Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |    cielęciu, a dyć pomóżcie! O mój Jezu, mój Jezu! - zawołała Józia.~
 2     1, 2 |          pomóżcie! O mój Jezu, mój Jezu! - zawołała Józia.~Ambroży
 3     1, 2 |            a gospodarz źli?...~- O Jezu, spierą cię, chudziaku,
 4     1, 2 |            spacerować...~- Bociek, Jezu, a dyć się rucha kiej żywy! -
 5     1, 2 |           i zdumieniem patrzyła.~- Jezu! to z ciebie mechanik! I
 6     1, 3 |       Zabije mię! Gospodarzu!... O Jezu ratujta...~Aż Hanka wyjrzała
 7     1, 3 |         portki i gnał w opłotki.~- Jezu, zabili mę, zabili mę! -
 8     1, 3 |   najmilejsza..." - a teraz, o mój Jezu, mój Jezu!... - poczęła
 9     1, 3 |           a teraz, o mój Jezu, mój Jezu!... - poczęła ryczeć.~-
10     1, 4 |           dobre słowo... A dzisiaj Jezu mój kochany! Całą złotówkę,
11     1, 7 |          nami, Panie! Ostań, Panie Jezu Chryste!~Ostań! A to Ci
12     1, 8 |           Sodoma tutaj będzie, mój Jezu! Sodoma! - myślała odchodząc. -
13     1, 8 |      prześpiegi przychodzę! Mój ty Jezu kochany! Ja na prześpiegi,
14     1, 8 |             a tu naczelnik wali... Jezu Chryste! Sam naczelnik!...
15     1, 9 |       pochylone krzyże...~- Mój ty Jezu kochany! Mój Jezu! - wzdychali
16     1, 9 |           Mój ty Jezu kochany! Mój Jezu! - wzdychali i podnosili
17     1, 9 |              Ma to dać za kogo?... Jezu mój! Jezusiczku... to ino
18     1, 9 |         jeden tylko, on jeden...~- Jezu mój, Jezu!... - chlipał
19     1, 9 |            on jeden...~- Jezu mój, Jezu!... - chlipał i zanosił
20     1, 9 |           na śmierć w ogrodzie!... Jezu! Jezu! baczę wszystko...
21     1, 9 |        śmierć w ogrodzie!... Jezu! Jezu! baczę wszystko... juści...
22     1, 12|       jeszcze, nacieszą się... Mój Jezu, myślałech, że jaką kosteczkę
23     2, 13|           a ten gorzki piołun! Mój Jezu, inaczej mają drugie, choćby
24     2, 13|         darmo porykiwało głucho.~- Jezu!... Na tom cię, krówko,
25     2, 13|      dorobiła na swojem, tyle! Mój Jezu! Mój Jezu! Drugie zabiegają,
26     2, 13|        swojem, tyle! Mój Jezu! Mój Jezu! Drugie zabiegają, jak te
27     2, 21|       Zmiłuj się, Panie, pofolguj, Jezu! - jęczała w sobie podnosząc
28     2, 23|                                  O Jezu... bo zamrę... o Jezu!...~-
29     2, 23|            O Jezu... bo zamrę... o Jezu!...~- We świecie jedyna...~-
30     3, 26|         już się położę i zamrę ci, Jezu kochany, zamrę... - jakby
31     3, 26|      śmiejąc już dopytywać. ~- Mój Jezu! Sąd ci tu był we wsi ostateczny,
32     3, 26|    nastawił i tak go powieźli...~- Jezu mój miłościwy! Maryja! -
33     3, 27|            chwytał patrzących.~Mój Jezu, kto by się był tego spodziewał!
34     3, 29|         niedzielę abo i dwie!...~- Jezu! że to człowiek ma ino te
35     3, 29|           marnacji nie dożyła... O Jezu mój, Jezu! Bez niczego ostałam
36     3, 29|          nie dożyła... O Jezu mój, Jezu! Bez niczego ostałam z tymi
37     3, 30|           snów legną...~Jezus mój, Jezu! rwały się żalne, przyduszone
38     3, 30|           wrony od kurczątków.~Mój Jezu, nie tak było przódzi w
39     3, 30|            zmogły dziedzica... Mój Jezu, a pożywiłybv się chłopy
40     3, 30|           kury z grzęd odezwały.~- Jezu, a tom póki życia takiego
41     3, 30|            jeno, żeś to się ważył, Jezu!~- Swoje odebrałem. Pedziałem,
42     3, 30|          jednego słowa pociechy!~- Jezu, wejrzyj miłościwie, wspomóż,
43     3, 30|            A zboża pełno w dole.~- Jezu, a może tam jeszcze są zbóje! -
44     3, 30|          Hanki.~- Byłam u chorego. Jezu, a to leży, jak leżał...
45     3, 30|            dalekich i o morzach!~- Jezu! o morzach! A te obraziki
46     3, 30|         Wszystko, Jaguś, wszystko.~Jezu, takie wody wielgachne,
47     3, 31|         rok rodzi.~- Marnacja, mój Jezu, żniwa jeszcze za górami,
48     3, 31|          takiego przychowku.~- Mój Jezu! kiej on go obaczy? kiej?~-
49     3, 31|          Hanuś, nic ci nie zrobią. Jezu, to nawet nieboszczyk dziedzic,
50     3, 31|       przegoni.~- Zielono też, mój Jezu, zielono!~Juści, sady wisiały
51     3, 31|        wypędzali z niego diabła.~- Jezu, że to są na świecie takie
52     3, 31|            żłobie nie ma.~- Ratuj, Jezu miłościwy! ratujcie, ludzie,
53     3, 32|            mogła uredzić doli, mój Jezu, nie mogła, a toć poczuła
54     3, 32|     poczynać...~- A jak nie wróci? Jezu! Jezu! - jęknęła chwytając
55     3, 32|             A jak nie wróci? Jezu! Jezu! - jęknęła chwytając się
56     3, 32|            jakby ze snu wyrwana.~- Jezu, taki to by ślepiami do
57     3, 33|      buchnęło od niej lubością!... Jezu, i w pysk wziąć od takiej
58     3, 33|          od grontu... od dzieci... Jezu... - to ino zrozumiała.~-
59     3, 33|          miejscu jakby przykuta.~- Jezu, uciekać ze wsi, od grontu,
60     3, 33|          świat uciekać! Na zawsze! Jezu miłosierny! Na zawsze...~
61     3, 34|        bych nie przeszkadzała...~- Jezu, strach pomyśleć, co się
62     4, 37|       gospodarz, taki mądrala, mój Jezu! - biadoliła Magda.~- A
63     4, 37|            Jambroż smutnie. ~- Mój Jezu, za życia to ciasno mu było
64     4, 37|            wszyćko na świecie, mój Jezu kochany! Za Twoją! - szepnęła
65     4, 37|          jęki zakrzepłe w trwodze.~Jezu, bądź nam grzesznym miłościwy!
66     4, 37|           nam grzesznym miłościwy! Jezu!~O dolo człowiekowa, dolo
67     4, 37|         zadudniało, wrzask ci, mój Jezu, buchnął, a krzyki, a takie
68     4, 37|     chowałem! Dobrze pamiętam! Mój Jezu, i tylachno już różnego
69     4, 38|        strach i zarazem zgroza. ~- Jezu mój, Jezu miłosierny! -
70     4, 38|       zarazem zgroza. ~- Jezu mój, Jezu miłosierny! - wyrwał się
71     4, 39|      westchnęła, rozwodząc ręce:~- Jezu, bądź miłościw mnie grzesznej!~
72     4, 39|             Utopił się, we wodzie! Jezu miłosierny! - jęknęła załamując
73     4, 40|       próżniaczkę kużden łakomy.~- Jezu! - ciągnęła gorąco, nie
74     4, 40|           to wszystko sprawił, mój Jezu! - jęknęła podnosząc łzawe
75     4, 40|        cięgiem, dopóki Twoja wola, Jezu miłosierny - dumał surowo.~
76     4, 41|          Nagły żal nim zatrząsł.~- Jezu kochany! A tak me skląłeś
77     4, 41|            samą...~Jak kiedyś, mój Jezu! Jak dawniej! Jak zawdy!~
78     4, 41|             Zgłupiałem już do cna! Jezu, dokąd to baba może zaprowadzić.~
79     4, 42|      umęczoną i świętą:~- Dopomóż, Jezu miłosierny! Rodzona mać
80     4, 42|            parę tęgich koni.~- Mój Jezu, kiedy to dasz choćby jednego -
81     4, 43|               Kiej tak swędzi, mój Jezu! To mi już lepiej przywiążcie
82     4, 43|          rozchmurzyła się nieco.~- Jezu kochany, a to śliczności,
83     4, 43|           mieliby mi ukraść krowę! Jezu, ady bym ślepie wydarła,
84     4, 45|    rozkładając ręce ze zdumienia - Jezu, pan Jasio!~- Leżcie spokojnie.
85     4, 46| pragnieniem, jaże Antek zawołał:~- Jezu... prowadźcie jeno... a
86     4, 47|    podarunki, jakie jej przyniósł. Jezu, jaże mróz mnie przejął,
87     4, 47|            szyi.~- Ratuj, Mateusz! Jezu, tak czekałam na cię, tak
88     4, 47|           pod oknem i zapłakał!... Jezu miłościwy, żeby me chociaż
89     4, 49|        stare lata, taki wstyd, mój Jezu - jęczała rozpaczliwie.~-
90     4, 49|      chciała przywieść do grzechu! Jezu, bądź nam miłościwy!~- A
91     4, 49|       nieprawda, czyste cygaństwo! Jezu, żeby się ważyli wyganiać
92     4, 49|         pociągną oni długo, nie.~- Jezu, co się marnuje narodu,
93     4, 49|             co się marnuje narodu, Jezu! A kajże to Szymek?~- W