Tom, Rozdzial

  1     1, 1 |            Boga i chciała skręcić, aby księdza pocałować w rękę,
  2     1, 1 |        wolniej, czasem przystawał, aby odetchnąć, to znowu obejrzał
  3     1, 1 |        puścić pod pierzynę, któren~aby mocny! - dorzuciła znowu
  4     1, 1 |           siedzą, tu juści patrzą, aby ino na swoją stronę coś
  5     1, 2 |      ciągnie, kowal też wypatruje, aby co chycić, a Józka? Skrzat
  6     1, 2 |         wybrał dłuższą drogę, może aby przejść koło domu Jagny?
  7     1, 2 |            koło domu Jagny? a może aby zebrać nieco myśli i pomedytować.~-
  8     1, 3 |           razy i poszedł do obory, aby krzyknąć na Witka, że czas
  9     1, 3 |            kiej człowiek niektóry, aby ino chycić cudze i zechlać...~
 10     1, 3 |  błyszczały trzy mosiężne talerze, aby się nieco przyogolić - wyszedł
 11     1, 4 |            uwalił się pod brogiem, aby się przespać, ale spać nie
 12     1, 5 |          wybierała sobie, a drugie aby ino popatrzeć i oczy se
 13     1, 8 |       poszli już razem do karczmy, aby się napić jaki kieliszek
 14     1, 10|       wesołe jakieś... przystanął, aby spojrzeć ino ten jeden razik,
 15     1, 10|      spojrzeć ino ten jeden razik, aby choć zakląć ze złości -
 16     1, 10|           postanowienia, że biegł, aby się z nią zobaczyć, bo to
 17     1, 11|         przystawał do nich, by się aby napatrzeć i nasłuchać, że
 18     1, 11|          ostro wziął się do picia, aby dogonić...nie zdążył jednak,
 19     1, 11|           a coraz wolniej pojadać, aby się do syta najeść; niejeden
 20     1, 12|        wołać?... Te kobiety to ino aby ozorem mleć... głupia...~
 21     1, 12|            Witek czasami naglądał, aby koniom przysypać obroku,
 22     1, 12| instrumenty, pobrzękiwali z cicha, aby nie mącić poczęstunku, z
 23     1, 12|           u niego i mówiłem jusze, aby się do szpitala szykował,
 24     2, 14|           tutaj do śmierci ostanę. Aby ino do zwiesny przetrzymać,
 25     2, 14|        swoje, a choć się strzegli, aby o Borynie nie powiedzieć
 26     2, 14|          to... - jęknęła rzewnie i aby stłumić ból, zaczęła biec
 27     2, 15|         wsi nie ujrzał? - zapytał, aby zmienić rozmowę.~- Niecoś
 28     2, 15|          musiała wołać Jagustynki, aby chłopca okadziła i przemierzyła,
 29     2, 16|             Witek miał przykazane, aby pilnował ognia i dokładał
 30     2, 16|            was słychać? - zapytał, aby przerwać pytania niemiłe.~-
 31     2, 16|          zapłoniona i jęła prosić, aby dał parę kolorowych opłatków.~-
 32     2, 16|           synami, bo się dołożyła, aby razem wieczerzać, siadł
 33     2, 16|           podwórzu i rąbał drzewo, aby nie brakło opału na święta,
 34     2, 16|   najmocniejszy, ale się spieszył, aby przed nocą do domu się dostać,
 35     2, 17|       wrzaskliwa, harda i bacząca, aby ino dogryźć komu, a dobrze.~-
 36     2, 18|       Witek.~- A to zaraz pójdźmy, aby przed nocą zdążyć.~Nieznajomy
 37     2, 18|       obory.~Zerwała się wreszcie, aby doń skoczyć, ale już cieniem
 38     2, 19|        mówić; moja rada jest taka, aby tej sprawy samym starym
 39     2, 19|      więcej nie wskóra, że trzeba, aby wieś sprowadziła z miasta
 40     2, 21|         niego taka zła godzina, to aby jeno cierpliwie przeczekać,
 41     2, 21|          niepewne.~- A miarkujecie aby, w jaką stronę się wziąć?~-
 42     2, 21|          ino sił i tchu starczyło, aby rychlej dopaść drogi i zdążyć
 43     2, 22|          rada ciągnęła do drugiej, aby się zgwarzyć społecznie
 44     2, 22|   niedźwiedziem? - zagadnął Rocho, aby zwrócić uwagę w inną stronę.~-
 45     2, 22|           już o niego: ich był, to aby prędzej skonał, dmuchali
 46     2, 23|        rzekli, czasami przystając, aby odetchnąć.~Zapierało im
 47     2, 25|            złość zrobić, a czasem, aby jak najprędzej ją puścił
 48     2, 25|          zapowiedzieć dziedzicowi, aby się nie ważył lasu ruszyć,
 49     2, 25|           wymiarkowali, co zrobić, aby było jak najlepiej, baby
 50     3, 26|              mruczała zgorszona.~I aby być bliżej jeszcze zagonów,
 51     3, 26|           Przysiadła pod krzakami, aby się ździebko przygarnąć,
 52     3, 26|     śmierci porę Pan Jezus spuści, aby się to mogło stać we wsi
 53     3, 26|      wzięła sobie przypominać, czy aby czego nie przepomniała.~
 54     3, 26|           a chałupę sobie mierzić.~Aby się to mogło stać u Kłębów,
 55     3, 26|          podkarmić i przypilnować, aby stare nie stratowały.~Wybrała
 56     3, 27|        przypadła ku niemu trzymać, aby nie zleciał, a on wodził
 57     3, 28|            gorzałki wzięła więcej, aby już i na święta starczyło,
 58     3, 28|       głównie przez złość pyskuje, aby ją przetrwożyć i bez to
 59     3, 28|            czy nie spleśniały, czy aby zda się do siewu... - jąkał
 60     3, 29|           między kobiety.~- Czego! aby wieś dała dwadzieścia wozów
 61     3, 29|     zakrzyczały znowu.~- Namawiał, aby dać tamtym po mendlu jajek
 62     3, 29|         osobna chroniła i kryjomo, aby się barzej wysadzić. Jagusia
 63     3, 30|           po raz ściskała ramiona, aby poczuć między piersiami
 64     3, 30|        porę, jął prosić gospodyni, aby go puściła z kogutkiem.~-
 65     3, 30|          sobie za stanikiem.~- Czy aby nie brak czego w oborze? -
 66     3, 30|      pogrubieć. Taka moda dworska, aby każda pani cieniuśką się
 67     3, 31|           się jej to leżenie, więc aby rychlej ozdrowieć i sił
 68     3, 32|             rozsrożyła się nagle i aby go stracić z oczu, na ganek
 69     3, 32|          dokoła.~- Coś za cicho... aby deszcz w nocy nie przyszedł... -
 70     3, 33|           z oczu. Uciekła biedota, aby krzykiem nie wybuchnąć,
 71     3, 33|             Zachodzę po śniadaniu; aby je zmoczyć. Brakuje jednego!
 72     3, 33|    Somsiady porozlatali się zaraz, aby ich na świadków nie podano;
 73     3, 33|    zatrząsł, że zobejrzał się, czy aby kto nie słyszał jej pyskowania.~-
 74     3, 33|           się po świecie.~Że Kłąb, aby nie zadrzemać, powlókł się
 75     3, 34|             trzeba teraz namawiać, aby się gospodarze zebrali,
 76     3, 35|         Bogiem!...~Musiał uciekać, aby jej wójta nie wypomnieć.~-
 77     3, 35|            pisarz mówił, co po to, aby zwołać zebranie i uchwalić
 78     4, 37|            gdy jął wołać na Hankę, aby przyniesła jałowcowych jagód
 79     4, 37|         zmroku przyniewalał Józkę, aby z nim leciała na Sobótki,
 80     4, 38|     właśnie, co to zażył kłopotów, aby się jeno Miemców pozbyć;
 81     4, 38|      ludziach i skamle o pożyczki, aby choć chyla tyla zebrać,
 82     4, 38|        roztwierał szeroko, kto się aby cisnął, kaj się drugie cisnęły,
 83     4, 38|            się bronił ze śmiechem, aby go nie całowali po rękach.~-
 84     4, 38|     wydzieraj. Obacz no który, czy aby starszy nie wącha kaj pod
 85     4, 38|         Chciałem jeno pedzieć, czy aby w tej dziedzicowej obietnicy
 86     4, 38|           pogrążył się w cichości, aby jeno nie przeszkadzać Jasiowi.~
 87     4, 39|      przytwierdzała odsuwając się, aby już więcej nie słuchać,
 88     4, 39|        Antek!~- Nie zwodzicie mnie aby? - nie śmiała już zawierzyć.~-
 89     4, 39|         Zrobię, co jeno będę mógł, aby skargę odebrały ze sądu,
 90     4, 40|         nie wróciła już do łóżka i aby łacniej doczekać się słońca,
 91     4, 40|         powiązał do żłobów! Chcesz aby se w nocy kałduny popruły
 92     4, 40|      głęboką boleścią, jaże Rocho, aby odwrócić smutne myśle od
 93     4, 40|           porosły!~- Już ja w tym, aby gromada nie uchwaliła -
 94     4, 40|          zaczął mu cicho odradzać, aby sprawy poniechał, gdyż z
 95     4, 41|        zrobiło, rozejrzał się, czy aby go kto z nią nie widział,
 96     4, 41|          wyciągnął wóz za stodołę, aby go przyrychtować i opatrzyć
 97     4, 41|        łaską i dalejże molestować, aby też kupić oszkloną szafę
 98     4, 43|           się im na różne sposoby, aby choć niekiedy posłyszeć
 99     4, 44|          przyniewalali do jednego: aby nie słuchać naczelnika ni
100     4, 44|     gromady pchającej się naprzód, aby posłuchać naczelnika, któren
101     4, 44|            zmarszczył i przykazał, aby la sprawiedliwości głosowali
102     4, 45|            się, co nie o to idzie, aby jeden drugiego łupił ze
103     4, 45|          jak harujemy i zabiegamy, aby chociaż wam było trochę
104     4, 45|         tak strasznie ponosiło, że aby się nie dać pokusić, wpadła
105     4, 45|          Jąkała się strwożona, czy aby się czego nie domyśla,~-
106     4, 45|        dzisiaj gorąco! - zauważył, aby jeno zacząć.~- I wczoraj
107     4, 46|   upragniony i co im trzeba robić, aby go przyśpieszyć...~Mówił
108     4, 46|                 We waszej to mocy, aby się tak stało! - zakończył
109     4, 47|            parę razy się podnosił, aby iść kajś na wieś między
110     4, 48|           już sto razy się zrywał, aby do niej bieżyć, aby stanąć
111     4, 48|        zrywał, aby do niej bieżyć, aby stanąć do oczów i rzucić
112     4, 49|           niejeden się zapożyczył, aby jeno dociągnąć do żniw,
113     4, 49|           go podebrać, nie sposób, aby tyla sam jeden zmarnował.~-