Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |               po proszonym.~Niewiela mi potrza, to se u dobrych ludzi uproszę
 2     1, 2 |        niezgorsze.~- A cóż to Maciejowi potrza wiana, nie gospodarz to
 3     1, 2 |                  ale Maciejowi tego nie potrza, ma już pastucha swojego.~-
 4     1, 5 | sprawiedliwością, komu ją w kumy prosić potrza - mnie nie potrza. bom ci
 5     1, 5 |                prosić potrza - mnie nie potrza. bom ci nic niewinowaty -
 6     1, 6 |                co?~- Powiedz ino, kiedy potrza, a przyjdę, Józia, przyjdę...~-
 7     1, 6 |           chwyciła się luśni i choć nie potrza było, tak potężnie pchała,
 8     1, 6 |                 głowa, żeby zrobić, jak potrza...~Zapatrzyła się znowu
 9     1, 7 |             trzech kwartałów czekać nie potrza...~- Jagustynka to nikomu
10     1, 8 |                łby trzymała, a jak było potrza, to choćby i po stołku,
11     1, 10|             bacz to sobie i la tego nie potrza mu się przeciwić. Niech
12     1, 10|                głupia, a ino jak będzie potrza, to beknij, ojcowe nogi
13     1, 10|              mnie... a potem i dać było potrza... Jakże dziecko... - Umilkł
14     1, 10|               wasze wesele.~- Co ci ino potrza, mów, a wszystko miała będziesz ,
15     1, 11|              boru i brał, ile komu było potrza, a choćby i tę najlepszą
16     1, 11|             pościągali do kupy.~Ale nie potrza ich było długo naganiać,
17     2, 13|                 i trajkocze, chocia nie potrza, ale to nie bez złość, nie... -
18     2, 13|                nad głową, więcej mu nie potrza, o dzieciskach niech kobieta
19     2, 13|                  gdzieś winna, kup, coć potrza, a resztę schowaj! - podsunął
20     2, 14|                postronkowe wzięłam, nie potrza wam przecież, jeść macie,
21     2, 14|              weźmie, nie wyrozumie, jak potrza, a ino z pyskiem wyjechać
22     2, 14|                 to i na wieś jeszcze mi potrza.~Jeszcze raz podziękowała,
23     2, 14|              zachodzili, a jak im czego potrza, niech ino rzekną - to czy
24     2, 17|               izbę, uprzątnęła, co było potrza, i wesoło pogadywała z chłopakami,
25     2, 17|                choć mu ino do cycka iść potrza! - rzekła cicho nie przeciwiąc
26     2, 17|                 by, żebym każdego, komu potrza, z drogi zbierał, do dom
27     2, 19|                dziedzic, co ino mu było potrza ludzi do poręby, to już
28     2, 19|               znowu z ojcem.~- Czego ci potrza? - zapytał.~- Chodź do domu,
29     2, 20|            chłopa poszła, to chłopa jej potrza, nie dziadygi, by z nim
30     2, 20|               Pietrka i naszykujcie, co potrza, a ty pojedziesz na świadka.
31     2, 24|                    Odnieś to zaraz, nie potrza mi nic od niego! - zakrzyczał.~-
32     2, 24|                  zakrzyczał.~- Ale mnie potrza i dzieciom.~- Mówię ci,
33     2, 25|              kiej ci było gdzie indziej potrza burknęła niechętnie rozglądając
34     2, 25|              najgorszego! Innego ci już potrza, innego! rada byś, bych
35     3, 26|                wola... juści, kiej było potrza... juści...~Chyciło ją tak
36     3, 27|              pleść bele czego, to i nie potrza jej było sąsiedzkich ugwarzań
37     3, 27|                się przewietrzyć!... nie potrza: wszystkiego dostanie u
38     3, 27|               poznał.~- Nie chcę... nie potrza... wypędź... - powtarzał
39     3, 28|                 co przyszłam i czego mi potrza ! - zgromiła go wyniośle,
40     3, 28|               rana, do mszy służył i co potrza, obrządza.~- A kajże to
41     3, 28|          przyznają, któremu niczego nie potrza albo i z pełną garścią przychodzi,
42     3, 28|                wołanie cierpiących, nie potrza mu o tym z ambony krzykiwać!
43     3, 28|               wczoraj, czego nam szukać potrza...~Wysilał się na spokój.~-
44     3, 29|                  doredzał, a gdzie było potrza, i w robocie, choćby najcięższej,
45     3, 29|                 komu na przednowku było potrza, to na niewielki procent
46     3, 29|                 i tej brezylii do jajek potrza farbowania... nici też zabrakło! -
47     3, 29|             krzycząc, iż niczego im nie potrza i nic nie przedadzą.~- A
48     3, 29|            wełniak całkiem nowy! Tak mi potrza pieniędzy, że dziw się nie
49     3, 29|                pośpiechu! Pieniędzy jej potrza la Mateusza, nie la chłopa.~-
50     3, 30|                 coniebądź...~Juści, nie potrza było wygłodzonej biedoty
51     3, 30|           przeda, kiej mu pieniędzy nie potrza?... bogacz taki...~- Hale!
52     3, 30|            trochę z ogona wyrwał, bo mi potrza la mojego ptaka. Ale nie
53     3, 30|              tom rada kużdemu, czego mu potrza! - szydziła.~Jaguś ciepnęła
54     3, 31|          jedzenia zaraz niech weźmie, a potrza jej więcej, to dopiero po
55     3, 31|         zwyczajnie, i rzekę: "Grosza mi potrza i pokoje wolne mam!" Zaśmiał
56     3, 31|                takim urzędzie, a o czym potrza, nie zapominają!~- A bo
57     3, 31|              gwizd do nogi się zlatują! Potrza im czego, niech przyjdą
58     3, 32|                z nimi, a zarządźcie, co potrza. Ja ostanę w chałupie, obrządzę
59     3, 32|               na żerdce.~- Donoszą, ile potrza; jeno mi się widzi, co za
60     3, 33|            zapalać.~- Psiachmać baba... Potrza, to i jałówka nie ołtarz!~
61     3, 33|                gadali... a pierzyny nie potrza by oddawać... juści, na
62     3, 33|                świadków, jakich mu było potrza.~Kozioł leżał ciężko chory
63     3, 33|         rozgniewany Mateusz.~- Kijem by potrza zmacać boki, a wnet by przemówiły.~
64     3, 34|               chałupę se wyszykuje! Nie potrza mówić, jak panu Jackowi
65     3, 34|           poręczył?... przewiedzieć się potrza między ludźmi... Juści,
66     3, 34|              się nie zgodzi: jemu zaraz potrza pieniędzy i Miemcy je dadzą
67     3, 34|         wyczytywał, a nam czego inszego potrza!~Wraz też wszyscy zaczęli
68     3, 35|               żałował namów, a jak było potrza na upartych, to i poczęstunków
69     3, 35|       przyświarczał jeszcze, a kaj było potrza - basował, zaś niejedną
70     4, 37|          gospodarz. Zrób w kościele, co potrza, Michał, wyręcz mnie, a
71     4, 37|                 kowal; ułożyli, co było potrza kupić na jutrzejszą stypę,
72     4, 37|              szuka!~- Ano co, że mu jej potrza barzej niźli nam.~- A my
73     4, 37|                  to zrobim zgodę.~- Nie potrza zgody, nowe nadziały przyjdą,
74     4, 37|                 zgody dziedzic chce, to potrza z nim tę zgodę zrobić i
75     4, 38|                 chodziłem, a jak będzie potrza, to i jeszczek pódę! A trzymam
76     4, 39|                 ale tam już jeno trumny potrza i pochowku.~- Któreż to?~-
77     4, 40|              spodział, coś taka.~- Było potrza, to juści, co człowiek kulasów
78     4, 40|              baczenie.~- A poredzi, jak potrza, i kijem ziobra zmacać! -
79     4, 41|            lebiodę z otrębami, temu nie potrza mówić o biedzie.~- Bójcie
80     4, 41|              odrobię, kiedy jeno będzie potrza. I nie za siebie mówię.
81     4, 41|               doprowadziła do rozumu. I potrza to było wszystkiego, co? -
82     4, 41|                  że gdyby mu było pilno potrza, to ten i ów dałby pieniędzy...~
83     4, 42|                oczach.~- A bo mi to nie potrza? Cóż to mam? Jedne portki
84     4, 42|                komin, i wszyćko, co ino potrza. Obaczysz, że jak ament
85     4, 42|            nawiózł z boru, co było jeno potrza; to buda stanęła taka galanta,
86     4, 44|                  to owsa mu zbrakło, to potrza było młodych gąsek la naczelnika,
87     4, 44|               Zaś w końcu wyliczał, ile potrza na plac z polem, ile na
88     4, 44|              nim kilkudziesięciu.~- Nie potrza nam takiej szkoły! Nie chcemy!
89     4, 45|             nawet i nie miarkuje, co mu potrza - zafrasował się wielce
90     4, 45|                  psiekrwie! Jak mu było potrza chłopskiej łaski, to z każdym
91     4, 47|                 To i lepiej, nie będzie potrza się ocyganiać.~- Tereska