Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |        wpadła Józia z krzykiem, że Jambroży już idą.~Jakoż i przyszedł
 2     1, 2 |        mruknął podcinając konie.~- Jambroży puszczali krew i nic...
 3     1, 4 |             bo gdy po Podniesieniu Jambroży zaczął obchodzić z tacką
 4     1, 4 |          rozeznał, kto taki?~Jeden Jambroży z brackim od światła stojał
 5     1, 4 |          na umór i wykrzykiwali, a Jambroży, spity jako bydlę, wylazł
 6     1, 4 |            na drodze przed karczmą Jambroży taczał się ze strony na
 7     1, 5 |    narożnego szynku; był już tam i Jambroży, ale nie pił, siedział w
 8     1, 5 |      pogrzebie pijeta! - ozwał się Jambroży, zły juści, że go to nie
 9     1, 5 |            znaczą dzieci - szepnął Jambroży.~- A bo i pewnie.~- Spodoba
10     1, 5 |         wskroś, kieby przez szyby.~Jambroży tylko ostał, poczekiwał
11     1, 5 |    pojękiwała jakby z zimna, szedł Jambroży pijany już całkiem, taczał
12     1, 6 |           Nie skończyła, bo wszedł Jambroży, pochwalił Boga i usiadł
13     1, 6 |      pomarł, nie wstanie - szepnął Jambroży cicho.~- Siadajcie do miski,
14     1, 6 |          dokładać i dolewać, tylko Jambroży raz po raz powiadał jakie
15     1, 6 |            rączków se nie pomazała~Jambroży zapalił fajkę ,pykał w komin,
16     1, 6 |       grosz niełasy - podjął znowu Jambroży.~- Nie, nie, ino obraza
17     1, 6 |            Antka.~- Jakże? - pytał Jambroży powstając z ławki.~- Niech
18     1, 6 |            jeszcze odrzekła wolno.~Jambroży pożegnał się i poszedł prosto
19     1, 6 |           izbie będziemy obierali. Jambroży tam siedzą u tatula, tom
20     1, 8 |        wziąć araku na poczęstunek. Jambroży już tam był i wnet przystał
21     1, 8 |           samemu. Amen! - bełkotał~Jambroży, ale że, więcej godziny
22     1, 8 |    krześcijany wierne! - zapraszał Jambroży. - Miałem i ja kobietę,
23     1, 8 |         Synowie się też popili, bo Jambroży, to wójt przepijali do nich
24     1, 8 |         którymi rajcował a popijał Jambroży.~W karczmie gwar się podnosił
25     1, 8 |       ostał ino Boryna ze swatami, Jambroży i dziad zarówno że wszystkimi
26     1, 8 |          że wszystkimi już pijący.~Jambroży był nieprzytomny, stał na
27     1, 9 |           zapomnienie, śmierć. . .~Jambroży z Jagustynką i Kłąb stary
28     1, 9 |    historie. Ludzi było dość, bo i Jambroży z Jagustynką i Kłębem przyszli,
29     1, 10|           będziemy. Wieprza już im Jambroży sprawił, kiełbasy robią... -
30     1, 11|         zagadywali.~W kościele już Jambroży zapalał świece na ołtarzu.~
31     1, 11|           nie skończyli, bo wszedł Jambroży i prosto do nich przystał.
32     1, 11|       pijał... - dorzucił poważnie Jambroży, ale cicho, bo już pijany
33     1, 11|      najwięcej i najgłośniej gadał Jambroży, juści, że go niewiela słuchali,
34     1, 11|          siebie jak jastrzębie, aż Jambroży chciał ich wódką godzić.~-
35     1, 12|           jeszcze w najlepsze, ale Jambroży był spity już swoim zwyczajem,
36     1, 12|          pod sam wieczór przyszedł Jambroży nie wytrzeźwiony do cna,
37     1, 12|            że i tak jest, przecież Jambroży kulasa całego nie ma...
38     1, 12|             A na to już zjawił się Jambroży, przysiadł zaraz, nieledwie
39     1, 12|           od śmiechów, a najbarzej Jambroży dowodził, zmyślał jucha
40     1, 12| spostrzegli nawet jego wyjścia, bo Jambroży nie przerywał cyganienia,
41     1, 12|      ciebie miska do wylizania !~- Jambroży ino cyganią, aż się kurzy,
42     1, 12|           poredzi albo i lepiej.~- Jambroży po księdzu wynoszą, to myślą,
43     1, 12|           w jakiś pacierz nadszedł Jambroży, srodze zły, że mu przerwali
44     1, 12|          pary...~Weszli do stajni, Jambroży zabrał się ostro do trzeźwienia;
45     1, 12|   spokojnie i ani krzyknął, gdy mu Jambroży, nogę składał, mył i krępował
46     1, 12|           i najbardziej pyskuje, a Jambroży także.~- Jeszcze by nie,
47     2, 14|       klucze i idź do kościoła, bo Jambroży posługuje na plebani , ksiądz
48     2, 17|     cudeńka, ale prawdziwą prawdę! Jambroży szedł dzwonić i nastąpił
49     2, 17|         domacali się w niej ducha, Jambroży powiada, że jeszcze z pacierz,
50     2, 17|        pluje, ruchać się nie może. Jambroży powiadają, że mu się macica
51     2, 18|             Ja wiem gdzie, pokażę. Jambroży mu krzyż postawił, a Rocho
52     2, 18|       wypisali, a krzyż sporządził Jambroży!~Pan Jacek dał mu dwie złotówki
53     2, 18|           że już krwią nie oddaje. Jambroży stawiał mu dzisiaj bańki,
54     2, 19|          po nieszporach przyleciał Jambroży do Kobusów i powiedział,
55     2, 19|           nich nie kwapił, tyle co Jambroży zaraz się z nimi pokumał
56     2, 19|     szlachty, którym wciąż basował Jambroży.~Na to właśnie pokazał się
57     2, 19|          prosić, a za nim starsi i Jambroży, że Kobus zaprzestał pyskować,
58     2, 19|         chłopaków. Wesoło im było, Jambroży bowiem, pijany już całkiem,
59     2, 20|    Gromnicznej, dał znać wieczorem Jambroży, że ksiądz nazajutrz będzie
60     2, 20| ziemniakiem, że dorzynać ją musiał Jambroży, to Grzela pożyczył sto
61     2, 21|          prześmiechami głośnymi, a Jambroży często podśpiewywał po swojemu,
62     2, 24|          kościoła z Panem Jezusem; Jambroży szedł z zapaloną latarnią
63     2, 24|          rozchodził. że ostał jeno Jambroży, niezgorzej napity, bo swoim
64     2, 25|          pożar...~Próżno mu bronił Jambroży wespół z organistą, sklął
65     3, 26|        żółtych uliczkach ogrodu, a Jambroży z dziewką okładali nową
66     3, 27|         Jeszczech Borynę opatrywał Jambroży, jeszczech ludzie byli się
67     3, 27|          też ludzie, a najbardziej Jambroży, jako praktyk był wielki,
68     3, 28|        niemały rwetes przygotowań. Jambroży nagrzewał się przed kominem
69     3, 28|          gorzałką skropić! - wołał Jambroży myjąc ręce nad korytem.~-
70     3, 28|          szły, jaże się rozlegało. Jambroży się zwijał, poganiał drugich,
71     3, 28|            się dzieje! - westchnął Jambroży.~- Jeszcze by, już najmniej
72     3, 28|          się i dorobił - tłumaczył Jambroży.~- Dorobił się! Drze z narodu,
73     3, 28|       znowu do roboty.~Właśnie był Jambroży ćwiertował wieprza i obrzynał
74     3, 28|          wieczoru się przewlekło i Jambroży zdążył z nawrotem, a ona
75     3, 30|           o całym świecie. Dopiero Jambroży brząkaniem kluczów przyniewolił
76     3, 30|            i najstarsi we wsi, co? Jambroży musi być starszy, bo jak
77     3, 30|           pojechał drogą do Wólki. Jambroży powiedział, że do dworu
78     3, 30|            Płoszkowej ani chybi co Jambroży zajrzy albo któren z dziadków
79     3, 30|       przed szynkwasem kolebał się Jambroży, krzykliwie cosik rozpowiadał
80     3, 31|     proszeni, z tyłu zaś kusztykał Jambroży nie mogąc nadążyć.~Ale nim
81     3, 31|           wyprzysięgał - ozwał się Jambroży.~Chłopak piszczał i majdał
82     3, 31| odpuszczenia- ozwał się niebacznie Jambroży.~Rozpłakała się na to Hanka,
83     3, 31|   poredzała z cicha z Hanką. Jeden Jambroży nie przepuszczał flaszce
84     3, 31|           się wybierał - objaśniał Jambroży.~- Że to Rocha wziął na
85     3, 32|          wodę święconą i kropidło, Jambroży rozdał brackim świece, a
86     3, 33|          bijatyk i procesów.~Nawet Jambroży prześmiewał się przed obcymi:~-
87     3, 33|           pojechali na odpust, zaś Jambroży tak się spił z Niemcami,
88     3, 34|      pewnie. To samo wczoraj mówił Jambroży, a nawet radził, żeby już
89     3, 34|          lichtarze macie to już?~- Jambroży przyobiecał przynieść z
90     3, 34|       butów powytrzącha! - szeptał Jambroży, robiąc łakomie grdyką ku
91     3, 34|          zgodę - rzekł śmiejąc się Jambroży.~- Naści, szkła jeno nie
92     4, 37|               Wyręczę was, idźcie, Jambroży - namawiał kowal, jakby
93     4, 39|     dzwonnicy, gdy zawołał za nimi Jambroży:~- A to poczekajcie! Dobrodziej
94     4, 39|            południa wszedł do izby Jambroży.~- Kajżeście to chodzili? -