Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |             im popuści...~- A kto by krowy doił, kto by opierał, kto
 2     1, 1 |             A drzewiej, kiej jeszcze krowy pasałam tatusiowe, to baczę,
 3     1, 2 |       właśnie zziajana, przypadła do krowy i jęła ją głaskać po gębuli
 4     1, 2 |             głową.~Poszedł prosto do krowy i dokumentnie ją obejrzał.~-
 5     1, 2 |             obok.~- Gdzie Witek pasł krowy? - zapytał, krając potężny
 6     1, 2 |        zwiezą, to niech się wezmą do krowy, trza ją obłupić i poćwiertować.
 7     1, 2 |           stało picie dla bydląt, to krowy wydoić, bo właśnie Witek
 8     1, 2 |             Chodzi ino.~- Kiej dojem krowy.~- Pilnuj tu, bo idę do
 9     1, 2 |            dla gorąca stały otworem. Krowy leżały przeżuwając a postękując,
10     1, 3 |            ino - zarno się pokaże... Krowy trza wypędzać.~Witek mamrotał
11     1, 3 |          rozpaliła ogień i szła doić krowy.~- Rychło daj jeść, bo trza
12     1, 3 |             Witek! Prru! Witek, puść krowy na łąki, a pilnuj, bo cię,
13     1, 4 |         obiad mięso z tej dorzniętej krowy - nie, postawał, pogadywał
14     1, 4 |           doprawiona.~- Mieć ze trzy krowy, toby i ziemia się pożywiła.~-
15     1, 5 | wyprowadzenia na jarmark konia abo i krowy, a już o biedniejszych to
16     1, 6 |              mi się, że jeszcze łoni krowy pasała!...~- La chłopa to
17     1, 7 |        wygrzewasz się pokrako, a tam krowy o pusty żłób zębami dzwonią! -
18     1, 8 |     roztrzęsały; Witka sprał, bo pod krowy słomy nie przyrzucił i leżały
19     1, 8 |        któren spije... to popamięta. Krowy jeszcze nie obrządzone,
20     1, 10|         starczy... Prawda... że dwie krowy mają i mleko jest... że
21     1, 10|        piersi i zaganiała przed sobą krowy, stadko gęsi i dwa chude
22     2, 13|              łokcie urobić, bych ino krowy nie sprzedać, bych ino zwiesny
23     2, 13|    chruścianą, za którą mieściły się krowy.~Hanka, chocia powoli, a
24     2, 13|               cóż poredzić... szkoda krowy... juści... ale kto nie
25     2, 13|            oczymgnieniu nie żałowała krowy ni niczego. Spoglądała ino
26     2, 13|              sądu. Sprawa z dworem o krowy, o pobicie pastuchów, wiecie!
27     2, 14|           siedzę, i wara ci do mojej krowy!~- To i do moich prosiaków
28     2, 16|           Witek ze światłem przodem.~Krowy leżały rzędem obok siebie
29     2, 16|         tknięty słowami, że w noc tę krowy mowę ludzką mają, wywołał
30     2, 16|        wsunęli się do obory pomiędzy krowy.~Przyklęknęli przy największej,
31     2, 18|         oborze było ciemno i duszno, krowy chlipały picie i głośno
32     2, 18|             Juści, nie było nikogój; krowy jeno przeżuwały paszę i
33     2, 19|            Oba dobre na zięciów, oba krowy mogą popaść, izbę przymieść,
34     2, 20|        odstaw go kiej tego ciołka od krowy, nie przypuszczaj do siebie
35     2, 23|           dojeniu, jeszcze se kulasy krowy połamią.~Ucichli, bo jakieś
36     2, 24|             o czym, że gdzieniegdzie krowy jęczały przy pustych żłobach,
37     2, 25|             lekować, a że przy tym i krowy zaczynały się cielić, i
38     2, 25|        spływały, a co gorsza, że ano krowy jeszcze się nie leniły i
39     3, 26|          siedzącej w głębi, ale jeno krowy pod oknami chlipały głośno
40     3, 26|            że już poniektóre zległy, krowy się też cielą, lągi wszędzie,
41     3, 27|         drugie zaraz drzwi do obory.~Krowy leżały rzędem przed żłobami.~-
42     3, 27|              Powiedz, że wara jej do krowy mojej! - odkrzyknęła w cały
43     3, 27|           gdziesik znowu u wodopojów krowy porykiwały lub pies naszczekiwał.~
44     3, 28|      wywąchuj, bo możesz co oberwać! Krowy ano pój, siano zakładaj
45     3, 29|             zwiesnę zwyczajnie, a tu krowy się cieliły, drób się lągł,
46     3, 29|           serce ściskało; toć często krowy porykiwały z głodu i konie
47     3, 29|   bobrującymi po rowach, a kajś znów krowy wynosiły rogate łby zza
48     3, 30|             nie sfrunął.~- To opatrz krowy i do izby przychodź robić,
49     3, 31|              ukradnie!~- Wydojone to krowy?~- Samam doiła, bo Jaguś
50     3, 32|          źląc się coraz barzej.~A to krowy były jakoś osowiałe i do
51     3, 32|               za wszystkich; wydoiła krowy, napoiła cielaka, nawet
52     3, 33|          opłotkach doili pośpiesznie krowy i z każdego obejścia wyganiali
53     3, 33|          musiał trzymać jak ten ogon krowy! Ma przeciek chłopa! I ksiądz
54     3, 33|          niósł gospodarzowi, a nawet krowy często poddajał kryjomo
55     3, 33|           Powiadał mi borowy, co już krowy zajęte za podatek. Skądże
56     3, 33|             podnosiła niecierpliwie: krowy ano nie wydojone porykiwały
57     3, 35|              a pobok pasły się tęgie krowy i konie.~Musieli dojrzeć
58     3, 36|             drzewa, owoc oblatywał,. krowy ostawiały mleko, że to głodne
59     4, 37|               któren rwał się już do krowy jak wściekły. - Co za kark!
60     4, 37|            się pomagać chłopu, że to krowy nie mógł utrzymać.~- Podziękujesz
61     4, 37|               Witek, wałkoniu jeden, krowy wyganiaj! Na wsi już przepędzili! -
62     4, 38|       szczęściło się im na Podlesiu. Krowy im pono padły.~- Prawda,
63     4, 38|              juści, gdzieby zaś taki krowy pasał - przeczyła niemile
64     4, 38|              raz organista sprał, że krowy puścił w Pryczkowy owies,
65     4, 39|          przepędzili do mnie ze dwie krowy. Maciorę można zawierzyć
66     4, 39|         przez płoty i sady, to dojąc krowy w opłotkach raiły z przechodzącymi.
67     4, 40|            łańcuchami uździenic, zaś krowy nie powiązane na noc w oborze
68     4, 40|         udojem, na wsi już wyganiają krowy! Witek! bierz śniadanie
69     4, 40|           radę.~A skoro Witek pognał krowy i owce, zabrała się do Pietrka,
70     4, 40|          nowe gospodyni, da! Mają to krowy co jeść?~- Bogać ta mają,
71     4, 40|         wieczornych obrządków, Józka krowy doiła pod oborą wydzierając
72     4, 40|         dźwigając picie la ostatniej krowy - zaraz tu będzie posłuch -
73     4, 42|              Albo pasałby Weronczyne krowy?~- Prawda, że tego ani sposób
74     4, 43|             a że właśnie Hanka doiła krowy przed chałupą, przysiadła
75     4, 43|             ptactwo padało zemglone, krowy żałośnie ryczały po paśnikach,
76     4, 43|              pobłogosławił.~- Juści, krowy pewnie z nieba spadają,
77     4, 43|           ziemniaki, a Jędrzych doił krowy w opłotkach, zabrała się
78     4, 45|            pomógł młodszemu wypędzać krowy, narąbał drzewa za Michała,
79     4, 46|      przysłonił świat, Hanka podoiła krowy i Pietrek przyjechał z boru,
80     4, 47|              grosz, prowadzali swoje krowy do księżego byka, to niechże
81     4, 48|            jakiejś miedzy Weronczyne krowy, napił się mleka u Szymków
82     4, 49|               że nieraz nie wydojone krowy pędzili na paśniki, świnie
83     4, 49|            zaprzężony we dwie czarne krowy, rzucili ją na gnój związaną
84     4, 49|             szedł przy wozie, smagał krowy, a skoro jeno upatrzył porę,