Tom, Rozdzial

  1     1, 2 |             sam jak ten kołek; sam o wszystkim myśl, sam deliberuj łbem,
  2     1, 3 |       ochfiaruję ten pacierz Tobie i wszystkim świętym. Amen! - Bił się
  3     1, 4 |              z okien, że widział się wszystkim jako ten anioł płynący na
  4     1, 5 |         Znają mię, iżem robotny i na wszystkim w polu czy kiele domu się
  5     1, 5 |               a pomieścić się trudno wszystkim było, że jaki taki schodził
  6     1, 6 |      zapomniała o nich, zapomniała o wszystkim, nawet o sobie samej, zapadła
  7     1, 7 |          baba była, nieustępliwa i o wszystkim mająca swoje powiedzenie,
  8     1, 7 |          obierania. Boryna dziękował wszystkim a każdemu z osobna, i co
  9     1, 8 |            rzędu, aż oczy pojaśniały wszystkim i języki się rozwiązały.
 10     1, 9 |               dzieci wiedziały już o wszystkim.~A wczoraj, w niedzielę,
 11     1, 10|         chmurni, więc przyjrzała się wszystkim uważnie i wykrzyknęła:~-
 12     1, 11|               bych sprawiedliwość we wszystkim była...~- Dziedzice parszywe!
 13     1, 11|            nie wyglądał... Pan Jezus wszystkim zasługi szykuje i wypłaci
 14     1, 12|          kożuchu; zapominał jednak o wszystkim, zasypiał...~Budził się
 15     1, 12|     powiadała, i taką urodnością się wszystkim miliła, że niejeden z parobków
 16     1, 12|         wyciąga i po swojemu gada ze wszystkim, i cieszy się, tak ci i
 17     1, 12|               ale rychło zapomniał o wszystkim, sen go brał i niósł w ćmę
 18     2, 13|            się, zabiegaj, starunek o wszystkim miej, kłopocz się, ani zagadać
 19     2, 13|             zamajaczyła.~Zapomniał o wszystkim, jakby z nagła duszę zgubił,
 20     2, 14|              wielka, porozrzucana; a wszystkim przecież trzeba opłatki
 21     2, 14|            już o tym, zbyt to leżało wszystkim na wątrobie i piekło, ino
 22     2, 15|                Róbcie tu sobie, a we wszystkim słuchajcie Mateusza, on
 23     2, 15|   rozpowiadać, byle ino przodować we wszystkim. Więc i teraz w smak mu
 24     2, 15|              u niego i słucha się we wszystkim, a w oczy pokornie patrzy
 25     2, 15|              też ubiór, aż to dziwno wszystkim, a wieczorami na skrzypkach
 26     2, 15|         zapomniał ale nie zwiódł tym wszystkim Hanczynego serca, nie; juści,
 27     2, 16|        zechciała, słuchał się jej ze wszystkim, jej oczami patrzał, jej
 28     2, 17|            Cygan ścierwo !~- To samo wszystkim mówię, ino że nie wierzą
 29     2, 17|           nie dał!~- Taki dałby radę wszystkim? Mocarz ci on, mocarz!-
 30     2, 17|       koszuli pod szyją, pomagała we wszystkim i z gorączkową niecierpliwością
 31     2, 19|             ślepie kaprawe!~Równe we wszystkim, a takie robotne i zapamiętałe,
 32     2, 19|             się umilali a zdawali we wszystkim, jak przódzi, kiedy to im
 33     2, 19|           swoich krzywdach, a w oczy wszystkim patrzał i czerwienił się,
 34     2, 19|            dokładali. Antek fundował wszystkim piwo, pierwszy przepijał,
 35     2, 19|     wzbierało, że w mig zapominała o wszystkim.~Ciągnęło się to dosyć długo,
 36     2, 19|              popatrzył i wnet się we wszystkim pomiarkował, złość go poderwała
 37     2, 20|           nie wyrozumiała, i Józce o wszystkim kazał mieć baczenie!~A Jagny
 38     2, 20|           tak cięgiem coś nowego, że wszystkim starczyło i na dnie, i na
 39     2, 20|              odzywał. Przykrzyła się wszystkim ta cichość, bo ino ogień
 40     2, 20|             po stancji, myszy łowił, wszystkim ustępował, a wydali go! -
 41     2, 21|            to, ma żonę i dzieci, a o wszystkim zapomina la tamtej. To ją
 42     2, 21|              rzadko, bo zapominała o wszystkim, modliła się, szeptała pacierze
 43     2, 21|             tam, u Borynów, rządziła wszystkim, gospodynią była...~Długo,
 44     2, 22|           prawie jednolatki.~Kłębowa wszystkim zarówno była rada witając
 45     2, 22|         wrzeciona przestały warczeć, wszystkim ręce opadły, powstrzymywali
 46     2, 22|            uciskał, a poczciwości we wszystkim przestrzegał pilnie i pierwszy
 47     2, 23|          życia, że zapomnieli wnet o wszystkim i ująwszy się wpół, przywarli
 48     2, 23|           wzlotu i zagubienia się we wszystkim, że wybuchali oślepiającym
 49     2, 24|           przemoże i weźmie górę nad wszystkim.~Przypadła zaraz do dzieci
 50     2, 24|           poturbować o dzieciach i o wszystkim.~I wkrótce, jeszcze tego
 51     2, 24|             przed oczy tak prędko po wszystkim.~Dopiero we wstępną środę,
 52     2, 24|              do tego, jakby na złość wszystkim, z Jagną nie zaprzestał,
 53     2, 24|            głowę i znowu zapominał o wszystkim; przecknął z nagła:~Wisi
 54     2, 24|             duszą wszystką śpiewał i wszystkim płaczem pokutnym.~Prześpiewali,
 55     2, 25|        niesporo to szło i ciężko, bo wszystkim zarówno dokuczały pluchy
 56     2, 25| niecierpliwiej wyglądał zwiesny, boć wszystkim się widziało, że niech jeno
 57     2, 25|            frasunki się skończą.~Ale wszystkim się widziało, że wiosna
 58     2, 25|             u ojca teraz była, że ze wszystkim się przed nią zwierzał i
 59     2, 25|             do nikogo niepodobien we wszystkim - a teraz widział się jej
 60     2, 25|        pomstować na dwór...~Ale choć wszystkim trafił prosto do serca,
 61     2, 25|             do swoich:~- Ciasno jest wszystkim kiej w tej sieci, bo dwory
 62     2, 25|           komorniki! Krzywda się nam wszystkim stała, krzywda równa, jakiej
 63     3, 26|              i jakoby nabrzmiałe tym wszystkim, co wnetki się stanie zielenią,
 64     3, 26|        Kozłowej, silnie wygrażającej wszystkim, nie wzięli, chłopów jeno
 65     3, 27|              pracy, ni stanowienia o wszystkim swoją głową, a wielce z
 66     3, 27|      zanurzone w niebieskościach, po wszystkim świecie, nic jeno nie rozpoznając
 67     3, 27|              a robota pierwsza przed wszystkim.~Kiej wróciła z pełnymi
 68     3, 29|             strapiony był wielce tym wszystkim, co się we wsi działo, to
 69     3, 29|        oczyścić.~I tak się działo ze wszystkim, że nawet cielaki utytłane
 70     3, 29|                    Że to wy wiecie o wszystkim! no, no!~- Na oczach głupie
 71     3, 29|           już cały wieczór dopiekała wszystkim o byle co, spać nawet wcześniej
 72     3, 29|      święconej popiła dając kolejnie wszystkim - od chorób gardzieli pono
 73     3, 31|            jeszcze z łóżka, rządziła wszystkim tak zmyślnie i kwardo, że
 74     3, 31|           gospodarz zapobiegliwy i o wszystkim jednako baczący, a tak samo
 75     3, 31|             obserwowała, przykazując wszystkim uważnie, że prawie na palcach
 76     3, 31|             rozgorzały krąg słońca - wszystkim światem taka wiosna waliła
 77     3, 32|        zbliżał.~Dziad to był ślepy i wszystkim znany; pies, któren go wiódł
 78     3, 32|             nieśpieszno, przeciek na wszystkim świecie sama jest jako ten
 79     3, 32|         mówił czapę zdejmując, a zaś wszystkim zarówno dusze klękały w
 80     3, 32|                Ale wnet zapomniała o wszystkim i pokończywszy obrządki,
 81     3, 33|          Długi a luby dygot zatrząsł wszystkim, co znowu się budziło do
 82     3, 33|              jeszcze daleko.~Tak się wszystkim śpieszyło, że nawet msza
 83     3, 33|             chłop wróci, dowie się o wszystkim! Strach ją porwał jako ten
 84     3, 33|          Kłębowa, że słuchała się we wszystkim męża, to ino westchnęła
 85     3, 33|       nieustępliwą - jakże! tyle lat wszystkim rządziła, tyle lat nikto
 86     3, 33|     wyciągała błogosławiące ręce nad wszystkim światem:~ ~Dobranoc, wonna
 87     3, 34|             dzwonów wynosiły się nad wszystkim, śpiewały czysto i górnie,
 88     3, 34|     rozpowiedzieli, radząc się go we wszystkim. Nawet Grzela się rozchmurzył
 89     3, 35|             przysięgali, jako już po wszystkim.~- Mówię, co wiem, i gdyby
 90     3, 35|         przeciw urzędom, a na szkodę wszystkim, to każdy by zrobił to samo.
 91     3, 35|              praca na swoim!~- Nawet wszystkim dziedzicowym ziemiom byśmy
 92     3, 36|        niczego pod ręką, zapomniał o wszystkim i błądził bezradnie rękoma
 93     4, 37|             tak pospłacać i ostać na wszystkim! Być, jak ociec byli! -
 94     4, 37|          wyrozumieli, ale płakać się wszystkim chciało kiej na tym kazaniu.~
 95     4, 37|       roztrzęsionymi wargami, bo już wszystkim się widziało, jako cosik
 96     4, 38|              domu i rozpowiedziała o wszystkim siostrze, która przyszła
 97     4, 38|        głośniej i tak nieprzystojnie wszystkim przymawiał, jaże go wyciepnęli
 98     4, 39|          ziemniaków.~Dłużyło się już wszystkim, aż pierwszy kowal zaczął:~-
 99     4, 39|         niczego, pomagał wam będę we wszystkim. A już w tym moja głowa,
100     4, 40|              wyjadał. Była wszędy, o wszystkim pamiętała i na wszyćko miała
101     4, 41|             takiej drugiej nie ma na wszystkim świecie! - jęknął i strasznie
102     4, 42|             skwapliwie słuchał go we wszystkim, mrucząc jeno kiej niekiej:~-
103     4, 42|             poleciał rozpowiedzieć o wszystkim Nastusi.~- Mówili, co głupawy,
104     4, 42|        zaruchały się ciężkie kłosy i wszystkim światem buchnęła weselna
105     4, 43|      rozpowiadania o Szymkach.~- Nie wszystkim tak dobrze - powiedział
106     4, 43|      odblaski światła i zapomniała o wszystkim grążąc się w mgławych i
107     4, 44|         kowala, któren przyświarczał wszystkim, ale kręcił się niespokojnie
108     4, 44|             a Grzela rozpowiedział o wszystkim. Jasio wysłuchał, pogadał
109     4, 46|           markotno mi jakoś...~Ale i wszystkim było markotno i jakaś żałość
110     4, 47|           rura zmięknie! Tak się już wszystkim dał we znaki, że nikto go
111     4, 47|         szeptała:~- Powiedziały mu o wszystkim! Śmierci bym się była prędzej
112     4, 47|              córki, a stary miał nad wszystkim czuwające oko. Jasio przyleciał
113     4, 49|          dopiero organiścina trafiła wszystkim do serca, nalazła się na
114     4, 49|          zgorszenie, grzeszy przeciw wszystkim przykazaniom i ściąga na