Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |           pól do karczmy.~To znowu chłop z sąsiedniej wsi wiózł zboże
 2     1, 1 |           obłoku wychylał się bosy chłop, z gołą głową, przewiązany
 3     1, 1 |     komorników, stary, wynędzniały chłop z krzywą gębą.~- Kopta no,
 4     1, 1 |          pierwszy do obrony to ano chłop Hanki... cieka się on za
 5     1, 1 |             a mocna, że i niejeden chłop jej nie uradzi... ,~- A
 6     1, 2 |            deliberacji. A że mądry chłop był, to wszystko zasię zbierał
 7     1, 3 |            bliżej, za kratę.~Niski chłop przepychał się ze środka
 8     1, 3 |              Wy Bartłomiej Kozioł?~Chłop drapał się frasobliwie po
 9     1, 3 |           zapytał znowu sędzia, bo chłop milczał.~- Dyć juści, on
10     1, 3 |            ziemię, i tak zbiło, że chłop chorzał dwie niedziele -
11     1, 4 |             rej wodził kowal, duży chłop, ubrany już całkiem z miejska,
12     1, 6 |          ta chłopu szkodzi. Kużden chłop to jak ten wieprzak, żeby
13     1, 6 |              palące...~- Smok, nie chłop... chyba takiego drugiego
14     1, 6 |             co jego... jakże?... A chłop dobry i gospodarz nie bele
15     1, 7 |           żony lepiej smakowały... Chłop był rozrosły jak dąb, mocny,
16     1, 7 |   urągliwie i powiada:~- Baj baju, chłop śliwy rwie, a ino ich dwie!
17     1, 7 |        stworzył byka.~I byk był.~A chłop wziął kozika,~Urznął mu
18     1, 8 |            stary Kłąb, że to mądry chłop był i poważany, powiedział
19     1, 8 |       dzisiaj tak urodna, że wójt, chłop młody jeszcze, spoglądał
20     1, 8 |            wszedł młynarz, ogromny chłop, ubrany , z miejska, z czerwoną
21     1, 11|           oko nie rozeznało, gdzie chłop, gdzie kobieta; nic, ino
22     1, 12|             to kuma jaka zawiedła, chłop któren wrzasnął: "da dana",
23     1, 12|     dodawały drugie.~- Powiedają: "Chłop robotny i żona pyskata,
24     1, 12|           sobie pomoże, ale twardy chłop, ale zawzięty! Jezus, żeby
25     2, 13|            O swoją biedę nie stał, chłop zdrowy, to byle miał dach
26     2, 13|    wiedziałaby, że w chałupie jest chłop czujny, nie drewno. A ten
27     2, 14|            schowała za pazuchę, bo chłop jakiś wszedł i coś powiedział,
28     2, 14|           była.~- Wałkoń jest wasz chłop, to wam powiem.~- Jest wałkoń
29     2, 14|  wystraszona nic nie rozumiejąc.~- Chłop ma dzieci i żonę, a za drugimi
30     2, 15|       suchy, wysoki a przygarbiony chłop z fajką w zębach, w baranicy
31     2, 15|         ale tak miarkowali, że się chłop upokorzył i przygiął, byle
32     2, 15|     Schodzi, wciągać! - wrzeszczał chłop od pił.~- Prędzej tam, Bartek,
33     2, 15|    podzieje biedota! - objaśnił go chłop jeden.~- Kto na zwiesnę
34     2, 16|            ich jest od Narodzenia, chłop jeden, gospodarz bogaty,
35     2, 16|            skrzydłami... nawet ten chłop orzący stał z podniesionym
36     2, 17|     oprawić i na ścianie powiesić! Chłop on jest jak i drugie, przysięgał,
37     2, 19| najgłośniej wtórował Wojtek Kobus, chłop suchy, mały a tak zapalczywy,
38     2, 19|      przemieni, ale to ciołak, nie chłop, za takiego nie dałbym i
39     2, 19|       uchwycił ni rozpoznał, gdzie chłop, gdzie kobieta! Kapoty wiewały
40     2, 20|        było zwyczajne:~- Baj baju, chłop śliwy rwie, a ino ich dwie!
41     2, 20|         przez te gniewy na nic się chłop rozpuścił.~- Nie gniewałem
42     2, 21|             pies nie weźmie, każdy chłop poleci, jak go kiecką przywabią.~-
43     2, 22|            Pewnego razu zeźlił się chłop srodze; bo obaczył, że z
44     2, 22|        pobłogosławił, rodziło się, chłop się niezgorszy trafił, rolim
45     2, 22|      wyleciał i powiadał potem, iż chłop jakiś uciekał sprzed okien.~
46     2, 22|          Napisali cyrograf, któren chłop krwią ze serdecznego palca
47     2, 25|           przeciech, bo to nie mój chłop! - rzuciła twardo i niecierpliwie.~-
48     2, 25|          je prać batami, a rządca, chłop kiej tur, bił pierwszy i
49     2, 25|          chwili się zjawił, że zaś chłop był jak byk, mocarz głośny
50     2, 25|      rzucił się do niego, ale choć chłop był w mocy jednemu Antkowi
51     2, 25|       widły, a. zwarli się na moc, chłop z chłopem, pięść na pięść,
52     3, 26|           dzisiaj co? Jeden jedyny chłop, którego dojrzała gdziesik
53     3, 27|         jeno szło o dobry zarobek; chłop był chciwy na grosz i tak
54     3, 28|       brakło, to widno dopiero, co chłop znaczy. Nie jedziesz do
55     3, 29|       siebie zawziętość, bo często chłop jakiś z Rudek, to z Wólki,
56     3, 29|            że pług im chodził kiej chłop napity, a koń co trocha
57     3, 29|           blisko, na podorędziu, i chłop kiej smok. Cóż to ma sobie
58     3, 30|          na dobre się rozweseliły. Chłop był wyszczekany, jak mało
59     3, 32|         gwarnie walili, każden zaś chłop krzyżem świętym witał dawno
60     3, 33|         ciepły, a jędrny, niby ten chłop dobrze wyspany, któren ledwie
61     3, 33|          ledwie co porosłej, że to chłop zachorzał po powrocie i
62     3, 33|          bezradną żałością.~Juści, chłop wróci, dowie się o wszystkim!
63     3, 33|         cię odjadą! Głupia, każden chłop ma portki, Mateusz mu czy
64     3, 33|    czerwieniała kobieta albo jakiś chłop naprawiał dach, to cosik
65     3, 33|         machnął; nie chciał gadać, chłop był mrukliwy i przez babę
66     3, 33|            rychtowali.~Płoszka był chłop sielnie ambitny, skryty,
67     3, 33|       dziesięć lat... zmarnuje się chłop..." Wczoraj mi mówił".~-
68     3, 33|      honorować o bele słowo, a tam chłop w kreminale zgnije, Powiem
69     3, 34|          wołała z płaczem.~- Wróci chłop, Panu Bogu podziękujecie.
70     3, 34|           śmiechów i przekpiwań.~- Chłop za nią nie stanie się upomnieć
71     3, 34|            jak u nas, gdzie każden chłop rośnie se jako ta dziczka
72     3, 35|          całą duszą się jej oddał.~Chłop był kwardy i nieustępliwy,
73     4, 37|       przeciągły i tęskliwy; jakiś chłop prowadził krowę po drugiej
74     4, 37|         niezgorszej krowiny, którą chłop trzymał krótko na postronku,
75     4, 38|           gardzielem, jak kiedy to chłop ździebko napity drogą idzie,
76     4, 39|          boska, moi drodzy. Juści, chłop jak dąb, jak mało któren
77     4, 40|         łacno narowi do szkody jak chłop niektóry...~Plotły, ledwie
78     4, 41|           barzej zafrasuje! Jakże, chłop ma niespełna czterdzieści
79     4, 41|       gospodarze! - mruknął ponuro chłop, nie przestając obrąbywać
80     4, 42|           zesromana.~- Dyć to twój chłop! Że ta ździebko przódzi,
81     4, 44|           ze wszystkich stron, ale chłop się nie ulęknął i skoro
82     4, 44|            grzmotnął go łbem, jaże chłop rymnął na ziemię, zadarł
83     4, 44|             a nie la siebie.~Jakiś chłop z Przyłęka podszedł skarżąc
84     4, 45|           stanęli kiej wryci, gdyż chłop był ogromny, rozwścieklony
85     4, 47|           wojska Jasiek!~- Tereski chłop! A dyć powiadała, co wraca
86     4, 47|  stęskniony do swoich.~- Dobry był chłop, ale zawzięty. Tereska doma?~-
87     4, 47|           Kajże ta sprawiedliwość! Chłop to se może używać jak na
88     4, 48|       nawet dopuścić za darmo, ale chłop wolał naszego...~- Ma rozum,
89     4, 49|            też nie do pogardzenia, chłop zmyślny, poczciwy...~Długo