Tom, Rozdzial

  1     1, 1 |       czuby drzew, wieże i dachy kościoła gorzały płomieniami.~A niektórzy
  2     1, 3 |        wyminął wszystkich i koło kościoła, który stał osłonięty potężnym
  3     1, 3 |         ogromnego poklasztornego kościoła, czekało już sporo narodu.
  4     1, 3 |    pójdzie choćby za dziada spod kościoła...~- A chłopy to za wianem
  5     1, 4 |          zachciewa!~- Idą już do kościoła! - zawołał Witek, spostrzegając
  6     1, 4 |     bydło do obór i przychodź do kościoła.~Ruszył, ile mógł, rychło,
  7     1, 4 |          Plebania stała na prost kościoła, przedzielona tylko odeń
  8     1, 4 |         co niedziela chodzisz do kościoła.~Kuba podjął go za nogi,
  9     1, 4 |          wolno, godnie ruszył do kościoła, jak gospodarz jaki, zatykając
 10     1, 4 |     drzew pochylonych, nad wieżą kościoła krążyło stado gołębi zestraszonych...~..................................................................~ ~
 11     1, 4 | Dominikowa z Jagną, wychodzące z kościoła - szły wolno, jako że i
 12     1, 5 |       jest człowiek, że nawet do kościoła iść, to ino do kruchty...
 13     1, 5 |          wami?~- A co, chodzę od kościoła do kościoła, od wsi do wsi ,
 14     1, 5 |        co, chodzę od kościoła do kościoła, od wsi do wsi ,od jarmarku
 15     1, 7 |        albo i gdzie w polu, a do kościoła ino na mszę chodzi. Dobrodziej
 16     1, 7 |      uszanowała, nawet księdza i kościoła, że już nieraz ją dobrodziej
 17     1, 9 |         jęli się przyodziewać do kościoła i wychodzić, bo dzwony wciąż
 18     1, 9 | proszalne śpiewania dziadów spod kościoła dochodziły czasami.~I u
 19     1, 9 |       śniadaniu już obaj szli do kościoła. Kuba kusztykał raźno, a
 20     1, 9 |      tłum, co był zaległ dookoła kościoła, że to we środku pomieścić
 21     1, 9 |          jego dusze...~Na środku kościoła stał katafalk z trumną na
 22     1, 11|     jeszcze nie przedzwaniały do kościoła,. a już we wsi wrzało kieby
 23     1, 11|        powiedli, bo czas było do kościoła.~Szedł ostro i aż dziw,
 24     1, 11|          i ruszyli pieszo, bo do kościoła było ze staje.~Muzyka szła
 25     1, 11|     spieszył. A gdy wychodzili z kościoła, organista jął na organach
 26     1, 12|        mądrzy !~- Wpuść cielę do kościoła, a też ino ogon wyniesie!
 27     2, 14|         trepami, a dalej, sprzed kościoła, skąd wieś się rozchodziła
 28     2, 14|    westchnęła i zawróciła sprzed kościoła w długie opłotki, wiodące
 29     2, 14| przyjechali, weź klucze i idź do kościoła, bo Jambroży posługuje na
 30     2, 14|  nacieszyć, ale zawróciła sprzed kościoła na ścieżynkę utorowaną środkiem
 31     2, 14|     zanieść cały kamień wosku do kościoła, na światło przed wielki
 32     2, 15|    przechodził koło oświetlonego kościoła, co dnia zatrzymywał się
 33     2, 15|         Hanki, by szedł z nią do kościoła. Nie i nie. Bał się spotkania
 34     2, 16|        przyjdę po was i razem do kościoła pójdziemy. - Zarządziła,
 35     2, 16|         tej nocy zlegnie...~- Do kościoła chciałam ze wszystkimi,
 36     2, 16|         świergotała zwołujący do kościoła.~Naród też już wychodził
 37     2, 16|       powietrzu.~Kto był żyw, do kościoła ciągnął, ostały ino po chałupach
 38     2, 17|       samym świtaniu powrócili z kościoła i ledwie w pacierz potem
 39     2, 17|       się zachciało samej iść do kościoła, w głuchej, niejasnej nadziei,
 40     2, 18|    poleciał do wsi. Dopiero koło kościoła się zatrzymał, by złapać
 41     2, 19|        iść ku domowi, gdy sprzed kościoła doszedł go bolesny płacz
 42     2, 20|  czekając na męża sama poszła do kościoła, wystając po drogach z parobkami.~
 43     2, 24|      Ksiądz bowiem nadchodził od kościoła z Panem Jezusem; Jambroży
 44     2, 24|      rano? - zapytał Antek.~- Do kościoła, Popielec dzisiaj - odrzekła
 45     2, 24| Akuratnie i ludzie wychodzili do kościoła, gdy skręciła na topolową
 46     2, 25|      ksiądz wypomniał i wygnał z kościoła kiej zbója, za ciebie! Za
 47     3, 26| Tłumaczyła tak sobie wchodząc do kościoła otwartego na rozcież.~Po
 48     3, 26|       Zbieraliśmy się właśnie do kościoła iść, kiedy Gulbasowe chłopaki
 49     3, 27|     nadchodził szykowania się do kościoła z palmami, już owe pędy
 50     3, 27|       jakie by się przyodziać do kościoła; naraz, kiej ta chmura padnie
 51     3, 27|     słała łóżka.~- Pójdziecie do kościoła z palmami?~- Idź z Witkiem,
 52     3, 27|      zaraz, to razem pójdziem do kościoła.~- Józia, dasz mi ponieść
 53     3, 27|  Gołębianki, już wyszykowanej do kościoła i z palmami w ręku.~- Nie
 54     3, 27|      wszyscy poszli z chałupy do kościoła.~Hanka ostała sama, nastawiła
 55     3, 27|          zewsząd zbierali się do kościoła, co trocha wysypując się
 56     3, 28|       się suchszymi miejscami do kościoła.~Hanka przyśpieszała, rachując,
 57     3, 28| Jambrożym, że wnet ruszyła pobok kościoła, drogą barzej jeszcze błotną,
 58     3, 28|        Ludzi coś mało ciągnie do kościoła - przerwała im Hanka, wielce
 59     3, 28|           poszła zaraz z rana do kościoła, ani się spodziewając, co
 60     3, 28|      wstępując niby po drodze do kościoła i na te krótkie Zdrowaś -
 61     3, 28|       musiał co parę pacierzy do kościoła zaglądać, czy tam wszystko
 62     3, 28|      składał robotę.~- Zajrzę do kościoła, południe przedzwonię i
 63     3, 28|        odwołał księży parobek do kościoła, ostały jeno same, pilnie
 64     3, 28|         cichuśku, jak pójdzie do kościoła, przenieść wszystko do swojej
 65     3, 29|  śpiesznie myć i przyogarniać do kościoła, bo już szły drugie kobiety
 66     3, 29|         powróciła z Jagustynką z kościoła, też wzięła patrzeć, ale
 67     3, 29|        procesji cały staw i koło kościoła skręcali już na topolową
 68     3, 29|    pogwary, by zdążyć jeszcze do kościoła na uroczystość poświęcenia
 69     3, 29|         raz po raz wychodzono do kościoła, bo często z wywieranych
 70     3, 30|         do wyjścia z pustego już kościoła.~Że nawet i ten strach o
 71     3, 30|         czas się było zbierać do kościoła, to wnet się porozchodzili,
 72     3, 30|           Dom też opustoszał, do kościoła poszli, Hanka jeno w łóżku
 73     3, 30|         narodu rozchodziły się z kościoła i brzęczały po szybach,
 74     3, 31|        dziecko mi zagłodzą.~- Od kościoła nikogój jeszcze nie widno! -
 75     3, 31|         się głosy.~Wracali już z kościoła od chrztu. Przodem Józka
 76     3, 31|    postanawiając iść na wywód do kościoła; odradzały jej kobiety,
 77     3, 31|          mszę, choć o potrzebach kościoła nie pamiętacie, choć już
 78     3, 32| wyniosłym kręgiem jaże ku dachom kościoła sięgały gałęziami, ledwie
 79     3, 33|   przedzwonić na Anioł Pański ni kościoła otworzyć.~Zebrali się przeto
 80     3, 34|          przyobiecał przynieść z kościoła wczesnym rankiem.~- U kogóż
 81     3, 34|      krętanina: szykowali się do kościoła, a dziewczyny, które miały
 82     3, 34|       więc śpiesznie szykować do kościoła.~Witek jeno ostał na straży
 83     3, 35|         czas już się szykować do kościoła. Hej, ponosiło ją szczęście,
 84     3, 35|      wodą, poleciał śpiesznie do kościoła, gdyż sygnaturka zadzwoniła.~
 85     3, 35|           Dominikowa ucichła, od kościoła roznosiło się ciche, brzęczące
 86     3, 35|          jeszcze po obiedzie, do kościoła zamierzał iść, ale dojrzawszy,
 87     3, 35|   zaczęły bić, naród wychodził z kościoła, zaroiły się wnet drogi
 88     3, 35|             Rocho przyszli już z kościoła? - zagadał~- Przyszli; już
 89     4, 37|          Jambroża.~- Chodźcie do kościoła, przywieźli do chrztów czworo
 90     4, 37|         i Jambroż zbierał się do kościoła, przykazując Witkowi wysmarowanie
 91     4, 37|           ludzie już przeszli do kościoła, zaś u Borynów zrobiło się
 92     4, 37|          się rozpoczęło, gdyż od kościoła jęły się rozkrążać w przypołudniowej
 93     4, 37|    stronę. - A jutro eksporta do kościoła! - wołał jeszcze za nimi,
 94     4, 37|          cicha przyśpiewując, do kościoła, kaj już Jambroż bił we
 95     4, 38|      ogarniać się przystojnie do kościoła, chłopi rajcowali kupami
 96     4, 38|          wezbrany potok lunął do kościoła i tak go napchał, jaże żebra
 97     4, 38|      płynęły przez wywarte drzwi kościoła oprzędzając w niebieskawą
 98     4, 38|      wolna białe, rozpalone mury kościoła kiej ta rzeka wezbrana.
 99     4, 38|           Dziedzice powyłazili z kościoła, na darmo szukając cienia
100     4, 38|      kumami, któren zaś szedł do kościoła lebo i siedział gdziesik
101     4, 38|         go już nikaj, poszedł do kościoła, gdyż przedzwonili na nieszpór,
102     4, 41|          się przybierała kiej do kościoła, juści.~Popatrzył na nią
103     4, 42|        rychtyk już wychodzili do kościoła, jeno że cicho, bez śpiewań,
104     4, 45|     swojego byka i pasieki niźli kościoła.~Dochodzili właśnie smętarza,
105     4, 45|    rzucił wszystko i poleciał do kościoła.~Proboszcz wyszedł z wotywą,
106     4, 48|         poszła się przybierać do kościoła.~- Wiecie, a to Jasio organistów
107     4, 48|        przyjacielsko i poszła do kościoła rozpowiadając po drodze
108     4, 49|          że mało wiela poszło do kościoła, a jeno radzili użalając