Tom, Rozdzial

  1     1, 2 |         na wycug nie pójdę...~Ino Grzela z wojska do dom powróci,
  2     1, 4 |          to i Józka i kowalowa, i Grzela, i my - wyliczała.~- Kowalowe
  3     1, 10|        dodał chytrze.~- A Józka i Grzela? - zapytał z niechęcią.~-
  4     1, 10|             Spłaci się ich! Bo to Grzela mało wybrał? Ady prawie
  5     1, 11|           Józka dobra dziewczyna, Grzela jeszcze nierychło wróci
  6     2, 17|        śniegu - Winciorek, kulawy Grzela, Michał Caban, Franek Bylica,
  7     2, 19|          cień, wtedy wójtów brat, Grzela Rakoski, choć nie był rozmowny
  8     2, 19|          brat z Woli! - objaśniał Grzela. Aż powstali, by się przyjrzeć,
  9     2, 19|    głupawy jest pono.~- Kończ no, Grzela, coś zaczął, kończ!~- O
 10     2, 19|       gorąco wszyscy, jeden tylko Grzela się sprzeciwiał, a że bywał
 11     2, 19|       tańcował Balcerek, tańcował Grzela, tańcowały i drugie, a Mateusz,
 12     2, 20|   dorzynać ją musiał Jambroży, to Grzela pożyczył sto pięćdziesiąt
 13     2, 25|     przeszedł Winciorek z kulawym Grzelą; przeszedł Caban Michał
 14     2, 25|           łakoma, którą prowadził Grzela, wójtów brat.~A w końcu
 15     3, 32|       łagodnie.~- A już najbarzej Grzela przed waszą maglownicą...~-
 16     3, 32|           Kłąb! i Gulbas! i stary Grzela! i Filip! Mizeraki kochane!
 17     3, 32|         te największe buntowniki: Grzela, wójtów brat, i Mateusz...
 18     3, 33|           nogi a ostre pazury, to Grzela z krzywą gębą, choć na ośmiu
 19     3, 33|       Kubą Jarczykiem z Wólki i z Grzelą Borynowym. List był poczciwy,
 20     3, 33|       radością powrotu, a w końcu Grzela dopisywał prosząc, by zawiadomiła
 21     3, 33|         nie odrzekli, zaś potem i Grzela, wójtów brat, powiedział
 22     3, 33|           owo odpowiadał.~Dopiero Grzela, wójtów brat, poszedł na
 23     3, 33|     choćby za bele co - twierdził Grzela.~- Taka ziemia, po sto rubli
 24     3, 33|       jechać potem la niepoznaki. Grzela wróci z wojska, to spłaciłby
 25     3, 34|       gdyż się zjawił między nimi Grzela, wójtów brat.~- Cóż? Pietr
 26     3, 34|          odwrócił się plecami, bo Grzela, wójtów brat, zaczął im
 27     3, 34|    świeczniku, wiszącym u pułapu. Grzela puścił flaszkę w kolejkę,
 28     3, 34|       rzucił drwiąco:~- Zaczynaj, Grzela, to kiej wrony na deszczu
 29     3, 34|          tak siedzita!~Nie zdążył Grzela zacząć, gdy wszedł kowal
 30     3, 34|          przez niego - powiedział Grzela patrząc mu ostro w ślepie
 31     3, 34|    Cichojta no, chłopcy! - zaczął Grzela uroczyście. - Mówiłem już
 32     3, 34|    niecierpliwie Mateusz.~- Radź, Grzela: na książce umiesz, gazetę
 33     3, 34|          pieniędzy! - przerwał im Grzela.~Zmilkli naraz, bo juści
 34     3, 34|   wciórności z takim urządzeniem.~Grzela opowiedział, jak to jest
 35     3, 34|        życie i do grdyki idzie...~Grzela, wysłuchawszy cierpliwie,
 36     3, 34|         Nie pytali o więcej, gdyż Grzela zaczął wykładać swój sposób,
 37     3, 34|   rozradowali taką możliwością, a Grzela jeszcze powiadał, co tak
 38     3, 34|           a czasem nie! - mruknął Grzela.~- A ja ci mówię, że można,
 39     3, 34|         do kreminału! - wybuchnął Grzela.~- Zapakują, to i puszczą,
 40     3, 34|    rozpędzimy, zaś nie...~Ale już Grzela nie mógł wytrzymać, zerwał
 41     3, 34|        się go we wszystkim. Nawet Grzela się rozchmurzył i przystał
 42     3, 35|        zniechęcony.~- Daj spokój, Grzela, nie trafisz z niemi do
 43     3, 35|           pociągać.~Tłumaczył tak Grzela, nie odstępując sprawy,
 44     3, 35|         groszem nie śmierdzi...~- Grzela tu jakoś kalkuluje i zdaje
 45     3, 35|     kalkuluje i zdaje mi się...~- Grzela! - przerwał gwałtownie -
 46     3, 35|             przerwał gwałtownie - Grzela się pcha na pierwszego,
 47     3, 35|      rozbłysły.~- Jużeśmy o tym z Grzelą i chłopakami radzili, że
 48     3, 35|            Zuchwale se poczynasz, Grzela! - ostrzegał sołtys. - Już
 49     3, 35|         niźli buty - wtrącił znów Grzela.~Na to sołtys wsunął się
 50     3, 35|           co? - szepnął zjadliwie Grzela.~- Jakby naród buntował
 51     3, 35|           dziurawy! - dorzucił mu Grzela.~Przerwali, bo Rocho wyszedł
 52     3, 35|            powiedział z naciskiem Grzela.~- Bardzośmy wam radzi,
 53     3, 35|           naszej ziemi! - buchnął Grzela.~- Wynoście się sami, póki
 54     3, 35|  wszystkich po kawale - uspakajał Grzela, bo już byli się sprzeczać
 55     4, 37|          mogą! - wrzasnął zeźlony Grzela, wójtów brat. ~Jęli się
 56     4, 37|           wierzbie.~Na to powstał Grzela, wójtów brat, i zawołał:~-
 57     4, 38|           zaśmiał się i któryś, a Grzela, wójtów brat, wyrzekł niby
 58     4, 38|          z lipeckich, z kowalem i Grzelą, wójtowym bratem, na czele.
 59     4, 38|       Mateusz wszedł, właśnie był Grzela prawił gorąco i kredą cosik
 60     4, 38|       borgować drzewo na chałupy.~Grzela wykładał wszystko podobnie
 61     4, 38|         to i on musi! - zagrzmiał Grzela.~- Musi, nie musi, a ty
 62     4, 38|     starych.~Ale na to porwał się Grzela i zakrzyczał:~- To wam powiem,
 63     4, 38|     prześmiechał tak kąśliwie, aż Grzela przyskoczył do niego z pięściami,
 64     4, 39|          Boże. krzywdzić sieroty! Grzela daleko, a Józka jeszcze
 65     4, 39|         tam stoi napisane, jakoby Grzela pomarł czy coś...~- Jezus
 66     4, 39|            zawołał: - Zła nowina! Grzela wasz się utopił! Jeszcze
 67     4, 39|        naczelnika w powiecie...~- Grzela nie żyje! Laboga! Taki młody
 68     4, 40|     powrotem.~Przyszedł Mateusz z Grzelą, wójtowym bratem, przyszedł
 69     4, 40|        jak kania deszczu! - rzekł Grzela.~- A cóż, trzymały me i
 70     4, 40|           wyrwał się Płoszka, ale Grzela wsiadł na niego:~- Łacno
 71     4, 40|           nie uchwaliła - szepnął Grzela przysiadając się do Rocha,
 72     4, 42|    okopywał rowem swoją ziemię, a Grzela, wójtów brat, przy samym
 73     4, 42|        karczmę - zauważył Szymek.~Grzela oznaczywszy kołkami wymierzony
 74     4, 42|          odrywając rąk od roboty.~Grzela poradził mu to i owo i wrócił
 75     4, 42|        śmiechem ktosik drugi, ale Grzela, któren go od samego początku
 76     4, 43|       którzy trzymali z Antkiem i Grzelą:~- Rocho, siedzący kajś
 77     4, 43|         szkoły w Lipcach; a potem Grzela nauczał każdego z osobna,
 78     4, 44| naczelnika ino patrzeć! - zawołał Grzela, wójtów brat, i odszedł
 79     4, 44|           gromadzie przy smętarzu Grzela przemawiał tak mądrze jakoby
 80     4, 44|     począć.~Prawda, mądrze prawił Grzela, prosto do serca trafiał
 81     4, 44|          podniesły się wołania.~- Grzela powieda - zaczął znowu -
 82     4, 44|      wójtowe zakazy, któremu jeno Grzela powiedział:~- Hale, naród
 83     4, 44|           chcemy! Nie! - wrzasnął Grzela i za nim kilkudziesięciu.~-
 84     4, 44|         Jakże zrobim?... Kajże to Grzela? Przykazuje głosować: Głosujmy,
 85     4, 44|        Wrzało coraz głośniej; gdy Grzela wystąpił i powiedział śmiało:~-
 86     4, 44|       spadły z nosa okulary, jeno Grzela się nie strwożył, wparł
 87     4, 44| stronników, aż wreszcie zgniewany Grzela zawołał:~- Przelewamy jeno
 88     4, 44|         orzydla. Próbował spokoić Grzela, próbowali drugie, nie przemogli
 89     4, 44|         imiennie.~Strapił się tym Grzela, dobrze rozumiejąc, że skoro
 90     4, 44|        trzymali, jak nie pogrozą?~Grzela jeno westchnął, spojrzał
 91     4, 44|        podszedł skarżąc się przed Grzelą:~- Chciałem z wami, ale
 92     4, 44|           Otoczyli go Lipczaki, a Grzela rozpowiedział o wszystkim.
 93     4, 44|          Kaj strażniki? - zapytał Grzela niespokojnie.~- Poszli jakby
 94     4, 44|     Poszli jakby w stronę Lipiec.~Grzela zakręcił się po karczmie
 95     4, 45|       taki rejwach wpadł zziajany Grzela, wójtów brat, rozpytując
 96     4, 46|         jak to...~- Cichojta! Ano Grzela z wójtem lecą na plebanię.~
 97     4, 46|        wołają.~Ale nie zgadły, bo Grzela puścił brata naprzód, a
 98     4, 46|    przyjechały po mnie! - szepnął Grzela rozglądając się niespokojnie,
 99     4, 46|          go przestrzec! - zawołał Grzela i buchnął we zboża, przebierając
100     4, 46|     zaruchało się żyto.~- Odejdź, Grzela! Hanka, do swojej roboty!
101     4, 46|            iż pokrótce przyleciał Grzela z Mateuszem i żeby cosik
102     4, 46|        zaraz rychtować brykę, zaś Grzela z Mateuszem, la zamydlenia
103     4, 46|   pociągniemy...~- A dobrze, bo z Grzelą mam jeszcze dużo do pomówienia.~
104     4, 46|         mój Boże, za co? - jęknął Grzela.~- Że chcę prawdy i sprawiedliwości
105     4, 46|  sprawiedliwemu.~- Nie martw się, Grzela, przemieni się jeszcze na
106     4, 48|     Balcerkówna, Kłębowa z córką, Grzela z krzywą gębą, Tereska z
107     4, 49|          głośniej.~Prawił jeszcze Grzela, wójtów brat, przemawiał