Tom, Rozdzial

5501     4, 44|                Grzela, próbowali drugie, nie przemogli jednak opętania.
5502     4, 44|                  się nawzajem.~Naczelnik nie mogąc się doczekać cichości,
5503     4, 44|              osobna pójdzie głosować; to nie będzie śmiał się przeciwić.~
5504     4, 44|             śmiał się przeciwić.~Ale już nie było nijakiej zarady. Pomocnik
5505     4, 44|                  oszukali!~- Ja mówiłem: nie, a postawił mi kreskę! -
5506     4, 44|           gorętsi jęli się skrzykiwać.~- Nie dać, podrzeć papiery, podrzeć!~
5507     4, 44|           kancelarię, więc ludzie, chcąc nie chcąc, musieli się poodsuwać
5508     4, 44|                   co nikto i pary z gęby nie puścił, stali kiej mur patrząc
5509     4, 44|         Jagniątko, do rany go przyłóż, a nie spodziejesz się, jak udrze
5510     4, 44|                 to głupich trzymali, jak nie pogrozą?~Grzela jeno westchnął,
5511     4, 44|            dzisia, trudno, naród jeszcze nie wezwyczajony do oporu.~-
5512     4, 44|          przeciek prawo pisali la nas, a nie la siebie.~Jakiś chłop z
5513     4, 44|              Rochu - ktoś szeptał.~- Jak nie wie, to mu powiedzą. Znajdą
5514     4, 45|                 miski, a rozważał, czyby nie zawrócić, lecz widząc następujących
5515     4, 45|                  bacząc, bych go z nagła nie obskoczyli.~Zmiarkował się
5516     4, 45|                  samego rana jeszcze nic nie miał w gębie.~- Naczelnikowi
5517     4, 45|             gębie.~- Naczelnikowi pisarz nie żałował, to pewnikiem i
5518     4, 45|                Na wsiach przeciek smaków nie postawią; cóż, kluski a
5519     4, 45|          postawią; cóż, kluski a kapusta nie la takich panów - przekpiwał
5520     4, 45|                  zamamrotał, ale starszy nie popuścił ni słowa.~Antek
5521     4, 45|                  ledwie za nim nadążyli, nie bacząc już na wyboje ni
5522     4, 45|                jął się użalać, jak to on nie zazna nigdy spokojnej nocy
5523     4, 45|             Idźcie swoją drogą... ze mną nie wygracie... nie dam się
5524     4, 45|                   ze mną nie wygracie... nie dam się i czterem... a kły
5525     4, 45|            chcecie ode mnie?... w niczym nie winowatym... A szukacie
5526     4, 45|               więc starszy widząc, że to nie przelewki, sprobował wszystko
5527     4, 45|                  bacząc, póki mu z oczów nie zeszli.~- Tamten poszczuł
5528     4, 45|               mój opór, juści, prawda mu nie w smak - rozmyślał i doszedłszy
5529     4, 45|             brzezinki stojące kaj niekaj nie dawały jeszcze cienia, żyta
5530     4, 45|              leżała w powietrzu, a nikaj nie dojrzał człowieka ni ptaka,
5531     4, 45|               żadnego stworzenia i nikaj nie zadrgał listek ni trawka
5532     4, 45|                 i zabiedzony, to nawet i nie miarkuje, co mu potrza -
5533     4, 45|               tym dobrze, które o niczym nie mają pomyślenia!~Machnął
5534     4, 45|                  zadeliberowany, że omal nie wlazł na Żyda szmaciarza,
5535     4, 45|                  jest boskie skaranie, a nie gorąc - wybuchnął Żyd i
5536     4, 45|          gospodarzu, dobrze zapłacę, już nie mogę, już całkiem nie mogę -
5537     4, 45|                już nie mogę, już całkiem nie mogę - opadł na taczki,
5538     4, 45|             świecie jeno za pieniądze.~- Nie gniewajcie się, to ja dam
5539     4, 45|               śliczne kuraski la dzieci, nie? to może nici, igły, jakie
5540     4, 45|               nici, igły, jakie wstążki? Nie! Może być bułki, karmelki,
5541     4, 45|                  z innej beczki.~- A jak nie urodzi, też mniej płacą.
5542     4, 45|                  o pozwolenie? Czy to on nie dziedzic na swój powiat?~
5543     4, 45|            nieprawda?~- Widzi mi się, co nie o to idzie, aby jeden drugiego
5544     4, 45|           upominali?~- Rzekłem, przeciek nie robię z gęby cholewy.~-
5545     4, 45|               Skąd! Przecieśma Polaki, a nie Niemcy czy to jakie drugie.~-
5546     4, 45|              wykrętnie.~- Widzę, że Roch nie na próżno kręci się po wsiach -
5547     4, 45|                naród żyje.~- A bo nikogo nie słuchają! Wiem przecież,
5548     4, 45|              trzymaj za zębami, by ci go nie przycięli!~Świsnął szpicrutą
5549     4, 45|                 mu się przywidziało, ale nie, stojali zaledwie o kilkanaście
5550     4, 45|               ale chociaż słyszał głosy, nie mógł jednak złożyć i wymiarkować
5551     4, 45|          odetchnąwszy z niezmierną ulgą, nie poredził se jeno wyrozumieć
5552     4, 45|                kole podwieczorka.~- Póki nie tknę tej zadry, póty i nie
5553     4, 45|               nie tknę tej zadry, póty i nie boli! - myślał o Jagusi. -
5554     4, 45|                łakomie patrzała; dziw go nie zjadła. A niechta, a niechta...~
5555     4, 45|              szczęściem, co z Jasiem nic nie wskóra - rozjątrzał się
5556     4, 45|             zagwizda.~Leciał prędko, ale nie poredził zgubić tych gorzkich
5557     4, 45|          chłopczyna, on nawet obcego psa nie przepuści bez pogłaskania.
5558     4, 45|                   A którąż to spotkał?~- Nie rozeznałem dobrze; ale zdało
5559     4, 45|                znaczącym prześmiechem: - Nie rozeznałem, bo zeszli mi
5560     4, 45|               obszerniej, lecz Antka już nie było, natomiast na drodze
5561     4, 45|                 ku niej coraz prędzej, a nie wyszło i Zdrowaś, już Jasio
5562     4, 45|               Rosoły na święconej wodzie nie pasą! - śmiał się pohuśtując
5563     4, 45|               jaże piszczał z radości.~- Nie bój się, już ja cię odpasę -
5564     4, 45|              Boryna, że was spotkał...~- Nie widziałem go, musiał gdzieś
5565     4, 45|                  nawet i to, czego wcale nie było! - wyrzekła z naciskiem,
5566     4, 45|          rozmigotane druty. ~Jasio jakby nie zrozumiał, gdyż dojrzawszy
5567     4, 45|         przyjedzie na wakacje?~- To mama nie wie, że go aresztowali?~-
5568     4, 45|      politycznego? - zniżyła głos.~Jasio nie umiał odpowiedzieć czy też
5569     4, 45|               umiał odpowiedzieć czy też nie chciał, zaś ona szepnęła
5570     4, 45|                  Moja kruszyno, tylko ty nie mieszaj się do niczego.~-
5571     4, 45|             niczego.~- U nas nawet mówić nie wolno o takich rzeczach,
5572     4, 45|               widzisz! Wypędziliby cię i nie zostałbyś księdzem! Ady
5573     4, 45|                    Niech się mama o mnie nie boi.~- Przecież rozumiesz,
5574     4, 45|          przychody coraz mniejsze i żeby nie te trochę ziemi, to byśmy
5575     4, 45|          zdzierał, to dla kogo? Przecież nie dla siebie, a tylko dla
5576     4, 45|                dzwonią na pszczoły, żeby nie uciekły, musiały się wyroić
5577     4, 45|                   obiegli plac parę razy nie zwalniając ani na chwilę,
5578     4, 45|              bliska i tak je skropił, że nie mogąc już ruchać przemiękłymi
5579     4, 45|                wrzeszczał zgorączkowany, nie przestając skrapiać opadającego
5580     4, 45|             skrapiać opadającego roju, a nie upłynęło i Zdrowaś, drabina
5581     4, 45|                   Jest! Chwała Bogu, już nie uciekną! Podkurz, Jasiu,
5582     4, 45|                 pszczoły; nic się bowiem nie bojał, chociaż obsiadły
5583     4, 45|                  całowań i pytań, tego i nie wypowiedzieć, zaś skoro
5584     4, 45|         rozpytując się niespokojnie, czy nie widzieli Rocha? Ale nikt
5585     4, 45|              widzieli Rocha? Ale nikt go nie widział na oczy.~- Nie mogę
5586     4, 45|                go nie widział na oczy.~- Nie mogę go nikaj naleźć - wyrzekał
5587     4, 45|                   wyrzekał frasobliwie i nie wdając się w rozmowy poleciał
5588     4, 45|                 mówiłem, a przekładałem, nie słuchał osieł jeden i ma
5589     4, 45|            ekspedite, że i biskup lepiej nie potrafi. Cóż, kiedy we łbie
5590     4, 45|                   jakże to... aha! czego nie wolno, nie rusz, a co zakazane,
5591     4, 45|                    aha! czego nie wolno, nie rusz, a co zakazane, obchodź
5592     4, 45|                   Ale uważaj na siebie i nie spoufalaj się ż chłopami,
5593     4, 45|             zakrzyczał:~- Zleź mi zaraz! Nie pasuje, żeby ksiądz jeździł
5594     4, 45|              należała porządna frycówka. Nie bój się, nic jej nie będzie.~-
5595     4, 45|           frycówka. Nie bój się, nic jej nie będzie.~- Ależ krzyczy,
5596     4, 45|                pieski, że dziw łańcuchów nie pozrywały z radości, sypnął
5597     4, 45|                  jeno, w chałupie jednak nie zastał nikogo, a tylko w
5598     4, 45|           umęczona.~- Czemuż do izby was nie przeniosą?~- Hale, póki
5599     4, 45|                  przeniosą?~- Hale, póki nie pora, to co ta bede im zabierała
5600     4, 45|             ludzie poczciwe sieroty może nie ukrzywdzą. Niedługo przeciek
5601     4, 45|             przeciek bede im tu zawalać, nie... i przy świadkach mi przyobiecały,
5602     4, 45|        przyobiecały, przy świadkach.~- A nie przykrzy się wam samej? -
5603     4, 45|                  me po głowie i rzekła: "Nie bój się, sieroto, gospodynią
5604     4, 45|               już zgoła człowieczy rozum nie rozbierze. Zrobiło mu się
5605     4, 45|                 się jakoś strasznie, ale nie poredził się oderwać od
5606     4, 45|                   nieubłaganą dolę, to i nie dziwota, że przejął go luty
5607     4, 45|                 pazurach śmierci.~Słońce nie przestało świecić, szumiały
5608     4, 45|             czerwieniła się na przemian, nie śmiejąc podnieść oczów.~
5609     4, 45|              podnieść oczów.~I cały czas nie odezwała się do niego ani
5610     4, 45|                 za nim, póki jej z oczów nie zginął.~Niewypowiedzianie
5611     4, 45|           strasznie ponosiło, że aby się nie dać pokusić, wpadła do sadu,
5612     4, 45|               ten najbielszy kwiat, to i nie zrozumiał przytyku, a że
5613     4, 45|              teraz, że od jego przyjazdu nie była jeszcze ani razu.~-
5614     4, 45|             Jasiu, idź lepiej do ogrodu, nie wypada ci tu suszyć zębów.~
5615     4, 45|               się zmagał, śmierci by się nie dał, nawet doli by się przeciwił.
5616     4, 45|      szczęśliwości, bo się jej widzi, że nie ma już kresu ni zapory la
5617     4, 45|                 ziemię, to i tak niczego nie wystoisz - szydziła.~- Z
5618     4, 45|                  się, przeszła nawet jej nie widząc.~Tereska rozgniewana
5619     4, 45|            nicowały, że niech Bóg broni, nie mogły jej bowiem darować,
5620     4, 45|          wszystkie urodniejsza, żeby już nie spominać, co wyprawiała
5621     4, 45|                  Powiadają, jako i Antek nie skąpi - przepowiadały se
5622     4, 45|             wszystkie świętości, ale się nie wygadała, jeno im w końcu
5623     4, 45|                  rzekła :~- Ja to plotów nie roznoszę. Macie oczy, to
5624     4, 45|          przyczajone, stróżujące ślepie, nie domyślała się niczego; co
5625     4, 45|                 jego spojrzenie, to dziw nie omdlewała z lubości, oblewał
5626     4, 45|               prawi naucznie, że niczego nie poredzę wyrozumieć!~- Chcielibyście! -
5627     4, 45|                  i z taką tkliwością, że nie mogła się powstrzymać od
5628     4, 45|              wyrabia cosik dziwnego, ale nie mogła wyrozumieć, więc tylko
5629     4, 45|             granicznym z książką w ręku, nie mogła się już cofnąć i stanęła
5630     4, 45|             strwożona, czy aby się czego nie domyśla,~- Siadajcie, widzę,
5631     4, 45|               się zmęczyli.~Wagowała się nie wiedząc, co począć, pociągnął
5632     4, 45|            radości.~- I naprawdę Jagusia nie chce iść za mąż?~- Ani mi
5633     4, 45|                 samej!~- I żaden się wam nie podoba, co? - nabierał coraz
5634     4, 45|               więcej śmiałości.~- Żaden, nie żaden! - trzęsła głową patrząc
5635     4, 45|                 pójdźmy razem - mruknął, nie bardzo rad z towarzystwa,
5636     4, 45|               zasłuchała się całą duszą, nie spuszczając z niego oczów.~-
5637     4, 45|           wstydliwie:~- Bo ja wiem... To nie o królach historia, co?~
5638     4, 45|             powojem, że ani jeden powiew nie przechładzał, a jeno w tej
5639     4, 45|                  obraz najśliczniejszy i nie straciła ani jednego słowa,
5640     4, 45|                  świętym Piotrem, co?...~Nie zdążył odrzec, bo nagle
5641     4, 46|                wyglądającej zza węgła.~- Nie wiem, toć pono wojsko idzie
5642     4, 46|                  Po wójta! Moiściewy, to nie przelewki. Ho, ho, wyjdą
5643     4, 46|                   ale nic dobrego z tego nie wyjdzie, obaczycie, spomnicie
5644     4, 46|               się skrzekliwie, ale żadna nie zawtórzyła, tylko Dominikowa
5645     4, 46|              widły! Wszystkie dziw zębów nie pogubią ze strachu, a każda
5646     4, 46|                  to i Grzelę wołają.~Ale nie zgadły, bo Grzela puścił
5647     4, 46|              łuzy la osadzenia krokwi.~- Nie odjechały jeszcze? - pytał
5648     4, 46|               odjechały jeszcze? - pytał nie przestając rąbać.~- A nie,
5649     4, 46|                nie przestając rąbać.~- A nie, to jeno bieda, że nie wiada,
5650     4, 46|                 A nie, to jeno bieda, że nie wiada, po co przyjechały.~-
5651     4, 46|                 Że mi to nawet w myślach nie postało! - odetchnął z ulgą,
5652     4, 46|                krzyczał Mateusz.~- Hale, nie sposób się im przeciwić,
5653     4, 46|                 myślą.~- Skrzyknę wieś i nie damy was, Rochu! - srożył
5654     4, 46|                 groźnie tocząc oczami.~- Nie bajdurz! Rochu, za bróg
5655     4, 46|                 kaj w bruździe, póki was nie zawołam. A chybko, bych
5656     4, 46|                  zawołam. A chybko, bych nie nadeszli...~Rocho zakręcił
5657     4, 46|                    Schowaj pod siebie, a nie wydaj! ~I jak był, bez czapki
5658     4, 46|                 akuratnie, raz za razem, nie odrywając oczów, aż dopiero
5659     4, 46|             wolno:~- Musi być na wsi, bo nie widziałem go od rana.~-
5660     4, 46|               ale tak penetrowali wszędy nie przepuszczając zgoła niczemu,
5661     4, 46|                 we szkole, że tera nikto nie rozbierze nawet na książce
5662     4, 46|          słyszysz!...~- Dyć słyszę; jeno nie poredzę wymiarkować, o co
5663     4, 46|              pastwisk, gdy odjechali nic nie wskórawszy.~Wieś odetchnęła
5664     4, 46|                Sprawa widzę taka, co już nie sposób trzymać go w chałupie.~-
5665     4, 46|                 to wciórności! - zaklął, nie wiedząc już, co począć,
5666     4, 46|                 że Rocha już od południa nie ma we wsi.~- Przewąchał
5667     4, 46|           pogadywali radzi.~- Niech jeno nie powraca więcej, nic ta po
5668     4, 46|                  Rocha na Józiną stronę, nie pozwalając rozniecać ognia. ~
5669     4, 46|                 mrokach, że nawet kroków nie było słychać.~Antek zaprzągł
5670     4, 46|           ponieść za nim choćby do boru. Nie sprzeciwiał się temu i pożegnawszy
5671     4, 46|              może ich zły doprowadzić...~Nie słuchała, wzdychając jeno
5672     4, 46|             cieniu brzóz.~- Żebyście ino nie mieli jakich nowych kłopotów...~-
5673     4, 46|              najgorzej sprawiedliwemu.~- Nie martw się, Grzela, przemieni
5674     4, 46|            będzie w czas żniwny!~- A jak nie obrodzi? Przeciek i to się
5675     4, 46|             Przeciek i to się przygodzi, nie?~- Tak, ale każdy sieje
5676     4, 46|              Jagusia zapłakała cichuśko, nie wiadomo laczego.~- Co ci
5677     4, 46|                 dufności:~- A o mnie się nie trwóżcie, kruszynam tylko,
5678     4, 46|             kamienie, aż póki się z nich nie wyniesie ów święty, utęskniony
5679     4, 46|                   i już go żadna zła moc nie przezwycięży, bo wyrośnie
5680     4, 46|                  jedna, ni żaden wysiłek nie przepada na darmo, jak to
5681     4, 46|                  chwilami tak górnie, że nie sposób było wyrozumieć wszystkiego,
5682     4, 46|                  na pożegnanie. Dziw się nie popłakali z żalu, on zaś
5683     4, 46|            przepadli kajś pod borem.~- A nie mówże przed nikim o tym,
5684     4, 46|            dowiedział - upominał surowo.~Nie odrzekła, przyśpieszając
5685     4, 46|           przyśpieszając jeno kroku, ale nie dał się wyprzedzić, trzymał
5686     4, 46|            przyciągnąć ją do siebie, ale nie sięgnął, zbrakło mu bowiem
5687     4, 46|             drugiego!~- Juści, abo mi to nie wolno! Abom to nie wdowa!~-
5688     4, 46|                 mi to nie wolno! Abom to nie wdowa!~- Widzę, co nie darmo
5689     4, 46|                to nie wdowa!~- Widzę, co nie darmo powiadają, że kierujesz
5690     4, 47|                 chory, ale snadź nic się nie działo bez jego przyzwoleństwa,
5691     4, 47|            wywartym oknem:~- A rzepeckim nie dawaj ani za grosz, prowadzali
5692     4, 47|                 zaborguje i co innego.~I nie pomogły żadne prośby ni
5693     4, 47|                wodził krowę na plebanię, nie pozwolił zborgować ani pół
5694     4, 47|                 to bierzcie, ale na bórg nie dam ani ziarnka...~Zafrasowała
5695     4, 47|               tutaj już więcej jego noga nie postoi.~- Mała szkoda, krótki
5696     4, 47|             wielce skłopotana, bo w domu nie było już ani grosza, lecz
5697     4, 47|                dał we znaki, że nikto go nie pożałuje.~- Nie wiecie to
5698     4, 47|                 nikto go nie pożałuje.~- Nie wiecie to niczego o Rochu?~-
5699     4, 47|                To dziwne, trzeci dzień i nie wiada, co się z nim wyrabia.~-
5700     4, 47|             mruknął Antek, ale żonie się nie przeciwił wiedząc od dawna,
5701     4, 47|               len u proboszcza i jeszcze nie wie, co ją w domu czeka. ~-
5702     4, 47|                  zajęła nowina, lecz się nie odzywał, zaś Hanka z Kłębową
5703     4, 47|                  weselu i nikto mu za to nie rzeknie nawet marnego słowa.
5704     4, 47|               świecie! Jakże, to kobieta nie żywy człowiek, to z drewna
5705     4, 47|                 se ją ostawi na zawdy, a nie zechce, bo mu już nowa lepiej
5706     4, 47|                wam najmilejsza, póki jej nie dostanieta. A potem jeszcze
5707     4, 47|                 mu wszyćko wyśpiewała.~- Nie ta, to druga by mu pedziała,
5708     4, 47|               pedziała, takie rzeczy się nie zagubią.~- Mówię wam, że
5709     4, 47|            chałupie! Poleciałam do nich, nie było nikogo. Zaglądam teraz,
5710     4, 47|                jakbym zajrzała do grobu. Nie mówią do się, jeno płaczą.
5711     4, 47|              włosy powstały na głowie.~- Nie wiecie, wspominał Mateusza? -
5712     4, 47|                Bóg broni! Jasiek mu tego nie przepuści, nie!~- Nie bójcie
5713     4, 47|            Jasiek mu tego nie przepuści, nie!~- Nie bójcie się, Mateusz
5714     4, 47|               tego nie przepuści, nie!~- Nie bójcie się, Mateusz go skamlał
5715     4, 47|               Mateusz go skamlał o łaskę nie będzie - odrzucił gniewnie
5716     4, 47|             będzie - odrzucił gniewnie i nie słuchając więcej poleciał
5717     4, 47|               się rozpytywać.~- Czasu by nie chwaciło, żebym miał każdej
5718     4, 47|                 każdy by zrobił to samo! Nie bój się, użyłem jak pies
5719     4, 47|                 Jasiek się nią nacieszy. Nie kochanie mi w głowie, a
5720     4, 47|                 choćby zaraz po żniwach.~Nie poszło mu to w smak, bo
5721     4, 47|             Ociec zapisali, to jej nikto nie zapiera, juści, że samej
5722     4, 47|           zapiera, juści, że samej ziemi nie oddam, ale święcie zapłacę,
5723     4, 47|            ostrożnie.~- Cóż z tego, kiej nie odpisała się u rejenta.~
5724     4, 47|                Mateusz jakoś poweselał i nie mogąc się już powstrzymać
5725     4, 47|                     Na prześpiegi za nią nie chodzę, bo me ni parzy,
5726     4, 47|                 kieby rozwścieklone psy.~Nie odpowiadał na jego zaczepne
5727     4, 47|             przykre słowa, bych się jeno nie wydać ze swoją męką, ale
5728     4, 47|             swoją męką, ale na rozstaniu nie poredził się już wstrzymać
5729     4, 47|             przykra, juści, ale przeciek nie będzie wiekowała.~Spomniały
5730     4, 47|              rozfrasowało.~- Co było, to nie jest, a zechce się jej nowych
5731     4, 47|              powiedzieli.~- To i lepiej, nie będzie potrza się ocyganiać.~-
5732     4, 47|                grozi, że się utopi... że nie...~- Pewnie, co gotowa to
5733     4, 47|            zasiadłszy w progu do kolacji nie mógł jeść, a jeno nadsłuchiwał
5734     4, 47|               coraz barzej i dręczył już nie do wytrzymania. Już parę
5735     4, 47|                   ale ostawał wyczekując nie wiada na co.~Noc się już
5736     4, 47|                 i powiada... dziw trupem nie padłam... szłam jak na śmierć...
5737     4, 47|                   szłam jak na śmierć... nie było cię doma... poszłam
5738     4, 47|                    poszłam cię szukać... nie było cię we wsi... kołowałam
5739     4, 47|                 ulży nam obojgu!" Ale me nie tknął nawet palcem! Jeno
5740     4, 47|           wybrany z tysiąca, zabij me, a nie odpędzaj od siebie! Miłujesz
5741     4, 47|               dyć me weź, ogarnij sobą i nie daj na mękę, nie daj płakania,
5742     4, 47|                  sobą i nie daj na mękę, nie daj płakania, nie daj zatracenia!
5743     4, 47|                  mękę, nie daj płakania, nie daj zatracenia! Jedynego
5744     4, 47|                  ocyganiał! Już me teraz nie zwiedziesz! Strach ci Jaśkowego
5745     4, 47|                  mi podarunków, nigdy mi nie powiedział marnego słowa
5746     4, 47|           płaczem.~Mateusz stał nad nią, nie wiedząc, co począć, matka
5747     4, 47|                  do dom, chodź, sieroto. Nie bój się, nie ukrzywdzę cię,
5748     4, 47|             chodź, sieroto. Nie bój się, nie ukrzywdzę cię, masz ty już
5749     4, 47|             Pókim żyw, to ci jej krzywdy nie daruję, tak mi dopomóż,
5750     4, 47|                 postąpieniu.~- Ze świecą nie najdzie takiego drugiego -
5751     4, 47|                nawet przez dziecka, to i nie dziwota, co bez tyla roków
5752     4, 47|                 jej za chłopem. Żadna by nie przetrzymała takiego postu.
5753     4, 47|                  głupią zdurzył.~- Ze to nie ma sądu na takich zwodzicieli -
5754     4, 47|                 to kajże się pożywi, jak nie z cudzego - kpili parobcy.~-
5755     4, 47|                 Mateusz też niewinowaty, nie wiecie to, że jak suczka
5756     4, 47|                 wiecie to, że jak suczka nie da, to i piesek nie weźmie! -
5757     4, 47|               suczka nie da, to i piesek nie weźmie! - zaśmiał się Stacho
5758     4, 47|                  Płoszka i dziw go za to nie pobiły.~Ale wnet przestali
5759     4, 47|                  go matka, żeby se głowy nie przepalił na słońcu.~- Poszuka
5760     4, 47|                  Juści, co nikto się jej nie sprzeciwił, chodzili kole
5761     4, 47|              spania, przywołała Tomka.~- Nie bój się, nie będę ci zawadzała
5762     4, 47|         przywołała Tomka.~- Nie bój się, nie będę ci zawadzała długo,
5763     4, 47|                 będę ci zawadzała długo, nie - wyrzekła lękliwie.~Na
5764     4, 47|                 A potem już całe godziny nie odzywała się do nikogo.~
5765     4, 47|               tylko, że Jasio już niańki nie potrzebuje i sam sobie poradzi
5766     4, 47|                gębę:~- Głupiś jak cielę! Nie odzywaj się lepiej, byś
5767     4, 47|               się lepiej, byś i ty czego nie oberwał!~Skoczyła naraz
5768     4, 47|                  się wynoś, i żeby tutaj nie postała więcej twoja noga,
5769     4, 47|                  psy pospuszczać! Już ja nie będę płakała przez ciebie,
5770     4, 48|               niesprawiedliwie, ja na to nie pozwolę! Cóż ona zrobiła
5771     4, 48|            powiem: masz być księdzem, to nie chcę, abyś pod moim dachem
5772     4, 48|                sposobił sobie kochanicę, nie chcę dożyć takiego wstydu
5773     4, 48|               Bóg mi świadkiem, jako cię nie podejrzewałam o nic zdrożnego!
5774     4, 48|                 to splamić się jej nigdy nie poważy! Ady bym cię przeklęła
5775     4, 48|              obcierać łzy a uspokajać.~- Nie dziw się, że zlękłam się
5776     4, 48|             Jagusia! Najgorszy we wsi! - Nie wierzył własnym uszom.~-
5777     4, 48|                 niej przeróżne historie, nie szczędząc na dokładkę ni
5778     4, 48|        zakrzyknął:~- To nieprawda, nigdy nie uwierzę, żeby Jagusia była
5779     4, 48|            rozumiesz? Z palca sobie tego nie wyssałam. ~- Bajki, nic
5780     4, 48|          zapalczywie kiej młody kogut.~- Nie będę się tłumaczyła przed
5781     4, 48|            kiedyś taki głupi, że niczego nie rozumiesz, ale ci zapowiadam:
5782     4, 48|                ze złości.~A Jasio, nawet nie rozumiejąc, czemu go tak
5783     4, 48|            podobnego? Że nawet w myślach nie postały mu takie straszne
5784     4, 48|                mówiono o śmierci Jagaty, nie wtrącał się do rozmowy,
5785     4, 48|               prawda! Mama by sobie tego nie stworzyła.~Z okien plebanii
5786     4, 48|           przynajmniej krów się dochowa. Nie wiesz, Kłęby wyprawią to
5787     4, 48|              przyduszone, gorące szepty.~Nie dojrzał nikogo, ale przystanął
5788     4, 48|                 przysłaniały i ciemnica, nie sposób było rozeznać, ale
5789     4, 48|              Jagusia, obaczysz... ino mi nie broń, Maryś, ino...~- ...
5790     4, 48|                 i całunki.~- ...że już i nie sipiam, a ino cięgiem o
5791     4, 48|                   najmilejsza... dyć cię nie ukrzywdzę... obaczysz...~- ...
5792     4, 48|          zgorączkowany, szczęściem nikto nie zwrócił na niego uwagi.
5793     4, 48|            miłościwie.~W chałupie Kłębów nie było już prawie nikogo,
5794     4, 48|               szczęściem, co matka o nim nie zapomniała.~Ale cóż, kiej
5795     4, 48|                  kiej śpik prawie się go nie imał, bo co jeno zaczynało
5796     4, 48|               się wystraszony, juści, co nie było nikogo, cały dom leżał
5797     4, 48|             pokuszeń.~Zaś rano przy mszy nie śmiał nawet podnieść oczów
5798     4, 48|                 w jej straszne przewiny, nie poredził tylko w sobie zbudzić
5799     4, 48|                jest? Wzdychałeś, że dziw nie pogasły świece! - pytał
5800     4, 48|                  gdyż słońce prażyło już nie do wytrzymania, i natkał
5801     4, 48|          wieczorkiem, bo Mateusz jeszcze nie zdążył z trumną...~Zaduch
5802     4, 48|          przeszedł bez słowa, nawet Boga nie pochwalił, dopiero z opłotków
5803     4, 48|                  smutnymi oczami.~W domu nie chciał jeść śniadania, wyrzekając
5804     4, 48|              wygadujesz!~- Przecież mama nie pozwala mi się ruszyć z
5805     4, 48|                  kokosz, póki się dobrze nie wyspał i nie podjadł jak
5806     4, 48|                  się dobrze nie wyspał i nie podjadł jak się patrzy. ~-
5807     4, 48|              cień i chłodniej. - Nic się nie odezwał, ale czując, że
5808     4, 48|              dopiero na samym zmierzchu, nie napotkawszy nikaj Jagusi.~
5809     4, 48|                prowadzili na smętarz, to nie bacząc na groźne spojrzenia
5810     4, 48|              rzewliwy, ale zrozumiał, co nie po umarłej tak szlocha,
5811     4, 48|                 wracając z pogrzebu, ale nie mógł się prędko wydostać
5812     4, 48|               oczy i miody zalały serce, nie dał se jednak folgi, milczał,
5813     4, 48|                  co pana Jasia już nigdy nie obaczę...~Kieby pachnący
5814     4, 48|            podobna.~- A to dziw mi serce nie pękło! A to dziw me rozum
5815     4, 48|                pękło! A to dziw me rozum nie odszedł.~Łzy błysnęły jej
5816     4, 48|                  matka. Piła każde słowo nie spuszczając z niego oczów,
5817     4, 48|              głosem:~- Cicho, Jaguś, tak nie można, grzech, cicho!~Aż
5818     4, 48|                godzinie żywota.~Ni słowa nie przemówili więcej do siebie,
5819     4, 48|             własnych żarów i nic o sobie nie wiedzące.~Nie wiedzieli
5820     4, 48|                nic o sobie nie wiedzące.~Nie wiedzieli również, że śpiewają
5821     4, 48|                 pola, we wszystek świat.~Nie wiedzieli nawet, kaj są
5822     4, 48|            obejrzała się dokoła, całkiem nie miarkując, o kogo tamtej
5823     4, 48|              śpiewają coś takiego, czego nie poredziła sobie przypomnieć -
5824     4, 48|             krzywda! - mruknęła stara.~- Nie ruchajmy tego! Proszę was
5825     4, 48|                Złości już do was w sercu nie chowam - westchnęła ciężko
5826     4, 48|                  Już on ta z dobrej woli nie idzie, nie...~Ale nie pora
5827     4, 48|                 z dobrej woli nie idzie, nie...~Ale nie pora była na
5828     4, 48|               woli nie idzie, nie...~Ale nie pora była na dłuższe wywody,
5829     4, 48|            ochfiarowały przez całą drogę nie brać do ust nic gorącego,
5830     4, 48|                 bo organiścina z dziećmi nie opuszczała go ani na chwilę,
5831     4, 48|          opuszczała go ani na chwilę, że nie było sposobu przemówić do
5832     4, 48|                odchodzi, że już go nigdy nie zobaczy, przenigdy.~Pod
5833     4, 48|               nocy i cichości, ale i noc nie przyniesła jej folgi ni
5834     4, 48|              ziemi tkniętej przez niego.~Nie było, nie było la niej nic
5835     4, 48|          tkniętej przez niego.~Nie było, nie było la niej nic i nikaj,
5836     4, 48|                było la niej nic i nikaj, nie było już zmiłowania i poratunku.~
5837     4, 49|        Dominikowej zrobiło się już zgoła nie do wytrzymania, Jagusia
5838     4, 49|           nieprzytomna i o Bożym świecie nie wiedząca, Jędrzych też jeno
5839     4, 49|                 i opuszczenie, że nieraz nie wydojone krowy pędzili na
5840     4, 49|               oczami, na pół ślepa, to i nie dziwota, co głowa jej pękała
5841     4, 49|              pszenicę wysychał w polu, a nie miał go kto przyorać, len
5842     4, 49|                tera sami róbcie! Jemu ta nie cni się za wami, chałupę
5843     4, 49|               rzec to słowo...~- Głupiś! Nie wyciągaj szyją, kiej do
5844     4, 49|              wyciągaj szyją, kiej do cię nie piją! - warknęła i srodze
5845     4, 49|                co jej jest. Jędrzych też nie wiedział, a kum nie śmiała
5846     4, 49|                  też nie wiedział, a kum nie śmiała się wypytywać, bych
5847     4, 49|                 wypytywać, bych za wiele nie dołożyły. Przez całe te
5848     4, 49|           spłakana i ciężko wzdychająca, nie odzywała się do nikogo,
5849     4, 49|          rozpowiadają o tobie i Jasiu?~- Nie ciekawam plotów! - odrzekła
5850     4, 49|       zgorączkowane oczy.~- Ciekawaś czy nie, a powinnaś wiedzieć, że
5851     4, 49|                  że przed ludźmi nic się nie uchowa! A kto cicho robi,
5852     4, 49|              kulasy poodpadały, żeby ich nie oszczędziła zaraza! - I
5853     4, 49|          serdeczną krwią.~Ale Dominikowa nie bacząc na to jęła ją bić,
5854     4, 49|           wszystkich przewin i grzechów, nie darowała ani jednego, wypominając,
5855     4, 49|          rozumiesz! Tak ci już dalej żyć nie sposób! - krzyczała coraz
5856     4, 49|                wyście pono za młodu byli nie lepsi! - trzasnęła ją złym
5857     4, 49|        wybełkotała:~- Choćby świętemu, a nie przepuszczą!~Nie śmiała
5858     4, 49|             świętemu, a nie przepuszczą!~Nie śmiała już się więcej pastwić
5859     4, 49|                 co tu będzie wysiadywał! Nie szukam se chłopa!~- Czas
5860     4, 49|        napastować! Choćby i Mateusz, też nie do pogardzenia, chłop zmyślny,
5861     4, 49|             zachętliwie, ale Jagusia się nie odezwała ani słóweczkiem,
5862     4, 49|               się grzechów.~- Co mi tam, nie pójdę!~- Nie chcesz do spowiedzi! -
5863     4, 49|                  Co mi tam, nie pójdę!~- Nie chcesz do spowiedzi! - Aż
5864     4, 49|                 schrypnął ze zgrozy,~- A nie. Ksiądz do kary to skory,
5865     4, 49|               ale z pomocą to się nikomu nie pokwapi...~- Cicho, żeby
5866     4, 49|                Cicho, żeby cię Pan Jezus nie skarał za takie grzeszne
5867     4, 49|                   skarżyła się żałośnie.~Nie przeczuwała nawet biedula,
5868     4, 49|               pieniędzy w kasie gminnej.~Nie sposób było zrazu uwierzyć,
5869     4, 49|               gorszą przykładką, jeszcze nie brali tego zbytnio do serca.~-
5870     4, 49|                  jaże piszczy, do garnka nie ma co włożyć, niejeden się
5871     4, 49|                 ludzką cierpliwość, to i nie dziwota, że cała wieś jakby
5872     4, 49|                  skapiał jak ten pies!~- Nie trzymałem z nim spółki,
5873     4, 49|             spółki, to i płacił za niego nie będę.~- Ani ja! Balował
5874     4, 49|                  to idzie, przekładałem, nie słuchaliśta i tera mata
5875     4, 49|               ale za takiego przyjaciela nie żal i po dziesięć...~I tak
5876     4, 49|                     Musieli go podebrać, nie sposób, aby tyla sam jeden
5877     4, 49|             brzuchy spęczniały, przecież nie z postu!~Słuchali rozważnie,
5878     4, 49|                 niechcenia:~- Jak to, to nie wiecie, na co wójt wydał
5879     4, 49|               Jagusię, wiadomo.~Tego się nie spodziewano, więc jeno w
5880     4, 49|                  o tym od wiosny! Ja wam nie rozpowiem, ale spytajcie
5881     4, 49|                  prawdy!~I odeszła jakby nie chcąc się zdradzić, ale
5882     4, 49|               się zdradzić, ale baby jej nie puściły, przyparły kajś
5883     4, 49|                na wszystko, nic dla niej nie ma świętego, bez wstydu
5884     4, 49|          wszystko mi opowiedział! Czy to nie zgroza, księdzu nawet nie
5885     4, 49|                nie zgroza, księdzu nawet nie daje spokoju! - gadała prędko,
5886     4, 49|              palcami!~- Morowe powietrze nie gorsze niźli taka zaraza.~-
5887     4, 49|               rozłożył ręce i zawołał:~- Nie mieszam się do niczego,
5888     4, 49|                   róbcie, co chcecie, ja nie wiem o niczym i jutro z
5889     4, 49|                gospodarz, to przez niego nie można radzić, będzie nieważne.~-
5890     4, 49|                  Musi przyjść! Bez niego nie można! - wrzeszczeli.~-
5891     4, 49|                iść i powiedzieć swoje! A nie pójdziecie, to powiedzą,
5892     4, 49|              sprzeciw idziecie! Baby wam nie darują dawnych grzechów.
5893     4, 49|                       i drugiego sposobu nie ma! Wieś to jak ten dom,
5894     4, 49|            stanie ze wsią? Powiadam wam, nie wieś to już będzie, a jeno
5895     4, 49|                jarmarku.~Tylko Antek się nie odzywał, stojał przy szynkwasie
5896     4, 49|          zalegających mu drogę i wyszedł nie patrząc na nikogo.~Długo
5897     4, 49|         zakrzyczeli, tylko jeden Mateusz nie uląkłszy się nikogo klął
5898     4, 49|                 jak tego wściekłego psa. Nie sposób, żeby to miało być!~-
5899     4, 49|              groźnym wyrzutem.~- Z nikim nie trzymam, ale i tyla mi do
5900     4, 49|              chyba chycę i będę rąbał, a nie dopuszczę, nie dopuszczę!~-
5901     4, 49|                  rąbał, a nie dopuszczę, nie dopuszczę!~- Nic ci nie
5902     4, 49|                  nie dopuszczę!~- Nic ci nie pomogę. Postanowili, to
5903     4, 49|           niespodzianie.~- Mam złość czy nie, nic komu do tego - powiedział
5904     4, 49|                  się naraz, Mateusza już nie było, a wieś wydała mu się
5905     4, 49|                 bezustannie, prawie nikt nie wyszedł w pole do roboty,
5906     4, 49|                  w pole do roboty, bydło nie wypędzone na paszę ryczało
5907     4, 49|              nawet mszy tego dnia ksiądz nie odprawił i wyjechał równo
5908     4, 49|                  z męki, oczy prawie nic nie widziały, jakby już wszystek
5909     4, 49|            żelazne pazury i zdzierżył, i nie dał się, chociaż oczy latały
5910     4, 49|               czas sądu i kary, że już i nie opowiedzieć, co się tam
5911     4, 49|            chociaż bronił całą mocą, ale nie wyszło i Zdrowaś, już leżał
5912     4, 49|             stała przytulona do ściany i nie broniła się, nie wydała
5913     4, 49|                ściany i nie broniła się, nie wydała nawet głosu, blada
5914     4, 49|                  powoził, bo żaden drugi nie chciał, szedł przy wozie,
5915     4, 49|               wszystko, leżała jakby już nie słysząc ni czując, co się
5916     4, 49|                  padła wznak i nawet się nie poruszyła.~Dopadła jej wójtowa
5917     4, 49|             cosik się zamarudził, że już nie czekając na niego wracali
5918     4, 49|                  A żeby was ogień i woda nie szczędziły!~Każden jeno
5919     4, 49|               leciały wyrwane skądściś i nie wiadomo kaj ciskane, leciały
5920     4, 49|          wytężona robota i nikto się już nie lenił, na somsiadów nie
5921     4, 49|                  nie lenił, na somsiadów nie oglądał, o niczym drugim
5922     4, 49|                 oglądał, o niczym drugim nie myślał, a jeno przygięty
5923     4, 49|             suszy, a nikto się tam nawet nie pokazał, z lękliwym smutkiem
5924     4, 49|                 przypinał się do roboty, nie pora była deliberować nad
5925     4, 49|                 szczęsne twarze ludzi.~I nie położyli jeszcze żyta, to
5926     4, 49|                 złociściej rdzawiały, że nie było czasu odzipnąć ni nawet
5927     4, 49|                   lecz mimo spieki nikaj nie wstąpił, spieszył się bowiem
5928     4, 49|                 dźwigając się na kule.~- Nie zażyjecie u nich wywczasu!
5929     4, 49|                  skarży całą wieś?~- Nic nie wskóra! Wszystkie postanowiły,
5930     4, 49|              jeno przy niej przesiaduje. Nie pociągną oni długo, nie.~-
5931     4, 49|                  Nie pociągną oni długo, nie.~- Jezu, co się marnuje
5932     4, 49|              dziesiątkę, ale dziad wziąć nie chciał.~- Z dobrego serca