Tom, Rozdzial

  1     1, 3 |           czasem śmignął po wełnie jakie jagniątko głupie, co się
  2     1, 3 |            przed źrebicą, to cielę jakie, aż i wyminął wszystkich
  3     1, 3 |           gęstymi pręgami cieniów, jakie rzucały pnie tnpoli, bo
  4     1, 3 |           miejscami -w kłótnię, że jakie takie mocne słowo padało
  5     1, 3 |           to i pomyślenie nie bele jakie ma, i grontu tela, posłuch
  6     1, 4 |        całe tygodnie ledwie bąknie jakie słowo i ani spojrzy... nic,
  7     1, 4 |        nadawać będą nowe grunta.~- Jakie?~- Czyjeż by - a dworskie!-~-
  8     1, 5 |          gdzie we świecie dzieje i jakie cuda się gdzie stały, a
  9     1, 5 |            sucho radzić, kiej Żydy jakie - zarządził stary i przysunął
 10     1, 5 |          ziarna. Niech żona powie, jakie mi to jajka dawali latoś
 11     1, 5 |              ale, ma ci słoninę na jakie cztery palce... - rzekł,
 12     1, 5 |            i kaftany.~- Jezus mój, jakie śliczności, Jezus! - szeptała
 13     1, 5 |           Naprawdę la mnie? Jezus, jakie śliczności! - wykrzyknęła
 14     1, 6 |       Jambroży raz po raz powiadał jakie słowo ucieszne i sam się
 15     1, 6 |        patrzą za dzieuchami, która jakie morgi ma i trochę gotowego
 16     1, 8 |          wywrzeć niepokój i złość, jakie go roztrzęsały; Witka sprał,
 17     1, 8 |      sołtys!... Miarkujcie se ino, jakie figury do was przyszły i
 18     1, 9 |        wszystkie Zdrowaś i Wierzę, jakie ksiądz nakazywał; zmówił
 19     1, 9 |            południu, na nieszpory, jakie się odprawiały raz w rok
 20     1, 9 |         błyskały światła świeczek, jakie mieli niektórzy, i chwiały
 21     1, 9 |            ich znaczyły, ni drzewa jakie ocieniały, nic, jeno ten
 22     1, 10|           z nieśmiałością, rzuciła jakie słowo w rozmowę, jaką wiódł
 23     1, 11|          na pościeli wśród mroków, jakie jeszcze zalegały izbę...~-
 24     1, 11|        sznurków korali , wszystkie jakie mu zostały po nieboszczkach...
 25     1, 11|     niechta z kudłami jak Żydowice jakie chodzą - wolno im, kiej
 26     1, 11|          opłotkach nawet. Nie bele jakie to goście, nie! Gospodarze
 27     1, 11|            prosiąt miód!~Dopiero w jakie dwa pacierze otwarli drzwi
 28     1, 11|       jeśli która rzuciła to słowo jakie: słuchały uważnie, co młynarzowa
 29     1, 11|         prawie, bo mało kto rzucił jakie słowo, że ino mlaskanie
 30     1, 12|          rzucały się na żłoby...~- Jakie to zmyślne juchy! - szeptał. -
 31     1, 12|           pierzyny i statki różne, jakie w wianie dostawała.~Teraz
 32     1, 12|        trza by przypilnować. Picie jakie narządzić. Jak to se stęka!
 33     2, 14|         piekielnicy? - rzec jej to jakie słowo, to ona i na półkopku
 34     2, 14|           śniegu i tak ostro, że w jakie dwa pacierze dół był przywalony
 35     2, 14|         nie mogła się zebrać na to jakie słowo, nie śmiała, rozglądając
 36     2, 15|           wtrącając się do rozmów, jakie chłopi wiedli, a mówili
 37     2, 16|       kiedy jeśli tam które rzekło jakie słowo, więc ino skrzybot
 38     2, 16|       kobiety swoje, jakoby dwórki jakie wystrojone i wielce urodne,
 39     2, 16|         prawie już na ostatku, jak jakie dziedzice, wychodziły chłopy
 40     2, 17|           po izbie, któren znów to jakie słowo rzucił, drugi zaś
 41     2, 18|        przystając przed wycinkami, jakie były nalepione na ramach
 42     2, 19|       skrzypnęły wierzeje albo się jakie bydlątko ozwało, to ktosik
 43     2, 19|         tyla co tam rzucił czasami jakie ważne słowo, z którego Mateusz
 44     2, 19|            się też dzisiaj kiej na jakie wesele; wełniak wdziała
 45     2, 20|     starego wyrzekając żałośliwie, jakie to teraz czasy nastają paskudne!~
 46     2, 20|           zapobiega i plotki gasi, jakie były powstały.~A nawet stary
 47     2, 21|       pójdzie? Dadzą chyba, ale to jakie słowo litościwe, od którego
 48     2, 21|          się do chałupy wsuwa i na jakie bądź słowo napomknienia
 49     2, 22|             co się okólnie dzieje, jakie to kadzielne zapachy wioną
 50     2, 22|        świętych ołtarzy idą głosy, jakie utajone cuda są wszędy!...~
 51     2, 24|           dróżka i pole wokoło, na jakie pół stajania, zaniesione
 52     2, 24|         może najdzieta tam jeszcze jakie portki!...~- Hale! wyniósł
 53     2, 24|          własne troski a frasunki, jakie dzień każdy z osobna przynosi.~
 54     2, 24|             ale jemu zarówno było, jakie są, byle się jeno przy nim
 55     2, 25|           tak jął walić, że może w jakie dwa pacierze przybielił
 56     2, 25|           Borynowe pożycie czy tam jakie insze historie abo śmiercie
 57     2, 25|   zawziętości ni żalów, ni krzywd, jakie im w sercach narastały.
 58     2, 25|         się człowiekowi wypśnie to jakie słowo twarde, nie przez
 59     2, 25|          musu, i jeśli odrzekła to jakie słowo, to ino tak, by coś
 60     2, 25|            czułości i pocieszenia. jakie chcieli sobie powiedzieć
 61     2, 25|       gęstwę i zasłuchany w głosy, jakie z niego idą, i w te bełkoty
 62     2, 25|            płyną... czasem jeno to jakie słowo przeleciało, czasem
 63     2, 25|            tych szkód, a utrapień, jakie cały naród ponosi! Podawalim
 64     2, 25|           od przygotowań, a może w jakie dwa pacierze już narychtowani
 65     3, 26|         polach i powiadając w głos jakie słowo modlitwy, przypomniane
 66     3, 26|       rwały się na kościół albo to jakie słowo pacierza głośniejsze.~
 67     3, 26|             co się tutaj działo... jakie płacze się krwawiły, tych
 68     3, 26|            z wolna różne różności, jakie przyniosła.~Otoczyli ci
 69     3, 27|          siebie, w te różne myśle, jakie ją oprzędły, że pacierz
 70     3, 27|            to żeby mu już nie wiem jakie leki a doktory zwoził, zamrzeć
 71     3, 27|           po łóżku, rozpatrując, w jakie by się przyodziać do kościoła;
 72     3, 27|           po trzy i Pietrek rzucał jakie słowo, a w końcu i Hanka
 73     3, 28|          duchem śledzie.~- Dajcie, jakie są, jeno sporo gorzałką
 74     3, 28|            z duszy. Co dnia widzę; jakie torby dygują z różnościami.
 75     3, 29|          na skręcie do wsi, może o jakie dwa stajania od Stachów,
 76     3, 29|     czerwonego kup, a złocistego i jakie ino będą papiery! - wołał
 77     3, 29|           a musiał sobie narządzić jakie takie święcone, żebych chocia
 78     3, 30|      przepuścił... dobrze baczę, w jakie to cuganty jeździł... jak
 79     3, 30|           się, podjadł se mięsem i jakie mu to już smaki na ozór
 80     3, 33|       dobrze, jaką wolę ma każden, jakie bogactwa zbierają. Antek
 81     3, 34|            sprawę dobrze poznałam, jakie to jest urządzenie na świecie
 82     3, 34|          zasługi podniesie.~- Albo jakie portki po Macieju ochfiaruje!~
 83     3, 34|            a potem to znajdziesz z jakie tysiąc złotych za to samo?...~-
 84     3, 34|   zuchwałych zamysłów. Przekładał, jakie to z tego wynikną procesy,
 85     3, 35|         jeżeli któremu wyrwało się jakie słowo, wnet ścichnął pod
 86     3, 36|            ucho ciężko się głowił, jakie go to pilne roboty czekają?...~
 87     4, 37|           za kark! A jaki grzbiet, jakie to ma piersi! Smok, nie
 88     4, 37|          już mi obmierzły te koty, jakie macie po jego stadniku.
 89     4, 38|          nastanie święto!~- Hej, a jakie zabawy pójdą, a jakie muzyki!~-
 90     4, 38|            a jakie zabawy pójdą, a jakie muzyki!~- I wiela to weselisk
 91     4, 38|         samo, a potem rznął insze, jakie tylko słyszał w kościele,
 92     4, 39|           Tu idzie o sześć morgów, jakie nieboszczyk zapisał Jagusi,
 93     4, 39|    dziedzic musi dać za las, to po jakie półwłóczku wypadnie na każdego,
 94     4, 40|          się tego spodziewając, na jakie dobre parę pacierzów, bo
 95     4, 40|            podzięce za tyle dobra, jakie ją spotkało.~- I że się
 96     4, 40|         choć tylko niekiedy rzucił jakie słowo, a Pietrkowi jaże
 97     4, 40|            myła się długo jakby na jakie wielkie święto, a potem
 98     4, 41|        Zaraz przyjdę, obaczę jeno, jakie to drzewo zwożą.~I na tartaku
 99     4, 41|         się jeno ciesząc z plonów, jakie spodziewał się zebrać. Ale
100     4, 41|       koniczynę, co? Widzicie ich, jakie to łajdusy! Smakuje wam
101     4, 41|         pogadamy! Śliczna pora! Za jakie trzy tygodnie zadzwonią
102     4, 42|          pierwszy.~- Głupiś! Hale, jakie mu to zberezieństwa we łbie! -
103     4, 43|            choć niekiedy posłyszeć jakie słowa o Jasiu.~Leciała też
104     4, 44|          wiater.~Rzucał kto niekto jakie słowo kolące, jaże wójt
105     4, 44|           to z tego będzie profit, jakie to dobrodziejstwo oświata,
106     4, 45|          la pana starszego ostawił jakie ochłapy. Na wsiach przeciek
107     4, 45|           nie? to może nici, igły, jakie wstążki? Nie! Może być bułki,
108     4, 45|        Polaki, a nie Niemcy czy to jakie drugie.~- Któż to was tak
109     4, 45|         tym dniem jasnym i życiem, jakie wrzało dokoła.~Bo i cóż,
110     4, 45|          tomu ani postało w głowie jakie niebądź posądzenie; zdziwił
111     4, 45|            tych dymach i kolorach, jakie biły z okien, to się jej
112     4, 45|   nieustannej radości nabożeństwa, jakie się cięgiem odprawiało w
113     4, 45|          głęboko w oczy.~- Prawda, jakie śliczne, co?~- Juści, co
114     4, 46|           się, czy to Rocho zrobił jakie złodziejstwo?...~Urzędnik
115     4, 46|          przedstawiać łagodnie, na jakie to pokusy się dają i do
116     4, 47|            porozkładane podarunki, jakie jej przyniósł. Jezu, jaże
117     4, 47|         się rzewliwie:~- Boże mój, jakie to straszne, jakie to okropne!...~
118     4, 47|            mój, jakie to straszne, jakie to okropne!...~Weszła na
119     4, 48|            jej grzechy, wszystkie, jakie mu była powiedziała matka.
120     4, 49|    Pisarzowi zawierzał, a wiadomo, jakie to ziółko!~- Szkoda człowieka,
121     4, 49|           używały se ścierwy kieby jakie dziedzice. Co dnia jadły
122     4, 49|  rozpowiadać na niby pod sekretem: jakie to wójt przywoził dla Jagusi
123     4, 49| piesztrzonki ze szczerego złota, a jakie chusty jedwabne, a jakie
124     4, 49|           jakie chusty jedwabne, a jakie płótna cieniuśkie, a jakie
125     4, 49|         jakie płótna cieniuśkie, a jakie korale, a ile to jej nadawał