Tom, Rozdzial

  1     1, 1 |           głowie , która, że ręce miała uwalane ziemią, przez zapaskę
  2     1, 3 |      bebechami... Co było radzić? Miała ona nas - tośwa my ją zjadły,
  3     1, 3 |           kiele ogona czarną łatę miała, a ucho rozerwane, bo ją
  4     1, 3 |           nie usłyszała, kąta nie miała na spanie ani jadła dość,
  5     1, 3 |           kiele ogona czarną łatę miała..."~Słońce się już było
  6     1, 3 |           dała dobrego słowa...~- Miała i ona swój rozum. Urzędnikiem
  7     1, 5 |   wyczesany, albo i motki przędzy miała; a każda siedziała przy
  8     1, 5 |       wielka była jak piec, twarz miała ogromną, obrzękłą, posiniaczoną
  9     1, 5 |       targować, bo choć kupić nie miała, a ino tak sobie, żeby oczy
 10     1, 7 |          a wypominać wszystko, co miała na wątpiach...Jaguś siedziała
 11     1, 7 |        abo i z tysiąc - myślała i miała dziwną ochotę się spytać,
 12     1, 8 |          ino te parę złotych, com miała - poszły, a sprawiedliwości
 13     1, 8 |          Hale, żeby to śmiałe oko miała przed pasierbami, żeby nie
 14     1, 10|            ino długich, bobym nie miała na wasze wesele.~- Co ci
 15     1, 10|           potrza, mów, a wszystko miała będziesz , wszystko.~
 16     1, 11|         jakbym swojego rozumu nie miała...~- Rady dobrej nikomu
 17     1, 11|           raiła i na wszystko oko miała i sposób, a często naganiała
 18     1, 11|          ławach i na wszystko oko miała, bo narodu się zwaliło,
 19     1, 11|   ciągnąca wszystkich oczy; włosy miała zaplecione nad czołem, w
 20     1, 11|   Odsłonili ją wtedy.~Czepiec już miała na zwiniętych, grubych warkoczach,
 21     1, 11|        ona o darmochy, bo swojego miała dosyć, jeno że la Jagusi
 22     1, 11|           Jakobym zwiesnę w sercu miała... za Jagusine zdrowie...
 23     1, 12|         uciekała śpieszno.~Juści, miała po co, bo tam się już zabawiali
 24     2, 13|           przystanęła z boku, już miała to dobre słowo w sercu wzruszonym -
 25     2, 13|           na tom starunek o tobie miała... by cię na rzeź powiedli...
 26     2, 14|         trzasnęła drzwiami, bo co miała odpowiadać takiej piekielnicy? -
 27     2, 14| przepowiedziała sobie, ile i komu miała zapłacić, aż obrządziwszy
 28     2, 14|           przystanęła nagle i nie miała mocy oderwać oczów od świateł
 29     2, 14|       nawet płakać nie mogła, nie miała sił, trzęsła się ino w sobie
 30     2, 14|  spokojniejsza nieco, bo i jakże, miała to czas na turbowanie jak
 31     2, 15|       zasnął kamieniem.~Hanka nie miała serca wypytywać go o nic,
 32     2, 15|          po izbie i dziwną ochotę miała gadać, ino że mało wiele
 33     2, 16|        gospodarstwo, że i kiej to miała o nim pomyśleć! Nie widywała
 34     2, 16|          Nawet tej kolebeczki nie miała biedota!~- Dziw, że to nie
 35     2, 19|          raz po adwencie i Godach miała być muzyka, a i szykowały
 36     2, 19|           onych pereł, na włosach miała chusteczkę jedwabną, modrawą,
 37     2, 20|            to cóż, jak ten samson miała stać w kącie, młoda przecież,
 38     2, 20|    głównie tego, że pono złe oczy miała... Zazierała i do Antków,
 39     2, 21|        otwartej ręki la ludzi nie miała, wynosiła się nad drugie,
 40     2, 21|       śmiał się odezwać, bo Hanka miała twarz srogą, zaciętą, nierozpoznaną,
 41     2, 21|          dłużyło, droga jakby nie miała końca, a ciężar tak przygniatał,
 42     2, 21|           siną, poodmrażaną, oczy miała zapuchłe od płaczów, a usta
 43     2, 21|        byś jego łaskę na ten czas miała... o toś zabiegać powinnaś...
 44     2, 22|    posłuchać.~Najpierwsza, jak to miała we zwyczaju, przyszła Wachnikowa
 45     2, 22|     babiego narodu i z czym która miała: to z wełną do oprzędu,
 46     2, 22|        słabowała na piersi i głos miała cedzący, zadychliwy, Kłąb
 47     2, 22|           siebie i za taką prawdę miała, że rosło to w niej i stawało
 48     2, 24|           poredziła, tak zapiekłą miała duszę z żałości i jakby
 49     2, 24|         się z tej martwicy, twarz miała szarą, popielną zgoła, porytą
 50     2, 24| przemieniona, bo choć dawną duszę miała jakby zetloną na proch,
 51     2, 25|        wola, ale na słowo przykre miała swoich dziesięć, na krzyk
 52     2, 25|     drugie kobiety, że to i serce miała barzej czujące, i chowana
 53     2, 25|          na postronku... To i cóż miała począć ze sobą? co? Kiej
 54     3, 26|       wejdzie między chałupy, ale miała to siły, kiej ją tak rozebrała
 55     3, 26|     chwilę oną świętą i ostatnią.~Miała ci już u Kłębów na górze
 56     3, 26|      gdzie rozłożyć tej pościeli. Miała to kiej swoją izbę albo
 57     3, 26|   przepomniała.~Ale nie, wszystko miała potrzebne - gromnicę niesła
 58     3, 26|        buteleczkę z wodą święconą miała, i nowe kropidło kupiła,
 59     3, 26|  Gulbasowa chałupa, obok stojąca, miała oberwane poszycie, że łaty
 60     3, 27|          uprzedziła!~Pytać się to miała kogój o przyzwoleństwo,
 61     3, 27|           Rocho.~To i komu się to miała oddać w opiekę? Kiej wiadomo,
 62     3, 27|         la obmowy.~Mało to swoich miała frasunków, bych się jeszcze
 63     3, 27|       żalem na przypominki... ale miała wyjść do kogo, wiedziała,
 64     3, 27|       pojadał razem z nimi.~Jagna miała swoje miejsce od drzwi,
 65     3, 27|         ocieli...~- Ciołka będzie miała! - rzekł Witek podnosząc
 66     3, 28|          Głęboką nieprzenikliwość miała w oczach.~- Wam by wyśpiewał,
 67     3, 28|           słów ni nawet gorzałki, miała się jednak na baczności.
 68     3, 28|           la Weronki zabierzecie, miała wczoraj zajrzeć...~- Młynarzowa
 69     3, 29|           i parobka; sama później miała nadejść. Ubrana już była,
 70     3, 30|          wziął, nie pytając, skąd miała, i nawet się nie użalił
 71     3, 30|           narodu, co i połowa nie miała miejsca w kościele, że wszystkie
 72     3, 30|           się ociężale, mąt jakiś miała w głowie, ciągotki ją rozbierały.~
 73     3, 30|       korali nawiesiły, ile która miała. Zabawiały się galanto.
 74     3, 31|     wszelkiej rzeczy równą pamięć miała: o lewentarzu, o chorym,
 75     3, 31|         no!...~Ale już ta noc nie miała przejść spokojnie, gdyż
 76     3, 32|      uważaniu, kiej la siebie nie miała ani jednej chwili szczęśliwości
 77     3, 32|            Naturę bowiem już taką miała, kieby te wiotkie trzmieliny
 78     3, 32|           nią wyprawia. Jakże to, miała straszną ochotę poczuć się
 79     3, 32|         przeciek, kiej wszystkie, miała serce pełne żarów i gotowe
 80     3, 33|         gołym łbem jechała, włosy miała powyrywane wraz ze skórą,
 81     3, 33|             Prawda, jedne oczy to miała piękne, równe może Jagusinym,
 82     3, 33|      powiedali twardo.~Paczesiowa miała żelazne ręce i duszę nieustępliwą -
 83     3, 35|   odleciała: ulżyło jej galańcie, miała się już na kim odbijać za
 84     3, 35|            toć całą twarz i szyję miała wrzątkiem oblane, ręce popieczone,
 85     3, 35|           spojrzała na niego, ale miała tak przepłakane oczy i żałości
 86     3, 36|    przeciwiły, ile co każda dosyć miała swojej roboty.~I już się
 87     4, 37|       wargi, boć w głowie i sercu miała jakoby ten kołtun zwity
 88     4, 38|      nieszpór, ale ona cięgiem go miała na oczach.~- Widzi się kiej
 89     4, 38|            ni to kochanie, a oczy miała pełne suchego żaru i w sercu
 90     4, 39|        chmurna i wzdychliwa, oczy miała połyskliwe jakby od niedawnego
 91     4, 39|     Poszła za nim, ale dobrze się miała na baczności.~- Chciałem
 92     4, 39|       pociekły spod szmat, jakimi miała przewiązane oczy, i lały
 93     4, 39|        zaś Jaguś, chociaż jeszcze miała w twarzy hardość i zły prześmiech
 94     4, 39|          i markotnością, a że nie miała czasu na rozważania, bo
 95     4, 39|    spłakały i rozeszły, boć każda miała dosyć swoich codziennych
 96     4, 39| powiedział wzburzony:~- Hanka nie miała prawa jej wyganiać, na swoim
 97     4, 39|        domowego złodzieja! A może miała patrzeć przez sitko, co?~-
 98     4, 40|  wszystkim pamiętała i na wszyćko miała sposobną radę.~A skoro Witek
 99     4, 40|          odpowiadają, bo w głowie miała to jedno, że Antek wrócił
100     4, 40|       tchu, dusiły łzy i w głowie miała taki mąt, co ledwie zdoliła
101     4, 40|          chustę, takusieńką, jaką miała organiścina, całkiem czarna
102     4, 41|         Czekałam i czekałam!~Głos miała jakby schrypniętyod rosy.~-
103     4, 41|         się z Jagusią; ale co oko miała bystre, a odpasiona Jagustynka
104     4, 41|   znajomkami. ~Pytać otwarcie nie miała śmiałości, a Rocho klął
105     4, 42|           obaczysz, co i pszenicę miała będziesz na placki.~- Czekaj
106     4, 45|        dziwił się temu, gdyż oczy miała przewiązane.~- Palcami zmacam
107     4, 45|       tęsknie czekający.~Takie to miała Jagusia te krótkie, nagrzane,
108     4, 45|        modre przepaście; modlitwę miała w spojrzeniu, najgłębszą
109     4, 48|       czerwone sznurowadła; twarz miała kieby odlaną z blichowanego
110     4, 48|           do Częstochowy Kompania miała wyjść rankiem, zaraz po
111     4, 49|           wypominać, co ino która miała na wątpiach, że podniósł
112     4, 49|            poczciwa.~- Prawda, co miała dobre serce, prawda! A może