Tom, Rozdzial

  1     1, 1 |       torby i kijaszek z jeżem na końcu, przeżegnała się i poszła
  2     1, 1 |  rozczochrana, potem ramiona, a w końcu już był cały widny na tle
  3     1, 2 |       stronę stawu. Antek szedł w końcu i podtrzymywał, bo wieźli
  4     1, 2 |         tyla się wróci! - rzekł w końcu, przyniósł kosę ze stodoły,
  5     1, 2 |        Boryna wzdragał się, ale w końcu, że słonina mocno raziła
  6     1, 2 |            bo stał za dworem, a w końcu, żeby zwrócić rozmowę w
  7     1, 2 |      chlupot wody nabieranej, a w końcu wskroś ciemni i mgieł, co
  8     1, 3 |      przykładał do kożucha, ale w końcu wstać wstał i łaził ociężały
  9     1, 3 |          cały świat... buchnęła w końcu ogromnym płaczem i rzuciła
 10     1, 3 |      dowodzić i przekonywać, aż w końcu jako ostatni dowód rozpowiła
 11     1, 4 |    złotówka...~A karczma stała na końcu wsi, za plebanią, na początku
 12     1, 4 |            Jankiel przekonał go w końcu i porozumieli się co do
 13     1, 5 |          obracał się za nią, aż w końcu spytał:~- To Jagusia Dominikowa?~-
 14     1, 7 |  odechciewało wszystkiego... że w końcu aż się jej płakać chciało
 15     1, 8 |           przerzekł i drugi, aż w końcu stary Kłąb, że to mądry
 16     1, 8 |          przy nim raz w raz, aż w końcu rzekła:~- Nie idzie wama
 17     1, 8 |           łakomymi oczami - ale w końcu zaczął:~- Że to plucha,
 18     1, 8 |        odwracała do ściany, ale w końcu, przysłoniwszy twarz zapaską,
 19     1, 8 |      Stara podała chleb, sól, a w końcu i wędzonej, suchej kiełbasy
 20     1, 8 |     Jambroża w rękę całować, aż w końcu Dominikowa odciągnęła Borynę
 21     1, 9 |          drugi, ale zmorzyły go w końcu monotonne głosy modlitw,
 22     1, 9 |          Józka z Jagustynką, a na końcu kusztykał Kuba z Witkiem -
 23     1, 10|     wszyscy razem krzyczeli, aż w końcu, kiedy im już zabrakło głosu,
 24     1, 10|      posprzątała ślady bitwy, a w końcu, choć i późno, podała kolację,
 25     1, 11|          o czymś rozmyślała, bo w końcu rzekła:~- A przywtórzę ci
 26     1, 11| przekpinami i naśmieszliwie, bo w końcu rzekła:~- Ostaw warkocz,
 27     1, 11|         bo już pijany był, a że w końcu przy drzwiach siedział,
 28     1, 12|          by szła do Kuby, to go w końcu wyciepnęła za drzwi i coś
 29     2, 13|        ten oślepiający tuman, a w końcu nie było już dla oczów nic
 30     2, 13|         dwa dni i dwie noce, że w końcu zasypało chałupy, iż się
 31     2, 16|    opowiadali różne różności.~A w końcu Jagustynka, która cały czas
 32     2, 16|         go zwierz, a to głód, a w końcu i ta kostucha dodusi - a
 33     2, 17|        owce zagnać we wrota.~Aż w końcu Kłąb odchrząknął, splunął
 34     2, 18|   zagadywał łagodnymi słowy, aż w końcu sam się zeźlił, nadział
 35     2, 18|        dalekim lotem.~Jagna też w końcu odstawiła kądziel i wzięła
 36     2, 18|         biedził i rozmyślał, aż w końcu przyszło mu do głowy, że
 37     2, 18|     osobna w głowie obracał, aż w końcu wyraźnie z tego wyszło,
 38     2, 19|       chałupach ,medytowali, aż w końcu kupą całą poszli do Kłęba,
 39     2, 19|     zapowiadał, że nie pójdzie, w końcu jeszcze ją sielnie musiał
 40     2, 19|  przynaglał grać i tańcował, że w końcu prawie ino we dwoje pozostali
 41     2, 20|           c różnych rzeczach, a w końcu rzekł:~- Zgodą tylko, moi
 42     2, 21|           powrósłem, wlókł się na końcu, ledwie się poruchając pod
 43     2, 21|    chrząkał, zbierał odwagę, aż w końcu zaczął jękliwie:~- Zrób
 44     2, 22|    śmiechów i zabawy.~Przyszedł w końcu i wyczekiwany Rocho, a tuż
 45     2, 22|       utęsknienia i podziwu.~A na końcu opowiadał o królu, którego
 46     2, 22|         powlókł się za głosem i w końcu dojrzał za łąkami jakiś
 47     2, 22|    Wojował rok, wojował dwa, że w końcu i słuch wszelki o nim zaginął.~
 48     2, 22|           różne powiadali...~Aż w końcu trzeciego roku na pierwszą
 49     2, 22|  przyjdzie zapłacić za to...~Aż w końcu i przyszła godzina porachunku.
 50     2, 24|       zrazu, dał spokój, a jeno w końcu rzekł:~- Rozum mu odjąć
 51     2, 24|            i poszła na wieś, że w końcu ostało ludzi mało wiele
 52     2, 24|      padły w niepamięć, tyle co w końcu powiedziała twardo:~Tak
 53     2, 25|         to, co przecierpiał, aż w końcu brakło mu już głosu i taka
 54     2, 25|          z minuty na minutę, aż w końcu Kobus, to Kozłowa, to i
 55     2, 25|          z całej mocy krzyczał na końcu:~- Nie dajta się, chłopy,
 56     2, 25|          to słowo ostre, że już w końcu jeden drugiego nie słyszał,
 57     2, 25|      podobnie - nie pomogło.~Aż w końcu i ksiądz przyleciał i jął
 58     2, 25|          Grzela, wójtów brat.~A w końcu Bylice szły, Kobusy, Pryczki,
 59     2, 25|        chłopów, ale zaczęli się w końcu mieszać i cofać, bo konie
 60     2, 25|       Jezus!" rymnął na ziemię.~W końcu już i Mateusz nie wytrzymał
 61     2, 25|           ledwie rozpoznał, ale w końcu przeparli dworskich, paru
 62     2, 25|    dających opór, aż musieli go w końcu uspokajać i odrywać, boby
 63     3, 26|       naprzeciw prawie, na drugim końcu kościół wznosił wysokie,
 64     3, 26|       cicho na wsi! - zauważyła w końcu Agata, gdy przymilkli i
 65     3, 27|         jedli, Pietrek siedział w końcu, a pobok niego przykucał
 66     3, 27|           rzucał jakie słowo, a w końcu i Hanka zagadywała tknięta
 67     3, 28|           coś z mendel, a nawet w końcu dobrała małą buteleczkę
 68     3, 28|         to znowu odbierając, aż w końcu, zmęczona i rozbolała, przywołała
 69     3, 28|           biedy najadłam, że me w końcu do cna rozebrało. Człowiek
 70     3, 28|     posypały się kiej groch. Aż w końcu oprzytomniała, rzucając
 71     3, 29|          izbie Sikorów, na drugim końcu wsi, za karczmą. Sołtysa
 72     3, 29|           złego!... - zauważyła w końcu.~- Wójtowa wina. Strażniki
 73     3, 29|         niźli dobrodzieja...~Aż w końcu to się już narodowi począł
 74     3, 29|       rychło wraca?... - spytał w końcu również cicho uderzając
 75     3, 29|          przyzwała do pomocy, a w końcu i Rocho nadszedł, raźno
 76     3, 29|      pękały przy gotowaniu, ale w końcu naczyniły ich przeszło pół
 77     3, 30|           mógł, wycyganiał, ale w końcu prawdę powiedział:~- A to
 78     3, 30|         jej rozpowiadań, że już w końcu i mówić nie mogła, żal ją
 79     3, 30|      nadbiegł, kowal, sołtys, a w końcu i wójt skądciś się zjawił,
 80     3, 32|          się zabawiali, jaże go w końcu i zmanili podtykając pod
 81     3, 32|         się dociskali.~A na samym końcu, za wszystkimi, wlekła się
 82     3, 32|         co młodsze kobiety, zaś w końcu, w pojedynkę albo i po parze
 83     3, 32| stowarzyszył, zajęty swoimi. Aż w końcu złość ją zatrzęsła, że byłaby
 84     3, 32|          pamięci krzywd, jaże i w końcu rozniesło je daleko i zawziętość
 85     3, 33|      buchał radością powrotu, a w końcu Grzela dopisywał prosząc,
 86     3, 33|           wichurą zakręcone, aż w końcu, zmagając się coraz zajadlej,
 87     3, 33|        mięsa pilnują! Warują, a w końcu ty, chłopie, dopłać, bo
 88     3, 33|         nikogo nie poznawał, że w końcu zaprzestali.~- Jemu tylko
 89     3, 33|         więcej. Jakże, i żelazo w końcu rdza przeźre, i kamień jeno
 90     3, 33|       nutą, wzbierać mocą, jaże w końcu buchnęły złote, spienione
 91     3, 34|           w biel przybrane, zaś w końcu wynosił się czerwony baldach,
 92     3, 34|      groch rzucał na ścianę, że w końcu Mateusz rzekł:~- Prawisz
 93     3, 35|          porządki wychwalał, aż w końcu powiedział swoje, a nie
 94     3, 35|         kobietami się zmawiał i w końcu każdemu z osobna a cicho
 95     3, 35|        spoglądając na brata, aż w końcu rzekł:~- A to, matko, dajcie
 96     4, 37|  przechodziły, a jego nie było, w końcu chciała już posyłać do miasta
 97     4, 38|    niemało gorszyli.~Naraz kajś w końcu wsi, jakby na moście przy
 98     4, 38|      wesoło, częstował tabaką i w końcu rzekł przypochlebnie. ~-
 99     4, 38|         różne sposoby, a na samym końcu klęczał jakiś młody z zielonym
100     4, 38|           za włosy wyciągał, że w końcu już sama jedna łaziła po
101     4, 39|     zamysły krwawej odemsty, aż w końcu i to przemogła, bo szepnęła:~-
102     4, 40|   namorzył głodem.~- Jakże, toć w końcu już nic jeść nie mogłem.~-
103     4, 40|           i pamiętliwy, kaj?~Aż w końcu poleciała na wieś do kobiet,
104     4, 40|           o to i owo, a dopiero w końcu rzekł:~- Jaże uwierzyć trudno,
105     4, 40|     zachwyceń prowadził, że już w końcu poczuł się niby w czas Podniesienia,
106     4, 40|        dosłyszał, że ozwała się w końcu lękliwie a prosząco:~- Pódzi,
107     4, 41|          drzewa na plecach, zaś w końcu wlekła się Jagustynka, zgarbiona
108     4, 41|           chytrymi ślepiami, aż w końcu rzekł cicho:~- Kaźmirz z
109     4, 41|          bele kim pogadywał, to w końcu stanął przed swoją chałupą.
110     4, 41|          jego słowa, wzdychał i w końcu rzekł:~- Ja bym ci za borowego
111     4, 41|          się w nich trzeźwo, że w końcu przyszedł do tego, co sobie
112     4, 41|     jednego słowa, dopiero kiej w końcu zapowiedział, jako im już
113     4, 41|        cicho.~Medytował długo i w końcu powiedział:~- To bedzie,
114     4, 42|         cięgiem prawił swoje, a w końcu twardo powiedział:~- Rzekłem!
115     4, 42|          niecierpliwiej, że już w końcu ostro krzyknął na Pryczka:~-
116     4, 43|           a sprzeciwieństw, ale w końcu zgodzili się na jedno i
117     4, 44|    ślepiami a zęby zacinał, ale w końcu zbrzydły im nawet przekpinki,
118     4, 44|          bronić przed złem. Zaś w końcu wyliczał, ile potrza na
119     4, 44|         ludzi było chmara, lecz w końcu ogłosili:~- Dwieście głosów
120     4, 45|           i rad odpowiadał, zaś w końcu rzekł pobłażliwie:~- Tak
121     4, 45|           nie wygadała, jeno im w końcu rzekła :~- Ja to plotów
122     4, 48|      szepty i tamte całunki, że w końcu sparł czoło na książce i
123     4, 48|         poratunku.~Zabrakło jej w końcu nawet łez, zabite smutkiem
124     4, 49|        Słuchali rozważnie, choć w końcu pletła już trzy po trzy,
125     4, 49|          wyjąć kawał ściany, to w końcu chałupa się zwali i na śmierć