Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |          żałują, że se człowiek kiej jaka gospodyni paraduje...~A
 2     1, 1 |            bo jakże, Jagna kiej pani jaka, kiej i druga dziedziczka,
 3     1, 2 |           krowem dorznął, to się tam jaka sztuczka la was znajść znajdzie.~-
 4     1, 2 |              głowy nie przyszło. Boć jaka się tam kobieta nadarzy,
 5     1, 2 |             Boryna nie wrócił drogą, jaką był przyszedł, a tylko puścił
 6     1, 2 |               a i po granuli krowinę jaką... Prawda, krowę by dostać
 7     1, 3 |         ścianie i raz w raz zagarnął jaką muchę, nakarmiał nią i puszczał.~-
 8     1, 3 |         obaczy.~- To la Magdy wytnij jaką sztuczkę i zanieś, ale kowala
 9     1, 3 |           niskiej, ciężkiej kurzawy, jaka się była wznosiła z orosiałych
10     1, 4 |             w raz ktoś rzucił kostkę jaką, z którą uciekał pod przyzbę,
11     1, 4 |             i ta myśl, że gdyby miał jaką strzelbę, toby mógł tyle
12     1, 4 |             kum postawił półkwaterkę jaką albo powinowaty drugą bo
13     1, 5 |              od niej.~- Dziedzicówna jaka przebrana czy co? - szeptali.~
14     1, 5 |              mu kto postawił jeszcze jaką półkwaterkę,~bo dobra i
15     1, 7 |              nie zwieźli tej reszty, jaka w polu ostała.~Jagna już
16     1, 7 |              obnosili po wsi, jak tę jaka ostatnią... ani mi się pokazuj
17     1, 10|       rzuciła jakie słowo w rozmowę, jaką wiódł Antek z siostrą; wywodził
18     1, 11|        podnosząc ociężałą głowę.~- I jaka, aż się lśni na świecie
19     1, 11|        rozpękną od tej ciżby i mocy, jaka biła od taneczników!...~
20     1, 11|              taka nać! - taka córka, jaka mać!~Muzyka przycichła,
21     1, 12|              Mój Jezu, myślałech, że jaką kosteczkę ogryzę i podjem
22     1, 12|       podśpiewywała czasami, to kuma jaka zawiedła, chłop któren wrzasnął: "
23     1, 12|    Gospodynią się poczuła i nie byle jaką, panią prawie, to i rządy
24     1, 12|             na swoim gospodarzyła.~- Jaka jest, wnet stary rozpozna
25     1, 12|               piękna na gębie, kieby jaka pani dworska!~- Wiecie,
26     2, 13|             przemykał się z ćwiartką jaką do karczmy.~A wichry wciąż
27     2, 14|              robił, że gdy w godzinę jaką Hanka wyjrzała, to ledwie
28     2, 14|         znajdzie, może uprosi robotę jaką dla Antka, a we świat mu
29     2, 14|            niepojęte w tej cichości, jaka się rozlewała nad światem,
30     2, 14|             sinych powiek wysuła łza jaka paląca i padała na wełnę,
31     2, 14|            to czas na turbowanie jak jaka dziedziczka! Może tak jest,
32     2, 14|        spytała wreszcie:~- Znalazłeś jaką robotę?~- Nie, byłem we
33     2, 15|             młynarza czy tam innego, jaka wam wola i mus... a Mateusz
34     2, 15| gdzieniegdzie, jak przesłony, drgała jaka w dalekościach, wiatr pociągał
35     2, 16|              z tą popielną sinością, jaka się sypała na świat ruch
36     2, 16|          dryganiu pleców było widno, jaka ją męka ozdzierała.~Cicho
37     2, 16|             słodką, tę moc straszną, jaka biła od niego, szła jej
38     2, 17|      krzyknęła do chodzącej Jagny.~- Jaka rózga?~- A tom ją ucięła
39     2, 17|              się do wielkiej dziury, jaka była wybrana w sianie; parobkowi
40     2, 19|          piwo, przegryzali kiełbasę, jaką mieli ze sobą, a hardo,
41     2, 19|            jął opowiadać o naradzie, jaka się odbyła we święta u Kłębów
42     2, 19|         ponosił, już krzykał, czasem jaką piosneczkę muzykantom rzucał
43     2, 21|           zruciła z gorąca, i może w jaką godzinę narychtowała takie
44     2, 21|        całkiem już nie wiada było, w jaką stronę się obrócić.~- Tą
45     2, 21|                 A miarkujecie aby, w jaką stronę się wziąć?~- Od lewej
46     2, 21|              w mątwę nocy i kurzawy, jaka się srożyła dookoła, siedziała
47     2, 22|             Przeciech wiedzą wszyscy jaka, to czemu szczekaczowi wiarę
48     2, 22|            przed nim, by opowiedział jaką historię, jak to u Borynów
49     2, 22|    najtajniejsze pomyślenie, ni chęć jaka paskudna - dorzucił Rocho.~
50     2, 22|        lubryką czerwoną i niebieską, jaką jej Antek podsunął, tak
51     2, 22|           zasłuchaniu i w tej ciszy, jaka panowała.~Naraz psy zaczęły
52     2, 22|        jestem i takiej mocy nie mam, jaką Jezus dał księżom! Łajdus
53     2, 24|            wystraszona tylko zmianą, jaka w nim zaszła, postarzał
54     2, 25|              pocieszał, bych jeszcze jaką niedzielę wstrzymać abo
55     2, 25|           bórg dał tę szczyptę soli, jaką kwartę kaszy albo i ten
56     2, 25|              Więc niech jeno nastała jaka godzina suchsza i słońce
57     3, 26|               by się wziąć za robotę jaką, ale chudzina jeno się potoczyła
58     3, 27|              trza go było pilnować i jaką taką dawać opiekę.~Jagny
59     3, 27|              chyci kłami za lelita i jaką sztuczkę la siebie wyszarpie;
60     3, 28|        swojego się dobijać, i wy tam jaką morgę lasu mieć będziecie...~-
61     3, 28|       gwarniej, bo co trocha wpadała jaka kuma zamawiając się bele
62     3, 28|               któren jeno nie baczy, jaką potem weźmie zapłatę - dodała
63     3, 28|         zapisane... A nie wiecie to, jaka jest?... co to wyprawiała
64     3, 28|            wyprawiała z parobkami... jaka... (- nie, nie potrafiła
65     3, 29|          spojrzenia, co rzec i komu, jaką przypowiastką wyrwać duszę
66     3, 29|                 A w inwentarzu macie jaką stratę? co? W inwentarzu,
67     3, 29|                 A spędź kury, by się jaka do żydowskiego woza nie
68     3, 30|           powiadać. O onej zwieśnie, jaką Pan w dobroci swojej czyni
69     3, 31|            mające ojców, kwarde, ale jaka mać, taka nać, to się zbiera,
70     3, 31|              do swojego ojca! Juści, jaka mać, taka nać, prawdęście
71     3, 31|            obiecując poczciwie pomoc jaką wyjednać. Odwiódł gdziesik
72     3, 32|              wzdychała żałośnie, łzę jaką puszczając niekiedy, a we
73     3, 32|        stracił wiatr, nie wiedząc, w jaką stronę się obrócić, a chłopaczyska
74     3, 32|        księdzu dobrodziejowi z furkę jaką użyczę.~- Bóg zapłać, bo
75     3, 32|        wszystkie niziny. W cichości, jaką się przyodziewał świat,
76     3, 33|          litery znam dobrze i baczę, jaka która jest, ale tutaj niczego
77     3, 33|        skargę podawać. Zaś dopiero w jaką godzinę ruszyli Kozłowie.~
78     3, 33|             Hale, mógł jeszcze pożyć jaką porę, żeby nie ten las...~-
79     3, 33|              swoich. Jak tam dobrze, jaką wolę ma każden, jakie bogactwa
80     3, 34|      trybularza i w kłębach kurzawy, jaka się wnet podniesła, wśród
81     3, 34|            może się i na to znajdzie jaka rada.~Mateusz się naraz
82     3, 35|          jeno niekiedy zatrzęsła się jaka gałązka i zamrowiły się
83     3, 35|            piwskiem i tą słodkością, jaką tchnęło powietrze przedwieczerza. ~
84     4, 37|          pomarł.~- A juści, bo mu to jaka krzywda była!~- Ale i dobrości
85     4, 37|         szarej, rozdrganej kurzawie, jaka przysłoniła świat, piły
86     4, 38|          dobrze! Już ci się nie dam. Jaka to jucha zmyślna! - szeptał,
87     4, 40|         wełnianą chustę, takusieńką, jaką miała organiścina, całkiem
88     4, 41|             na wszystko! Widzisz ją, jaka mądra, będzie se świnie
89     4, 41|              to może prędzej najdzie jaką radę! - rozważał cofając
90     4, 41|           oszkloną szafę na talerze, jaką miały organisty.~- Pokrótce
91     4, 42|      pomstuje.~- Mój Boże, żeby choć jaką krowinę dali, a to jak te
92     4, 43|           przeszła bez słowa.~- Cie, jaka harna! - mruknął rozgniewany
93     4, 43|         pogwarę, to Rocho posiedział jaką chwilę, to stara Jagata
94     4, 44|              śmiało spytał:~- A niby jaka to ma być ta nowa szkoła?~-
95     4, 45|           Palcami zmacam i też wiem, jaka nitka, cienka czy ogrubnia -
96     4, 45|             domu lubili, że widział, jaka była pobożna, tomu ani postało
97     4, 45|          jaki brzeg ją wyniesą ni na jaką dolę.~I czy się późną nocą
98     4, 47|       przeciwił wiedząc od dawna, na jaką to intencję się ochfiarowała.~
99     4, 47|           już hamując:~- Widzisz ją, jaka mi czuła opiekunka, szkoda