Tom, Rozdzial

  1     1, 2 |           się cicho Hanka.~- A bo ty co kiej widzisz! - krzyknął
  2     1, 2 |    krzyknął z wściekłością.- A bo ty stoisz o moje!... Taka krowa,
  3     1, 2 |          Śpią se kiej dziedzic, a ty, parobku, rób - mruknął
  4     1, 2 |         gospodarze ano jedzą... i ty dostaniesz, nie bój się...
  5     1, 2 |          przyciszony:~Ja za wodą, ty za wodą, ~Jakże ja ci buzi
  6     1, 3 |      letka, nie zgonię cię...~- A ty, wałkoniu, batem dostaniesz,
  7     1, 3 |           mu w oczy.~- Zjadłbyś i ty, co? To naści-że chlebaszka,
  8     1, 3 |      krowa się zmarnowała, co?... Ty znajdku, ty pokrako warsiaska!
  9     1, 3 |    zmarnowała, co?... Ty znajdku, ty pokrako warsiaska! Ty! -
 10     1, 3 |    znajdku, ty pokrako warsiaska! Ty! - I bił zapamiętale, gdzie
 11     1, 3 |       Słońce już na dwa chłopa, a ty się jeszcze wylegujesz! -
 12     1, 3 |           do grabienia ściółki, a ty mógłbyś kołki pozabijać
 13     1, 3 |          to swoją stronę ogacę, a ty marznij, kiejś wałkoń.~Trzasnął
 14     1, 3 |         ino rucham, nie powąchasz ty ani zagona! Widzisz go,
 15     1, 3 |       pięść do niego i syknęła:~- Ty złodzieju świński! ty zbóju!
 16     1, 3 |             Ty złodzieju świński! ty zbóju! ty!... - i rozczapierzyła
 17     1, 3 |      złodzieju świński! ty zbóju! ty!... - i rozczapierzyła palce,
 18     1, 3 |       czarownico, kacie synowski, ty!~- Uciszyć się! - zawołał
 19     1, 3 |          ciągnęła nieubłaganie.~- Ty ścierwo! Coś ty robiła za
 20     1, 3 |   nieubłaganie.~- Ty ścierwo! Coś ty robiła za młodu, a i co
 21     1, 3 |         tego nikt nie wypomina, a ty kiej ten pies...~- Wara
 22     1, 4 |            urzędnik ci panuje - a ty ino rób a z głodu zdychaj
 23     1, 4 |           swoje trzy grosze jak i ty! Ale, nauczyciel jaki, Żydom
 24     1, 5 |          wam potrzeba!~- Cyganisz ty, jucho, aż się kurzy, ale
 25     1, 6 |       energicznie Józia.~- Młódka ty jeszcze, to i głupia...
 26     1, 7 |         swego nie poznał. Jeszcze ty za to człowiekowi odsłużysz
 27     1, 7 |         Burek, przespieczniejszyś ty przy mnie niźli w borze.
 28     1, 7 |      barzej ich gryźć będzie... a ty nie uredzisz...~I kiej umęczonego
 29     1, 8 |        prześpiegi przychodzę! Mój ty Jezu kochany! Ja na prześpiegi,
 30     1, 8 |     siebie.~- Oj, prawda, prawda, ty matko~Cackaj, czesz, strzeż~
 31     1, 8 |      drodze. Chodźta, Jędrzych, i ty, Szymek, a kapoty weźta;
 32     1, 9 |         pochylone krzyże...~- Mój ty Jezu kochany! Mój Jezu! -
 33     1, 9 |        szeptał smutniej.~- Kupisz ty sobie jeszcze buty, kupisz...~-
 34     1, 10|      powinna być pierwszyzna!~- A ty się opamiętaj i nie pomstuj,
 35     1, 10|        Antek poznał i krzyknął:~- Ty z nim trzymasz!,~- Za sprawiedliwością
 36     1, 10|        pilno.~- Tylem wziął, co i ty!~- Hale, tyle... a statki,
 37     1, 10|      niedawno, to nic?~- Mogłeś i ty brać.~- Złodziej nie jestem
 38     1, 10|          szepnął przez zęby.~- Co ty, Antek? Co ty? - bełkotał
 39     1, 10|          zęby.~- Co ty, Antek? Co ty? - bełkotał przestraszony,
 40     1, 10|         nie popuszczę...~Takiś to ty! W pysk chciałeś mi dać,
 41     1, 10|           dobrym słowem! Takiś to ty! Aha, sam byś chciał wszystko
 42     1, 10|  Niedoczekanie twoje! Wyciągnąłeś ty ze mnie moje zamysły, to
 43     1, 10|           abo i nie zrobicie...~- Ty mi wzbronisz, ty!~- A ja,
 44     1, 10|    zrobicie...~- Ty mi wzbronisz, ty!~- A ja, a my wszystkie,
 45     1, 10|    wygrażasz, co? Sądami! Zamknij ty gębę, pókim dobry, bo pożałujesz! -
 46     1, 10|        podnosząc się na nogi.~- A ty czego? Trzy morgi piachu
 47     1, 10|           łzy Hanka.~- Zmilkniesz ty, a to, psiachmać, jazgocze
 48     1, 10|       żeby cię robaki roztoczyły, ty wywłoko, ty lakudro jedna,
 49     1, 10|           roztoczyły, ty wywłoko, ty lakudro jedna, ty!...~-
 50     1, 10|        wywłoko, ty lakudro jedna, ty!...~- Coś powiedziała?... -
 51     1, 11|       wykrzyknęła namiętnie.~- Co ty, Jaguś, co ty? A dyć Antek
 52     1, 11|     namiętnie.~- Co ty, Jaguś, co ty? A dyć Antek najbarzej wygadywał
 53     1, 11|           skrzypku, rozgłaszaj!~A ty, Jaguś, ojca, matkę przepraszaj -~
 54     1, 11| Rozgłaszaj, flecie, rozgłaszaj!~A ty, Jaguś, siostry, braci przepraszaj!...~
 55     1, 11|  kuntentna jesteś, co? Śliczności ty moje! Jaguś, nie bój się,
 56     1, 11|      naród ziarnem dojrzałym!~- A ty, człowieku, masz tylko jedno
 57     1, 12|      pomoże?... Widzi mi się, żeś ty już chory na śmierć, na
 58     2, 13|         się wedle niego dzieje! A ty, człowieku, sama bierz wszystko
 59     2, 13|         chory jesteście czy co?~- Ty mi od chabanin na nią nie
 60     2, 15|        ale ten rzekł:~- Dobryś mi ty, dobry mi i on, dobry mi
 61     2, 15|       uwierzy, ale nie ja. Drzesz ty starego za to przyjacielstwo,
 62     2, 19|        jeszcze plecy bolą... aleś ty chyba krzepciejszy niźli
 63     2, 19|         dobrze, nie wypieraj się, ty, i bez to na mnie nie chciała
 64     2, 19|       jest, choć wagi nie trzyma, ty będziesz moim zięciem!"~
 65     2, 20|       stary pies cię ukrzywdza, a ty kiej ten baranek cierpisz!
 66     2, 20|     złością! Za dziewkę cię ma, a ty nic; szmaty ci pono w skrzyni
 67     2, 20|          dobrego słowa nie da - a ty co? Wzdychasz, trujesz się
 68     2, 20|         naszykujcie, co potrza, a ty pojedziesz na świadka. A
 69     2, 21|       łajdus przepija wszystko, a ty pewnikiem mrzesz głodem
 70     2, 24|         ni dzieciom nie dam, kiej ty o to nie stoisz!~- Odnieś
 71     2, 25|           kiej te psy na zwiesnę, ty!... - krzyczał zapamiętale
 72     2, 25|      wszystko - przytakiwali.~- A ty, narodzie, na piaskach siedź,
 73     3, 27|         trajkotać tak cięgiem jak ty. Doiła to już krowę?~- Zabrała
 74     3, 27|            co czasu zbędzie, to i ty pomożesz...~Wrzask gęsi
 75     3, 28|     pieniądz ma, temu duda gra, a ty, biedaku, handluj głodem
 76     3, 28|        się zbiegnie i obaczy, coś ty za ptaszek! - groziła.~Rozejrzał
 77     3, 31|       niego skoczył i krzyczał:~- Ty, mordo sobacza, czemu to
 78     3, 31|       gospodarzy jest wszystko, a ty, biedoto, kamienie gryź
 79     3, 32|         ni kowal cię nie obronią, ty... ty!...~Jaże się zakrztusiła
 80     3, 32|      kowal cię nie obronią, ty... ty!...~Jaże się zakrztusiła
 81     3, 32|           złość ją zatrzęsła...~- Ty pokrako zapowietrzona!...
 82     3, 32|         pokrako zapowietrzona!... ty świniarzu!... Poważ się
 83     3, 32|           Bocian zdechł!~Ja rada, ty rada, obie my rade!~Rade!
 84     3, 33|          to jeszcze, powtórz!~- A ty złodzieju jeden! Przed całym
 85     3, 33|           ukradłam, masz świadki, ty torbo?..~Wójtowa, chyciwszy
 86     3, 33|           świńska kumo! tknij me, ty sobacza pokrako! - zawrzeszczała
 87     3, 33|        wyrabiasz. Posiedzisz se i ty, panie urzędniku, posiedzisz!~
 88     3, 33|        pilnują! Warują, a w końcu ty, chłopie, dopłać, bo nie
 89     3, 33|     braknie!~- Miemcy se użyją, a ty, chłopie, ślinę łykaj!~Pogadywali
 90     3, 33|       siędą, będą się panoszyć, a ty, człowieku, zdychaj.~- Kaj
 91     3, 34|     drzewie. Słuchajcie no.~- A i ty wystałaś się, chudziaczko,
 92     3, 34|        mordy stulili!~- Zawrzyj i ty pysk, parobie jeden! nie
 93     3, 34|         świńtuch jest wójt, ale i ty byś swojego ryja chciał
 94     3, 34|  przebieram.~- Robotę! co inszego ty z nimi obrabiasz - rzekł
 95     3, 35|       Abyś zdechł jak najprędzej, ty stary psie!...~Chory wytrzeszczył
 96     3, 35|         Przynieś wody ze stawu, a ty, Jędrek, wieprzka wypuść,
 97     4, 37|           się do oczów.~- Świętaś ty i rodzona! Święta - wyrzekła
 98     4, 37|          utrzymać.~- Podziękujesz ty mi za cielę, będzie, jakiegoś
 99     4, 37|        zgoła niczym...~A cóżeś to ty sam, człowieku, który się
100     4, 37|      wiada, kaj się rozwiewa...~I ty się masz panem wszystkiego
101     4, 38|       Grzela.~- Musi, nie musi, a ty się nie wydzieraj. Obacz
102     4, 39|     roztrzęsionych rękach.~- Może ty, Jaguś, poredzisz rozebrać -
103     4, 39|    wszystkiej złości:~- Poczekaj, ty piekielnico jedna, poczekaj!
104     4, 39|         całkiem już osłabłam, ale ty musisz tu wrócić i przy
105     4, 40|    dzwonią zębami o pusty żłób, a ty się wylegujesz do wschodu!~-
106     4, 40|        imię! Pietras, a chodźże i ty do ojca - podsadziła starszego,
107     4, 40|      posłuchają.~- Prawda! Juści! Ty jeden! My pójdziem za tobą! -
108     4, 41|      złości:~- Kobiety czekają, a ty wleczesz się kieby szmaciarz! ~-
109     4, 41|        niej powiadali.~- Takaś to ty, jagódko, taka! - myślał
110     4, 41|        krzywda mi się stała, to i ty powstajesz na mnie jak wszystkie,
111     4, 41|          na mnie jak wszystkie, i ty, i ty! - szlochała wspierając
112     4, 41|       mnie jak wszystkie, i ty, i ty! - szlochała wspierając
113     4, 41|       siebie i rozumiesz, co jeno ty jeden jesteś! - gadała prześmiechając
114     4, 42|           szeptał gorąco:~- Mojaś ty! Moja! Nikto mi cię nie
115     4, 42|       kobieto, tylachna roboty, a ty jeno wyrzekasz?~Podniesła
116     4, 43|      patyk złamany!~- Jagusiu, co ty wyrabiasz, co - jąkał zdumiony.~-
117     4, 44|     płacie na nią! Mądrala!~- Ale ty, Michał, z nami trzymasz,
118     4, 44|             I cięgiem przykazy, a ty, chłopie, słuchaj, płać
119     4, 44|      będziem! wrzeszczał Antek.~- Ty kto takoj? - spytał naczelnik
120     4, 45|      musiał odpoczywać.~- Nuchim; ty się spóźnisz na szabes! -
121     4, 45|         się płaczliwie. - Nuchim, ty pchaj, ty jesteś mocny jak
122     4, 45|   płaczliwie. - Nuchim, ty pchaj, ty jesteś mocny jak kuń! -
123     4, 45|              Moja kruszyno, tylko ty nie mieszaj się do niczego.~-
124     4, 45|        wykrztusił nieśmiało.~- Co ty! Na ojca będziesz powstawał?
125     4, 47|           nie ukrzywdzę cię, masz ty już dosyć za swoje, chodź,
126     4, 47|         odzywaj się lepiej, byś i ty czego nie oberwał!~Skoczyła
127     4, 47|      zawrzeszczała do Jagusi:~- A ty się wynoś, i żeby tutaj
128     4, 47|         jamorów, małpo jedna, już ty mnie popamiętasz, tłumoku! -
129     4, 48|       piołunową gorzkością.~- Toś ty taka, Jaguś! Toś ty taka! -
130     4, 48|           Toś ty taka, Jaguś! Toś ty taka! - skarżył się z żałosnym
131     4, 48|     Michał obrządzi w kościele, a ty idź z ludźmi do żniwa i
132     4, 48|           Bóg wie co!~- Jasiu, co ty wygadujesz!~- Przecież mama
133     4, 48|          Poszła precz! A do budy, ty suko! - zakrzyczała wzgardliwie.~
134     4, 49|            Balował się, używał, a ty cierp za cudze! - pogadywali
135     4, 49|          wygnać ze wsi. Rzeknij i ty swoje, Antoni.~Przycichło
136     4, 49|         se pokrzykując zajadle:~- Ty świnio! ty tłumoku! A do
137     4, 49| pokrzykując zajadle:~- Ty świnio! ty tłumoku! A do sołdatów,