Tom, Rozdzial

  1     1, 4 |        nagietki i nasturcje - tak szły kobiety strojne, szły dziewczyny,
  2     1, 4 |         tak szły kobiety strojne, szły dziewczyny, szli parobcy,
  3     1, 4 |         dziewczyny, szli parobcy, szły dzieci, szli gospodarze
  4     1, 4 |           wychodzące z kościoła - szły wolno, jako że i gęsto było
  5     1, 5 |      głęboką i z pacierzem długim szły od drzwi do drzwi, przeprowadzane
  6     1, 5 |         gospodarze co biedniejsi, szły kobiety, szły parobki i
  7     1, 5 |         biedniejsi, szły kobiety, szły parobki i dziewczyny, i
  8     1, 5 |      gęgały zestrachane i psy, co szły zarówno z ludźmi, doszczekiwać
  9     1, 5 |       ślicznościami.~A potem znów szły kramy, co się aż lśniły
 10     1, 6 |       przemiękłej przędzy utkane.~Szły nieskończone, zimne, przenikające
 11     1, 7 |          przed wyrojem, a śmiechy szły, a przekpiwania a robota
 12     1, 8 |           Dominikówną! Dopiero co szły do niej z wódką.~- Nie ! -
 13     1, 9 |      płynąć stada wron i kawek...~Szły wysoko, wysoko, że ledwie
 14     1, 9 |           dziw i lęk ogarniał, bo szły coraz niżej i coraz większymi
 15     1, 9 |         cichością Zaduszek; tłumy szły drogą w surowym milczeniu,
 16     1, 9 |       biły ku niebu, w świat cały szły...~Ludzie snuli się wśród
 17     1, 9 |         baczę... i kiej wszystkie szły... wzieni i mnie... Bez
 18     1, 10|  pędzonego do wodopoju inwentarza szły głośniej, a skrzypy wrótni
 19     1, 11|       wójta na drogę.~Najpierwsze szły skrzypki w parze z fletem,
 20     1, 11|     wesoło podrygiwały.~Za muzyką szły oba dziewosłęby i drużbowie -
 21     1, 11|         wsi rozlegało, aż na pola szły weselne głosy, pod borami
 22     1, 11|        kołysały się przystojnie i szły, płynęły, wiły się, a para
 23     1, 11|         już po całym domu zapachy szły smakowite, że niejednemu
 24     1, 11|          nalewając. Nie w smak mu szły te rozmowy i odgrażania,
 25     1, 11|   Kucharki znowu z miskami nowymi szły i śpiewały:~Chrząkała, kwiczała,
 26     1, 11|       izbie, bo i kieliszki gęsto szły z rąk do rąk, i gorącość
 27     1, 11|           to tany nieopowiedziane szły za tanami.~Bo tak ano chłopski
 28     1, 11|      wietrze, a skrzypice wiedły, szły na przedzie, niby ta najlepsza
 29     1, 12|     huczała przez ściany i krzyki szły wesołe a śpiewania.~A Kuba
 30     1, 12|         markotno.~Na drugą stronę szły, po Antkach, gdzie Ewka
 31     1, 12|         częstą kolejką; tańce też szły raźniejsze i gęstsze, śpiewać
 32     1, 12|       rządy same jej jakoś w ręce szły, a z nimi i powaga w niej
 33     2, 13|      zielonawymi kłami błyskały i szły całym stadem - groźną, ponurą
 34     2, 13|        ciżbą waliły się na niebo; szły od północy czarne, olbrzymie
 35     2, 13|     gdzieniegdzie jakby ogniem, a szły jedna za drugą, rzędem nieskończonym,
 36     2, 13|  ociekające posoką; i od południa szły, ino że zwietrzałe, czerwonawe,
 37     2, 13|      żużle stygnące - a wszystkie szły na siebie, stożyły się w
 38     2, 13|           było można, jakże, kiej szły takie ryki, trzaski, łomoty
 39     2, 13|       płotami, niby to z kądzielą szły do kum a głównie, bych pomleć
 40     2, 13|     wrychle też jazgoty a wrzaski szły stamtąd, a sama przygarniała
 41     2, 14|        osobny, krzyki jakieś odeń szły i płacze, a przed sienią
 42     2, 14|           już i wieczorami robią.~Szły obok siebie, Hanka mało
 43     2, 15|           czoło, od skroni prawie szły do skroni, że kiedy je w
 44     2, 15|         te oczy, bo jakby świdrem szły przez duszę, srodze bolały.~-
 45     2, 15|           to insze jeszcze sprawy szły, drugie, a w każdej niemal
 46     2, 15|         krzykań, że aż po drogach szły te gzy wesołe ! A wszędy
 47     2, 16|        mak do klusek.~Boć to Gody szły, Pańskiego Dzieciątka święto,
 48     2, 16|           ognista, błękitne smugi szły od niej niby szprychy świętego
 49     2, 16|           wędrowali; po karczmach szły o nich przekpiewy że samymi
 50     2, 16|           się w nich na przemian, szły z serca do serca, wiązały
 51     2, 18|          obrazy w kościele! A jak szły, to niczym ten wiater !~-
 52     2, 18|    końskie tupania, to od chałupy szły przytłumione a jazgotliwe
 53     2, 19|    jarzyły bystro, aż po śniegach szły skrzenia. Mróz zaś brał
 54     2, 19|       muzyka rznęła co sił i tany szły za tanami, pito już we wszystkich
 55     2, 19|         rznęła siarczyście i tany szły zapamiętałe, choć był taki
 56     2, 20|      wytarł chusteczką, od której szły zapachy kiej z trybularza,
 57     2, 20|      karcił z ambony, no i drugie szły sprawy. Odbyło się wesele
 58     2, 21|         baby zaś ostawały nieco i szły wolno, kiej te czerwone
 59     2, 21|          wyszli na pola - ale tam szły takie zakurki, że świata
 60     2, 21|           ciemnicy nieprzejrzanej szły jakieś głuche szumy.~Zgasiła
 61     2, 22|           morgów, co po sąsiedzku szły wpodle, zmiękła la konia
 62     2, 24|      śpiku.~Pono to niedźwiedniki szły z karzmy i pierwsze zobaczyły.~-
 63     2, 25|      miało; ciągiem nieprzerwanym szły już te rozkisłe dnie marcowe,
 64     2, 25|      deszcze ze śniegiem, co dnia szły takie wycinki a flagi, iż
 65     2, 25|    zawodziły, nowe pluchy i flagi szły, aż dzień się niejeden widział
 66     2, 25|          co dnia barzej topniał i szły ciągłe deszcze, ziemia prędko
 67     2, 25|    dyszący radością, a powietrzem szły takie lube, wiośniane tchnienia,
 68     2, 25|    sąsiedzku przez sady, że głosy szły na całą wieś, powiedali
 69     2, 25|   początku, ni końca wymiarkować, szły i szły, iż ledwie człowiek
 70     2, 25|         końca wymiarkować, szły i szły, iż ledwie człowiek ozwar
 71     2, 25|      głosy zaś, choć przyduszone, szły wyraźniej.~Naraz się rozniesło,
 72     2, 25|       słuchliwe, że całym światem szły te krzyki a wrzawa.~Ale
 73     2, 25|       zajadłe kiej osy.~A czwarte szły Gołębie Mateusz im przewodził,
 74     2, 25|     wójtów brat.~A w końcu Bylice szły, Kobusy, Pryczki, Gulbasy,
 75     2, 25|      przedzierał powietrze.~I tak szły godziny za godzinami, a
 76     2, 25|          lasem, bo środkiem drogi szły sanie z poranionymi, jaki
 77     3, 26|       dłonią, bo naprzeciw od wsi szły jakieś chłopaki.~- Juścić,
 78     3, 27|    wczoraj się stało, kiej chłopy szły na las...~Nie poszła z inszymi,
 79     3, 28|         baczył i robota a pogwary szły, jaże się rozlegało. Jambroży
 80     3, 29|  przyogarniać do kościoła, bo już szły drugie kobiety na złożenie
 81     3, 29|           drzewa. Żur ze śledziem szły w parze przodem, a za nimi
 82     3, 31|        powróci.~Rozmowy jakoś nie szły, nasłuchiwał i chodził oczyma
 83     3, 31|        przykaz rzucały wszystko i szły wystawać pod drzwiami kiej
 84     3, 31|        cieplej i jaśniej.~Dni już szły długachne, rankami omglone,
 85     3, 31|   wydających się na świat Boży...~Szły zaś i drugie, do tamtych
 86     3, 31|        objęciu.~Juści, co dnie to szły robotne, ciepłe, deszczami
 87     3, 31|   Dziewczyny i co ino było dzieci szły przy wozach odprowadzając
 88     3, 32|         białe, przezłocone chmury szły po niebie stadami, a z pól
 89     3, 32|       serce lubo dygotało, a oczy szły za nim pokornie, zgoła truchlejąc
 90     3, 32|           za nią, i wszędy chłopy szły szumno, a kiele każdego
 91     3, 33|           wyprowadzał, zaś drugie szły la zgwarzenia się ze somsiady,
 92     3, 33|           zapowiedzie.~Ale na nic szły wszystkie zabiegi, z matkami
 93     3, 33|          Więc jeno wrzaski z tego szły i gniewy, bo cóż? mogli
 94     3, 33|           jakby na dobitkę; upały szły coraz większe. Maj dopiero
 95     3, 33|      wykłoszone, pięknie wyrosłe, szły jeszczek galanto w górę,
 96     3, 33| przemienienie gąsiąt; to o dzieci szły kłótnie, to o szkody somsiedzkie,
 97     3, 36|         była na łąkach, sianokosy szły nieprzerwanie, od samego
 98     3, 36|     rzewliwie.~I tak bez przemian szły dnie za dniami, Hanka wciąż
 99     3, 36|          dzioby piskląt, pszenice szły już w słup, stały hardo,
100     4, 37|           gospodarze i komornicy, szły kobiety i dzieuchy, szli
101     4, 38|          Miemce z fajami w zębach szły pieszo. Wielkie psy leciały
102     4, 38|          jeno z cieniów i kurzawy szły słabnące naszczekiwania
103     4, 39|     milcząco, skręciły na drogę i szły, z wolna okrążając staw
104     4, 40|      zachwaszczone, mlecze bowiem szły w kolano, a kacze ziela
105     4, 41|           opadły go deliberacje i szły przez niego kiej te wiośniane,
106     4, 42| utrudzenie ni na żar, dnie bowiem szły takie gorące, rozprażone
107     4, 43|           nie przynosiły ochłody, szły bowiem duszne i nagrzane,
108     4, 43|         jednej stronie i niekiedy szły stamtąd ściszone odgłosy
109     4, 44|           Juści, co ta nikomu nie szły w smak takie wypominki,
110     4, 45|          poderwały się ździebko i szły prosto na Jasiową brykę;
111     4, 45|           tę porę miłowania.~Dnie szły zwyczajne, dnie znojnych
112     4, 47|         żniwa były za pasem, dnie szły wybrane, suche i upalne,
113     4, 48|          do białego rana.~Godziny szły za godzinami, piały kokoty,
114     4, 48|          w daleką drogę.~Z Lipiec szły: Hanka, Marysia Balcerkówna,
115     4, 48|        zaś wozy zawalone tobołami szły na zajdach. Ale mimo wczesnej
116     4, 49| wniebogłosy szumiące.~Grzmoty już szły za grzmotami przewalając