Tom, Rozdzial

 1     1, 10|       poszedł na wieś, nie wstąpił jednak do Jagny, choć się w oknach
 2     1, 11|           aby dogonić...nie zdążył jednak, bo już starsze kobiety
 3     1, 11|           Podniesienia - po chwili jednak gwar buchnął jeszcze mocniejszy,
 4     1, 11|        same nogi niesły - na darmo jednak, parobcy czuli się jeszcze
 5     1, 12|          się po kożuchu; zapominał jednak o wszystkim, zasypiał...~
 6     1, 12|         samego, nie zapomnę..~Wnet jednak zapomniał; tyle baczył,
 7     1, 12|      kiełbasy z garści, nie czując jednak, że Łapa mu ją po cichu
 8     2, 13|            odpowiedź Antkową, wnet jednak przychyliła się i wtuliła
 9     2, 13|           Myślał o niej, nieczęsto jednak, bo mu ginęła w pamięci
10     2, 13|            wzruszonym - nie śmiała jednak. Jak tu i rzec było, kiej
11     2, 13|  niezgorzej, nim odwalił, ochotnie jednak robił i był dobrej myśli,
12     2, 14|             szczypiący wiatr. Szła jednak wolno środkiem drogi i ciekawie
13     2, 14|     świetlistym pasem, nie zasnęli jednak; Hanka przewracała się z
14     2, 15|          się zwierały, hamował się jednak jeszcze, jak mógł, przyciszał,
15     2, 15|           drugiego kryjomo, dobrze jednak wiedząc o sobie. Jeno Mateusz
16     2, 15|       pewny, że go odprawią, zaraz jednak po śniadaniu przyleciał
17     2, 16|           nigdy nie robiła, nic to jednak nie pomogło, bo ciągle stał
18     2, 16|          pękate kiej wory, prędkie jednak, wyszczekane, sielne procesowniki,
19     2, 17|       stron zabiegał.~Nie dali się jednak wywieść; siedzieli w rząd,
20     2, 18|         przybierać do wyjścia, nim jednak skończył, przyleciał Witek.~-
21     2, 18|          oczy, nie patrzał, dobrze jednak widział, że cała w ogniach,
22     2, 19|        uszy ludziom kładła, pilnie jednak bacząc, gdzie już pobrzękują
23     2, 19|           padł w śnieg, rychło się jednak podniósł i dognał ich na
24     2, 20|           do niej biec, w porę się jednak miarkował udając, że wstał
25     2, 20|        Jagusia nie zdradziwszy się jednak ani słówkiem, ale rady owe
26     2, 20|          po wsi nie rozniesło, nic jednak nie poradził na jej humory,
27     2, 20|           macie więc za swoje, ale jednak Bogu gorąco dziękujcie,
28     2, 20|           tej łyżki warzy! Zarówno jednak nienawidziła biednych i
29     2, 21|            zapalczywie.~Nie bacząc jednak na pogodę, zaraz z pierwszego
30     2, 21|     świegotem drgał po lesie.~Wnet jednak wicher uderzał w bór całą
31     2, 21|         nie zebrała ni słowa, ktoś jednak jechał za nią i był coraz
32     2, 24|       wzruszeniach, nie przestając jednak snuć domysłów i przypuszczeń!~
33     2, 24|          rada nierada.~Niedługo to jednak trwało, bo jakoś zaraz we
34     2, 25|            do ojcowej głowy... nim jednak spuścił kurek, porwali się
35     2, 25|    przyłożył do oka - nie strzelił jednak, strach nagły, okropny ścisnął
36     2, 25|            w piersi, nie trafił go jednak jakimś cudem, tyle jeno,
37     3, 26|     podnosząc się na nogi.~Dziwnie jednak zasłabła, kłuło ją w piersiach,
38     3, 27| przyjmowała nie stowarzyszając się jednak zbytnio i nie ciesząc z
39     3, 27|        okiennej ramie; cofnęła się jednak prędko dojrzawszy swoją
40     3, 27|            wyręczyć; nie popuściła jednak, mimo że już mdlały jej
41     3, 27|       objaśniała któraś.~Nie mogła jednak wyrozumieć, o czym mówią,
42     3, 28|          nawet gorzałki, miała się jednak na baczności. Ale Dominikowa
43     3, 29|           słońce się nie pokazało, jednak miejscami rozrywały się
44     3, 30|         boćka nie zagada, snadź go jednak wśród drugich nie rozpoznał,
45     3, 32|           nie puścił, przyśpieszał jednak kroku.~Wiater skądciś zawiał,
46     3, 33|           na ganku pokaże. Nim się jednak zebrała przystąpić, siadł
47     3, 36|       intencję na mszę dawali, nic jednak nie pomogło, susza wciąż
48     4, 37|         leda chwila Antka.~Godziny jednak przechodziły, a jego nie
49     4, 37|        kawał czasu od południa; to jednak słoneczny war lał się jeszcze
50     4, 37|          rozumiała wszystkiego, to jednak z wdzięczności za dobre
51     4, 37|            nabożeństwo.~Słońce się jednak nie pokazało; świat się
52     4, 37|            kułakiem oczy.~Pokrótce jednak księża skończyli swoje i
53     4, 38|       tamte prześpiewać, nie mogła jednak, chocia jazgotała siekającym,
54     4, 38|          raz i drugi; on ci to był jednak, on!...~- Ociec między dziadami!
55     4, 38|          obrazu. Nie poruszyła się jednak, bo obleciał ją jakiś dziwny
56     4, 39|         zabrała się do obiadu całe jednak przypołudnie chodziła struta
57     4, 39|         niemałym lękiem, a głównie jednak rozmyślała, co Antek powie
58     4, 39|           na plebanię. Nie zastała jednak księdza, był w polu przy
59     4, 39|         izbie się świeciło, Jagusi jednak dojrzeć nie mógł, a wejść
60     4, 39|             wyrzekła porywczo, tak jednak zgryziona tą wiadomością,
61     4, 40|   najlżejsze skinienie.~Rychło się jednak uwinęli z jadłem i zaraz
62     4, 40|       prędko przechodził. Zwalniał jednak coraz bardziej, gdyż Pietruś
63     4, 41|            to poredzę?~- Trzeba by jednak coś zrobić! Jakże, dać się
64     4, 41|            ruszył ku domowi.~Szedł jednak z wolna kieby pod przymusem,
65     4, 41|           Sybir pognają...~- Wielu jednak powraca, sam znałem niejednego...~-
66     4, 41|            na przełaj.~Nie pogonił jednak ni nawet zawołał za nią,
67     4, 41|         zaśmiał się, przyobiecując jednak, co jeno prosiła, i wstał
68     4, 42|           jamory, juści! - dał się jednak ugłaskać, choć się ta jeszcze
69     4, 42|        jednym kożuchem sypiali, to jednak nijakoś mu się było z nim
70     4, 43|       Przemienienia Pańskiego, nic jednak nie pomagało, pola mglały
71     4, 44|  niezgorzej kolebał polami, spieka jednak podnosiła się okruteczna,
72     4, 44|        kiedy i którędy.~Przycichli jednak trwożnie, gdyż strażnicy
73     4, 44|            nie śpieszyło.~Niepokój jednak ogarniał gromadę, przestępowali
74     4, 44|        pójdź no tu który!~Nikt się jednak nie poruszył, jakby nie
75     4, 44|    próbowali drugie, nie przemogli jednak opętania. Wójt dzwonił,
76     4, 45|     kamratowi:~- Bierz go!~Źle się jednak wybrali, bo nim poredzili
77     4, 45|            słyszał głosy, nie mógł jednak złożyć i wymiarkować ani
78     4, 45|            a niechta...~Próżno się jednak otrząchał, zadra i tak dolegała
79     4, 45|     przerwach żarliwie się modlił, jednak dostrzegł Jagusię klęczącą
80     4, 45|            dróżkę jeno, w chałupie jednak nie zastał nikogo, a tylko
81     4, 47|     zaledwie się ruchając, czekali jednak cierpliwie swojej kolei,
82     4, 47|    warknęła za nim Kozłowa.~W domu jednak było mu gorąco, nudnie i
83     4, 48|       straszne rzeczy. Rozważał je jednak z coraz większą udręką i
84     4, 48|           zalały serce, nie dał se jednak folgi, milczał, a jeno przysiadł
85     4, 49|          jakąś zgodę z nim zrobić.~Jednak najbarzej martwiła się o
86     4, 49|      lipeckie sprawy.~Niewiela się jednak wywiedział, bo go czym niebądź
87     4, 49|       popsuło...~- Nieprawda, leży jednak cięgiem i mało wiele o Bożym