Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |               się. Ganiała gdziesik po nocy, a teraz śpi w tańcu. Tomek!
 2     1, 4 |           wodami. Niezgłębiona cichość nocy jesiennej przejmowała świat,
 3     1, 6 |                skostniała~- Wam też po nocy i takim błocku łazić...
 4     1, 7 |                ano staw tak przybrał w nocy, źe musieli do dnia wywrzeć
 5     1, 9 |               krakań, podobną do jęków nocy jesiennych...~A dzwony biły
 6     1, 10|               zatem czekać choćby i do nocy; Hanka narządziła pod oknem
 7     1, 11|              się naprzód.~Przymrozek w nocy był niezgorszy, że kałuże
 8     1, 11|           czego innego nie pogubiły po nocy!~Słuchał to ich kto?~Zaś
 9     1, 12|                środkowi wyleniał się w nocy i majaczył brzaskami niby
10     1, 12|               ten razik spotkają ją po nocy z jakim chłopakiem, a już
11     1, 12|                  Do Woli jest mila, po nocy i przez las nie traficie.
12     2, 13|            gnietła, aż trza było wśród nocy wstawać i przytykać poduszkami,
13     2, 13|               i tyle dni długich, tyle nocy , a nie przepomnieli oboje
14     2, 14|              mało co było widać wskróś nocy, ino gdzieniegdzie z mrocznej
15     2, 14|              Prawdę mówię, dzisiejszej nocy podkopywały pod wójtów chlew,
16     2, 15|              puszczać gotowa... ażem w nocy się wyniósł we świat...~-
17     2, 16|               ruch w całych Lipcach.~W nocy czy też dopiero na odedniu
18     2, 16|            idzie...~- Tak, od Wielkiej Nocy, tak! - rzekł ciszej i spuścił
19     2, 16|          bydlątkami, co w tej radosnej nocy cichej były Mu bratami. -
20     2, 16|            wydziera się, że pewnie tej nocy zlegnie...~- Do kościoła
21     2, 16|          majaczeli w tej szaromodrawej nocy, tłumami walili, że ino
22     2, 17|              no, Józia. Wiecie, a to w nocy Magda od organistów zległa
23     2, 17|            późno wróci, może dopiero w nocy, a ona zostanie sama i o
24     2, 18|              trudno...~- Puść komin, w nocy się dość wygrzejesz, powiedz
25     2, 18|           poradzę, a to i w dzień, i w nocy, i w każden czas, cięgiem
26     2, 18|           mignął na progu i przepadł w nocy. Nie było go, jeno ten cichy,
27     2, 19|               w modrawą a lutą płachtę nocy. Księżyca jeszcze nie było,
28     2, 19|       powiedział Płoszka.~- Od rana do nocy robię, to kiej to mam czas
29     2, 20|          znajdował, a chociaż nieraz w nocy słysząc Jagusine płacze
30     2, 20|             zaglądał pod strzechy, a w nocy się często budził, godzinami
31     2, 20|      rozmnożyły tej zimy i mało której nocy nie podbierały się stadami
32     2, 21|             drgań.~- Nie marudźcie, do nocy siedzieć nie będziemy.~Zaszyli
33     2, 21|           wichury.~- Chodźcie prędzej, nocy tylko co patrzeć.~- Jeno
34     2, 21|              zapatrzona ponuro w mątwę nocy i kurzawy, jaka się srożyła
35     2, 22|        strasząc go wyciem, aż i pewnej nocy zwiesnowej stanął przed
36     2, 22|          odpuszczam.~I zaraz tej samej nocy, kiej w chałupie chrzciny
37     2, 23|              przemarzłych.~Przepadli w nocy; zginęła wieś, umilkła nagle
38     2, 23|          błądzili oczyma zdumionymi po nocy, nie wiedząc dobrze, zali
39     2, 23|           jakby od borów zatopionych w nocy albo od chmur, z tych dzikich
40     2, 23|        zagonach, że były jeno krzykami nocy, czasem szlochem bezsilnym,
41     2, 23|               mu mignęła i przepadła w nocy, więc jął ryczeć oszalałym,
42     2, 24|               działo w Lipcach po onej nocy pamiętliwej, to i najpierwszemu
43     2, 24|            Juści, że jeszcze tej samej nocy dowiedziała się wszystkiego
44     2, 25|         wisiały nad ziemią od świtu do nocy, zaś niekiedy, jeśli z burych
45     2, 25|            rozpaczy, bo wtedy, po onej nocy strasznej, po ucieczce do
46     3, 26|       przesiąkłe rosą, wyleniały się z nocy; to stawy zamigotały poślepłymi
47     3, 27|                obleczenia, zaś resztki nocy czaiły się strachliwie pod
48     3, 27|                Że zaś przymrozek był z nocy, to płoty, mostki, dachy,
49     3, 27|           bacznie, czy jakiej szkody z nocy nie ma, jak to czyniła co
50     3, 27|               w jarzmie od świtania do nocy późnej.~Jeno że to niezwyczajna
51     3, 27|            cosik, jak kiedy rzeka spod nocy się przetrze i rozbłyśnie
52     3, 27|                Prawie że nie spała tej nocy.~
53     3, 28|         chałupach, zgoła przepadłych w nocy. Wieś już dawno spała, wiater
54     3, 28|                nich w sobotę i zaraz w nocy zachorzała... Powiedają,
55     3, 29|              świecie i jakby ciszej. W nocy przyszedł ziąb, to ranek
56     3, 29|              drogach, nie dojrzawszy w nocy, i niby ta rzeka, wzbierająca
57     3, 30|                dał się... ~- I nikto w nocy nie słyszał szczekania!~
58     3, 30|            drzew pochylonych, z gęstej nocy, ku przestrodze a opamiętaniu
59     3, 31|           trudziła w pocie od świtu do nocy.~Cóż to mogły same poradzić?
60     3, 31|            krzyżem.~- Trza stróżować w nocy, bych czego nie wyprowadzili.~-
61     3, 31|              stróżowań zaraz pierwszej nocy Filipce zza wody złodzieje
62     3, 31|            żalni, ze strachem myśląc o nocy najbliższej.~Jakby na szczęście
63     3, 31|            nawet mało kto pilnował tej nocy.~Nazajutrz, jeno się świt
64     3, 31|         Chodził po wsi, gdyż do późnej nocy świeciło się po chałupach,
65     3, 32|               za cicho... aby deszcz w nocy nie przyszedł... - zaczął
66     3, 32|             byłyby się przeciągnęły do nocy, aż ksiądz się spamiętał,
67     3, 32|           niepowstrzymanie.~Gdziesik w nocy, w rozpachnionych sadach
68     3, 33|      spostrzegła, kiej się zapodział w nocy.~Późno już było, w chałupie
69     3, 35|             rzekłem: wojna w dzień i w nocy, i na każdym miejscu...~-
70     3, 36|            powierzając się z dufnością nocy.~I w Borynowej izbie leżała
71     3, 36|                cały ten urokliwy świat nocy zwiesnowej, szedł zagonami
72     4, 37|         zwaliła się niezgłębiona cisza nocy, wnet jął ich morzyć śpik,
73     4, 37|                spod mrocznych próchnic nocy jawiły się obrazy borów,
74     4, 37|         rzęsiście i spokojnie do samej nocy, że z lubością wystawali
75     4, 38|               indor.~- Już od Wielkiej Nocy jest w tych księżych szkołach.~-
76     4, 39|        rozwiesili na płocie i ktosik w nocy ukradł. Nie było głowy baczyć
77     4, 40|           całkiem nie mogła zasnąć tej nocy, a przy tym cięgiem się
78     4, 40|               drzew już się wypinały z nocy, rosa kapała obficie z wierzchołków,
79     4, 40|              to jak wilki tłuką się po nocy. Co się to wyprawia! - westchnęła,
80     4, 40|                żłobów! Chcesz aby se w nocy kałduny popruły rogami?~
81     4, 40|          Wyrzuć gnój z obory! krowom w nocy gorąco i tytłają się kiej
82     4, 41|             nasłuchując cichych stąpań nocy rozważał se o Jagusi.~-
83     4, 42|            staw tyla jeno przezierał z nocy, co tym lśnieniem odbijających
84     4, 42|                litanię.~- Tłuką się po nocy kiej Marek po piekle - pomyślał,
85     4, 42|               ta będziesz się tłukł po nocy.~- Kiedy pościele ma już
86     4, 43|                zagubiona w dumaniach i nocy, siedziała ślepa i głucha
87     4, 45|              nie zazna nigdy spokojnej nocy ni dnia, bo cięgiem służba
88     4, 45|              klękał w podzięce, każdej nocy by błogosławił i na każdym
89     4, 45| niezmierzoności marzenia. Upalne wiewy nocy muskały ją po twarzy, gwiazdy
90     4, 48|                 Czekała z upragnieniem nocy i cichości, ale i noc nie
91     4, 49|                i organistów.~- Zaraz w nocy zrobiły nad nim sąd, organista