Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | ||
Alphabetical [« »] predkich 1 predkie 4 predkim 2 predko 92 predsze 1 predzej 74 prefesjant 1 | Frequency [« »] 93 sciany 93 woda 92 bym 92 predko 92 siedzial 92 zle 91 nocy | Wladyslaw Stanislaw Reymont Chlopi IntraText - Concordances predko |
Tom, Rozdzial
1 1, 1 | Słońce już zaszło.~Pozbierali prędko motyczki, koszyki, to dwojaki 2 1, 2 | koni... - odpowiedziała prędko i trochę niespokojnie, bo 3 1, 4 | powtórz "Wierzę".~Powtarzał prędko, bo go już kolana bolały 4 1, 5 | zaśmiała się.~Boryna powstał prędko, wyjął z zanadrza chustkę 5 1, 5 | zajrzyjcie... - powiedziała prędko i poszła do matki, którą 6 1, 5 | zimniejszy.~Mrok zapadał prędko ciężki i mokry.~Miasteczko 7 1, 6 | do Borynów.~Mrok zapadał prędko, że ledwie konia widać było, 8 1, 7 | objąć, ale wysunęła się prędko i szła do komina zapalić 9 1, 7 | trzasnął drzwiami i wyszedł prędko, bo jakże, z babą się to 10 1, 7 | rzucił się do sieni tak prędko, że o mało się nie przewrócił 11 1, 8 | błysnęła ino oczami i rzekła prędko:~- Szukajcie drugiej, moja 12 1, 10| już iść...~- Zgoda! Ino prędko idź, bym ci w pysk nie dał 13 1, 10| Gospodarz idą! - zawołał Witek prędko, aż Antek drgnął ze strachu.~ 14 1, 11| już z zakrystii wychodził.~Prędko się odbył ślub, bo ksiądz 15 1, 12| i obrzękłej, spoważniała prędko. - Księdza ci więcej potrzeba 16 1, 12| jeszcze potaczał i mówił tak prędko, że trudno było rozebrać.~- 17 2, 13| byle ino z dala... byle ino prędko!... - zaczął krzyczeć i 18 2, 13| młynem pójdę... - zdecydował prędko i skręcił do wsi; nie uszedł 19 2, 14| biegnącą ku młynowi i szła prędko nie rozglądając się na boki, 20 2, 14| powstało? co? - zawołała prędko.~- Mówię wam, jak jest, 21 2, 14| się! - zawołał głośno i prędko, że to popędliwy był wielce 22 2, 14| stłumić ból, zaczęła biec prędko, aż do utraty tchu i przytomności; 23 2, 15| zębach, a łypał powiekami prędko, prędko.~- Schodzi, wciągać! - 24 2, 15| łypał powiekami prędko, prędko.~- Schodzi, wciągać! - wrzeszczał 25 2, 15| wywalił na dwór i poniósł go prędko za tartak, do rzeki ogrodzonej 26 2, 16| gospodarzem.~- Zawierajcie prędko drzwi, bo się ciasto oziębi - 27 2, 16| mrokach, zimowy wieczór prędko nastawał i brał ziemię w 28 2, 18| Dawno? Przywieraj drzwi prędko.~- A dyć jeszcze słychać 29 2, 18| jeszcze, rozgłosił... Poszedł prędko ku domowi, ale przed kościołem 30 2, 18| trzasnęły od chałupy i ktosik prędko leciał przez podwórze, prosto 31 2, 22| Jagnę uderzyły ognie, urwała prędko zagadując czym innym.~- 32 2, 22| aż niejedna żegnała się prędko, pacierz trzepiąc w cichości 33 2, 22| za szybą i przepadła tak prędko, że tylko jedna z dziewczyn 34 2, 23| pod obwisłymi gałęziami i prędko, trwożnie, niby spłoszone 35 2, 24| do pamięci.~Uporządkowała prędko izbę i poszła do Weronki 36 2, 24| nawijać mu się przed oczy tak prędko po wszystkim.~Dopiero we 37 2, 24| szedł prosto przed siebie, prędko, by nie paść trupem z męki, 38 2, 25| szły ciągłe deszcze, ziemia prędko odmarzała i puszczały lody, 39 2, 25| powróciło do dawnego tak prędko, że w nowych dniach deszczów, 40 2, 25| rzuciła za mną! - gadał prędko.~- Jantoś! - jęknęła przerażona.~- 41 3, 26| pozdrowienie i przeszli prędko, rozgadani ze sobą.~- Dyć 42 3, 26| ludzie! Agata! - gadała prędko Kłębowa ukazując się na 43 3, 27| ramie; cofnęła się jednak prędko dojrzawszy swoją twarz wynędzniałą, 44 3, 27| przyobiecała, zwracając się prędko do wchodzącej właśnie Nastki 45 3, 28| wieprzka.~- Nieckę na krew, a prędko! - krzyknął.~Przynieśli 46 3, 28| Pomagaj gnój nakładać, niech prędko wywożą, bo widzi mi się, 47 3, 28| statki z Jagusią.~Tak się to prędko stało, że nim się Hanka 48 3, 29| przed chałupami.~Rocho zaś prędko wszedł do sołtysowego domu, 49 3, 29| waju wystarczy... - rzekła prędko.~- Moiście, a czymże to 50 3, 29| godzinie potrzeba!~Zwijała prędko wełniak odwracając twarz 51 3, 29| drogę.~Spieszył się, wpadł prędko do chałupy, odmówił modlitwę, 52 3, 30| swojemu.~- Pijcie na zdrowie a prędko, bo czas nagli.~I może w 53 3, 30| kobietami, poszedł do nich prędko.~- Hi... hi... zmogły dziedzica... 54 3, 30| roku utrzymać nie może.~- Prędko się tam dorabiają dzieciaków... 55 3, 31| Michał, to gońże nas teraz!~- Prędko was, kumie, zgonię, bo tu 56 3, 31| pierwszy...~- Odprawcie ich prędko i powracajcie.~- Abo to 57 3, 31| wozy i rozchodzili się tak prędko w pola, że w pacierz abo 58 3, 31| ze dwa złote.~Toteż tak prędko zmogła chorobę, że już w 59 3, 31| łzawo na nie obsiane pola.~Prędko się uwinęły z wywodem, bo 60 3, 33| do której by przepić.~- Prędko wybieraj, a w druhny me 61 3, 33| wzięli antał z piwem i prędko się wynieśli z karczmy.~- 62 3, 35| ramię, ale Rocho zamknął prędko list i rzekł najspokojniej:~- 63 3, 35| Dawajcie pieniądze a prędko!... czekał już ni prosił 64 3, 35| pobok pod olszą.~Spuściła prędko wełniak na kolana i spojrzała 65 3, 35| nie... jeno. - mówił prędko, zaglądając w jej modre, 66 3, 35| trza cosik zaradzić... a prędko - wykładał stary Płoszka.~- 67 3, 36| pędzący.~- Gospodyni, a to prędko chodźcie! - wrzeszczał już 68 4, 37| jeszcze rozmówimy - dokończył prędko i poszedł.~A pan Jacek wszedł 69 4, 37| przypochlebiała stara.~- Bych jeno prędko powrócił - westchnęła tęskno.~ 70 4, 37| Podniósł się nagle i wyszedł prędko do sadu; Witek potem powiedział, 71 4, 38| pomięszał, rzekł ni to, ni owo i prędko poszedł dalej.~Nawet zapomniała 72 4, 38| Rzućcie te torbeczki, prędko, żeby kto nie obaczył.~- 73 4, 38| kiełbasa.~Obejrzała się prędko, Mateusz stał pobok.~Mruknęła 74 4, 38| zamknął okno, rozebrał się prędko i światło zgasło...~Noc 75 4, 39| częstował kowala tabaką i prędko zagadał o innym.~- A cóż, 76 4, 39| plunął jeno, a odchodząc prędko, krzyknął przez wywarte 77 4, 39| Chodźmy stąd, matko! Chodźmy prędko! Uciekajmy!~- A dobrze! 78 4, 40| woda była chłodnawa, to prędko przeszło, i wzięła nucić 79 4, 40| zszedł, tego witał krótko i prędko przechodził. Zwalniał jednak 80 4, 40| podnosił się ociężale.~Jęła się prędko rozdziewać szepcąc pacierz 81 4, 41| poletę.~Antek cofnął się prędko przed kuźnię, gdyż znowuj 82 4, 41| radę dawał będę! - gadał prędko Szymek. - A kto u matki 83 4, 41| co jeno prosiła, i wstał prędko, robota bowiem czekała i 84 4, 41| powrócił blady i rzekł prędko:~- Pałasze brzęczą na drodze! 85 4, 44| pierwszy.~- Kiej tak, uchwalmy prędko podatek i do domu! - zaproponował 86 4, 45| drogi wypadną.~Rozejrzał się prędko, na drodze ni żywej duszy, 87 4, 45| każdym, kto zagwizda.~Leciał prędko, ale nie poredził zgubić 88 4, 45| co z tego.~Więc i Jasio prędko się otrząsnął ze smutku 89 4, 48| zaskarżył się odwracając prędko twarz.~- Jak się przyzwyczaisz, 90 4, 48| taka wesoła! - Odwrócił się prędko, gdyż spod ugiętej wysoko 91 4, 48| pogrzebu, ale nie mógł się prędko wydostać na wolę, gdyż zarno 92 4, 49| nie daje spokoju! - gadała prędko, ledwie już dysząc od złości.~