Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |     spojrzał bezwiednie w tę dal i rychło przywarł oczy, bo nad zachodem
 2     1, 1 |          mleka dawała. A chodźcież rychło.~- Duchem ci lecę, w to
 3     1, 2 |       białym tumanem. Uspokoiła ją rychło i mocno ściskała kolanami,
 4     1, 2 |            Słuchał długo, ale głos rychło przepadł i światła wkrótce
 5     1, 3 |         ogień i szła doić krowy.~- Rychło daj jeść, bo trza mi jechać...~-
 6     1, 4 |        kościoła.~Ruszył, ile mógł, rychło, bo kulał srodze, dróżką
 7     1, 5 |            nadział czapę i poszedł rychło, jako że i czas było spać
 8     1, 5 |            spędzonych na sprzedaż.~Rychło odnalazł Hankę z Józką,
 9     1, 5 |        przy wieprzku.~- Uwińta się rychło, to se ździebko popatrzycie
10     1, 5 |      drzewo abo i w błoto, ale się rychło podnosił i cięgiem podśpiewywał
11     1, 7 |    kiszkach burczało z głodu. ~Ale rychło skończyli i podnieśli się
12     1, 7 |           z dziewczynami i poszedł rychło, bo jeszcze całe pół wsi
13     1, 8 |          że i mroczeć poczynało.~- Rychło idzieta, co?~- W te minuty,
14     1, 10|      zmrokiem.~- Polazł ją szukać, rychło w czas. Klacz ma ze dwadzieścia
15     1, 10|             umęczenia, niemocy, iż rychło zapomniał, gdzie idzie i
16     1, 10|            na ziemię... Porwał się rychło okrwawiony i runął na ojca.~
17     1, 10|       dusili...~Całe szczęście, że rychło rozerwali ich sąsiedzi i
18     1, 11|      Jagusia, choć mocna była, ale rychło zmiękła i jęła mu przez
19     1, 11|         ale że im się to zmierziło rychło,   zarządziły zabawę w gry
20     1, 12|            polizywał go po twarzy.~Rychło obaj zasnęli.~A ze stajni
21     1, 12|           Nie bój się, wyzdrowieję rychło, to wnet ci boki podkrzepię,
22     1, 12|           ruchaj, jadła dostaniesz rychło, powiem Józi.~Roch go pogłaskał
23     1, 12|      przypiął i tak serdecznie, że rychło o Bożym świecie nie wiedział ~
24     1, 12|        Kuba nasłuchiwał zrazu, ale rychło zapomniał o wszystkim, sen
25     2, 13|        zasypywały, przysłoniły się rychło bory, przepadły pola, że
26     2, 13|    wyjeżdżał saniami, ale zawracał rychło, bo drogi były nie do przebycia;
27     2, 13|            Hanka, chocia powoli, a rychło obrządziła gospodarstwo;
28     2, 14|         narządziła sutą kolację, i rychło dzieci spać położyła.~Uciszyło
29     2, 15|         pary z Boryną i tego dąbka rychło wyrychtujcie, bo tam z pił
30     2, 15|           dla niewłożonego, to się rychło zziajał i zapocił, aż kożuch
31     2, 15|         ino mógł.~Nie uspokoił się rychło po tym spotkaniu, bo do
32     2, 15|            ratunek i wyciągnęli go rychło, ale był nieprzytomny, ledwie
33     2, 17|       snuło się jej po głowie, ale rychło zapomniała o niej, bo śpiewali
34     2, 18|            do tego! Zmiarkował się rychło, że to nieobyczajnie przy
35     2, 19|        drygają mu kulasy - takiemu rychło się nie przemieni, ale to
36     2, 19|        przed domem i padł w śnieg, rychło się jednak podniósł i dognał
37     2, 19|          było, karczma opustoszała rychło, jeno po drogach grzmiały
38     2, 20|           i róbcie, bym wyzdrowiał rychło, a nie uczcie mnie rozumu,
39     2, 22|       dzwoniącymi zębami... ale to rychło przechodziło jak cień, gdy
40     2, 22|            i stał już w pługu, ale rychło żałośliwość przypominków
41     2, 24|          przydzwaniał...~Przeszedł rychło, że widział się już jakoby
42     2, 24|         kąta tej chałupy kochanej. Rychło się utuliła, bo stary jął
43     2, 25|   słoneczne godziny były jeno snem rychło przespanym. W takich to
44     2, 25|   pogodzenia się z żoną, na co tak rychło się zgodził, aż się temu
45     2, 25|       uradzić, cosik postanowić; a rychło, póki czas, póki tamte ich
46     3, 26|           zwiesna nadeszła, śniegi rychło spłynęły, role podeschły,
47     3, 26|                 Nie puszczą ich to rychło?~- Bóg ta wie kiedy! Jeździł
48     3, 27|         nie wygoni!...~Zmiarkowała rychło, że w dyrdy poleciała do
49     3, 27|        Antka wzieni, uspokoiła się rychło, bo co poredzisz przeciw
50     3, 27| Dominikowej zamawiania.~Zrozumieli rychło, jako się już nie wyliże,
51     3, 27|           sama z siebie to by może rychło ustąpiła. Tak ją już mierziły
52     3, 27|          jak było... Puszczą go to rychło? - zapytała z dygotem trwogi.~-
53     3, 28|          Żeście to pośpieszyli tak rychło!~- Rocho me zastępuje w
54     3, 28|       wrócę! - rzekł.~Jakoż wrócił rychło opowiadając, że już księża
55     3, 28|       sobie i kalkulując, bo wstał rychło i rzekł dobrotliwie:~- Chodźcie
56     3, 28|         spodzie... ~Zrozumiała też rychło, że tamta jej stróżuje,
57     3, 29|            wasz we wojsku? zdrowy? rychło wraca?... - spytał w końcu
58     3, 29|        dyrdy pobiegła, ludzie zaś, rychło zwiedziawszy się o nieszczęściu,
59     3, 29|       chałupę przy ludzkiej pomocy rychło podźwigną, że nie ostaniesz
60     3, 30|          iż chociaż zawinili, kara rychło się skończy, bych jeno dufali
61     3, 30|         przyniewalając do picia.~- Rychło to pojedziem? - ozwał się
62     3, 30|            opowiadała urągliwie.~- Rychło zaczną puszczać?~- Powiedały,
63     3, 31|           noc wywartych.~Ale Józka rychło oznajmiła, że u Dominikowej
64     3, 31|          na swoich miejscach.~Mgły rychło się rozwiały i pola stanęły
65     3, 32|       wspinając.~- Gdzieby zaś tak rychło... nie zdążą przed mrokiem...
66     3, 32|            do wchodzących.~Wyszedł rychło i dobrodziej w komżę ubrany
67     3, 32|            łysty bielały. Procesja rychło dosięgła krzyża Borynów,
68     3, 32|       pieśnią niebosiężną.~Jeno co rychło śpiew opadł kiej chmura,
69     3, 33|         niedzieli; jedz co dnia, a rychło ci zmierznie i odbekiwać
70     3, 33|      wywieszonym ozorem! pod wiatr rychło dech stracisz i sił się
71     3, 33|           i sił się wyzbędziesz, i rychło cię odjadą! Głupia, każden
72     3, 33|   ojcowizny, a nie, kupiec się też rychło znajdzie.~- Poradźcie się
73     3, 33|        namawiał.~- Rozważcie, trza rychło postanowić.~Odszedł cicho,
74     4, 37|            o pogrzeb ojcowy.~Witek rychło powrócił, ale sam.~- Hale,
75     4, 39|            ździebko wspomogła...~- Rychło przechlają. Nie powiadam
76     4, 40|           na najlżejsze skinienie.~Rychło się jednak uwinęli z jadłem
77     4, 40|            się spodział, co mi tak rychło przyjdzie ojcowizna!~Westchnął
78     4, 41|               Hale, bogać ta, kiej rychło sprzykrzyła mi się taka
79     4, 42|    zapatrzony w świtania zachrapał rychło zmorzony śpikiem.~Już pola
80     4, 42|       cichuśkim wrzątku.~- Mnie ta rychło nie spędzisz - rzekł jakby
81     4, 43|         ode mnie! A niech przyleci rychło, bo ja się już ruchać nie
82     4, 47|           nowych figlów, to z niej rychło wytrzęsę.~W opłotkach przed
83     4, 49|         sam zajrzał do środka, ale rychło wyszedł obcierając ukradkiem