Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |           zaplata.~- I patrzy ino, kogo by puścić pod pierzynę,
 2     1, 3 |        takie, że nikiej nie wiada, kogo za łeb chyci, winowatego
 3     1, 5 |           po drodze przysiędzie do kogo; jakoż i zaraz tak się stało,
 4     1, 5 |          skargę podajecie?~- A bez kogo to padła moja graniasta?~-
 5     1, 6 |       urzędnikami się zna, wie, do kogo trafić, mógłby pomóc. ..~-
 6     1, 8 |      sprawiedliwość ma zawżdy ten, kogo stać na nią...~Nawyrzekały,
 7     1, 8 |           że ino szukał okazji, na kogo by wywrzeć niepokój i złość,
 8     1, 8 |           żebry poszła. Zawoła się kogo po drodze. Chodźta, Jędrzych,
 9     1, 9 |               Wie?... Ma to dać za kogo?... Jezu mój! Jezusiczku...
10     1, 10|           że chciało mu się chycić kogo za gardziel, dusić, rozdzierać
11     1, 10|          bić aż do śmierci!...~Ale kogo?... Nie, nie wiedział, i
12     1, 10|    paciorki... to wszystko... i la kogo to? La kogo?... La takiej
13     1, 10|       wszystko... i la kogo to? La kogo?... La takiej świni! A żebyś
14     1, 11|    chłopskie - żydoskie jest abo i kogo gorszego.~- Ścierwy! Piłem
15     1, 12|           niby to zające należą do kogo... ścierwa... zasadził się
16     1, 12|           człowiekowi! Powiedają: "Kogo woda zbawi, to zbawi, a
17     2, 13|            ci się wiedli na świat, kogo potrzeba gnała, drugie zaś
18     2, 13|       powiedział, bym sobie dobrał kogo do jęczmienia, a suchy i
19     2, 13|         ino jego postponują, bo na kogo Pan Bóg,~to i wszyscy święci.
20     2, 13|        kłopocz się, ani zagadać do kogo, ni się przed kim wyżalić!
21     2, 13|            wątroba pomstą.~- Jakby kogo z chałupy na mogiłki wywieźli,
22     2, 13| rozłożonymi na stole pieniędzmi.~- Kogo nie boli, temu wszystko
23     2, 14|           robią, ja też potrzebuję kogo sprawnego do zwózki drzewa.~-
24     2, 14|       organistów.~- Gdzie by to, u kogo przepytać się o robotę la
25     2, 14|          biedzi się, gdzie iść, do kogo?... Nie, napraszała się
26     2, 14|          to będzie robił? Gdzie? U kogo?~- Nie ma to młocki we wsi?~-
27     2, 15|      wygonił jak Józkę...~- Juści, kogo nie boli, temu zawsze powoli. -
28     2, 18|            by się tam chciało...~- Kogo mus pędzi, ten i na zakurki
29     2, 18|          ale wyszła, a nie wiem, u kogo by na wsi znalazł...~- A
30     2, 18|           drugich, upominał się za kogo, a jak się mnie krzywda
31     2, 20|     miejsce wpodle siebie.~- Hale, kogo to ukrzywdził, cheba jednych
32     2, 21|           za wszystkich. Jakże, na kogo się to spuści? Kto to pomoże,
33     2, 21|      biegnącego pędem ode wsi.~- U kogo się pali?...~- Nie wiem,
34     2, 22|         się i wywołał i wypatruje, kogo by wziąć!~- Jezus Maria !~-
35     2, 24|           Boryny.~Juści, kto przez kogo zgrzeszy, temu się do niego
36     2, 24|           na Antka, boć rozumieli, kogo ksiądz wypomina, a on stał
37     2, 24|          co rzec.~- Jakbym zarznął kogo, tak patrzycie! - rzekł
38     2, 25|            to i mało kiedy dojrzał kogo na drogach, deszcz jeno
39     2, 25|      złości całą mocą do tela, kto kogo przeprze, a żadne ustąpić
40     3, 26|            sporego cielaka.~- A od kogo to kupione? - zagadnęła.~-
41     3, 26|           to i co miały począć? do kogo iść ze skargą? A do tego
42     3, 27|        jakże? całe dni nie było do kogo gęby otworzyć ni pośmiać
43     3, 27|            się z kim, ni wybiec do kogo...~A w domu pojękiwał stary,
44     3, 27|  przypominki... ale miała wyjść do kogo, wiedziała, że tam, pod
45     3, 27|    przybierać będzie i stroić? dla kogo?~La tych babskich ślepiów,
46     3, 29|             Jakże, ten się drapie, kogo swędzi!...~- Wrzaskiem nie
47     3, 29|        obrabia: gdzie mu to dbać o kogo! Obiecują przyjść za niedzielę
48     3, 29|          we wsi i wiedział, jak do kogo przemówić, to i raz po raz
49     3, 29|            sposobu zajrzeć było do kogo, ni z kim pogadać.~Jakże,
50     3, 30|            odpędzała od siebie, na kogo innego rachując. Józka ugaszczała
51     3, 30|             lata idą... Byliście u kogo na Budach?~- Tak sobie ino
52     3, 31|          sołtyski i upatruje se, u kogo by mogła pomrzeć spokojnie.~-
53     3, 31|       pomiarkuje, że nie ma się na kogo inszego oglądać, że nikto
54     3, 32|        wszystkie wisiały oczyma.~- Kogo to wyglądacie? - zagadnął
55     3, 32|          jedna przemówić nie ma do kogo! Cały naród wre ukropem
56     3, 33|            w sobie upatrując jeno, kogo by żgnąć tym bolącym słowem
57     3, 34|    pomyślałby, co się zmawiacie na kogo! - niby to drwił, ale wargi
58     3, 34|            co i pożyczyć nie ma od kogo. Żeby to wciórności z takim
59     3, 34|           czy też wyrośnie - co to kogo swędzi?... bele jeno podatki
60     3, 34|           rozeznał, kto mówił i do kogo; tylko jeden grubachny głos
61     3, 35|      załagodzić, mieli się słuchać kogo.~- Juści, wójt trąba, głowy
62     4, 37|     uciecze z garści, ślizgie...~- Kogo nie piecze, temu nie uciecze! -
63     4, 37|         kogóż to chowacie dzisiaj, kogo?~"Macieja Borynę!" - powiadacie.~
64     4, 38|   kościołem nie zdjął kaszkietu ni kogo pozdrowił. Jeno oczy się
65     4, 38|     krzyknął ku nim Mateusz.~- Kto kogo przeparł?~- Strach wam chłopskiej
66     4, 38|         przy furcie.~- Szukacie to kogo? - zapytał kusztykając do
67     4, 39|         zrobiła? Ukradłam? Zabiłam kogo, co?~- Masz to jeszcze śmiałość
68     4, 40|     poleciała na wieś do kobiet, a kogo jeno dostrzegła, to mu już
69     4, 42|              Wolę w budzie niźli u kogo na komornym.~- Mówiła Płoszkowa,
70     4, 44|           to wszystko obiecywał, a kogo strachał strażnikami, komu
71     4, 44|         baty? kto będzie cierpiał? kogo do kreminału powleką? A
72     4, 44|            Niech jeno któren tknie kogo... nas tu ze trzystu...
73     4, 44|          pokornie, ani spojrzał na kogo, ni kiwnął głową, a pogadawszy
74     4, 45|           wymijali, ani spostrzegł kogo; uspokoił się dopiero pod
75     4, 45|           A jeśli zdzierał, to dla kogo? Przecież nie dla siebie,
76     4, 45|     przejdzie i ani już spojrzy na kogo.~- A wystrojona jakby na
77     4, 46|           Ani chybi; że jeśli mają kogo wziąć, to tylko Rocha!~-
78     4, 46|          tu i owdzie, przepytując, kogo się jeno dało, że już słońce
79     4, 46|      plotki.~- Albo ci śpieszno do kogo drugiego!~- Juści, abo mi
80     4, 48|           całkiem nie miarkując, o kogo tamtej chodzi, ale gdy jej
81     4, 49|            się dziwuje !~- Trza by kogo przynająć abo i zgodzić
82     4, 49|       rozpowiem, ale spytajcie się kogo bądź, choćby z Modlicy,
83     4, 49|      święta ziemia nosi!~- A przez kogo pomarł Maciej? Wspomnijcie