Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Alphabetical    [«  »]
mocniejszego 1
mocniejszy 5
mocnim 1
mocno 105
mocny 15
mocnych 1
mocnym 5
Frequency    [«  »]
107 pewnie
106 czasem
106 rzucil
105 mocno
105 niebo
105 wiater
104 prosto
Wladyslaw Stanislaw Reymont
Chlopi

IntraText - Concordances

mocno

    Tom, Rozdzial
1 1, 2 | łyżkę za łyżką, skrzybiąc mocno o wręby i spozierając czasami 2 1, 2 | ale w końcu, że słonina mocno raziła mu nozdrza, przysiadł 3 1, 2 | przez zazdrość - broniła mocno wójtowa~- Ja też nie powiedam 4 1, 2 | tumanem. Uspokoiła rychło i mocno ściskała kolanami, że gęś 5 1, 3 | mądrala! ~Kartofle już mocno perkotały w kominie, gdy 6 1, 3 | krzyknęła Dominikowa tak mocno, pomilkli, i jaki taki 7 1, 4 | przystało la niego, jeno się mocno jął przepychać przez ciżbę 8 1, 4 | Ksiądz mówił długo i tak mocno, że jaki taki westchnął 9 1, 4 | nieprzytomny, a złotówkę mocno dzierżył w garści, bo gdy 10 1, 4 | światło, Kuba powstał, rzucił mocno pieniądz i długo, jako że 11 1, 4 | pod światło, stuknął nią mocno.~- Dajcie no drugi i machorki! - 12 1, 4 | dokoła stołu, wsparli się mocno na rękach wszyscy oczy utkwili 13 1, 4 | się wytoczyli, ujęli się mocno pod ręce i szli całą drogą 14 1, 5 | wałkoniu! - krzyknął i tak mocno kopnął leżącą, że podniosła 15 1, 7 | chycił wpół, przycisnął mocno do siebie i jął zapamiętale 16 1, 7 | siebie nie przyszła, bo się mocno dzierżyła ściany i dyszała 17 1, 7 | spojrzy na nią albo i ściśnie mocno... to się w niej wszystko 18 1, 7 | gorąco Józia.~Roch powrócił mocno wzburzony, oswobodzić musiał 19 1, 7 | powiedział Pan Jezus mocno, pies siadł na zadzie, 20 1, 7 | boita, co?..~Odstąpili, bo mocno rzekł, a Pan Jezus im dalej 21 1, 7 | drzewami.~Objał wpół mocno i tak przytuleni do siebie 22 1, 8 | zawołał za nimi.~Szli mocno środkiem drogi, błoto 23 1, 8 | łzawo Jędrzych, też już mocno pijany, i odciągał za kapotę 24 1, 10| wągliki, a kuł żelazo czerwone mocno, huczało, i deszcz iskier 25 1, 10| dziadach pradziadach! - zawołał mocno Antek.~Stary uderzył go 26 1, 11| mało który, a przez to, że mocno w sobie podufały i rozrosły, 27 1, 11| jeszcze kobiety w komorze mocno zawartej i pilnie strzeżonej, 28 1, 11| strasznie udała.~Poczerwieniała mocno, a kobiety na to buchnęły 29 1, 11| księżyc wisiał nad stawem tak mocno błyszczącym, że i najsłabsze 30 1, 11| dziewczyn się zalecał, a mocno głupawy, ale że to jedynak 31 1, 11| tanecznica, śpiewały zrazu mocno a górnie, jakby głosu probowały, 32 1, 12| muzyka zagrała, zwarli się mocno i tańcowali rzetelnie a 33 1, 12| dopędzał w sieniach, ogarniał mocno i sielnie całował.~- Gospodyni 34 1, 12| Prosto nie do wiary! Krew go mocno odeszła.~Kuba otworzył naraz 35 1, 12| wrócił za stół, do butelki mocno się przypiął i tak serdecznie, 36 2, 13| się w zawziętości - tak mocno czuli, jakby się to stało 37 2, 13| dobrością zniewoli, przygarnie mocno, ugwarzy się! Nie stoi on 38 2, 14| stawem i cisnęła się doń mocno, do bólu.~- Może i nieprawda, 39 2, 14| damy! - rzucił krótko i mocno Kłąb. - Pobarujemy się! 40 2, 15| odzywał się jeno, bo go mocno dotknęło, że taki Mateusz, 41 2, 15| poradził, prawdę; wziął się był mocno w garść, skiełznał duszę 42 2, 15| bo jakoś od rana sfolżało mocno, gwiazd było niewiele, ino 43 2, 15| gankami, koła trzepały się tak mocno jakby sto kobiet prało kijankami 44 2, 15| by wszyscy słyszeli, a mocno, by sobie każdy zapamiętał:~- 45 2, 16| i szła radosna, czująca mocno na spotkanie narodzin Pańskich!~ 46 2, 16| jej było, czemu się tak mocno przypomniał, czemuż to ani 47 2, 16| świergotliwe, wiedli w pośrodku i mocno uważali.~A zaraz po nich 48 2, 17| lubość; że się prężyła cisnąc mocno do poduszek... to znowu 49 2, 17| ostatnich czasach postarzał się mocno, powłóczył nogami, garbił 50 2, 17| chałupie ostanie? - zdziwił się mocno.~- Weźcie mnie, święty Szczepan 51 2, 18| rozglądał nieznajomego i mocno się dziwował, że ten cmoknął 52 2, 18| głęboko wpadnięte i jarzące mocno; fajki z zębów nie popuszczał 53 2, 18| popatrzeć na pieniądze, trzymane mocno w garści, pies go też właśnie 54 2, 18| twarz, go przytrzymał mocno, przechylił się barzej przez 55 2, 18| głowę w tył i wpił się tak mocno wargami w jej usta, że straciła 56 2, 18| palący szept grał w niej tak mocno, a tak nakazująco, że się 57 2, 19| przyleciały!~Dogadywali mocno, a jaki taki pięścią wygrażał 58 2, 19| napici niezgorzej, to się mocno przepychali przez gęstwę 59 2, 19| wsią nie ugodzi! - rzekł mocno Antek.~- To samo uradzali 60 2, 19| odrzekł na to, jeno ujął mocno wpół, gęstwę roztrącił, 61 2, 20| ani słówkiem, ale rady owe mocno wzięła do głowy i cały dzień 62 2, 20| dziwowano się temu wielce i mocno nad tym deliberowano, to 63 2, 20| Nie odpowiedział, bo pies mocno przyszczekiwał na ganku 64 2, 20| nie przechylał, bo był się mocno zagniewał, że go to wtedy 65 2, 21| ostre zarzewie czującej mocno duszy.~- Odmieniłaś się, 66 2, 22| duszą, całą mocą czującego mocno serca i tak gorąco brała 67 2, 22| jeszcze w sieni u proga, ujął mocno za rękę i powiódł do innych 68 2, 23| ująwszy się wpół, przywarli mocno do siebie biedro w biedro, 69 2, 23| wystających węgłach, przygarnął mocno i otoczył ramionami, że 70 2, 24| krzyknęła Kozłowa tak mocno, że sołtys tylko popatrzył 71 2, 24| Kłębem na uboczy i rzekł:~- Mocno stajecie mu naprzeciw, choć 72 2, 24| sucho i usta zacinały się mocno, opadła przy tym do cna 73 2, 24| wychudł na wiór i pochylił mocno, twarz mu jeno ostała dawna, 74 2, 25| jeszcze się nie leniły i włos mocno siedział, co znaczyło, że 75 2, 25| kalkulować, ale czuła tylko mocno, że bezwolnie traciła coraz 76 2, 25| Przygarnął do siebie mocno i zaczął całować po twarzy.~- 77 2, 25| Przymilkli obejmując się mocno, czasem cisnęli się do się 78 2, 25| podjedli a podpili, przestygli mocno z zawziętości i zaczęli 79 2, 25| za mną! Na las! - ryknął mocno.~- Na las! - odwrzasnęli 80 2, 25| żałośnie i ruszali sfornie, mocno i w milczeniu, i całą prawie 81 2, 25| wszystkie spamiętał!...~Szli mocno, się ziemia trzęsła, 82 2, 25| widłami, któren cepy dzierżył mocno w garści, inszy kosą migotał, 83 2, 25| świat by się porwali.~Szli mocno, głośno, hałaśliwie, tocząc 84 3, 26| im rzekł:~- Skujcie mię mocno w kajdany i pilnujta, bo 85 3, 27| Hanka!~Powiedział wyraźnie i mocno, struchlała w sobie.~- 86 3, 28| przechylił się bokiem tak mocno, jaże mu guzik pod szyją 87 3, 28| nawet, zabaczyli wnet o nim, mocno zajęci wieprzkiem, któren 88 3, 28| rozleciały. Wywarła je z trudem, mocno podparłszy kołkami.~- Wieje 89 3, 30| sobie: strząśliście się mocno... by wam nie zaszkodziło.~- 90 3, 30| przypomnienia... Siebie jeno mocno czuła i to, że rozpiera 91 3, 32| wiodła wąska i wyjeżdżona mocno dróżka.~Już zwartą kupą 92 3, 32| natykała się na jakąś parę, mocno splecioną i cicho gwarzącą.~ 93 3, 33| zawołała dziewka, ruchając mocno koziełkiem w kierzance, 94 3, 33| przyśpieszać, wydzierał się mocno, nad drugimi górując; a 95 4, 37| popamiętają łajdusy jedne.~Mocno proboszcz powiadał, do serca 96 4, 38| biły wciąż, biły miarowo, mocno i górnie, wynosząc się ku 97 4, 39| Jagusinej izby i powiedziała mocno, a całkiem spokojnie:~- 98 4, 40| twarde wymiona, ciągnij mocno, byś znowu pół mleka nie 99 4, 40| Hanuś! Ja! - przygarnął mocno do piersi, a przytulał z 100 4, 40| się wołać na świat cały mocno i radośnie:~- Dyć znowu 101 4, 40| kłopotał będę.~Zaczęli się o to mocno sprzeczać, wtrącił się 102 4, 44| węgieł karczmy, gadał krótko, mocno i jakoby przykazująco, zaś 103 4, 45| nim, okryta rumieńcem i mocno zesromana.~- Cóż wy tu robicie?~ 104 4, 46| siedzącym w ganku i jakoś mocno zaniepokojony poleciał do 105 4, 47| Antek słuchał uważnie, gdyż mocno go zajęła nowina, lecz się


IntraText® (V89) Copyright 1996-2007 EuloTech SRL