Tom, Rozdzial

  1     1, 1 |          się ciężko po piaszczystej drodze Żyd szmaciarz, pchał przed
  2     1, 1 |          ten ujrzawszy księdza przy drodze okrążył go z dala i biegł
  3     1, 1 |            przy topolami wysadzonej drodze.~Długo za nim spoglądali
  4     1, 2 |           mrowić i wrzeć ruchem; na drodze z obu stron stawu, ciągle
  5     1, 3 |        pazuchy i rozsypywała się po drodze.~Boryna pogroził jeszcze
  6     1, 3 |           wyboistej, pełnej kamieni drodze.~Słońce było już chyla tyla
  7     1, 4 |        migające czerwone zapaski na drodze.~Słońce przygrzewało niezgorzej,
  8     1, 4 |      wiedział, kiedy znalazł się na drodze...~- Cie, za te parę ptaszków,
  9     1, 4 |             skupiła za wrotniami na drodze, rej wodził kowal, duży
 10     1, 4 |           zbili przed wrótniami, na drodze, kurzyli papierosy i szczerzyli
 11     1, 4 |           Boryną.~Zatrzymała się na drodze, bo i parobcy hurmem ją
 12     1, 4 |           nad sobą, że przysiadł na drodze i buchnął płaczem.~Jasny,
 13     1, 4 |            albo ujadania psów.~A na drodze przed karczmą Jambroży taczał
 14     1, 5 |        wczesnego rana.~Na topolowej drodze za kościołem i hen, aż do
 15     1, 5 |        pieszo, bo liczył, że się po drodze przysiędzie do kogo; jakoż
 16     1, 5 |  klasztornym. Niewielkie jeszcze po drodze błoto, tutaj bite i rozrabiane
 17     1, 5 |          grubszy i gdzieniegdzie po drodze rozlegały się turkoty wozów
 18     1, 6 |           na błotnistej, rozmiękłej drodze i pusto było w obejściach
 19     1, 6 |             Szymek jął wyjeżdżać ku drodze.~- Ostajcie z Bogiem - rzuciła
 20     1, 6 |         odprowadzę, Jaguś, bo tam w drodze woda wyrwę zrobiła.~- To
 21     1, 6 |       młynarza, stojącym zaraz przy drodze; już się świeciło i przez
 22     1, 8 |         Szymonem wstąpili do was po drodze; przyjęliście nas godnie,
 23     1, 8 |          poszła. Zawoła się kogo po drodze. Chodźta, Jędrzych, i ty,
 24     1, 8 |         sześć. Te sześć morgów przy drodze, gdzieście to latoś mieli
 25     1, 8 |      zapisują te sześć morgów przy, drodze - powiedziała.~- Bóg wam
 26     1, 10|        mocniejszy, przewalał się po drodze i tak bił w topole, i miotał
 27     1, 10|             czy co? - myślał już na drodze. - Jakże, dobrą radę dałem...
 28     1, 10|       poszedł ku młynarzowi, ale po drodze wstąpił jeszcze do domu
 29     1, 10|          Nie wyszła, unikała go, na drodze już z dala omijała!...~Nie,
 30     1, 11|           tak stęka i jęczy, aże na drodze słychać!~- Idę w te pędy.
 31     1, 12|           zmarzłe kałuże siniały na drodze niby szkła potrzaskane i
 32     1, 12|          się niektóre popiły, że na drodze leżą.~- Używają se gospodarze,
 33     1, 12|            swoim zwyczajem, stał na drodze na wprost domu, potaczał
 34     2, 13|        sadach i borach! Na wielkiej drodze wyrwała cosik ze dwadzieścia
 35     2, 13|           Pewnie już idą, bo tam na drodze coś pieski jazgoczą...~-
 36     2, 13|             i żałości...~Jeszcze na drodze przystanęła za nią i pomstować
 37     2, 13|           kiej te lnowe kwiatki, na drodze wyrastały wszędzie, a patrzyły
 38     2, 14|      powietrzu, ludzie snuli się po drodze, głosy jakieś leciały nisko
 39     2, 14|          Widziałem pod Wolą, na tej drodze za młynem, wiecie, gęsty
 40     2, 15|         drzew... dymy tłukły się po drodze - a powietrze było wilgotnawe,
 41     2, 16|              co wtedy przejazdem na drodze pod topolami... juści, czas
 42     2, 17|            gziły się z Józką, aż na drodze było słychać.~- Wiecie,
 43     2, 18|            obaj tak galanto, aże na drodze się rozlegają śpiewania.~
 44     2, 19|           sami omijali go z dala na drodze.~- Ani cię nikaj nie ujrzeć,
 45     2, 20|           kopą, a tak głośno, że na drodze słychać było krzyki. Nie
 46     2, 21|            na skraju lasu, tuż przy drodze, broniły go od burz cztery
 47     2, 21|          kurzyło jeszcze galanto po drodze, że domów nie rozpoznał,
 48     2, 21|            cicho zapytał:~- Mówił w drodze z tobą?~Opowiedziała, jak
 49     2, 22|             jeszcze słychać było na drodze wrzaski i naszczekiwania
 50     2, 22| Częstochowskiej, która stojała przy drodze na rozstajach.~Wojował rok,
 51     2, 23|          nie śpią, słychać głosy na drodze, pewnikiem rozchodzą się
 52     2, 24|         niejeden pacierze jeszcze w drodze odmawiał, a pędem bieżał
 53     2, 24|              tyle że mógł zgubić na drodze.~- Dzieuchy już szukały,
 54     2, 24|        wczoraj cały czas chodził po drodze przed Kłębową chałupą i
 55     2, 24|            ta woda rozlewała się po drodze i ginęła z wolna rozciekając
 56     2, 24|             i poszła rozmyślając po drodze nad ojcowcymi słowami, że
 57     2, 25|       pliszki widzieli na topolowej drodze; to znowu któryś dojrzał
 58     2, 25|             w opłotkach, a nawet na drodze zbierało się coraz więcej
 59     2, 25|          się, że niejeden jeszcze w drodze się dopinał, a pacierz kończył
 60     2, 25|        wieźli wolno bojąc się, by w drodze nie zamarł, nieprzytomny
 61     3, 26|              stał na kraju wsi przy drodze, którą szła, a naprzeciw
 62     3, 26|             ale już ich nie było na drodze: ciołek wyrwał się z rąk,
 63     3, 26|            poszła, kości me bolą po drodze i oczy już śpik morzy.~-
 64     3, 27|    poniektóre chałupy bardziej przy drodze wyłupywały się nieco jaśnią
 65     3, 27|        dymów buchały w górę, zaś na drodze, po drugiej stronie stawu,
 66     3, 28|          obijały, wstępując niby po drodze do kościoła i na te krótkie
 67     3, 29|          wytrząchała się z desek po drodze, a dzieuchy we dwie konia
 68     3, 29|       chłopaków podorywało tuż przy drodze kartoflisko: jeden poganiał,
 69     3, 29|         Widzieli, że długo z nią na drodze o czymś rozprawiał.~Naród
 70     3, 29|    zapanowała, że aż przysiadali na drodze, ale Witek się zeźlił i
 71     3, 29|             w ganku i stróżowała na drodze. Dopiero gdy Jagna poszła
 72     3, 30|      światła.~Hanka, opatrzywszy po drodze stajnie i obory, poszła
 73     3, 30|   pospuszcza.~- I nie zgub czego po drodze! - śmiała się Nastuś pociągając
 74     3, 31|           całując chylące mu się po drodze głowy.~Właśnie byli kiele
 75     3, 32|            na długiej, zadeszczonej drodze jeno mętne kałuże stały
 76     3, 32|       folwarku ktosik zamajaczył na drodze i ku nim się zbliżał.~Dziad
 77     3, 32|           dzieci przyłączało się po drodze, zaś na ostatku młynarz
 78     3, 32|            do wsi, rozwlekli się po drodze, to miedzami szli gęsiego,
 79     3, 33|           odeszła, kury zwołując po drodze, a Tereska, zawiązawszy
 80     3, 33|            sporo już ich stojało na drodze, a spoza wszystkich płotów
 81     3, 33|            rozlegały; tulali się po drodze bijąc a wrzeszcząc wniebogłosy.~
 82     3, 33|            drogę wybrał, bych se po drodze pożartować z dzieuchami
 83     3, 33|             by oddawać... juści, na drodze tego nie znajdzie - tłumaczyła
 84     3, 34|           jego powrotu, że zaraz po drodze jęli mu rozpowiadać lipeckie
 85     3, 34|   Powtarzała, co już był słyszał po drodze od drugich, i o swoich kłopotach
 86     3, 34|            strachania. Spotkałem po drodze wójta i zabrałem się z nim,
 87     3, 35|      wszyćkie... Zły go postawił na drodze i matkę skusił morgami,
 88     3, 35|        sporo znajomych zaglądało po drodze do chorej, jaże Jagna drzwi
 89     3, 35|             tę ziemię z kraju; przy drodze - szepnął Pryczek Adam.~-
 90     4, 37|           dobrej myśle, swywoląc po drodze.~Doprowadził ją do ojcowego
 91     4, 37|             tam jeszcze gdziesik po drodze przyklękał, kto i ten pacierz
 92     4, 39|            nią młynarz.~Wstąpiła po drodze do Magdy, która usłyszawszy
 93     4, 40|            kroki w opłotkach, to na drodze, to nawet jakby pod samą
 94     4, 40|            nieba, tak mu jest w tej drodze lekko i dobrze. A co się
 95     4, 40|             ciężej, chytając się po drodze płota, gdyż nogi się pod
 96     4, 40|          niewiela ludzi spotykał po drodze, a z kim się zszedł, tego
 97     4, 40|            ku krzyżowi na topolowej drodze.~Zmęczony się czuł, w głowie
 98     4, 40|       Pliszki się pokazały pobok na drodze, trzęsły ogonami szwendając
 99     4, 41|          bych się nie roztrzęsał po drodze, i spokojnie poredzał ze
100     4, 41|           pilno i rad przystawał na drodze a z bele kim pogadywał,
101     4, 41|        prędko:~- Pałasze brzęczą na drodze! Jakby pytały, na wsi jestem!~
102     4, 43|           brakowało wody i błota na drodze, bo już poniektóre dachy
103     4, 43|           cięgiem się świeciło i na drodze stróżował czujnie Witek,
104     4, 44|        rozpierzchające po zbożach i drodze.~- Widzi mi się, co będą
105     4, 44|           Jakoż powóz ukazał się na drodze i podskakując na wybojach
106     4, 45|           jakąś myśl, bo wyłamał po drodze sporą gałąź i wsparłszy
107     4, 45|            Rozejrzał się prędko, na drodze ni żywej duszy, jeno co
108     4, 45|           się chciwie ku słońcu.~Na drodze jeszcze gęsto połyskiwały
109     4, 45|        złości muchary stojące mu na drodze.~Już wychodził z lasu na
110     4, 45|          już nie było, natomiast na drodze od lasu podniósł się tuman
111     4, 46|        pilnować sadu i obejścia.~Na drodze zebrało się już z pół wsi,
112     4, 46|      alkierzu.~Jędrzych pilnował na drodze, Jagusia cięgiem wyzierała
113     4, 48|           kościoła rozpowiadając po drodze nowinę, juści, co się jej
114     4, 48|             szerokiej, piaszczystej drodze jakby śladów jego kroków,
115     4, 49|             rozrządziła wójtowa.~Na drodze stał już gotowy wóz, nałożony