Tom, Rozdzial

1     2, 25|        strugami, leżały jeszcze oniemiałe, czarne, martwe, a już jakby
2     3, 30| przywierając i tuląc się w sady oniemiałe, jeszcze tam kajś niekaj
3     3, 31|     znowu drogi leżały puste, a oniemiałe chałupy przezierały wskroś
4     4, 38|      ciągnęły się długie, jakby oniemiałe z żaru chwile i dymy kadzideł