Tom, Rozdzial

  1     1, 2 |           był z gołą głową.~Poszedł prosto do krowy i dokumentnie ją
  2     1, 2 |       pieski ujadać poczęły.~Wszedł prosto do świetlicy.~- Wójt doma? -
  3     1, 2 |      wiedział, dlaczego nie poszedł prosto do domu, a wybrał dłuższą
  4     1, 3 |      otrzepał się ze słomy i ruszył prosto do Mordki, tam gdzie błyszczały
  5     1, 3 |           czoło, bo słońce świeciło prosto w oczy, i siedziała nieruchomo,
  6     1, 3 |              no i mógł to zasię tak prosto rzeć, co mu się Jaguś udała?...
  7     1, 3 |             z pól, a słońce wisiało prosto nad głowami i tak dogrzewało,
  8     1, 3 |   przetoczyło nad lasy, świeciło im prosto w twarze, ale nic to - robota,
  9     1, 4 |       przepychać przez ciżbę i parł prosto aż przed wielki ołtarz -
 10     1, 4 |             choć mu słońce świeciło prosto w oczy, dopiero gdy zniknęła
 11     1, 4 |      cichość zalegała.~Kuba poszedł prosto do szynkwasu, za którym
 12     1, 5 |            spod wozów, spod ścian i prosto z błocka żebrali lękliwie
 13     1, 6 |     Jambroży pożegnał się i poszedł prosto do Boryny.~Jagna wciąż siedziała
 14     1, 8 |          pod okno i zaraz do niego, prosto z mostu:~- Wasza Jagusia,
 15     1, 9 |        zewrzeć nie mógł, ani ustoić prosto; przysiadł w kącie na podłodze,
 16     1, 10|        kątach, trza w oczy stanąć i prosto powiedzieć, co się ma...~
 17     1, 11|             ujęli go pod boki i już prosto do Jagny powiedli, bo czas
 18     1, 11|     skończyli, bo wszedł Jambroży i prosto do nich przystał. Spóźnił
 19     1, 12|        sobie samemu obcinać kulasa! Prosto nie do wiary! Krew go mocno
 20     1, 12|             przez gęste sito, padał prosto, równo, jednostajnie, bez
 21     2, 14|           weszła młynarzowa i zaraz prosto z rnostu rzekła:~- Do męża
 22     2, 14|             zawsze rad prawdę rznął prosto z mostu.~- Czy to ma przyjść? -
 23     2, 14|      umyślił waju odwiedzić - rzekł prosto.~Dziękowali mu też ze szczerą
 24     2, 14|           odchodnym Kłąb po swojemu prosto i krótko powiedział, żeby
 25     2, 15|          suchego chleba, popił wodą prosto z rzeki i nawet pod dach,
 26     2, 15|   wszystkiego się czepiał, niby nie prosto w oczy, ale tak zawżdy utrafił
 27     2, 15|            w robocie, to się w niej prosto zapamiętał i chodził jak
 28     2, 15|             dobrze, z roboty wracał prosto do domu, o świtaniu się
 29     2, 16|    powiedział, bo mądrze był rzekł, prosto do serca, ale się to Borynie
 30     2, 16|          mądrze, że każdemu to szło prosto do serca i do rozumu, juści,
 31     2, 16|       usiadła raptem i spojrzała mu prosto w twarz.~Tak, on ci to był,
 32     2, 16|             biła od niego, szła jej prosto do serca, krępowała niby
 33     2, 18|       prędko leciał przez podwórze, prosto do obory, że Antek ledwie
 34     2, 19|         księdzem radzą i do karczmy prosto przyjdą.~A tymczasem wieczór
 35     2, 19|   przepychali przez gęstwę i rznęli prosto do szynkwasu, ale nie postali
 36     2, 19|        Bożym świecie nie wiedział i prosto jakby się dzisiaj zapamiętał,
 37     2, 20|       Szymon, sołtys, powiedział mu prosto w oczy, jak to u niego było
 38     2, 20|     święconą wodą!~Zeźlił się tym i prosto wrócił do chałupy, Jaguś
 39     2, 20|         dobrego nie powiedział, ale prosto tak wszystko robił, jakby
 40     2, 20|      zaufania wzbudziła w Antku, że prosto nie było sposobu widywania
 41     2, 20|        jeszcze barzej prześmiewała.~Prosto diabelska kuma albo i co
 42     2, 21|        twarzy chustę spozierając mu prosto w oczy bez dawnego lęku
 43     2, 21|            nie żaląc... Odpowiadała prosto, do składu, a głosem dziwnie
 44     2, 22|          znała.~- Przywtórzę, nawet prosto do oczów powiem, niech jeno
 45     2, 24|             nie słyszał, jeno szedł prosto przed siebie, prędko, by
 46     2, 24|           doma, jeno stara Gołębowa prosto z miejsca wywarła na niego
 47     2, 25|            pory, chodził po dawnemu prosto i hardo na świat poglądał,
 48     2, 25|           ciężki był la wszystkich, prosto nie do wytrzymania, bo na
 49     2, 25|           Ale choć wszystkim trafił prosto do serca, mało kto przytwierdzał,
 50     2, 25|          gałęzią, a jak kobiety, to prosto z pazurami i wrzaskiem,
 51     2, 25|         raptem i strzelił mu prawie prosto w piersi, nie trafił go
 52     3, 26|    najprawdziwsza zwiesna siała się prosto z nieba i tętniąca była
 53     3, 27|    skrzypnęły i on się cicho wsunął prosto idąc do chorego. ~- Nie
 54     3, 28|          złym przeczuciem, pobiegła prosto na ojcowską stronę; chory
 55     3, 28|           ni znaku po nim, więc już prosto rzuciła się do komory, choć
 56     3, 28|           mnie gotuje ze złości, iż prosto bym nożem pchnęła...~- Pomstę
 57     3, 29|          porykiwały z głodu i konie prosto w gnój obrastały, bo nie
 58     3, 29|            deszcz przestał i ciepło prosto buchało z pól, a ptaki jęły
 59     3, 29|     Przyleciałam po was, bo oni tam prosto przez rozumu, płaczą ino...~
 60     3, 29|      robocie jakiej pomożecie, albo prosto i za Bóg zapłać siedźcie.
 61     3, 29|            na nich takie rzeczy, że prosto nie do uwierzenia: koguty
 62     3, 29|              ale Witek się zeźlił i prosto z gołymi rękoma rzucił się
 63     3, 30|          ale pod koniec zwrócił się prosto do narodu i wychylony z
 64     3, 30|           dzieciątko w nim grzebie! Prosto płakać, co się to z człowieka
 65     3, 30|             się jawił, powiedał, co prosto z miasta wraca, na dobre
 66     3, 31|             święte kładli na nie, i prosto w diablęta przemieniają.~-
 67     3, 31| wyprowadzili maciorę na oprosieniu.~Prosto nie opowiedzieć, co się
 68     3, 32|       chłopów. Staram przeciek, ale prosto powiem, że choć to są juchy,
 69     3, 32|        rzuciło się w bok, akuratnie prosto na przywarte opłotki Borynowe.
 70     3, 32|                Wiesz, a Nastusia to prosto od rozumu odchodzi, że i
 71     3, 32|          skąd jedna z dróg skręcała prosto ku młynowi.~Słońce już zachodziło
 72     3, 32|           ich wymijać, kierując się prosto do matki, ale przed domem
 73     3, 33|        ścierwo! - mruczał lecąc już prosto do domu. Gniew nim miotał
 74     3, 33|         Gnat rozkwaszony. Cyganicha prosto. Ni postury, ni...~Prawda,
 75     3, 33|          nie ołtarz!~Słońce prażyło prosto w oczy, cienie były jeszcze
 76     3, 33|       kropli wody, może by i pomarł prosto z głodu, gdyby nie Witkowe
 77     3, 34|          Kiwnął głową i poszedł już prosto do Stachowej rudery.~Pan
 78     3, 34|            jak w Górkach: powietrza prosto zbraknie do dychania w Lipcach
 79     3, 35|           co poczynać, bo stara już prosto ryczała z bólu... Jakże,
 80     3, 35|         ociągać poczynają.~Skręcili prosto do zabudowań folwarcznych,
 81     3, 35|       każdym kroku i niedbalstwo.~- Prosto żydoska gospodarka, jaże
 82     4, 37|             z pól, zajrzał do izby, prosto w Borynową twarz, która
 83     4, 37|             pod piersiami, jaże się prosto zapamiętała w krzyku.~-
 84     4, 38|             kwitną i tak pachną, że prosto czad bił od pól kieby w
 85     4, 38|        ledwie się przecisnął.~Lipce prosto ginęły w tej nawale ludzi,
 86     4, 38|     wytrzymania, żywy ogień lał się prosto na głowy, ale naród cierpliwie
 87     4, 38|             stanęło, słońce zawisło prosto nad głowami lejąc warem
 88     4, 38|     patrzała za nim i patrzała, boć prosto wydał się jej jako ten świątek,
 89     4, 38|         strapiona wielce poszła już prosto do domu i rozpowiedziała
 90     4, 39|           nie odrzekł, a oni poszli prosto ku domowi. Jagusia wiedła
 91     4, 39|             zaś u komorników to już prosto głód - westchnęła Hanka.~-
 92     4, 39|           wyprostowała się i rzekła prosto z mostu:~- Kogóż to bronicie,
 93     4, 41|          biedro. Księżyc świecił im prosto w twarze. Dyszeli ciężko,
 94     4, 41|      indziej w obórce, a niekiedy i prosto pode płotem. Cóż to pan
 95     4, 42|             na pola i zaświeciło mu prosto w oczy.~- Panie Boże zapłać! -
 96     4, 42|             wytrzymać przy robocie, prosto żywy ogień lał się z nieba
 97     4, 42|     poniektóre, co ochotniejsze, to prosto przed chałupą między stołami,
 98     4, 43|         można było wyspać z gorąca, prosto klęska waliła się na wieś,
 99     4, 43|             tyla wspomaga!~- Święty prosto człowiek, że już co dnia
100     4, 43|             Hanka dała ci maciorkę, prosto nie do wiary.~Wróciły pod
101     4, 44|       Prawda, mądrze prawił Grzela, prosto do serca trafiał Antek,
102     4, 45|       poderwały się ździebko i szły prosto na Jasiową brykę; wrzasnęła
103     4, 45|         nagła tuż nad nim i poszedł prosto na dzwonnicę.~- Wody! -
104     4, 46|            znowu zaświecił i wisiał prosto nad drogą, że szli jakoby