć, a dziwny smutek
4657     4, 37|          sierotami.~Jeno do Jagusi nikto nie przystępował z tym dobrym,
4658     4, 37|                 wójtowa.~- Poniechajcie! Nie pora na takie wypominki! -
4659     4, 37|                 co już doskwierało zgoła nie do zniesienia. Parno się
4660     4, 37|                 robiło i dziwnie duszno, nie powiał wiater bych najlżejszy,
4661     4, 37|             listek i ni jedno źdźbło się nie zaruchało, a chociaż przeszło
4662     4, 37|           Jagustynka, ale żadnej już się nie chciało mówić.~Siedziały
4663     4, 37|                temu, ale po nieszporach, nie doczekawszy się kowala,
4664     4, 37|                  na plebanię.~Proboszcza nie było na pokojach, choć wszystkie
4665     4, 37|            niecierpliwie:~- O tym potem. Nie zdzieram skóry z ludzi.
4666     4, 37|                   to i pogrzeb musi mieć nie lada jaki. No, mówię, nie
4667     4, 37|                nie lada jaki. No, mówię, nie lada jaki! - powtórzył groźnie,
4668     4, 37|                Za nogi jeno go obłapiły, nie śmiejąc się już w niczym
4669     4, 37|                jakie to ma piersi! Smok, nie byk! - wołał, jaże przysapując
4670     4, 37|                  Juści, jeszczem takiego nie widziała.~- He, prawda!
4671     4, 37|              pomagać chłopu, że to krowy nie mógł utrzymać.~- Podziękujesz
4672     4, 37|                 będzie, jakiegoś jeszcze nie widział. Walek, a przeprowadź
4673     4, 37|          Stachową chałupę.~Mateusz jakoś nie bardzo był rad, bo się wykręcał.~-
4674     4, 37|              partii dobrowolnie i gnatów nie żałował. Widziałem go przy
4675     4, 37|               jakby do siebie, a chociaż nie rozumiała wszystkiego, to
4676     4, 37|             gniewnie. - Głupia! dziedzic nie święty! - popatrzył jeszcze
4677     4, 37|                świecy fajeczkę i wyszedł nie odpowiadając na powitanie
4678     4, 37|             coraz ciszej i mamrotliwiej, nie przecykając nawet wtedy,
4679     4, 37|                 dalekie, i przepadał też nie wiadomo kaj...~Wieś leżała
4680     4, 37|                 i smutny, słońca jeszcze nie było, ale skowronki już
4681     4, 37|               światłem ostatniej świecy.~Nie poruszył się juści Boryna,
4682     4, 37|               poruszył się juści Boryna, nie przecknął, nie porwał się
4683     4, 37|             juści Boryna, nie przecknął, nie porwał się do roboty ni
4684     4, 37|                 Poszarzało na świecie, a nie wyszło i Zdrowaś, jął sypać
4685     4, 37|             dajcie mi połowę, to ni pary nie puszczę, żeście starego
4686     4, 37|              ciężkie wzdychy dziw piersi nie rozerwały, że uciekła za
4687     4, 37|                  że uciekła za chałupę i nie bacząc na deszcz, płakała
4688     4, 37|                 a pocieszyć.~- Płakaniem nie zaradzisz. Nama też nieletko,
4689     4, 37|                     Płacz płaczem, a rok nie przejdzie i zaśpiewam jej
4690     4, 37|                 po swojemu Jagustynka.~- Nie pora na przekpinki - skarciła
4691     4, 37|          Powiedam szczerą prawdę, abo to nie młoda, nie urodna, nie bogata!
4692     4, 37|                prawdę, abo to nie młoda, nie urodna, nie bogata! Kijem
4693     4, 37|                to nie młoda, nie urodna, nie bogata! Kijem się będzie
4694     4, 37|            oganiać przed chłopami.~Jagna nie odrzekła, Hanka zaś wyniesła
4695     4, 37|                ani widu, ani słychu.~Ale nie było czasu na frasunki,
4696     4, 37|               rozpadał się już na dobre, nie przestając ani na chwilę.~
4697     4, 37|                   głębokie, już go nikto nie wyłowi, a ziemia nie poczeka
4698     4, 37|               nikto nie wyłowi, a ziemia nie poczeka i trza kole niej
4699     4, 37|                to, co była jakaś chora i nie mogła się jeszcze utulić
4700     4, 37|              kieby na stróży.~Zaś deszcz nie przestawał ani na chwilę,
4701     4, 37|            jeszcze padało, czyste złoto, nie deszcz.~- Ziemniaki były
4702     4, 37|                  nogach.~- A bo to owsów nie przypiekło!~- Wszystkiemu
4703     4, 37|                  powiedziała żałośnie:~- Nie polete, co mi tam zabawy,
4704     4, 37|                  stworzenie, gdyż deszcz nie ustawał ani na chwilę i
4705     4, 37|           nabożeństwo.~Słońce się jednak nie pokazało; świat się był
4706     4, 37|           Jagustynka tajnie, bych księża nie spostrzegli, wraziła pod
4707     4, 37|                 Że nawet chore i kalekie nie ostały w chałupach.~Przemglone,
4708     4, 37|                 nim nawet dzieci rodzone nie przypomną? ~Żałością jeno
4709     4, 37|                  wiatrem jeno jesteś, co nie wiada, skąd przychodzi,
4710     4, 37|                  wiada, skąd przychodzi, nie wiada, po co się miecie,
4711     4, 37|               wiada, po co się miecie, i nie wiada, kaj się rozwiewa...~
4712     4, 37|                    próchnem ostaniesz.~I nie przemożesz doli, mizeroto,
4713     4, 37|               przemożesz doli, mizeroto, nie przezwyciężysz śmierci,
4714     4, 37|                  przezwyciężysz śmierci, nie...~Boś ano bezbronny, słaby
4715     4, 37|                trzepoce, przyśpiewuje, a nie wie, że go wnet zdradna
4716     4, 37|                kieby ten straszny, nigdy nie zapełniony dół, w któren
4717     4, 37|              zawodziła rzewliwie, na nic nie bacząc.~Zaś proboszcz pociągnął
4718     4, 37|             wszystkich oczach, a nikt mu nie przeszkodzi.~Jako piorun
4719     4, 37|                 kosą śmierci.~Ale pomarł nie wszystek! - jak mówi Pismo
4720     4, 37|                  Pietr ozwarł nieco, ale nie puszcza go jeszcze i rzecze:~-
4721     4, 37|               jeszcze i rzecze:~- A jeno nie łżyj, bo tu nikogo nie ocyganisz.
4722     4, 37|              jeno nie łżyj, bo tu nikogo nie ocyganisz. Mów, duszo, śmiało,
4723     4, 37|                  kiej na spowiedzi; a to nie poredziłem dłużej wytrzymać
4724     4, 37|               kłótnie, a obraza boska... Nie ludzie to, święty Pietrze,
4725     4, 37|               ludzie to, święty Pietrze, nie boskie stworzenia, a jeno
4726     4, 37|                jest źle na świecie, że i nie wypowiedzieć wszystkiego...~
4727     4, 37|                  mężów, sługa na pana... nie uszanują już niczego, ni
4728     4, 37|       złodziejstwa, że co masz, z garści nie popuść, bo ci wydrą.~Bych
4729     4, 37|                 te wilki.~Kawałka żelaza nie przepomnij ni postronka,
4730     4, 37|                   choćby były księże, bo nie przepuszczą i ukradną.~Gorzałkę
4731     4, 37|              święty Pietr.~- Indziej też nie lepiej, ale już w lipeckiej
4732     4, 37|                się jeszcze barzej i kiej nie tupnie nogą a krzyknie:~-
4733     4, 37|                tupnie nogą a krzyknie:~- Nie broń takich synów! A to
4734     4, 37|          niedziel i pokutę czynią, a jak nie posłuchają, to tak ich przycisnę
4735     4, 37|        pomiarkowania się w grzechach, bo nie wiada, komu z brzega wybije
4736     4, 37|                 łaskę wypłakuje, bych ją nie wygnali z chałupy.~- Myśli,
4737     4, 37|            głośno organiścina.~Ale Jagna nie wiedziała już o Bożym świecie,
4738     4, 37|              Hanka zapraszała serdecznie nie żałując jadła ni napitku,
4739     4, 37|                    Drudzy takiego wesela nie wyprawiają! - szepnęła Bolesławowa.~-
4740     4, 37|               baczyła, bych której czego nie zbrakło; zaś po chłopskiej
4741     4, 37|                przepowiadkami, że chocia nie bardzo wyrozumieli, ale
4742     4, 37|                  próbował, ale już nikto nie wtórował ni słuchał, wszyscy
4743     4, 37|           ucieszne powiadki wyciągał. ~- Nie ruchaj mę, bom żałosny! -
4744     4, 37|                  Juści, co się nim nikto nie zaturbował, każden bowiem
4745     4, 37|                 pomówić? Przez komisarza nie chcę, a ze wsi nikt pierwszy
4746     4, 37|                 ze wsi nikt pierwszy się nie zgłasza!...~Słuchali w skupieniu,
4747     4, 37|                  tego muru, żaden bowiem nie dał się za ozór pociągnąć
4748     4, 37|                  pociągnąć i nawet pyska nie ozwarł, jeno przytakiwali
4749     4, 37|                znacząco, że widząc, jako nie poredzi przełamać tej czujnej
4750     4, 37|         powiedział Płoszka.~- A czemu to nie miał przyjść z dobrego serca,
4751     4, 37|                   Lata masz, aleś rozumu nie nabrał. Kiedyż to dziedzic
4752     4, 37|                   Wy możecie, ale drugie nie mogą! - wrzasnął zeźlony
4753     4, 37|               ziemię, to zrobim zgodę.~- Nie potrza zgody, nowe nadziały
4754     4, 37|                  bo batem!~- Mówię wama, nie wierzta dziedzicowi, bo
4755     4, 37|                zrobić i brać, co się da, nie czekając gruszków na wierzbie.~
4756     4, 37|               każdego, a nikt się z izby nie kwapił ruszać. Siedzieli
4757     4, 37|             rzucił się ku drzwiom, Józka nie mogąc już wstrzymać, krzyknęła:~-
4758     4, 37|                  razy i rzekła ważnie:~- Nie bucz, przeszkadzasz duszy
4759     4, 37|                  jakby zamarło, nikt się nie poruszył, tylko rozpalone
4760     4, 38|                 Pawła, wydzierał się też nie ciszej, a jeno żarliwiej
4761     4, 38|                 chcąc tamte prześpiewać, nie mogła jednak, chocia jazgotała
4762     4, 38|             głosach i w tym cosik, czego nie wypowiedzieć, a co się unosiło
4763     4, 38|              drzewami słuchać spowiedzi, nie bacząc zgoła na tłok ni
4764     4, 38|                 i gorąc podnosił się już nie do wytrzymania, żywy ogień
4765     4, 38|                 z Józką nadeszły, ale że nie sposób się było docisnąć
4766     4, 38|                  onej spieki, że ni liść nie zadrgał, ni ptak przeleciał,
4767     4, 38|               jak przódzi, ale już nikto nie drzemał, wzmogły się jeno
4768     4, 38|              sobą.~Był i ten z Woli, ale nie usiedział w miejscu, a jeno
4769     4, 38|              wyrzekła ostrożnie.~- Jeśli nie macie pieniędzy, to ja za
4770     4, 38|                jakoś se poredzi, a jakby nie, to musi się szukać inszego
4771     4, 38|                 i wielce zamodlonej, ale nie nalazłszy sposobnego słowa,
4772     4, 38|              żaden nawet przed kościołem nie zdjął kaszkietu ni kogo
4773     4, 38|                 zabawimy się w karczmie!~Nie odzywali się zacinając jeno
4774     4, 38|                 zaraza.~- A żeby was mór nie ominął, psy heretyckie.~
4775     4, 38|               rozparła Lipczaków, co już nie sposób było się komu brać
4776     4, 38|                  ta jednego tknął, że mu nie odrzekł na Pochwalony, to
4777     4, 38|             juchą się oblał i dziw duszy nie zgubił.~- Do cna miętki
4778     4, 38|           objaśniał z cicha Mateusz.~- I nie szczęściło się im na Podlesiu.
4779     4, 38|                 im pono padły.~- Prawda, nie wiedli za sobą ani jednej.~-
4780     4, 38|              uciechy, ale nikto już pary nie puścił, dopiero kowal przysunąwszy
4781     4, 38|                baczę.~Ale dziedzic jakby nie dosłyszał powiedając właśnie,
4782     4, 38|             narodu.~- Dobrodzieje, znaku nie zrobi, choć z jajka uleje! -
4783     4, 38|         niestrudzenie po całym smętarzu, nie przepuszczając nikomu i
4784     4, 38|       przepuszczając nikomu i nikomu też nie żałując tego dobrego słowa,
4785     4, 38|                  żegnała się raz po raz, nie pomogło.~- Organiściak jeno,
4786     4, 38|              ludzi zdziera, ale na niego nie żałuje.~- Juści, bo to nie
4787     4, 38|               nie żałuje.~- Juści, bo to nie honor, jak księdzem ostanie?~-
4788     4, 38|            dokoła, jeno co Jaguś niczego nie słyszała wodząc za nim oczami,
4789     4, 38|                 udry pójdzie ze synem.~- Nie poredzi, Szymek w swoim
4790     4, 38|         gospodarkę?~- A mogą, zaś kiejby nie chwaciło, to se resztę odsiedzi
4791     4, 38|                co nawet na pogrzebie się nie pokazał.~- Cóż mu ta Boryna,
4792     4, 38|           jeszcze oczami, ale Jagustynka nie przepuściła okazji.~- Kiedyż
4793     4, 38|              broń, bych się i do drugich nie dorwała...~Jagustynka już
4794     4, 38|                dorwała...~Jagustynka już nie odrzekła, ścisk przy tym
4795     4, 38|          rozdawać dziadom po dwa grosze, nie przepuszczając ani jednego,
4796     4, 38|          dziadami! Jezus! - dziw, że się nie spaliła że wstydu.~Nasunęła
4797     4, 38|               taki wstyd! Chodźcie!...~- Nie póde... Już to sobie z dawna
4798     4, 38|                 mi do domu. Że to wstydu nie macie!~- Puść me, bo się
4799     4, 38|              torbeczki, prędko, żeby kto nie obaczył.~- To zrobię, co
4800     4, 38|                 wozy a konie i przepadł.~Nie sposób było go szukać i
4801     4, 38|               chwiały od babiego naporu. Nie mniejszy był tłok, kaj przedawali
4802     4, 38|               już doskwierało, że dychać nie było czym, a pokrótce i
4803     4, 38|               czym, a pokrótce i gwarzyć nie chciało się nikomu ni nawet
4804     4, 38|             ganek wybiegał z krzykiem:~- Nie pódziesz, jucho, stąd! A
4805     4, 38|              złoję, że popamiętasz. ~Ale nie mogąc się ognać zbereźnikom,
4806     4, 38|           zapytał kusztykając do niej.~- Nie widzieliście kaj mojego
4807     4, 38|            ramionami.~- Korona mu ze łba nie spadnie, że przystał do
4808     4, 38|              będzie lekciej, to lekciej. Nie takie ano skończyły pod
4809     4, 38|              pomocy nikto nieskory.~- Ja nie dopuszczę, żeby ociec mieli
4810     4, 38|                  mu się wycug od ciebie, nie baczysz?~- Jak nie mam,
4811     4, 38|               ciebie, nie baczysz?~- Jak nie mam, to z jelit sobie nie
4812     4, 38|                nie mam, to z jelit sobie nie wypruję.~- A wypruj i daj,
4813     4, 38|                   Na borg jeno żyjemy.~- Nie pleć, myślałby kto, że i
4814     4, 38|                 prawda.~- A prawda, żeby nie Jankiel, to by nawet tych
4815     4, 38|               Juści, syty głodnemu nigdy nie zawierzy! - gadała na wpół
4816     4, 38|              była straszna, nawet cienie nie ochraniały, dziw się wszystko
4817     4, 38|            ochraniały, dziw się wszystko nie roztopiło; a w tej nagrzanej
4818     4, 38|                 Panie; nad grzesznymi, a nie pamiętaj im dziadoskiej
4819     4, 38|                ale na gorzałkę to nikomu nie zbraknie.~Józka wetknęła
4820     4, 38|           radosna lubość odpustowania. I nie dziwota, jakże, toć każden
4821     4, 38|             niedaleko od nich udając, że nie spostrzega brata. Chodziła
4822     4, 38|              dziwnie smutna i zgnębiona. Nie cieszyły jej dzisiaj ni
4823     4, 38|                 dreptała, kaj ją pchali, nie wiedząc całkiem, po co przyszła
4824     4, 38|             szepnął pokornie:~- Dyć mnie nie goń od siebie.~- Hale, odpędzałam
4825     4, 38|                 cię to kiedy?~- Abo raz! Nie sklęłaś me to, co?~- Niepoczciwie
4826     4, 38|               bronił ze śmiechem, aby go nie całowali po rękach.~- Kiej
4827     4, 38|                sparzone.~Wzdrygnęła się, nie śmiejąc ust otworzyć. Mówił
4828     4, 38|                 jego oczach i nic prawie nie pomiarkowała.~Rozdzieliła
4829     4, 38|              toczyła oczami po ludziach. Nie było go już nikaj, poszedł
4830     4, 38|             dzieuchy dziw ślepiów za nim nie pogubią. Głupie, nie la
4831     4, 38|                 nim nie pogubią. Głupie, nie la psa kiełbasa.~Obejrzała
4832     4, 38|                 morgi, co?~- Ja ta wiem! Nie wyznała mi się. Niech się
4833     4, 38|            zaczął:~- Jaguś, matki strony nie trzymaj, kiej się mnie krzywda
4834     4, 38|                 wyprawię, a matki prosił nie będę.~- Masz to już kaj
4835     4, 38|             Szukał po ludziach komornego nie będę. Niech mi jeno mój
4836     4, 38|                 Nastusi we świat gołkiem nie dajemy. Tysiąc złotych dostanie
4837     4, 38|                    I karczma la mnie już nie zabawa - odparła smutnie.~
4838     4, 38|            narady.~- Poszłabym z tobą.~- Nie odganiam cię, miejsca nie
4839     4, 38|                Nie odganiam cię, miejsca nie zbraknie, zważ jeno, by
4840     4, 38|              zbraknie, zważ jeno, by cię nie wzieni na ozory, że tak
4841     4, 38|               zniecierpliwiony.~- Czemu? nie wiesz to bez co? - zaskarżyła
4842     4, 38|                  odwracając się nagle.~- Nie, nie... jeno mi proch wleciał
4843     4, 38|             odwracając się nagle.~- Nie, nie... jeno mi proch wleciał
4844     4, 38|            przychodź, przódzi czasu miał nie będę.~Obejrzał się na nią
4845     4, 38|                już była ciasnota i gorąc nie do wytrzymania. W głównej
4846     4, 38|             wcisnął Kobus, choć go nikto nie zapraszał.~Kiedy Mateusz
4847     4, 38|               Płoszka.~- Szczera prawda, nie obiecanki. U rejenta wszyćko
4848     4, 38|        Wysłuchali uważnie, ale nikto się nie ozwał, patrzeli jeno w te
4849     4, 38|                  o przyzwoleństwo pytała nie będzie! Zechcemy, to i on
4850     4, 38|                zagrzmiał Grzela.~- Musi, nie musi, a ty się nie wydzieraj.
4851     4, 38|                 Musi, nie musi, a ty się nie wydzieraj. Obacz no który,
4852     4, 38|                no który, czy aby starszy nie wącha kaj pod ścianą?~-
4853     4, 38|                se miesckich przykupiemy, nie stać to nas?!~- Psiachmać,
4854     4, 38|               tej dziedzicowej obietnicy nie ma jakowego podejścia? Miarkujeta,
4855     4, 38|               ozwał się sołtys:~- Ja też nie mogę wyrozumieć, laczego
4856     4, 38|             rychtował, ale stary Płoszka nie dał się przekabacić, głową
4857     4, 38|             nasienie, znam i mówię waju: nie wierzta dziedzicowi, póki
4858     4, 38|                wierzta dziedzicowi, póki nie bedzie czarno na białym.
4859     4, 38|               Tak miarkujecie, no to się nie gódźcie, ale drugim nie
4860     4, 38|                  nie gódźcie, ale drugim nie przeszkadzajcie! - krzyknął
4861     4, 38|                 jeszczek pódę! A trzymam nie za nim, jeno za zgodą, za
4862     4, 38|                 całą wsią. Bo jeno głupi nie widzi w tym dobrego la Lipiec.
4863     4, 38|            dobrego la Lipiec. Jeno głupi nie bierze, jak dają.~- Wyśta
4864     4, 38|             któren cały czas pary z gęby nie puścił, jął naraz chybać
4865     4, 38|                 I nam się należy ziemia! Nie dopuścim do zgody! Po sprawiedliwości
4866     4, 38|                kajś zapodział, a Jagusia nie pokazała się jeszcze od
4867     4, 38|            Słyszę cię dobrze! Już ci się nie dam. Jaka to jucha zmyślna! -
4868     4, 38|               zawodzący.~Ale Witek nawet nie dosłuchał, skrzypki przyniósł,
4869     4, 38|             jucha, jaże się kurzyło, ale nie przeciwiła mu się, myśląc
4870     4, 38|                  w noc poglądając.~Jagna nie wróciła jeszcze, nie siedziała
4871     4, 38|               Jagna nie wróciła jeszcze, nie siedziała również i u matki,
4872     4, 38|                  dzieuch, jeno co nikiej nie wysiedziała, tak ją cosik
4873     4, 38|             okien na gładź stawu i marły nie wiada kaj i przez co! Rwało
4874     4, 38|                  czego by i wypowiedzieć nie sposób, ni to był żal, ni
4875     4, 38|                 wrzący, straszny szloch.~Nie wiada, laczego znalazła
4876     4, 38|             listeczkami. Szła bezwolnie, nie wiedząc, kaj ją niesie,
4877     4, 38|               cudeńka prawił, że niczego nie rozumiała.~Patrzyła jeno
4878     4, 38|                 płot strwożona, bych jej nie dojrzał, ale on jeno w niebo
4879     4, 38|                 napisze o to do niego.~- Nie bój się, napisze, już ja
4880     4, 38|                 się w cichości, aby jeno nie przeszkadzać Jasiowi.~Chciała
4881     4, 38|                 przytrzymało za nogi, że nie poredziła oderwać się z
4882     4, 38|                  oblewały warem, że dziw nie krzyczała z tej lubej męki.
4883     4, 38|                do tego cudownego obrazu. Nie poruszyła się jednak, bo
4884     4, 38|              jeno popatrzył w opłotki, a nie dojrzawszy zamknął okno,
4885     4, 38|              pacierzem szczęścia, któren nie miał słów, a jeno dziwną
4886     4, 39|                 dołku i tak me mgli...~- Nie przeszkadzaj, zaraz się
4887     4, 39|                 samym ołtarzem; z obcych nie było nikogo, tyla co kajś
4888     4, 39|               chce wam cosik powiedzieć.~Nie wyszło i Zdrowaś, kiej przyleciał
4889     4, 39|                 i sprawiedliwie. Żeby mi nie było swarów ni kłótni, bo
4890     4, 39|                 ostawił, to się przecież nie pogryzą kiej psy przy podziale.
4891     4, 39|             kłótnią jeszcze nikt niczego nie zbudował. No, mówię, niczego,
4892     4, 39|                  na inne potrzeby grosza nie żałował i dlatego Pan Bóg
4893     4, 39|               głowę rzekł z dobrością:~- Nie bucz, głupia, Pan Bóg ma
4894     4, 39|       szczególnej opiece.~- Że i rodzony nie powiedziałby barzej do duszy -
4895     4, 39|                się zmaglował.~Ksiądz już nie odrzekł, a oni poszli prosto
4896     4, 39|                ukradną - rzucił kowal.~- Nie bajcie! Ratują się, biedoty,
4897     4, 39|                       Rychło przechlają. Nie powiadam na nich nic złego,
4898     4, 39|               wyrwał, skoczył do stawu i nie zważając na Janklowe prośby
4899     4, 39|               izbach i w obejściu, nawet nie przepomniał ziemniaczanym
4900     4, 39|             Oglądacie, jakby co ubyło!~- Nie kupuję kota we worku!~-
4901     4, 39|         przegryzając chlebem. ~Nikto się nie odzywał, nijako było zaczynać,
4902     4, 39|          przylewając każdemu, ale prawie nie spuszczała oczów z kowala,
4903     4, 39|                  stanowić o niczym prawa nie mam. Antek wróci, to się
4904     4, 39|             wróci, a tak przeciech ostać nie może.~- Ale ostanie! Mogło
4905     4, 39|                  to może być, póki Antek nie powróci.~- Nie on jeden
4906     4, 39|                póki Antek nie powróci.~- Nie on jeden jest do podziału.~-
4907     4, 39|             Kłóciła się przeciech z wami nie będę, nie moja w tym wola
4908     4, 39|               przeciech z wami nie będę, nie moja w tym wola stanowi.~-
4909     4, 39|            nieboszczyk zapisał Jagusi, a nie o głupie słowa!~- Jak macie
4910     4, 39|                macie zapis, to wama nikt nie wydrze! - mruknęła gniewnie
4911     4, 39|                raz zdałby się na mnie.~- Nie ruchajcie, niech się suszy -
4912     4, 39|                  drążka.~- Niczego tknąć nie pozwolę! Weźmiecie co niebądź,
4913     4, 39|               Nawet kołka z płotu ruszyć nie dam, póki wszystkiego urząd
4914     4, 39|                   póki wszystkiego urząd nie opisze!~- Spisu nie było,
4915     4, 39|                urząd nie opisze!~- Spisu nie było, a już się kajś zadziały
4916     4, 39|                  i ktosik w nocy ukradł. Nie było głowy baczyć na wszystko.~-
4917     4, 39|               niebądź, jakąś kruszynę. I nie bojajcie się niczego, pomagał
4918     4, 39|              posłuchajcie, nikto jeszcze nie dołożył do mojej rady...
4919     4, 39|                    A jeno to, co swojego nie popuszczę, ale cudzego niełakomam! -
4920     4, 39|                  syknął:~- Już bym nawet nie wspomniał, żeście niezgorzej
4921     4, 39|               wszystko, bych znowu czego nie wynieśli złodzieje.~Hanka
4922     4, 39|                    Pono o Grzeli. Mojego nie ma, pojechał do powiatu,
4923     4, 39|             zniechęcona:~- Hale, kiej to nie po naszemu pisane i nie
4924     4, 39|                  nie po naszemu pisane i nie poradzę wymiarkować.~- Nie
4925     4, 39|               nie poradzę wymiarkować.~- Nie przy niej pisane! Za to
4926     4, 39|                  no swoją stroną i ludzi nie zaczepiajcie, kaj was obchodzą
4927     4, 39|                to poredzicie, a czemu to nie wzbraniacie córusi, bych
4928     4, 39|             córusi, bych cudzych chłopów nie zwodziła, co!~- Dajcie no
4929     4, 39|         przecierpiała, że swojej krzywdy nie daruję, pókim żywa!~- A
4930     4, 39|                 jeszcze pora, abyś potem nie pożałowała! Ani godziny
4931     4, 39|                  pożałowała! Ani godziny nie ostawiaj pod swoim dachem,
4932     4, 39|             piekielnico jedna, poczekaj! Nie zamrę spokojnie, do świętej
4933     4, 39|          spokojnie, do świętej spowiedzi nie pójdę, póki się nie doczekam,
4934     4, 39|            spowiedzi nie pójdę, póki się nie doczekam, że cię ze wsi
4935     4, 39|              swoim warować do ostatka.~- Nie ostanę tutaj. Tak mi to
4936     4, 39|                 obmierzło, że już dłużej nie ścierpię! Bodajem była nogi
4937     4, 39|                  tak długo, przeciek cię nie przywiązywali za kulasy.
4938     4, 39|                za kulasy. Mogłaś se iść! Nie bój się, za nogi cię nie
4939     4, 39|                 Nie bój się, za nogi cię nie ułapię i prosiła nie będę,
4940     4, 39|                 cię nie ułapię i prosiła nie będę, byś ostała!...~- A
4941     4, 39|                wytraci, kiejśta takie!~- Nie pomstuj, bym ci swoich krzywd
4942     4, 39|            pomstuj, bym ci swoich krzywd nie ciepnęła we ślepie!~- Bo
4943     4, 39|                Żyj poczciwie, a nikto ci nie rzuci i marnego słowa!~-
4944     4, 39|              Cichoj, Jaguś, dyć Hanka ci nie przeciwna. Cichoj!~- A niechta
4945     4, 39|                Hanka stając przed nią. - Nie ciągnij mnie za język, bym
4946     4, 39|              mnie za język, bym ci czego nie rzekła!~- A mówcie! A pyskujcie!
4947     4, 39|                  obaczysz!... Spokoju mu nie dawałaś... goniłaś za nim
4948     4, 39|                  ci prawdę, jeno byś jej nie pożałowała. A to me miłował,
4949     4, 39|                  A to me miłował, że już nie wypowiedzieć! A tyś mu obmierzła
4950     4, 39|                 co złego, abych cie jeno nie widzieć więcej na oczy.
4951     4, 39|          Wymiarkuj to sobie i ze mną się nie równaj, rozumiesz, co?~Wołała
4952     4, 39|                   Magda się też wyniesła nie mogąc się z nią dogadać,
4953     4, 39|                ni bronić, ni uciekać już nie poredzi, a jeno czasem zabije
4954     4, 39|              było nieprawdą!~A do Jagusi nie czuła nawet złości, tylko
4955     4, 39|                  była kajś daleko, nawet nie wiedząc, że dzieci wyprowadziła
4956     4, 39|                 ale zadraśniętego ambitu nie poredziła zapomnieć, że
4957     4, 39|                   Juści, że mi się z nią nie równać w urodzie, trudno.
4958     4, 39|             powróci! Przeciech się z nią nie ożeni! - pocieszała się
4959     4, 39|                Wynoś mi się w ten mig, a nie, to cię każę parobkowi wyrzucić...
4960     4, 39|              jeno wzruszyła ramionami:~- Nie gadajcie do tego pomietła!
4961     4, 39|                 nimi choćby na śmierć!~I nie bacząc na matczyne sprzeciwy
4962     4, 39|                    dławiło ją zdumienie, nie mogło się jej pomieścić
4963     4, 39|                za nią oczami.~Jagna zaś, nie zważając na nią, już się
4964     4, 39|                się nagle powstrzymała.~- Nie, nie oddam! Maciej mi dali,
4965     4, 39|               nagle powstrzymała.~- Nie, nie oddam! Maciej mi dali, to
4966     4, 39|                 po Jędrzycha.~Dominikowa nie przeciwiła się już niczemu,
4967     4, 39|                  się już niczemu, lecz i nie odpowiadała na zagadywania
4968     4, 39|               grożąc pięścią:~- Bych cię nie minęło co najgorsze!~Hanka
4969     4, 39|            zgryzotą i markotnością, a że nie miała czasu na rozważania,
4970     4, 39|            odsuwając się, aby już więcej nie słuchać, a gdy wszyscy rozeszli
4971     4, 39|                poszła z nim na plebanię. Nie zastała jednak księdza,
4972     4, 39|          słomianym kapelusie, ale bliżej nie śmiała podejść obawiając
4973     4, 39|        naczelnika w powiecie...~- Grzela nie żyje! Laboga! Taki młody
4974     4, 39|               jął majdrować kole piły.~- Nie da się zjeść w kaszy, chwat
4975     4, 39|                  wody to zawdy szczęścia nie miał, baczycie to, jak się
4976     4, 39|          rozeźliły, że się już wstrzymać nie poredził i powiedział wzburzony:~-
4977     4, 39|            powiedział wzburzony:~- Hanka nie miała prawa jej wyganiać,
4978     4, 39|            Płoszkowa:~- Hanka grontu jej nie zapiera, wiadomo! Ale że
4979     4, 39|               wama ślina przyniesie, ale nie ze sprawiedliwości, a jeno
4980     4, 39|          świeciło, Jagusi jednak dojrzeć nie mógł, a wejść się wagował,
4981     4, 39|                  Prawda, jeszczech o tym nie pomyślałam.~- A z tym, co
4982     4, 39|            prawie się ugotowało.~- Cosik nie wiedzie się jej z tymi znajdami.~-
4983     4, 39|                 jej z tymi znajdami.~- A nie wiedzie. Nie traci ona na
4984     4, 39|               znajdami.~- A nie wiedzie. Nie traci ona na tym, dają na
4985     4, 39|               tym, dają na pochowek! Ale nie z tym do was przyszedłem.~
4986     4, 39|                  radziły z dobrodziejem, nie podsłuchiwałem juści, a
4987     4, 39|          najdalej jutro powróci Antek!~- Nie zwodzicie mnie aby? - nie
4988     4, 39|                Nie zwodzicie mnie aby? - nie śmiała już zawierzyć.~-
4989     4, 39|             pokarać za samowolę i gwałt. Nie mieliście prawa jej ruchać,
4990     4, 40|                  przejścia Hanka całkiem nie mogła zasnąć tej nocy, a
4991     4, 40|               spał głęboko, nawet dzieci nie matyjasiły, noc była głucha,
4992     4, 40|        nocujących pod łóżkami, ale Hance nie chciało się otworzyć okna,
4993     4, 40|         przejmując takim dygotem, że już nie mogąc zapanować nad strachem
4994     4, 40|          łańcuchami uździenic, zaś krowy nie powiązane na noc w oborze
4995     4, 40|                  może w którejś chałupie nie śpią i poredzają! - próbowała
4996     4, 40|                  tym krótkim śpikiem, że nie wróciła już do łóżka i aby
4997     4, 40|                Marysi, ale kto? - ważyła nie mogąc rozpoznać, gdyż cień
4998     4, 40|             zaraz padała ciężko, niczego nie miarkując.~Zeźliła się niemało,
4999     4, 40|                  to, pokrako jedna, krów nie powiązał do żłobów! Chcesz
5000     4, 40|                 do niego, szczęściem, co nie czekał, więc zajrzawszy