Tom, Rozdzial

5001     4, 40|               mocno, byś znowu pół mleka nie ostawiła! A śpiesz z udojem,
5002     4, 40|              plecy i śniadanie do torby, nie przepomniała nawet boćka,
5003     4, 40|                  zabrała się do Pietrka, nie mogąc ścierpieć, iż się
5004     4, 40|           zieloną rzęsą.~Na kapuśniskach nie było jeszcze nikogo, jeno
5005     4, 40|              suszy niźli słońce.~- Dawno nie pamiętają tak suchego lata! -
5006     4, 40|         skłębiają na główki.~- Żeby jeno nie objadły robaczyska. Susza,
5007     4, 40|               kiej las.~- Czego człowiek nie sieje ni potrzebuje, to
5008     4, 40|              każde złe! Grzechu ano nikt nie posiewa, a pełno go na świecie.~-
5009     4, 40|         Przeciech powiadają: bez grzechu nie byłoby śmiechu, albo to:
5010     4, 40|                 śmiechu, albo to: kiejby nie grzech, to by człowiek dawno
5011     4, 40|                 rosa przeschnie, żeby se nie zamoczyć kulasów - szydziła
5012     4, 40|              kulasów - szydziła Hanka.~- Nie każdy tak łasy na robotę
5013     4, 40|                  na robotę jako wy!~- Bo nie każdy tak musi harować,
5014     4, 40|                  każdy tak musi harować, nie każdy! - westchnęła ciężko.~-
5015     4, 40|                 się Jagustynka. - Sam go nie udźwignie bez tylachny karwas
5016     4, 40|                 Jezu! - ciągnęła gorąco, nie bacząc na przycinki. - A
5017     4, 40|          przysłoniła oczy od słońca, ale nie mogła rozeznać, dopiero
5018     4, 40|                  taka spokojna. Żeby się nie prześmiewali, co jej pilno
5019     4, 40|               pilno do chłopa. Ja bym ta nie wytrzymała! - mówiła Jagustynka.~-
5020     4, 40|                ja! Bych się jeno Antkowi nie zachciało nowych jamorów...~-
5021     4, 40|            zachciało nowych jamorów...~- Nie ma już na podorędziu Jagusi,
5022     4, 40|                     Oj prawda, bydlę się nie tak łacno narowi do szkody
5023     4, 40|                  z napotkanymi, chocia i nie wiedziała, co mówi ni co
5024     4, 40|             utęsknione dzieciątko.~Długo nie poredziła przemówić, ale
5025     4, 40|                 zaś rzekł żartobliwie:~- Nie dziwota. Obiecałem go wam
5026     4, 40|              zgoła kto drugi, pojąć tego nie mogła.~- Przemieniłem się
5027     4, 40|                 po mnie ślepiasz?~- Niby nie, ale całkiem jesteś jakiś
5028     4, 40|                  dziecko.~- Jeszczech go nie widziałeś! - wołała wynosząc
5029     4, 40|              wszyćkim słuchaj kiej ojca. Nie bój się, srogi la ciebie
5030     4, 40|                 bój się, srogi la ciebie nie będę i krzywdy od mnie nie
5031     4, 40|               nie będę i krzywdy od mnie nie zaznasz.~Rozpłakała się
5032     4, 40|                wdzięcznością.~- Ba, żeby nie Rocho, to bym był zabaczył,
5033     4, 40|                  obwiniętego w papier, a nie zapomniał Witka ni też o
5034     4, 40|            gospodarce. Dajcie no spokój, nie la dziękowań przywiezłem -
5035     4, 40|                omaszczonych tęgą michę i nie mniejszą barszczu, w którym
5036     4, 40|                 toć w końcu już nic jeść nie mogłem.~- Powiadali chłopy,
5037     4, 40|              dnia brać kije. Mnie się ta nie ważono tknąć ni palcem.
5038     4, 40|                   zaśmiał się Rocho.~Już nie odrzekła, ale zawarłszy
5039     4, 40|                daleko w sad, bych czasem nie zakrzyczały. Przepędziła
5040     4, 40|                 podwórza wszelką gadzinę nie bacząc nawet, że świnie
5041     4, 40|               się przykro dłużył, co już nie mogła sobie poredzić. Przeszło
5042     4, 40|          zmięknie - poredzały.~Juści, co nie słyszała tych pogadek, ale
5043     4, 40|                 że ledwie z tego kłótnia nie wyszła z młynarzową.~Właśnie
5044     4, 40|                  Pietrkowi? Cóż, kiej me nie słuchał.~Zaczęła zwoływać
5045     4, 40|               juści, co człowiek kulasów nie pożałował.~Obejrzał nawet
5046     4, 40|                     Dominikowa zły pies, nie przepuści nam bez precesu.~-
5047     4, 40|                dobrze na rozum, bych nam nie wystroiła jakiego figla.~
5048     4, 40|                   wiele juści pomijając, nie przerywał ni pytał, brwie
5049     4, 40|                dobrze, dobrze - mruknął, nie był ta ciekaw bele czego.
5050     4, 40|                   Przystawał, to siadał, nie przestając oglądać prawie
5051     4, 40|             kupiła siemię zapaskudzone i nie przewiała!~Wstrzymał się
5052     4, 40|                jeszcze siania! We dworze nie lepsze! - wykruszył kłos,
5053     4, 40|                pod kosę! Byle jeno grady nie zbiły.~Ale nad pszenicą
5054     4, 40|                bujna. Na górce, a nic ją nie przypaliło! Czyste złoto
5055     4, 40|                 do dna i przepadał znowu nie wiada kaj, a rozkolebane
5056     4, 40|                się ozgniewał.~- Jeszczek nie podorany! Konie stoją przez
5057     4, 40|                pól, jak mu to dusza dziw nie uschła z tęsknicy!~- Wymęczyły
5058     4, 40|          Wymęczyły me, ścierwy! - zaklął nie ruchając się już z miejsca,
5059     4, 40|           obmierzłe, zbójeckie dzioby.~- Nie pożywita się mną - rzucił
5060     4, 40|                się przez mgnienie, czyby nie chycnąć na niego, ale on
5061     4, 40|              wyrozumie, ale i tym, czego nie sposób nawet pomiarkować,
5062     4, 40|              grudzi, między swoimi, to i nie dziwota, co radowała mu
5063     4, 40|           niestrudzenie, aż póki Pietruś nie zastąpi go z kolei...~-
5064     4, 40|              zleci! Koni na piechotę się nie zgoni! Że to kużden człowiek
5065     4, 40|             jesienią, są mi po kolana.~- Nie bój się, da ci nowe gospodyni,
5066     4, 40|              wypaliło, żeby im gospodyni nie podtykała w oborze, to by
5067     4, 40|              prosił.~- Hale, jeszcze się nie utrzyma i zleci!~- A mało
5068     4, 40|                 zadra: Ale co było, to i nie wróci - westchnął z dziwnie
5069     4, 40|             dziwnie ściśniętym sercem. - Nie sposób. - I prostując się
5070     4, 40|               Hanuś, że i sam bym lepiej nie zarządził.~Pokraśniała strasznie,
5071     4, 40|                Pietrkowi świnie pasać, a nie robić w groncie! Paparuch!~-
5072     4, 40|              groncie! Paparuch!~- Abo to nie wiem! Jużem się nawet przewiadywała
5073     4, 40|                 Wezmę ja go w garście, a nie posłucha, to wygonię na
5074     4, 40|                 wola... - dziw go w rękę nie pocałowała z wdzięczności,
5075     4, 40|                 to, co żadnemu z młodych nie chce się głowy niczym poturbować,
5076     4, 40|                  aż wtrącił się Antek:~- Nie ma co, szkoła w Lipcach
5077     4, 40|                jeno na taką naczelnikową nie powinno się uchwalać ani
5078     4, 40|                Już ja w tym, aby gromada nie uchwaliła - szepnął Grzela
5079     4, 40|               zgodzie, a nawet przykazał nie dopuszczać lipeckiego bydła
5080     4, 40|                 zgłupiały kiej barany, a nie ma go komu przywieść do
5081     4, 40|            trzyma, to juści, co mu naród nie zawierza. Słuchają, ale
5082     4, 40|           zawierza. Słuchają, ale za nim nie pódą...~Porwał się kowal,
5083     4, 40|            kościele przysięgał, a też ci nie uwierzą mruknął Mateusz.~-
5084     4, 40|               Antek Boryna! A jakby i on nie przywiódł wsi do rozumu,
5085     4, 40|               ale kowalowi było to cosik nie na rękę, bo zakręcił się
5086     4, 40|             Antek powiedział:~- Przeciek nie święci garnki lepią, mogę
5087     4, 40|               poniechał, gdyż z chłopami nie trafi do ładu, a dziedzic
5088     4, 40|             srodze zamedytował, że kowal nie doczekawszy się odpowiedzi
5089     4, 40|                 raz wyglądając na niego, nie dosłyszał, że ozwała się
5090     4, 41|            jeszczek czarniawy!~Ale Józki nie było, a Pietrek też się
5091     4, 41|                  było, a Pietrek też się nie kwapił z posłuchem, nakładał
5092     4, 41|          oklepując czubaty wóz, bych się nie roztrzęsał po drodze, i
5093     4, 41|          brzękiem nad wozem i konie dziw nie porwały postronków i nóg
5094     4, 41|                 porwały postronków i nóg nie połamały szarpiąc się i
5095     4, 41|                zdrowie wama, dziadku! ~- Nie z trybularza wieje, nie,
5096     4, 41|                  Nie z trybularza wieje, nie, a chociem i tego zwyczajny,
5097     4, 41|                 niby bania. Już me potem nie bijał...~- Długoś to służył?~-
5098     4, 41|             służył?~- A całe pięć roków! Nie było się czym wykupić, to
5099     4, 41|               takiś to mocarz!~- Mocarz, nie mocarz; ale trzem radę dam! -
5100     4, 41|               przed dom.~- W piecu palił nie będę, nie do tegom się godził! -
5101     4, 41|                  W piecu palił nie będę, nie do tegom się godził! - odkrzyknął.~
5102     4, 41|                  i zawołał ze złością:~- Nie z Jagusią macie sprawę,
5103     4, 41|                  z Jagusią macie sprawę, nie wygonicie me krzykiem. ~-
5104     4, 41|               dawała? Sama po kątach też nie chlam kiełbasy. Drugie na
5105     4, 41|              Drugie na przednówku i tego nie mają. Obacz no, jak to żyją
5106     4, 41|                 gospodynią, nikto głodem nie przymierał - zaciął konie
5107     4, 41|                   a chudzinie nawet wody nie ma kto podać.~- Cóż to jej,
5108     4, 41|                 jednej chorej siadywała! Nie baczycie, jakem to przy
5109     4, 41|                    A usmaż, jeno słoniną nie szafuj.~- Żałujecie to?~-
5110     4, 41|               obaczyć, piaskiem kiej kot nie zagarniam. ~- Pyskacz ścierwa.
5111     4, 41|                  nad uszami.~- Ostaw me, nie ciekawym twoich nowinek -
5112     4, 41|                opadł z powrotem, ale już nie zasnął, gdyż ktosik wyrzekł: -
5113     4, 41|                drzewo i ledwie zipiąc.~- Nie la was taka robota - szepnął
5114     4, 41|                parobka. - Czemuż to waju nie wyręczą?~Jeno się skrzywiła
5115     4, 41|                 lebiodę z otrębami, temu nie potrza mówić o biedzie.~-
5116     4, 41|              żniwa.~Zapłakała rzewliwie, nie mogąc wykrztusić tego słowa
5117     4, 41|                dodał z dobrością.~- Żeby nie Hanka, to byśwa już byli
5118     4, 41|              kiedy jeno będzie potrza. I nie za siebie mówię. Bóg ci
5119     4, 41|               zapiskają: babulu, jeść! a nie ma czym zatkać głodnych
5120     4, 41|                 dzieci, to i tak w sercu nie pragnie im krzywdy. We złości
5121     4, 41|             krzywdy. We złości to i ozór nie pości. Jakże...~- Wypuścił
5122     4, 41|                pazury, to mu już sam zły nie wyrwie. A może się jeszcze
5123     4, 41|                ku chałupie.~A Jagustynka nie doczekawszy się od niego
5124     4, 41|            wszystek tej pracy, ale i tak nie zdusił tęsknicy.~Już mu
5125     4, 41|               też w sobie coraz barzej i nie wiada laczego prał konie,
5126     4, 41|             korzeń, aż krój się oberwał.~Nie było sposobu dalej orać,
5127     4, 41|                  ci maciorę wypuszczę, a nie, to podam do sądu! Zapłać
5128     4, 41|                 świnie wypasała na moim! Nie daruję swojego! A na drugi
5129     4, 41|                 że zaś i sąsiadka dłużną nie ostawała, to już kłóciły
5130     4, 41|                być cicho? Niedoczekanie, nie daruję! - wykrzykiwała,
5131     4, 41|                  cała kuźnia dygotała.~- Nie chciałbyś to wozić? - rzekł
5132     4, 41|                 przeciech o pomoc prosił nie będę.~- Trza by ci pomówić
5133     4, 41|                  do zgody! Barany juchy, nie chciały cię słuchać, żeby
5134     4, 41|                 swoje gronta?~- Jeszczek nie wyszedł czas po śmierci
5135     4, 41|                czas po śmierci ojcowej i nie można robić działów, alem
5136     4, 41|          szuwarów, przystanęła trwożnie, nie wiedząc zgoła, co począć,
5137     4, 41|          bezradna całkiem i spłoszona.~- Nie poznajesz me to? - szepnął
5138     4, 41|             jakieś parę kroków.~- Jakże, nie poznałabym cię to? - oglądała
5139     4, 41|                  całkiem cudzy, Jaguś?~- Nie cudzy, ale i nie swój! Nie
5140     4, 41|                Jaguś?~- Nie cudzy, ale i nie swój! Nie w głowie mi takie
5141     4, 41|               Nie cudzy, ale i nie swój! Nie w głowie mi takie rzeczy...~-
5142     4, 41|              rzeczy...~- Jeno przyjdź, a nie pożałujesz. Bojasz się za
5143     4, 41|                to przyjdź za księży sad, nie baczysz to kaj? Nie baczysz,
5144     4, 41|                 sad, nie baczysz to kaj? Nie baczysz, Jaguś?...~Jaże
5145     4, 41|                  pąsy na nią uderzyły.~- Nie pleć, dyć mi wstydno... -
5146     4, 41|                się, czy aby go kto z nią nie widział, i usilnie rozważał
5147     4, 41|                     Cheba takiej drugiej nie ma na wszystkim świecie! -
5148     4, 41|                  żyć się odechciewa...~- Nie dziwota, jeno to me zastanawia,
5149     4, 41|              nijakim poratunkiem jeszcze nie rozglądasz.~- A cóż to poredzę?~-
5150     4, 41|                  rzezakowi?~- Głową muru nie przebiję! - westchnął boleśnie. ~
5151     4, 41|                  zabił tego strażnika?~- Nie czekał, jaże mu dowiedą!
5152     4, 41|                 czekał, jaże mu dowiedą! Nie głupi zgnić w kreminale...~-
5153     4, 41|              musi. Ja cię ta do niczegój nie namawiam, abyś nie pomyślał,
5154     4, 41|              niczegój nie namawiam, abyś nie pomyślał, że mam w tym cosik
5155     4, 41|              dziesięć roków toć jeszczek nie życie, można przetrzymać...~-
5156     4, 41|             gotówem przenieść, bele jeno nie siedzenie. Jezus! siedziałem
5157     4, 41|                woził będziesz. O sprawie nie myśl, nie warto se psuć
5158     4, 41|            będziesz. O sprawie nie myśl, nie warto se psuć głowy, to
5159     4, 41|                 cię wieczorem.~Ale Antek nie zapomniał tak zaraz; połknął
5160     4, 41|                Parob zaklął siarczyście. Nie szła mu w smak taka robota.~-
5161     4, 41|                  nią zapisana i Szymkowi nie udzieli ani zagona, i do
5162     4, 41|                  zagona, i do chałupy go nie puści. I święcie to zrobi,
5163     4, 41|               ten słup, że nawet Nastusi nie odpowiada. Już się nawet
5164     4, 41|                 bojam, żeby mu się rozum nie popsuł. ~- Szymek! - krzyknął
5165     4, 41|             minucie i usiadł na przyźbie nie witając się z nikim. Juści,
5166     4, 41|                  chałupy me goni, spłaty nie daje, to cóż pocznę? Kaj
5167     4, 41|               porwał się i zakrzyczał: - Nie daruję, psiachmać, swojego,
5168     4, 41|                  to zgnić w kreminale, a nie daruję!~Uspokoili go na
5169     4, 41|                  tak nasrożony, że nawet nie odpowiadał na Nastusine
5170     4, 41|                 ale cóż, kiej nic z tego nie wychodziło, nie było bowiem
5171     4, 41|               nic z tego nie wychodziło, nie było bowiem sposobu na Dominikową.
5172     4, 41|                  zakrzyczał z mocą.~- To nie ma się co głowić, a jeno
5173     4, 41|                wama za to do śmierci się nie odsłużę. Pomóżcie, ludzie
5174     4, 41|        przewiercał uszy.~Chociaż Antkowi nie było pilno i rad przystawał
5175     4, 41|               tak cicho, że go nawet psy nie poczuły, i wsunął się pod
5176     4, 41|                mąciło.~Ale Jagusia jakoś nie przychodziła.~Natomiast
5177     4, 41|            odmawianiu pacierzy, iż jakby nie widział, co jego konie,
5178     4, 41|                 że niech Bóg broni, rady nie mogę sobie dać z nimi. Patrz,
5179     4, 41|                kimże duszę wyżalisz, jak nie przed księdzem? - Pogładził
5180     4, 41|                  się szkoda! Ale sądy ci nie darują. Najmniej posiedzisz
5181     4, 41|               Ale jedno złe i drugie też nie lepsze.~Był za tym, żeby
5182     4, 41|                  objąć, odepchnęła go.~- Nie figle mi ta w głowie, nie
5183     4, 41|                Nie figle mi ta w głowie, nie ceckania!~- Dyć cię całkiem
5184     4, 41|              ceckania!~- Dyć cię całkiem nie poznaję! - Czuł się dotknięty.~-
5185     4, 41|                  Przysunął się bliżej.~- Nie zafrasowałeś się o mnie
5186     4, 41|             dziwujesz?~- Że już i barzej nie sposób, ale mogłem to przylecieć
5187     4, 41|           wszystkich, nawet la psa, jeno nie la mnie! To już myślałam,
5188     4, 41|             myślałam, że się wścieknę!~- Nie miałem złości do cię, Jaguś,
5189     4, 41|             miałem złości do cię, Jaguś, nie. Ale jak się dusza człowiekowi
5190     4, 41|                  łzach żalów i udręki.~- Nie tak to me kiedyś witałaś! -
5191     4, 41|                  wsi...~- A wójta to już nie baczysz? a drugich, co? -
5192     4, 41|                już świata Bożego za tobą nie widziałam! I czemuś me potem
5193     4, 41|               chciał, co?~-.To po coś mi nie wzbronił? Byś me miłował,
5194     4, 41|                Byś me miłował, to byś me nie dał na wolę, nie ostawiłbyś
5195     4, 41|                  byś me nie dał na wolę, nie ostawiłbyś me samej, a jeno
5196     4, 41|              niezgłębionego żalu, że już nie poredził się bronić. Odpadły
5197     4, 41|       pieszczocie niepamięci.~A i w nich nie było już pomiarkowania o
5198     4, 41|                przezwiska co najsłodsze; nie odpowiadała, pilnie zapatrzona
5199     4, 41|        markotnością i żalami.~Siedzieli, nie wiedząc już, co mówić, niecierpliwiąc
5200     4, 41|          zniewolił, kiej ten zbój, no!~- Nie mojaś to, Jaguś, nie moja? -
5201     4, 41|                     Nie mojaś to, Jaguś, nie moja? - Chciał ją przygarnąć,
5202     4, 41|        Rozpłakała się znowu, ale już jej nie spokoił ni utulał, lecz
5203     4, 41|              jako świętą prawdę powieda; nie chciała już nawet słuchać
5204     4, 41|               przeciek z chałupy za tobą nie patrzy?~- Ale na ciebie
5205     4, 41|                syknął urągliwie:~- Ja ci nie wypominam, kto tam na ciebie
5206     4, 41|               leć! - wykrztusił.~Ale się nie ruszyła z miejsca; jeszcze
5207     4, 41|            rzeknij, bo więcej już do cię nie wyjdę...~- Nie bój się,
5208     4, 41|                już do cię nie wyjdę...~- Nie bój się, nie będę się wywoływał,
5209     4, 41|                  wyjdę...~- Nie bój się, nie będę się wywoływał, nie...~-
5210     4, 41|                  nie będę się wywoływał, nie...~- Bo choćbyś mi nawet
5211     4, 41|                  nawet u nóg skamlał, to nie wyjdę.~- Juści, czasu ci
5212     4, 41|                 wyjdę.~- Juści, czasu ci nie starczy, do tylu musisz
5213     4, 41|              skoczyła w pola na przełaj.~Nie pogonił jednak ni nawet
5214     4, 41|                   gdy wracał do chałupy; nie mógł sobie darować tego,
5215     4, 41|                półkoszkach, gdyż w izbie nie sposób było wyspać z powodu
5216     4, 41|               powodu gorąca i much. ~Ale nie zasnął; leżał wpatrzony
5217     4, 41|               orosiałej trawie, ale śpik nie przychodził i myśle o niej
5218     4, 41|               przychodził i myśle o niej nie ustawały ni na to oczymgnienie.~
5219     4, 41|               spominkami; ale już się im nie dał w niewolę, a na sprzeciw,
5220     4, 41|                  ze złem, co go i śmierć nie rozdzieli! - medytował gorzko
5221     4, 41|                  gzło, ale Antek jeszcze nie spał, zaś kiej biały dzień
5222     4, 41|               wieczorem, pogłaskał ją po nie uczesanych włosach.~- Kiej
5223     4, 41|               kto temu był winowaty, jak nie dziedzic a gospodarze! -
5224     4, 41|                    mruknął ponuro chłop, nie przestając obrąbywać gałęzi.~-
5225     4, 41|                na śmierć, lecz mimo tego nie zabił pamięci o Jagusi ani
5226     4, 41|                póki Szymek jako tako się nie zagospodaruje.~Co go ta
5227     4, 41|                 wszystko najgorsze, bele nie to.~Ale i o kryminale myślał
5228     4, 41|            stronią od siebie i nikaj się nie schodzą, to się już uspokoiła
5229     4, 41|          poniewierał i dobrego słowa jej nie dawał.~A już było najciężej,
5230     4, 41|              znajomkami. ~Pytać otwarcie nie miała śmiałości, a Rocho
5231     4, 41|                 a Rocho klął się, że też nie wie o niczym, co mogło być
5232     4, 41|                  progu strażników.~Antek nie mógł się poruszyć, a jeno
5233     4, 41|                 a?~- Niby to pan starszy nie wiedzą!~Rozdygotał się ździebko.~-
5234     4, 41|         niecierpliwie i rzekł groźnie:~- Nie róbcie szutek, przecież
5235     4, 41|           Poczciwy człowiek, wody nikomu nie zamąci - wtrąciła Hanka.~-
5236     4, 41|                cięgiem jedno w kółko, że nie mogąc niczego przewąchać
5237     4, 41|                    Przeciek go w kieszeń nie schowałem! - odburknął Antek.~-
5238     4, 41|             pieski tak naszczekiwały, że nie poredziwszy nikaj zajrzeć
5239     4, 41|                 bijącym sercem, uważnie, nie przepuszczając ani jednego
5240     4, 41|            zapowiedział, jako im już nic nie pozostaje, jeno przedać
5241     4, 41|                 pobladła kieby ściana.~- Nie pódę i dzieci na zatratę
5242     4, 41|                 pódę i dzieci na zatratę nie pozwolę! - wyrzekła groźnie -
5243     4, 41|            pozwolę! - wyrzekła groźnie - nie pódę! A jak mnie przyniewolisz,
5244     4, 41|              Odsiedzisz swoje i wrócisz! Nie bój się, dam se radę...
5245     4, 41|                  bój się, dam se radę... nie uronię ci ni zagona, jeszcze
5246     4, 41|                 ci ni zagona, jeszcze me nie znasz... nie popuszczę z
5247     4, 41|                  jeszcze me nie znasz... nie popuszczę z pazurów. Pan
5248     4, 42|          Rozdział 6~- Uwal się już raz i nie przeszkadzaj! - mruknął
5249     4, 42|                  kiej zabita, nawet pies nie zaszczekał, a w cichości
5250     4, 42|                stał z zapartym oddechem, nie śmiejąc się poruszyć, zaś
5251     4, 42|                  się poruszyć, zaś stara nie doczekawszy się odpowiedzi
5252     4, 42|                jakby go cosik popędzało, nie bacząc już na doły ni kamienie.~
5253     4, 42|                     Złodziejska godzina, nie sposób rozeznać zagona od
5254     4, 42|                  gospodarkę.~- Mam cię i nie popuszczę - myślał hardo,
5255     4, 42|                  was, sieroty kochane, i nie opuszczę, póki życia! -
5256     4, 42|                 krzyżem do pacierza, ale nie trzepał na pytel, jak to
5257     4, 42|           różnościach.~- Hale, co bym ta nie miał poredzić! - wykrzyknął
5258     4, 42|               jak co dnia, tylko Szymek, nie bacząc na nic, jakby się
5259     4, 42|                szydliwym prześmiechem:~- Nie broń się, głupie! myśli,
5260     4, 42|             Mojaś ty! Moja! Nikto mi cię nie wydrze!~I współczując tej
5261     4, 42|            rodzić będziesz jak i drugie. Nie bój się, dogodzę ci, dogodzę.~
5262     4, 42|               jeno ci już matka dwojaków nie przyniesą, nie - westchnął
5263     4, 42|                  dwojaków nie przyniesą, nie - westchnął smutnie.~I na
5264     4, 42|              miał w oczach.~- A bo mi to nie potrza? Cóż to mam? Jedne
5265     4, 42|                te gołe pazury! - mruknął nie odrywając rąk od roboty.~
5266     4, 42|                  Robiłbyś swoje i drugim nie przeszkadzał! Świątki se
5267     4, 42|                wrzątku.~- Mnie ta rychło nie spędzisz - rzekł jakby przeciw
5268     4, 42|               jak kobyłę wilcy zjedzą.~- Nie zjedzą, Nastuś! Gront jest,
5269     4, 42|        przezimujemy?~- Moja w tym głowa, nie turbuj się! O wszyćkim deliberowałem
5270     4, 42|                 z jakiś roczek, póki się nie wspomożemy.~- Sielny dwór,
5271     4, 42|                psy. Torba zapowietrzona, nie potrzebuję jej dobrości.
5272     4, 42|                 potrzebuję jej dobrości. Nie bój się, Nastuś, wyrychtuję
5273     4, 42|                mi pomoże, przyobiecał!~- Nie dałaby to matka jakiego
5274     4, 42|              Żebym skapiał, a prosił ich nie będę! - wykrzyknął, ale
5275     4, 42|                się żałośnie, co dziw sam nie beknął, to porwał się na
5276     4, 42|            niemałych.~- Bo jeśli z głodu nie pomrzem, to nas wilki zjedzą
5277     4, 42|              człowiek, a po człowieczemu nie wyrozumie. Płacze jeno a
5278     4, 42|                  a lamenty, samo z nieba nie spadnie, jak się kulasami
5279     4, 42|                spadnie, jak się kulasami nie wyrobi. Kieby te dzieci,
5280     4, 42|                wieczorem, że często gęby nie ozwarł do nikogo przez cały
5281     4, 42|                  mruknął Kłąb.~- A bo to nie Dominikowe nasienie! - wykrzyknął
5282     4, 42|             ździebko ulżyć.~- Juści, sam nie uradzi, trza by, wart tego! -
5283     4, 42|        przytwierdzali, jeno co nikto się nie pokwapił na pierwszego,
5284     4, 42|                  sam poprosi.~Ale Szymek nie prosił, ani mu to w głowie
5285     4, 42|                  sam przeciek pod pazury nie wlezę - powiadał jakoś markotnie.~-
5286     4, 42|                 markotnie.~- A Jagna cię nie wydała?~- Jagusia przeciek
5287     4, 42|               wydała?~- Jagusia przeciek nie stoi nam na zdradzie.~-
5288     4, 42|                    Póki jej cosik do łba nie strzeli, kto to wyrozumie
5289     4, 42|                 kiej ten koń w kieracie, nie bacząc na utrudzenie ni
5290     4, 42|                 się puste i głuche, gdyż nie sposób było wytrzymać przy
5291     4, 42|                jednako stawał do roboty, nie dając się spędzić upałom,
5292     4, 42|                 na polu, bele jeno czasu nie mitrężyć, aż go Mateusz
5293     4, 42|            ochoty, ale nikto się jeszcze nie brał do tańców, a jeno przepijali
5294     4, 42|                 gnat, że nawet człowieka nie poznaje - wyrzekał markotnie
5295     4, 42|                 w takich nóg se człowiek nie urazi! - dorzucił ktosik,
5296     4, 42|                 myślach.~Jeno Szymek się nie śmiał, bo ułapiwszy Jędrzycha
5297     4, 42|            przódzi, nim ksiądz poświęci, nie grzech, a chłopak haruje
5298     4, 42|             przycapił ją kajś w sadzie i nie popuszczając z garści, całował
5299     4, 42|        Jagustynka rzekła na odchodnym:~- Nie broń mu, Nastuś! Mało dobrego
5300     4, 42|            ślepej kurze, to je z pazurów nie popuszczajta.~Rozminęła
5301     4, 42|             samaś mi się dała... już cię nie popuszczę - bełkotał gorąco
5302     4, 42|               przy chałupie, myślisz, że nie poradzę? Zobaczysz.~I robili
5303     4, 42|            wprawdzie stary wielkiej mocy nie miał i chłopskiej robocie
5304     4, 42|                     Loboga, tego jeszcze nie bywało na świecie... Żeby
5305     4, 42|               jaże Szymek dziw mu do nóg nie padł w podzięce a zdumieniu,
5306     4, 42|            podzięce a zdumieniu, jeno co nie miał śmiałości, ale wieczorem
5307     4, 42|               Ale też lepszego człowieka nie naleźć na świecie.~I był
5308     4, 42|               rzucił mu się dziękować.~- Nie robiłem za darmo! Jak mnie
5309     4, 42|                 co moja! - gadał i jakby nie wierząc oczom dotykał ścian,
5310     4, 42|            sąsiadek, ale stara udała, iż nie miarkuje, o czym powiedają.~
5311     4, 42|            dobrze czuła, co się wyrabia, nie przeciwiła się niczemu,
5312     4, 42|                  Dzisia Szymkowe wesele, nie wiecie to...~- Chwała Bogu,
5313     4, 42|                  to...~- Chwała Bogu, co nie twoje! - zaśmiała się urągliwie. -
5314     4, 42|             prawda, to i ochoty wielkiej nie było, i na większą zabawę
5315     4, 42|                  i na większą zabawę się nie zanosiło, gdyż niejedni,
5316     4, 42|              cicha, gorąco cosik prawił, nie bacząc na rozjarzone łzami
5317     4, 42|           stróżujące nieodstępnie.~Jaguś nie stroniła od niego, bo ni
5318     4, 42|                zważając jeno pilnie, czy nie nadchodzą Antkowie, z którymi
5319     4, 42|               którymi za nic spotkać się nie chciała Na szczęście, nie
5320     4, 42|                nie chciała Na szczęście, nie przyszli, nie było też żadnego
5321     4, 42|                 szczęście, nie przyszli, nie było też żadnego z większych
5322     4, 42|           gospodarzy, chociaż zaprosinom nie odmówili, a wspomogę na
5323     4, 42|                okowitki, to by się kijem nie opędził od najpierwszych,
5324     4, 42|              najpierwszych, ale na darmo nie lubią brzuchów trząchać
5325     4, 42|          żałośnie, aż Szymek krzyknął:~- Nie bucz, głupia! Drugie i tyla
5326     4, 42|              bucz, głupia! Drugie i tyla nie mają! Jeszcze ci będą zazdrościły -
5327     4, 42|                niej któraś z gospodyń, a nie z próżnymi rękami.~- Ludzie
5328     4, 43|             rychło, bo ja się już ruchać nie poredzę! - zaskarżyła się
5329     4, 43|                 skarżąc się cichuśko, że nie dopuszczają do niej dzieci
5330     4, 43|                 trwożnie rozpytując:~- A nie będzie dziobów na polikach?~-
5331     4, 43|            będzie dziobów na polikach?~- Nie zdrapuj, to przejdzie ci
5332     4, 43|              lepiej przywiążcie ręce, bo nie wytrzymam! - prosiła łzawo,
5333     4, 43|                się zrywa i dosięgnąć ich nie poredzi, to znowu, że owieczki
5334     4, 43|            prosiakowi, że dziw go w ogon nie całowała.~- Widzisz go,
5335     4, 43|                   A gdzie siwula! Witek, nie puszczaj w szkodę, bo cię
5336     4, 43|              jabłek, niech cię ino Hanka nie przychwyci! Juści, że jeno
5337     4, 43|                  we wodę, tęgi wywijacz! Nie markoć się, Józia, przyniesę
5338     4, 43|               oddać, to insze różnoście, nie spominając już, co jabłek
5339     4, 43|                 starszymi, ale już ją to nie bawiło, bo często patrzała,
5340     4, 43|                bo często patrzała, jakby nie miarkując, i odwracała się
5341     4, 43|               się znużona i niechętna.~- Nie chcę, przynieś co nowego! -
5342     4, 43|                  odwracając oczy i nawet nie patrząc na boćka, któren
5343     4, 43|               pilnuj się, bych cię w nos nie dziobnęła, zła kiej pies.~-
5344     4, 43|              kiej pies.~- Cie, nawet się nie rwie uciekać, oswojona czy
5345     4, 43|                była nieruchoma i smutna, nie chciała jeść i zdechła ku
5346     4, 43|                 spiekota, że już w dzień nie sposób się było pokazać
5347     4, 43|               pokazać w polu, a noce też nie przynosiły ochłody, szły
5348     4, 43|              nagrzane, że nawet w sadach nie można było wyspać z gorąca,
5349     4, 43|         spozierając w każden zachód, czy nie idzie na odmianę, ale niebo
5350     4, 43|                by najlżejszym obłoczkiem nie przyćmione.~Niejeden już
5351     4, 43|      Przemienienia Pańskiego, nic jednak nie pomagało, pola mglały coraz
5352     4, 43|               ubyło tyle wody, co tartak nie mógł już robić i młyn również
5353     4, 43|              ryczały po paśnikach, konie nie chciały wychodzić na świat,
5354     4, 43|                 spadała ulewa, że świata nie można było dojrzeć, zaś
5355     4, 43|                  Bogu burza przechodziła nie wyrządziwszy większych szkód,
5356     4, 43|                 budynków; szczęściem, co nie brakowało wody i błota na
5357     4, 43|          najbliższe obejścia.~Wójta doma nie było, pojechał był jeszcze
5358     4, 43|                 precentem.~Ale nikto jej nie słuchał, stodoła się dopaliła,
5359     4, 43|           podgoiły galancie i przyschły, nie ostawiając żadnych śladów,
5360     4, 43|            Któregoś dnia, gdy w chałupie nie było nikogo, zajrzała do
5361     4, 43|               niezmiernie.~- A mamy! Co, nie śliczna? - mówiła z pychą
5362     4, 43|              Juści, co krowa nasza, choć nie kupowalim! Jak ci wszystko
5363     4, 43|                  się złapiesz za głowę i nie dasz wiary! A to wczoraj
5364     4, 43|               Przyłożyłam się i jeszczek nie usnęłam, a tu znowu cosik
5365     4, 43|                 jeszcze śpik mroczy, ale nie, żywa krowa stoi, porykuje
5366     4, 43|                się przeciek na postronek nie wzięła. Ale przeszło południe
5367     4, 43|                  południe i nikto po nią nie przyszedł, wydoiłam, żeby
5368     4, 43|               dworskiego pasterza, nikto nie słyszał, żeby komu krowa
5369     4, 43|               nieba spadają, nawet głupi nie uwierzy.~Ośmiał się na to
5370     4, 43|                  powieda:~- Krowa wasza, nie bójcie się, nikt jej wam
5371     4, 43|                 bójcie się, nikt jej wam nie odbierze!~Zrozumiałam, co
5372     4, 43|            prześmiechem - to mu za krowę nie dziękujcie, bo was jeszcze
5373     4, 43|                  jeszcze kijem przeleje, nie lubi dziękowań!~- To niby
5374     4, 43|                mówię!~- Byle ci jeno kto nie wyprowadził bydlątka.~-
5375     4, 43|                 poszła za nią! Pan Jezus nie pozwoli na taką krzywdę!
5376     4, 43|         wprowadzę ją na noc, póki Szymek nie wystroi obórki. Jaśkowy
5377     4, 43|          uważniej obojgu. Wydali się jej nie do poznania przemienieni,
5378     4, 43|          niedojdę, któren trzech zliczyć nie poredził, w chałupie był
5379     4, 43|                 musi być, na darmo słowa nie puści.~- Brat mój, a słucham
5380     4, 43|                że chyba drugiego takiego nie ma na świecie - wyznawała
5381     4, 43|         okopcowane role?~- Antka Boryny! Nie robią na nich, bo pono czekają
5382     4, 43|                ze zdumienia.~- Hanka też nie gorsza od niego, dała mi
5383     4, 43|                 dała ci maciorkę, prosto nie do wiary.~Wróciły pod chałupę
5384     4, 43|           Nastusi.~- Weź te parę groszy, nie mogłam przódzi, bo mi Żyd
5385     4, 43|              przódzi, bo mi Żyd za gąski nie oddał.~Dziękowali jej ze
5386     4, 43|            jeszcze coś niecoś udzieli.~- Nie potrzebuję, niech se moją
5387     4, 43|              badyl suchy, o któren nikto nie stoi - westchnęła sieroco.~
5388     4, 43|              rozpowiadania o Szymkach.~- Nie wszystkim tak dobrze - powiedział
5389     4, 43|                powiedział jeno chmurnie.~Nie szła im rozmowa, on czegoś
5390     4, 43|                  z wódką do inszej.~- Ja nie z takich, upatrzyłem se
5391     4, 43|                  jedną, to me do drugiej nie bierze.~- Chłopu to każda
5392     4, 43|                by przyjść do poufałości.~Nie bronił się, a jeno zaczął
5393     4, 43|                  Niech se sami wychlają, nie pódę za żadnego! - wyrzekła
5394     4, 43|                  powiedziała, gdyż żaden nie widział się jej milszym
5395     4, 43|             spominkom o nim, że Mateusz, nie mogąc się dogadać, zawrócił
5396     4, 43|                znienacka i przyciskał.~- Nie ucieczesz mi teraz - szeptał
5397     4, 43|                  trzęsła się ze złości i nie mogąc się uspokoić, skoro
5398     4, 43|            nowiną, od której dziw trupem nie padła, nogi się pod nią
5399     4, 43|                 cicho i ostrożnie, jakby nie chcąc płoszyć człowieczego
5400     4, 43|               Witek, by ktoś nieproszony nie podsłuchał, gdyż zeszli
5401     4, 43|                 Długo w noc radzili, boć nie obeszło się bez kłótni a
5402     4, 44|         kancelarią, a naczelnika jeszcze nie było. Pisarz raz po raz
5403     4, 44|               zdążyć, nim nadjedzie.~- A nie popuśćcie jeno ze strachu -
5404     4, 44|               ludzie! Ja tu po urzędzie, nie pora na przekpinki.~- Wójcie,
5405     4, 44|                 wiodącą przez wieś.~Wójt nie wypatrzywszy niczego postawił
5406     4, 44|           przypominając zaległe podatki, nie zapłaconą składkę na sąd
5407     4, 44|             lepszego Juści, co ta nikomu nie szły w smak takie wypominki,
5408     4, 44|                  niejednemu już i na sól nie starczyło, to mu się jeno
5409     4, 44|               się Płoszka.~- Prawda, ale nie wiecie to: pan z panem zna
5410     4, 44|           Schlają się jak łoni.~- Abo to nie mogą, mało to im naród składa
5411     4, 44|               przeciech nikto im na ręce nie patrzy - wyrzekł Mateusz,
5412     4, 44|            przyniewalali do jednego: aby nie słuchać naczelnika ni tych,
5413     4, 44|                 zawdy trzymają, i szkoły nie uchwalać.~Naród przysłuchiwał
5414     4, 44|              wiater powieje.~Nikto głosu nie zabierał, kiwali jeno przytakująco
5415     4, 44|            podatki, a do tego nikomu się nie śpieszyło.~Niepokój jednak
5416     4, 44|               pokasływać, a nikt jeszcze nie wiedział, co począć.~Prawda,
5417     4, 44|            swoimi zamysłami, że do końca nie było wiadomo, za kim trzyma.~
5418     4, 44|                 rozsypali się po placu i nie bacząc na przypołudniowy
5419     4, 44|                tu który!~Nikt się jednak nie poruszył, jakby nie dosłyszeli.~-
5420     4, 44|               jednak nie poruszył, jakby nie dosłyszeli.~- Niech no który
5421     4, 44|                jeszcze przysłać, a jakoś nie przysyłają! Tylko prędzej! -
5422     4, 44|                   grzmiał rozkazująco.~- Nie przyszlim tu na posługi -
5423     4, 44|                    Juści, pani pisarzowa nie lubi takich fetorów na pokojach.~-
5424     4, 44|                  że to dziedzica jeszcze nie widać - dziwował się któryś,
5425     4, 44|              przecież za szkołą głosować nie będzie, mało by to musiał
5426     4, 44|                   A o jakiej zamyślacie, nie dadzą. Trudno, głową muru
5427     4, 44|                dadzą. Trudno, głową muru nie przebodzie. Nie zechcecie
5428     4, 44|               głową muru nie przebodzie. Nie zechcecie uchwalić, to i
5429     4, 44|           przyzwoleństwa postawią.~- Jak nie damy pieniędzy, to za cóż
5430     4, 44|                    Głupiś! Sami wezmą, a nie dasz z dobrej woli, to ci
5431     4, 44|         pójdziesz za opór! Rozumiesz! To nie z dziedzicem sprawa - zwrócił
5432     4, 44|               Lipczaków - z naczelnikiem nie ma żartów. Mówię wam, róbcie,
5433     4, 44|              każą, i dziękujcie Bogu, że nie jest gorzej~Przytwierdzali
5434     4, 44|          wszystkich stron, ale chłop się nie ulęknął i skoro się jeno
5435     4, 44|               mądrymi oczami - a komu to nie w smak, niech stanie, to
5436     4, 44|              oczy przywtórzę, głupie! Bo nie wiedzą, iż zawdy tak było,
5437     4, 44|             chłopów! Panowie się za wami nie upomną, nie, wyprą się wszystkiego
5438     4, 44|                  się za wami nie upomną, nie, wyprą się wszystkiego kiej
5439     4, 44|                 niech uczą po naszemu, a nie chcą, to nie uchwalać szkoły,
5440     4, 44|                  naszemu, a nie chcą, to nie uchwalać szkoły, nie dawać
5441     4, 44|                  to nie uchwalać szkoły, nie dawać ani grosza, przeciwić
5442     4, 44|            krzyknąć na gospodarza: robił nie będę, całuj me gdzieś, i
5443     4, 44|              przed skarceniem. Ale naród nie ucieknie i za bunt kije
5444     4, 44|              nikto drugi pleców za niego nie podstawi... To wama mówię,
5445     4, 44|                 urzędom. A że po naszemu nie nauczają, prawda, ale i
5446     4, 44|                  ale i tak na Rusków nas nie przerobią, boć żaden pacierza
5447     4, 44|                  pacierza ni między sobą nie będzie mówił inaczej, a
5448     4, 44|                 się między sobą panowie, nie nasza sprawa, niech się
5449     4, 44|                   że niechta ich morówka nie minie.~Zwarli się kole niego
5450     4, 44|          jeszczek musiał ich pokarać, co nie chciały w niczym ulżyć narodowi!
5451     4, 44|                głupie, ale mnie na plewy nie weźmie, wiem ja, co znaczy
5452     4, 44|               mam i nikt me palcem tknąć nie śmie! Tam mi Polska, kaj
5453     4, 44|               powieda, że nikto go tknąć nie śmie.~- Plecie, a tyle miarkuje,
5454     4, 44|                  nauczały!~- Kury zmacać nie poredzi, a będzie tu występował!
5455     4, 44|                  Już nawet siwych włosów nie poszanują!~- A to i każdą
5456     4, 44|                Cicho tam, ludzie, dyć to nie karczma!~- Pietrze, a chodźcie
5457     4, 44|           zawołał do niego Kłąb.~- Hale, nie ma tu żadnego Pietra, a
5458     4, 44|                 pacierz, a naczelnik się nie pokazywał, jeno z pisarzowych
5459     4, 44|          karczmie, aż wójt zakrzyczał:~- Nie rozłazić się! A którego
5460     4, 44|                 go w podwórze. A jeszcze nie odzipnęli, kiej wójt przykazał
5461     4, 44|             bojając się, bych się czasem nie zachciało tam zajrzeć naczelnikowi.~-
5462     4, 44|            Wójcie, a trza wykadzić, bych nie zwąchał, co to był za aresztant.~-
5463     4, 44|                co to był za aresztant.~- Nie bójcie się, po gorzałce
5464     4, 44|                hurmą ruszyli pod drzewa, nie bacząc na wójtowe zakazy,
5465     4, 44|              Hale, naród to pewnie pies, nie przyjdzie ci do nogi, choćbyś
5466     4, 44|                 ma głosować. ~- Jeno się nie bójta! - dodawał - prawo
5467     4, 44|               uchwalimy, będzie, a czego nie chce gromada, nikto ją do
5468     4, 44|                gromada, nikto ją do tego nie przymusi.~Ale nie zdążyli
5469     4, 44|                do tego nie przymusi.~Ale nie zdążyli się jeszcze ludzie
5470     4, 44|                jadła, to go ponosi! Nama nie pilno! Niech poczeka!~Mamrotali
5471     4, 44|                  ktosik wrzasnął:~- Kiej nie rozumiemy!~- Czytać po naszemu!
5472     4, 44|          rozumiemy!~- Czytać po naszemu! Nie rozumiemy! - zerwały się
5473     4, 44|                   Skończył, ale nikt się nie odezwał, każden coś ważył
5474     4, 44|              Słyszelim! Juścik, przeciek nie głusim! - ozwali się tu
5475     4, 44|                 na starszych, lecz nikto nie miał śmiałości wyrywać się
5476     4, 44|             zapytał uroczyście pisarz.~- Nie! Nie chcemy! Nie! - wrzasnął
5477     4, 44|                uroczyście pisarz.~- Nie! Nie chcemy! Nie! - wrzasnął
5478     4, 44|               pisarz.~- Nie! Nie chcemy! Nie! - wrzasnął Grzela i za
5479     4, 44|                za nim kilkudziesięciu.~- Nie potrza nam takiej szkoły!
5480     4, 44|                potrza nam takiej szkoły! Nie chcemy! Dosyć już mamy podatków!
5481     4, 44|                 Dosyć już mamy podatków! Nie! - wołano już ze wszystkich
5482     4, 44|              szapki!~- Poszedł ścierwo i nie plącz się pod nogami! -
5483     4, 44|              Uchwalcie zaraz podatek, bo nie mam czasu.~I srogo patrzał
5484     4, 44|                 śmiało:~- Na taką szkołę nie uchwalimy ani grosza.~-
5485     4, 44|                  uchwalimy ani grosza.~- Nie uchwalimy! Nie chcemy! -
5486     4, 44|                 grosza.~- Nie uchwalimy! Nie chcemy! - wsparło go ze
5487     4, 44|                 okulary, jeno Grzela się nie strwożył, wparł w niego
5488     4, 44|                 chciałem rzec.~Naczelnik nie odpowiedział zatopiony w
5489     4, 44|               zaś pyskował najżarliwiej, nie zważając na ostre przycinki
5490     4, 44|                   To my akuratnie takiej nie potrzebujemy!~- Na swoją
5491     4, 44|                naczelnik siedział, jakby nie słysząc niczego, szeptał
5492     4, 44|             Srogo przemówił, jeno co się nie ulękli, a Kłąb chlasnął
5493     4, 44|                Kłąb chlasnął na odlew:~- Nie przykazujem nikomu chodzić
5494     4, 44|             Pokrótce to bez pozwoleństwa nie puszczą i za stodołę.~-
5495     4, 44|              stole:~- Tam stoi napisane. Nie sroka me zgubiła - dodał
5496     4, 44|        pozostający pod śledztwem karnym, nie ma prawa brać udziału w
5497     4, 44|                  go oczami strażnikom.~- Nie uchwalajta, chłopcy! prawo
5498     4, 44|                  chłopcy! prawo za nami! nie bójta się niczego! - krzyknął
5499     4, 44|            sprzeczać się zajadle, że już nie dosłyszał nikogo, a jeno
5500     4, 44|          wydzierali zapalczywie, a nikto nie poredził wyrozumieć, skąd