Tom, Rozdzial

  1     1, 2 |       tylko dzisiaj i poszedł do izby.~- Hanka, a daj no jeść! -
  2     1, 2 |            mruczał powracając do izby, gdzie się odział w nową
  3     1, 2 |      Zdjąwszy kapelusz, szedł do izby i mówił półgłosem pacierz.~
  4     1, 3 |         Jacek wnet przyciszał.~Z izby ubyło nieco ludzi, ale w
  5     1, 3 |        Boskiej, wiszącego w rogu izby, Dominikowa, a potem, że
  6     1, 3 |      sieni wlazła, a że drzwi do izby były wywarte, to i do izby
  7     1, 3 |       izby były wywarte, to i do izby poszła... Tak mi Panie Boże
  8     1, 3 |        sąd poszedł do sąsiedniej izby na naradę, a naród wysypał
  9     1, 4 |          schodzi, by przynieść z izby garnki i dołożyć, by nie
 10     1, 4 |         obiedzie, i odchodząc do izby rzekł twardo:~- Na wycug
 11     1, 4 |          bąk, kiej się wedrze do izby ze dworu i lecący huczy...
 12     1, 4 |          albo i zgoła w pośrodku izby i raił, pogadywał, użalał
 13     1, 4 |     drzwi i wyrzucił do wielkiej izby, że padła jak długa w pośrodku.~
 14     1, 5 |      pójdziemy do okręgowego, do izby sądowej - a nie darujemy.~-
 15     1, 6 |     dłużej...~Uklęknął na środku izby, pochylił się przed obrazami,
 16     1, 7 |      okopconych belek; na środku izby leżała kupa czerwonej kapusty,
 17     1, 7 |      przerwał Boryna wchodząc do izby.~- Tak se na ucho gadacie,
 18     1, 9 |           że weszła na chwilę do izby, to się chyłkiem wysunął
 19     1, 10|          sprzeciwiać.~- Pójdę do izby - rzekł po chwili:~- Idź,
 20     1, 10|     powiedział kowal wchodząc do izby.~- To co zrobić? Mądre rady
 21     1, 10|         właśnie wójt wchodził do izby i witał się ze wszystkimi;
 22     1, 10|   zobaczył kowala wchodzącego do izby.~Przywitali się, jakby nigdy
 23     1, 10|     siostrzyne słowo i wyszedł z izby na powietrze, ckniło mu
 24     1, 10|         krowami, a gdy wrócił do izby swojej, już tam czekali
 25     1, 10|   obwąchiwał podwórze, wpadał do izby Antków, obleciał ją parę
 26     1, 11|      Jagustynki.~Z pierwszej zaś izby wynieśli wszelki sprzęt
 27     1, 11|    rozstąpił, a oni go wiedli do izby szumno, z graniem i przyśpiewkami.~
 28     1, 11|      nowa witać, a obłapiać i do izby zapraszać!~Muzyka rznęła
 29     1, 11|    migotliwy, toczyły się dokoła izby pary, gięły się, okrążały,
 30     1, 11|   naganiać, hurmą się sypnęli do izby, bo skrzypki tak niewoliły
 31     1, 11|       się od ściany do ściany, z izby do sieni, z sieni na drogę
 32     1, 12|        sprzętów, przewlekanych z izby do izby.~- Gotują się do
 33     1, 12|          przewlekanych z izby do izby.~- Gotują się do przenosin!~
 34     1, 12|          co tam Pan Bóg da, a do izby szli, że wnet zawalili ławy
 35     1, 12|         cisnęli się do kupy, pół izby zajęli bez mała, nie bacząc
 36     1, 12|     Jankla. Wciągnęli go wnet do izby.~Żyd czapkę zdjął, kłaniał
 37     1, 12|          gospodyni! Idźcie no do izby, Gulbas z Szymonem czegoś
 38     2, 13|       mleka zbraknie!~Wróciła do izby.~- Antek! - powiedziała
 39     2, 13|     ozwał na ich gadanie, ino do izby poprowadził, by się nieco
 40     2, 14|          wilki goniły, wpadła do izby zadyszana, ledwie żywa.~
 41     2, 14|       szybki i przenikało wskroś izby świetlistym pasem, nie zasnęli
 42     2, 16|        wszystkich, przewietrzano izby, myto, szorowano, posypywano
 43     2, 16|      myto, szorowano, posypywano izby, sienie, a nawet i śnieg
 44     2, 16|      nawet coś uprzątnąć, gdy do izby weszli z Pochwalonym.~Zafrasowała
 45     2, 16|  powrócił z miasta i wchodził do izby, a za nim wciskał się Łapa
 46     2, 16|         to nie można.~Wracali do izby, a Roch mówił:~- Kużde stworzenie,
 47     2, 16|     podziwu, gdy wszedł potem do izby; pozbył się bowiem szynela
 48     2, 16|    sygnaturki przedzierał się do izby.~- Sygnują na pasterkę,
 49     2, 18|      długą chwilę stał na środku izby, gdzieś przed się zapatrzony.
 50     2, 18|       wolno spokojnie wróciła do izby.~Stary patrzał na nią spode
 51     2, 19|         się na kominie, że z pół izby zalewało krwawe światło
 52     2, 20|        to odwracał się twarzą do izby i tymi złymi, jastrzębimi
 53     2, 20|          z opłotków; wywietrzono izby, omieciono z pajęczyn ściany,
 54     2, 20|          kiej do mszy, wszedł do izby, odmówił łacińskie modlitwy,
 55     2, 20|        Skończywszy zaś wrócił do izby i przysiadł odpoczywać,
 56     2, 21|       porywając ją przez siłę do izby.~Okrwawiony był, bez czapki,
 57     2, 22|         wielkim kołem w pośrodku izby, pod lampą wiszącą u pułapu,
 58     2, 22|        wielgachnych, gdzie złote izby, gdzie królewny zaklęte
 59     2, 24|           bo przyogarniano nieco izby, a z każdego prawie domu
 60     2, 24|        naprzeciw i wprowadził do izby, do nóg mu padła z płaczem,
 61     2, 25|     któren jeno wsadził głowę do izby i krzyknął:~- Chłopski las
 62     3, 26|         się do wielkiej mrocznej izby.~- Niech będzie pochwalony! -
 63     3, 27|      łóżku, krokiem się prawie z izby nie ruszał, a jej jakby
 64     3, 27|         jasnością napełniały się izby, a w sercach zakwitały nadzieje
 65     3, 27|   przestał i wszyscy przyszli do izby.~- O tym dziedzicowym bracie,
 66     3, 28|         stronę, do dawnej swojej izby, stary ledwie był widny
 67     3, 28|          W ganku oparzycie?~- Do izby wniesę koryto, przecież
 68     3, 28|     Bylica akuratnie wchodząc do izby.~- Któż by zachorzał? nie
 69     3, 28|            W chałupie siedzieli, izby już bielą na święta, tak
 70     3, 29|      niebądź wydobyć z zawalonej izby, gdy powróciła zadyszana
 71     3, 29|          sadach kobiet.~Sienie i izby stały na przestrzał wywarte,
 72     3, 29|          wykrzykiwała.~Wpadła do izby, słowa nie mogąc przemówić
 73     3, 29|          rzucając się zajadle do izby, ale Jagny nie było, jeno
 74     3, 29|       sprzętem przeróżnym, że to izby bielili dzisiaj na gwałt,
 75     3, 29|        ku kościołowi, wróciła do izby, przykazując cosik po cichu
 76     3, 30|       Hanka przynosiła z ojcowej izby, rozdzielając po talerzach,
 77     3, 30|         jakby poglądając w puste izby, to wróble stado z wrzaskiem
 78     3, 30|             To opatrz krowy i do izby przychodź robić, widniej
 79     3, 30|          raz po raz zaglądała do izby, kiej Witek wsunął się cichuśko
 80     3, 30|          z miejsca, że uciekła z izby, jeść nie skończywszy, stara
 81     3, 30|        stary ino leżał twarzą do izby, w komorze zaś, zawdy mrocznej,
 82     3, 30| opatrywać Hankę, i wygonili go z izby.~Obiad też zaraz podawali
 83     3, 30|           Zajrzała przez okno do izby rozświetlonej: pan Jacek
 84     3, 31|     zabierając się do uprzątania izby, posypując ją piaskiem.~
 85     3, 31|      Płoszkowa.~Szumno weszli do izby. Stara rozpowiła dzieciątko
 86     3, 31|     naszło i coraz to głowiny do izby wtykały, wójt rzucił im
 87     3, 31|          czekając odpowiedzi, do izby śpiesznie powracał.~- Ho,
 88     3, 31|          że zaraz po powrocie do izby przyległa nieco na pościeli,
 89     3, 31|          klamką i słychać było z izby potykanie się o sprzęty
 90     3, 32|        łańcuchu.~Zawlekła się do izby i przysadziwszy do piersi
 91     3, 32|        bo już Józka zaglądała do izby wietrząc łakomie, czy zgotowane.~
 92     3, 32|          jeno drzwiami uciekła z izby.~Ale po tej kłótni ruchać
 93     3, 33|          pacierzy zawołano ją do izby. Organista rozmamłany całkiem,
 94     3, 35|   opatrzywszy stójkę, wróciła do izby, zaś Rocho dopiero po odejściu
 95     3, 35|          czasie znowu zajrzał do izby.~Hanka klęczała na środku
 96     3, 35|       cała wieś, rozgwarzyły się izby a sienie i progi; po sadach
 97     3, 35|    Przerwali, bo Rocho wyszedł z izby, powiódł oczyma po ludziach,
 98     3, 36|        głowę wetknęła do ciemnej izby, ledwie ją owiał zapach
 99     4, 37|    Jambroż.~Jaguś wnet wpadła do izby i stanęła w pośrodku kiej
100     4, 37|         I co trochę wychodziła z izby i powracała nie mogąc oderwać
101     4, 37|  jałowcowych jagód do wykadzenia izby.~Jeno nie dosłyszała i ocierając
102     4, 37|       jakim Jagustynka wykadzała izby i sienie.~Pokrótce i nabożeństwo
103     4, 37|   wyrychtowany.~Leżał w pośrodku izby, na szerokiej ławie, nakrytej
104     4, 37|        leniwie z pól, zajrzał do izby, prosto w Borynową twarz,
105     4, 37|         a wraz z nimi spływał do izby cichy brzęk i szum, i trzepot,
106     4, 37|        sama Hanka sprowadziła do izby probując uspokoić a pocieszyć.~-
107     4, 37|     morzył każdego, a nikt się z izby nie kwapił ruszać. Siedzieli
108     4, 39|   krzyknął przez wywarte okno do izby:~- Magda, miej ta oko na
109     4, 39|     otworzyła drzwi do Jagusinej izby i powiedziała mocno, a całkiem
110     4, 39|          kole południa wszedł do izby Jambroży.~- Kajżeście to
111     4, 40|       przódzi.~Skoczyła naraz do izby po najmłodsze dziecko.~-
112     4, 40|         frasobliwie, wchodząc do izby.~
113     4, 43|  nastręczała się skwapnie, gdy z izby rozległ się słaby, proszący
114     4, 43|        skoro Witek wsunął się do izby, zaraz go rozeznała.~- Zapędziłeś
115     4, 43|        krzykiem wdzierały się do izby, aż mu Józka kazała oddać,
116     4, 43|      pozwoli na taką krzywdę! Do izby wprowadzę ją na noc, póki
117     4, 45|      duszo umęczona.~- Czemuż do izby was nie przeniosą?~- Hale,
118     4, 45|       godzinę to me przeniosą do izby, na łóżko pod obrazy, i
119     4, 47|        do żniwa.~Przeniósł ją do izby, położył na łóżko, napoił
120     4, 47|    dzieje! - postąpiła na środek izby i zasyczała, ledwie się
121     4, 48|        twardym śnie, a z drugiej izby rozlegało się ojcowe chrapanie.~-
122     4, 48|          z całą paradą na środku izby, przybrana w odświętne szaty,