Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |             przednowek... krewniaki przeciech...~A już ta Jezusiczek przenajsłodszy
 2     1, 1 |            służby szukać idzie...~- Przeciech, a one mają cały półwłóczek
 3     1, 2 |            pomstowanie, będzie. - A przeciech my niczego niewinowate! -
 4     1, 2 |              zmarnowali mi bydlę.~- Przecięch, tylo krowa, to się złachała
 5     1, 3 |              bo trza mi jechać...~- Przecięch się nie ozedrę, dwóch robót
 6     1, 3 |          nie czy nić. Gospodarz był przeciech nie leda jaki, na trzydziestu
 7     1, 3 |          oko wybierał co najlepszy. Przeciech Pan Jezus nie da nas ukrzywdzić -
 8     1, 3 |             Hę?... a, przezywam?... Przeciech wołali mę, to niby wiedzieć
 9     1, 3 |            się Jaguś udała?...Honor przeciech swój miał i pomyślenie -
10     1, 4 |           wszyćkie - wtrącił Kuba~- Przeciech nie lementarze.~- A gazety
11     1, 4 |            nie ma? zaczęła Hanka.~- Przeciech!...~- A Józce to kupił korale
12     1, 4 |            myśląc o czym innym.~- A przeciech to ukrzywdzenie wszystkich!
13     1, 4 |          Kubie dziesiątkę.~- Jakże, przeciech kuropatwy to koszerne?... -
14     1, 4 |               i...juści, nie bydlem przeciech, to miarkuję... rychtyk
15     1, 4 |          szczegółowo....~- Owsa?... Przeciech koniom od pyska nie odejmę...
16     1, 4 |         posłyszeć nowego; niedziela przeciech to odpocząć ni folgę dać
17     1, 5 |           po chałupach, boć wiadomo przeciech, że u nikogój się nie przelewa
18     1, 5 |   Miarkujesz se, Kuba?~- Nie bydlem przeciech i swoje pomyślenie mam.~-
19     1, 5 |      chwalić Boga, macie dosyć...~- Przeciech tej ziemi nie ugryzę, a
20     1, 5 |               Pochówków nie brakuje przeciech - dorzucił ironicznie Boryna.~-
21     1, 5 |      proponowała.~- Bóg zapłać, mam przeciech swoje konie. Powiedziały
22     1, 5 |           rozglądając się po rynku ~Przeciech nie mały - poglądała jeszcze
23     1, 7 |        księdza brzuch boli lekująca przeciech...~Jagna zmilkła, ale poczuła
24     1, 7 |           żeby tam zajść?... Naokół przeciech ino wsie a pola, a bory,
25     1, 7 |            pośmiewał z głupiego, bo przeciech wiedział, że Zły chciał
26     1, 8 |            trochę z obawą rzekła:~- Przeciech nie macie się z czego markocić
27     1, 8 |            wójt, ogrzewając ręce.~- Przeciech nie na zwiesnę idzie, to
28     1, 8 |             nie najlepsza we wsi!~- Przeciech że tak, bez to i swatów
29     1, 8 |       przespieczność la dziewczyny. Przeciech tego grontu, póki żyjecie,
30     1, 9 |         Witek zatrwożonym głosem.~- Przeciech! Ksiądz żywić nie da!...
31     1, 10|             wypatrywał po polach.~- Przeciech zawżdy sama chodziła...-
32     1, 10|             o co ręce zaczepić...~- Przeciech, całe trzy morgi! - rzucił
33     1, 10|      dwanaście rubli w rok... bośmy przeciech i dług spłacili... co, nie
34     1, 10|           koniom? - zapytał Kuby.~- Przeciech...~- Gdzie Witek?~- Po Jambroża
35     1, 11|         czeka tego!~- Hale, hale?~- Przeciech! Wawrzonowa słyszała, co
36     1, 12|            zmarnowali.~- Nie gesior przeciech, to nijak mu na oczach wszystkich !~-
37     1, 12|      widziała większego.~- Borynowe przeciech, to nie dziwota! - szepnął
38     2, 14|             wydzierała... wstrzymał przeciech... a kupcom to nie zachwalał?
39     2, 14|               Cóż poradzić, kamieni przeciech nie ugryzie.~Zła była.~-
40     2, 14|              na ciężką zimę znak.~- Przeciech mrozy dopiero co wzięły
41     2, 17|            ci to samo przytwierdzi, przeciech nie prawię, że Mateusz prawdę
42     2, 17|        rąbać po Trzech Królach ! ~- Przeciech już na tartaku rzną jakieś
43     2, 18|             nie będę, ale beze mnie przeciech nic nie uradzą...~Umilkli
44     2, 18|          przemarzłem.~- A siedźcie, przeciech ławki ni ognia nie ubędzie.~
45     2, 18|               Dużo takich we wsi?~- Przeciech niemało. Ino gospodarze
46     2, 18|             w dalekościach... A był przeciech, był... stojał przy niej,
47     2, 18|        deliberacji, jakże, nie baba przeciech, by się przed drugimi użalał
48     2, 18|            by miały robotę, swojego przeciech nie dam. Bronił będę drugich,
49     2, 20|     wymyśliłam taki sposób! Wiadomo przeciech, że kiecką chłopa dalej
50     2, 22|        ciągłe swary i kłyźnienia.~- Przeciech wiedzą wszyscy jaka, to
51     2, 23|           aż me podrywało... po tom przeciech jeno poszła do Kłębów...
52     2, 24|         rzekła w głos Kobusowa.~- A przeciech! bez nią to wszystko! bez
53     2, 25|             zawodu i rozczarowania. Przeciech się jej widział raniej jakimś
54     2, 25|        smokowi?... a przy tym młoda przeciech była, o krwie gorącej, mocna,
55     2, 25|           Ziąb był taki, a i roboty przeciech mam niemało.~- Prawda, a
56     2, 25|          przyokrywać! - syknął.~- A przeciech, bo to nie mój chłop! -
57     2, 25|             twarde, nie przez złość przeciech, nie - szeptał pokornie
58     3, 26|             Hej! zwiesna ci to szła przeciech nieobjętymi polami, skowronkowe
59     3, 26|           powraca do rodzonych...~A przeciech mogła zamrzeć zimą między
60     3, 26|          musi starczyć na pochowek.~Przeciech od dawnych już lat o tym
61     3, 26|       gdzież bym to szła? Krewniaki przeciech...~- Radzi was przyjmą,
62     3, 26|            oczu.~- Nie wyganiam was przeciech, siedźcie, a wola wasza
63     3, 26|        jakże? za co to mieli karać? przeciech o swoje jeno zabiegali.
64     3, 26|             się przódzi brać, samym przeciech nie uradzi, a najemnika
65     3, 27|    przemienił wszystko na lepsze...~Przeciech na gospodarce jest znowu,
66     3, 27|            ją to, ale wypatrywać go przeciech nie poszła.~Aż tu przed
67     3, 27| gospodarstwo wzięła na swoją głowę!~Przeciech sama ostała kiej ten kierz
68     3, 27|           musiały - jakże! Borynową przeciech była - Maciej zaś, chociaż
69     3, 27|           me zwietrzyły... znają me przeciech, a tak docierały zapowietrzone,
70     3, 27|         pastwę wydane...~Nie pomarł przeciech i nie żywie, jeno wszystek
71     3, 28|           po krzyku! Nie odbije wam przeciech! - radziła Jagustynka szprycując
72     3, 28|            wnet przeschnie, zwiesna przeciech.~- Żeby choć zacząć sadzić
73     3, 29|           ręce były w kreminale!... Przeciech prawie same kobiety ostały
74     3, 29|            jazgotów babich - boć to przeciech ino same kobiety się zwijały
75     3, 29|            na nowym ciasno, a u nas przeciech znajdzie się la was kąt
76     3, 29|         spotkało! ~- Nie z kamienia przeciech naród i kużden z biedą się
77     3, 30|            ganku będzie, a nikto go przeciech nie rozpozna. Nie wydaj
78     3, 30|           wielce łask jego; żoną mu przeciech ślubną była i matką jego
79     3, 30|            psy podziały - zwyczajna przeciech rzecz. Dopiero po jakimś
80     3, 33|           jednej izbie ze sionką.~- Przeciech coś by drzewa dostał z naszego
81     3, 33|             pójdzie sobie.~- Głupi, przeciech ja ino tak sobie powiedziałam,
82     3, 33|            też mówili:~- Powinowata przeciech, grosz swój ma na pochowek
83     3, 33|          zły szeląg, ale wójtem był przeciech, mógł w niejednym poredzić,
84     3, 34|             powierzył. Obiecał, ale przeciech niejeden obiecuje. Obiecanka
85     4, 37|       właśnie nadszedł z Weronką.~- Przeciech urzęda cosik wiedzą?~- Juści...
86     4, 38|           przytwierdzał Jędrzych.~- Przeciech i my Nastusi we świat gołkiem
87     4, 39|            Kiej tam on wróci, a tak przeciech ostać nie może.~- Ale ostanie!
88     4, 39|        Antkiem ułożyta.~Kłóciła się przeciech z wami nie będę, nie moja
89     4, 39|    przypomnijże o swoim.~- A po co, przeciech dobrze pamiętają...~Hanka
90     4, 39|        poleci za nią, to i powróci! Przeciech się z nią nie ożeni! - pocieszała
91     4, 40|          grzechu, póty i człowieka. Przeciech powiadają: bez grzechu nie
92     4, 41|            żniwo, ale cóż, młynarza przeciech o pomoc prosił nie będę.~-
93     4, 44|            naród składa podatków, a przeciech nikto im na ręce nie patrzy -