Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |          spojrzała na siejącego i rzekła:~- Te Paczesie to stare
 2     1, 1 |              Ale kawalery zawdy - rzekła insza kobieta.~- A tyle
 3     1, 3 |         spowiedzi nie trzasnął! - rzekła cicho, z westchnieniem ciężkim
 4     1, 3 |        dalekości niebieskie, aż i rzekła niechcący:~- Gorąc ci taki,
 5     1, 4 |           nawet, tylko powstawszy rzekła wesoło:~- Krzepki jucha
 6     1, 6 |           się, Jagno, przyjdzie - rzekła twardo stara wznosząc oczy
 7     1, 6 |          wylewała z trepów wodę i rzekła:~- Jaguś, jutro u nas obieranie,
 8     1, 7 |      Wróciłeś to już ze świata? - rzekła stara, jakby go dopiero
 9     1, 7 |  wiedzieli jeszcze za bydłem... - rzekła poważnie stara Wawrzonowa -
10     1, 7 |           Jagustynka na odchodnym rzekła w głos:~- Bóg zapłać za
11     1, 8 |    przyjęciu przez Dominikową, co rzekła Jagna, a mimo to dufności
12     1, 8 |         nim raz w raz, aż w końcu rzekła:~- Nie idzie wama dzisiaj
13     1, 8 |           i cicho, trochę z obawą rzekła:~- Przeciech nie macie się
14     1, 8 |       stara błysnęła ino oczami i rzekła prędko:~- Szukajcie drugiej,
15     1, 10|           przyślim z proszeniem - rzekła nieśmiało kowalowa.~- A
16     1, 11|      czymś rozmyślała, bo w końcu rzekła:~- A przywtórzę ci jeszcze,
17     1, 11|         naśmieszliwie, bo w końcu rzekła:~- Ostaw warkocz, ostaw,
18     1, 12|         raz po raz któraś z cicha rzekła:~- Mój Boże, że to Pan Jezus
19     2, 13|           by przyszli po krowę? - rzekła cicho i dziwnie miękko.~-
20     2, 13|     mogiłki wywieźli, tak pusto - rzekła z nawrotem i co trochę zaglądała
21     2, 14|       wnet zmiarkowała i pierwsza rzekła:~- Czasu może wam co zbędzie,
22     2, 14|            Hanka mało które słowo rzekła, a ino Nastka trzepała wciąż,
23     2, 14|           i zaraz prosto z rnostu rzekła:~- Do męża macie interes?
24     2, 16|        czas w cichości siedziała, rzekła cierpko: ~- Mówicie, mówicie,
25     2, 17|        ino do cycka iść potrza! - rzekła cicho nie przeciwiąc mu
26     2, 17|    potrzebny abo i co twardsze! - rzekła zaraz na wstępie.~- A la
27     2, 18|            że drogi nie rozezna - rzekła Jagna, rozgrzała ręce i
28     2, 18|          głos Nastki, nic jej nie rzekła i powróciła, przystrajała
29     2, 20|    zapiekła albo macica opadła! - rzekła Dominikowa smarując mu boki
30     2, 20|        był Rocho, kowal i Nastka, rzekła do starego:~- Dajcie no
31     2, 22|         co kto wiedział.~Jedna co rzekła, po tej druga, to i trzeciej
32     2, 22|          spojrzała nań gniewnie i rzekła:~Wieki tak całe poklęczysz
33     2, 24|        ożogiem kiej czarownicę! - rzekła w głos Kobusowa.~- A przeciech!
34     3, 26|           roboty już wama, nie! - rzekła ciszej rozpatrując jej twarz
35     3, 26|            Najczystszą prawdę wam rzekła, tak ci jest, tak!~Wyprostowała
36     3, 27|        wstawała...~Bo prawdę była rzekła wczoraj Kłębowa do Agaty,
37     3, 27|           czas i po swojemu zaraz rzekła:~- Tak se zgodliwie, po
38     3, 28|         dwadzieścia i dwie kopy - rzekła Jagustynka.~- Kiej nastał,
39     3, 28|        sobie pofolgować i użyć! - rzekła wyniośle Dominikowa obrzucając
40     3, 28|     bydlątkach tera się odbija! - rzekła stara ciskając na gęsi,
41     3, 29|     cyganek i waju wystarczy... - rzekła prędko.~- Moiście, a czymże
42     3, 29|       wzięła patrzeć, ale nic nie rzekła, jeno stara, przejrzawszy
43     3, 30|      dzisiaj we wsi nie ciasno! - rzekła kowalowa.~- Prawda, a kiej
44     3, 30|            Pewnie, że nie nasz! - rzekła nie mogąc rozpoznać.- Ale
45     3, 30|        nie brak czego w oborze? - rzekła, niby tknięta podejrzeniem.~
46     3, 30|        tylko nie odmówiła która - rzekła ciszej.~- Wiecie to co? -
47     3, 31|           wpierając oczy w kowala rzekła:~- Przyjdą opisywać, to
48     3, 31|           dobrości je przytula! - rzekła Hanka surowo.~- Pięćdziesiąt
49     3, 31|          leżała czując się chorą, rzekła cicho:~- Oczy się wam świecą
50     3, 32|            to plucha przejdzie! - rzekła któraś próżno wypatrując.~
51     3, 32|  zdzierżyła uderzenie i odchodząc rzekła mu ze straszną nienawiścią:~-
52     3, 32|          łysty do nich drygają! - rzekła Kozłowa. - Nie wyprę się,
53     3, 32|           z radości~- No to co? - rzekła którejś już prawie ze złością.~-
54     3, 32|            a lepiej na wolności - rzekła Grzeli kobieta.~- Dopiero
55     3, 32|         Bartka Kozła kobieta!.. - rzekła twardo, prostując się wyniośle.~
56     3, 33|         wszyćko musi się wydać! - rzekła powstając.~Tereska jakby
57     3, 33|            widząc, iż nie ostaje, rzekła:~- Wstąpicie to, Michał?~-
58     3, 34|      musiała cosik zmiarkować, bo rzekła jakby niechcący:~- Jagna
59     3, 35|         bez to niewinne cierpią - rzekła smutnie.~- I tak jedni na
60     3, 36|     przypilnuję, to moje prawo! - rzekła Hance i Magdzie z taką mocą,
61     3, 36|        Antek wróci z pewnością! - rzekła radośnie, szykując dom na
62     4, 37|    strzepnęła palcami trzy razy i rzekła ważnie:~- Nie bucz, przeszkadzasz
63     4, 38|    sprostowała się nagle i twardo rzekła:~- Prowadź, Jaguś, prędzej
64     4, 38|        wetknęła całą dziesiątkę i rzekła:~- Przyjdźcie do nas na
65     4, 38|            to może się i ugodzą - rzekła Hanka.~- A Miemce się już
66     4, 38|       jakąś godzinę i organiścina rzekła powstając:~- Gadu, gadu,
67     4, 39|           język, bym ci czego nie rzekła!~- A mówcie! A pyskujcie!
68     4, 39|         sobie i nachlaj się nimi!~Rzekła wzgardliwie, rzucając jej
69     4, 39|          Jagusiną sprawę, a tylko rzekła o Grzeli:~- Kiej pomarł,
70     4, 39|          Hanka wyprostowała się i rzekła prosto z mostu:~- Kogóż
71     4, 40|          i okrywszy się w zapaskę rzekła:~- Miej ta baczenie na wszystko!
72     4, 40|       musi swoim ryjem pomarać! - rzekła surowo Hanka, iż pomilkły.~
73     4, 40|       ledwie poredziła przemówić, rzekła spokojnie jakby nigdy nic:~-
74     4, 40|           u matki! Wygnałam ją! - rzekła twardo, podnosząc na niego
75     4, 41|          mówię!~Wytchnęła nieco i rzekła ciszej, ledwie już łzy powstrzymując:~-
76     4, 42|           co na każdy kulas idą - rzekła z prześmiechem Jagustynka.~-
77     4, 42|       czegoś wzdychał, jaże matka rzekła:~- Ostań w stodole, kaj
78     4, 42|      sprawę w sieni, a Jagustynka rzekła na odchodnym:~- Nie broń
79     4, 42|       skrzywiła się wzgardliwie i rzekła:~- W przypołudnie zbierał
80     4, 45|         Pogładziła me po głowie i rzekła: "Nie bój się, sieroto,
81     4, 45|         wygadała, jeno im w końcu rzekła :~- Ja to plotów nie roznoszę.
82     4, 45|      Jasia szukają po całej wsi - rzekła słodziuśko.~- Cóż się tam
83     4, 46|      zawtórzyła, tylko Dominikowa rzekła z przekąsem:~- Cięgiem się
84     4, 47|           o kaszę.~Obraziła się i rzekła wyzywająco:~- Juści, co
85     4, 47|     sutannę.~- Panienka mi dzisia rzekła: "Gotuj się na jutro, duszo
86     4, 48|      Jagustynka pokręciła głową i rzekła cicho:~- W tym coś jest!
87     4, 49|        przywarła drzwi do sieni i rzekła:~- A wiesz, co rozpowiadają
88     4, 49| przypadkiem i posłuchawszy rozmów rzekła od niechcenia:~- Jak to,