Tom, Rozdzial

  1     1, 1 |           jej odsłonięte do kolan nogi bieliły się po roli. Józka
  2     1, 2 |        zaczął się kiwać, podnosić nogi długie i spacerować...~-
  3     1, 2 |     podnosił długą szyję podnosił nogi i szedł.~Zaczęli się śmiać
  4     1, 2 |          żeniaczce aże kwiczy i z nogi na nogę przydeptuje~Noc
  5     1, 2 |           pierzyna go parzyła, że nogi spod niej wysuwał, to mu
  6     1, 3 |      kłaniaj, pisarza obłapiaj za nogi i bele ciaracha, co z urzędu -
  7     1, 4 |       kościoła.~Kuba podjął go za nogi, ale był tak ogłuszony radością,
  8     1, 4 |    potykał i nadeptywał drugim na nogi.~- Uważaj, niedojdo!~- Pokraka,
  9     1, 4 |        skamlał, to obcierał się o nogi jedzących, zazierał do misek,
 10     1, 4 |         Antek zerwał się na równe nogi i zawołał urągliwie :~-
 11     1, 4 |          namyślał, przestępował z nogi na nogę, przeliczał pieniądze,
 12     1, 5 |        ździebko kapotę, wyciągnął nogi, buchnął pięścią w ławkę
 13     1, 5 |          wiedzą!~Kuba byłby go za nogi ułapił z radości, ino śmieć
 14     1, 7 |      zawrócił, ogon wtulił między nogi, zawył i kiej ogłupiały
 15     1, 10|      gdzie między płoty i jeszcze nogi połamie! - Biadał i bardzo
 16     1, 10|         potrza, to beknij, ojcowe nogi obłap i proś... a słuchaj
 17     1, 10|          piersi, jej ramiona, jej nogi - aż oczy przecierał i odpędzał
 18     1, 10|  wrzasnęła Hanka podnosząc się na nogi.~- A ty czego? Trzy morgi
 19     1, 11|          kujawiaki takie, aż same nogi drygały, a niektóren tylko
 20     1, 11|      wstrzymać nie mogli, bo same nogi niesły, więc ino do taktu
 21     1, 11|   niewoliły do tańca, że już same nogi niesły - na darmo jednak,
 22     1, 11|       koło drogi; nie ma ręki ani nogi".~Na lisa przebrali w kożuch
 23     1, 11|       kłoda na ziemię, że mu to i nogi podstawiali, a Józia tak
 24     1, 12|        zeschłe i tak przywarte do nogi, że Kuba zaczął krzyczeć
 25     1, 12|      zbawi, a gorzałka każdego na nogi postawi."~- To pijże okowitkę,
 26     1, 12|        krwi, blady jak ściana i z nogi krew bucha. Prędzej, żeby
 27     2, 13|         Hanka wzuła trepy na bose nogi, w kominie ledwie się tliło,
 28     2, 13|         urągliwie Antek okręcając nogi nagrzanymi przed kominem
 29     2, 13|         ze strachu, zerwał się na nogi, trzasnął butelką o stół,
 30     2, 14|           brogu. Jakby jej wrosły nogi w lód, że ruszyć się nie
 31     2, 14|          płaczem, obłapiała go za nogi, całowała po rękach, a prosiła
 32     2, 14|   przygniatało do ziemi, że ledwo nogi podnosiła. Ściemniał świat
 33     2, 14|        chłód wypełzał z kątów, za nogi chwytał i siwą pleśnią rozrastał
 34     2, 18|   ośnieżoną szmatę rzucił jej pod nogi.~- Zapaski gubisz, nalazłem
 35     2, 19|       drygliwie do taktu, że same nogi niosły i trzaskały hołubce;
 36     2, 21|           chleb daje rogi, a głód nogi, powiedają. ~- Chciałam
 37     2, 21|          się coraz niżej i ledwie nogi potrafiła wyciągać ze śniegu,
 38     2, 23|          się im sama nawinęła pod nogi; szli kołysząc się ciężko
 39     2, 23|           że zerwali się na równe nogi.~Ktosik tam jest... przyczaił
 40     2, 24|   głębokiego snu, przestępowali z nogi na nogę, drapali się po
 41     2, 24|       niechcący.~Skoczył na równe nogi, kieby go kto kijem zdzielił,
 42     2, 24|          zupełnie i porwał się na nogi.~- Sprawiedliwie mówił...
 43     2, 25|     powietrze i padł w śnieg, pod nogi, iż ledwie go Boryna ochronił
 44     2, 25|        kurek, porwali się obaj na nogi, Antek też się podniósł
 45     3, 26|         żałośnie podnosząc się na nogi.~Dziwnie jednak zasłabła,
 46     3, 26|           A powiedali, żeście już nogi wyciągnęli gdziesik w ciepłych
 47     3, 26|          ręce podał w żelaza, sam nogi nastawił i tak go powieźli...~-
 48     3, 27|   strzepując pierzynę bardziej na nogi, że to gorąco było w izbie,
 49     3, 28|        którego otrząskał o drewno nogi, ze skóry obłupił, na wąglikach
 50     3, 28|          kwikiem padł na przednie nogi, a potem kiej mu nie poprawi
 51     3, 28|        kamieniami padły na duszę. Nogi pod nią truchlały przy robocie,
 52     3, 28|       Hanka zrywając się na równe nogi, bo wiatr tak ano trzasnął
 53     3, 29|     bezradnie ręce przestępując z nogi na nogę.~- Suszej będzie! -
 54     3, 29|     Ucałowała mu gorąco ręce i za nogi obłapiła w serdecznym dziękczynieniu
 55     3, 29|           wstała od razu na równe nogi. ~Jeszczech do śniadań było
 56     3, 30|      radość składała pod Jezusowe nogi, zapomniawszy w pacierzu
 57     3, 30|  rozkazała surowo.~Cisnął jej pod nogi na pół żywego ptaka, całkiem
 58     3, 30|       paliły ją oczy, zaś omdlałe nogi stulały się bezwolnie i
 59     3, 30|            I uciec nie poredziła, nogi jakby się ziemi czepiły
 60     3, 31|     jesteśmy, co na leda gwizd do nogi się zlatują! Potrza im czego,
 61     3, 31|         wieś zrywała się na równe nogi, rejwach się podnosił, trzaskanie
 62     3, 31|        tyla, cała wieś stanęła na nogi; wyprzątali chałupy; brali
 63     3, 32|         całe Lipce zerwały się na nogi trzęsąc radosną wrzawą,
 64     3, 32|         na progu owijając onucami nogi, a o buty krzyczał na żonę.~
 65     3, 32|          się też, jak mogła, choć nogi się pod nią plątały i wszystko
 66     3, 32|      konia samego porzucasz, żeby nogi połamał, co? - gruchnęła
 67     3, 32|            a w ręce całując, a za nogi obłapiając, a on ci każdego
 68     3, 32|     ozimin, chylące się jakby pod nogi gospodarzom z chrzęstem
 69     3, 32|         kieby kamienie, że ledwie nogi zbierała, ale szła z głową
 70     3, 33|      ledwie przecknąwszy na równe nogi się zrywa i szepcąc pacierze,
 71     3, 33|          budzić i raźno zrywać na nogi; niejedna głowa rozczochrana
 72     3, 33|            Że zaś bieda ma długie nogi a ostre pazury, to Grzela
 73     3, 33|     Trwoga chwytała ją za gardło, nogi się uginały, serce się tak
 74     3, 33|          jajkami, a podejmując za nogi, prosiła nieśmiało o przeczytanie
 75     3, 33|           wrzaski podniesły ją na nogi.~Jakby przed wójtową chałupą
 76     3, 33|  wszystkie naraz podnosiły się na nogi, a chytając w garście, co
 77     3, 33|           ręce go ucałowali, a za nogi, jak przystało, z pokorą
 78     3, 33|      ratować...~Skoczyła na równe nogi.~- Jako ten pies cięgiem
 79     3, 34|       bezwładnie, piasek parzył w nogi kiej zarzewie, zaś ze ścian
 80     3, 34|      groził ostrym dziobem w bose nogi, jaże z wrzaskiem rozpierzchali
 81     3, 34|        tego kwiecia, sypanego pod nogi dobrodzieja.~Powiedli się
 82     3, 34|              Do karczmy, chłopcy, nogi wyprostować, dosyć na dzisiaj!...~
 83     3, 35|          nią i pokornie podjął za nogi.~- Dyć was proszę; matko,
 84     3, 35|      całować po ręku; obłapiać za nogi a molestować wraz z bratem.~
 85     3, 35|       niej.~Wiadro stało nabrane, nogi trzymała we wodzie.~- Jagusia!... -
 86     3, 35|        jeno bodąc, przestępując z nogi na nogę, trzaskając kijami
 87     3, 36|          sił i ziemia chwyciła za nogi, plątały go zboża, przytrzymywały
 88     4, 37|         sposób było wzuć mu je na nogi.~Kowal wraz z Mateuszem
 89     4, 37|           groźnie, po swojemu.~Za nogi jeno go obłapiły, nie śmiejąc
 90     4, 37|           wspominek podjęła go za nogi.~- Dajcie spokój! Takim
 91     4, 37|           się pierwsza zerwała na nogi.~Pobiegła z krzykiem do
 92     4, 38|     Kobiety obsiadały staw moczyć nogi, wzuwać trzewiki a ogarniać
 93     4, 38|       przyczajonym dziobem w jego nogi.~- Cie... Żebyś skisł, zbóju
 94     4, 38|       cosik jakby przytrzymało za nogi, że nie poredziła oderwać
 95     4, 39|            któren się nawinął pod nogi, wyrzekła przez zęby:~-
 96     4, 39|          Magda też się zerwała na nogi.~Wszyscy patrzyli na ten
 97     4, 39|        nie ścierpię! Bodajem była nogi połamała, nim weszłam tutaj!~-
 98     4, 39|           se iść! Nie bój się, za nogi cię nie ułapię i prosiła
 99     4, 39|      zechcę, to żebyś mu całowała nogi, kopnie cię, a za mną poleci
100     4, 40|         się po drodze płota, gdyż nogi się pod nią gięły, brakowało
101     4, 40|      trzewiki. - Ciasne ździebko, nogi mi nabrzmiały od bosaka,
102     4, 41|       odrzucał pierzynę stawiając nogi na chłodnej, orosiałej trawie,
103     4, 41|    śmiertelnie i skoczył na równe nogi. Psy już docierały w opłotkach,
104     4, 42|        kłosami, gdy zerwał się na nogi.~- Dzień kiej wół, pora
105     4, 42|          beknął, to porwał się na nogi, chycił za łopatę i krzyknął
106     4, 42|         zagrał tak skocznie, jaże nogi zadrygały, i stało się jakoś
107     4, 43|     której dziw trupem nie padła, nogi się pod nią ugięły, serce
108     4, 44|          gromadę, przestępowali z nogi na nogę, jęli chrząkać a
109     4, 44|         pies, nie przyjdzie ci do nogi, choćbyś krzyczał do wieczora! -
110     4, 45|       zakrzyczała zrywając się na nogi. - Pilusie, pilu, pilu a
111     4, 45|          lubości, oblewał ją war, nogi się trzęsły i serce łomotało
112     4, 45|           śpiesznie chowając bose nogi pod wełniak.~Ale i Jasio
113     4, 46|           Jezus, Maria! wojsko! - nogi się pod nią ugięły ze strachu.~-
114     4, 46| niespokojnie.~- Jesteśma! Swoi!~- Nogi mi się już plączą, że odpocznę
115     4, 48|        ścieżaj, rzuciła mu ją pod nogi kiej zbłąkaną ptaszkę i
116     4, 49|          z miejsca.~Porwał się na nogi, naostrzył kosę osełką,