Tom, Rozdzial

   1     1, 1 |           wędrujecie, co?~- We świat, do ludzi, dobrodzieju kochany -
   2     1, 1 |             kijaszkiem łuk od wschodu do zachodu. Ksiądz spojrzał
   3     1, 1 |             dadzą warzę abo i ten kąt do spania?...~A że rychtyk
   4     1, 1 |               dobrych ludzi uproszę i do zwiesny z Panajezusową łaską
   5     1, 1 |             dobrodzieju!~Przypadła mu do kolan roztrzęsioną głową,
   6     1, 1 |          ciągnęła, a gdy konie doszły do drogi, uniósł się żywo poklepał
   7     1, 1 |              po karkach, aż wyciągały do niego nozdrza i przyjacielsko
   8     1, 1 |             liściu łopianu, od której do lasów wyciągało się długie,
   9     1, 1 |           prowadzisz, co?~- Ni... ino do młynarzowego bysia... a
  10     1, 1 |           dala i biegł na przełaj pól do karczmy.~To znowu chłop
  11     1, 1 |            sąsiedniej wsi wiózł zboże do młyna albo Żydówka pędziła
  12     1, 1 |             niżej, powstał i krzyknął do Walka:~- Doórz do brzózek
  13     1, 1 |            krzyknął do Walka:~- Doórz do brzózek i do domu... na
  14     1, 1 |           Walka:~- Doórz do brzózek i do domu... na nic się konie
  15     1, 1 |               się gruchot zsypywanych do wozów kartofli... miejscam
  16     1, 1 |       błogosławiącym ziemi, dochodził do końca zagonów, nabierał
  17     1, 1 |          gruszę, aż hurmem przybiegli do niego i chowając ręce za
  18     1, 1 |      prostując się, i ruszyli wszyscy do ucałowania rąk dobrodzieja
  19     1, 1 |         wyciągając otwartą tabakierkę do mężczyzn - brali sumiennie
  20     1, 1 |            taki chciał będzie wsadzać do karmika.~- Już i tak drogie;
  21     1, 1 |            zarazę latem wyginęły, a i do Prus kupują.~- Prawda, prawda.
  22     1, 1 |            Ociec pojechali z moim ano do boru.~- A to wy, Anna, jakże
  23     1, 1 |              się macie? - zwrócił się do młodej, przystojnej kobiety
  24     1, 1 |          Juści, chciały go też zabrać do miasta... żeby ociec z wójtem
  25     1, 1 |           Kopta no, ludzie, kopta, bo do wieczora mało daleko, a
  26     1, 1 |              żółte ziemniaki i rzucał do kosza, przed się stojącego.~
  27     1, 1 |              strzec...i zniżając głos do szeptu, a patrząc z ukosa
  28     1, 1 |          sąsiadkom:~- A pono pierwszy do obrony to ano chłop Hanki...
  29     1, 1 |              boska była... - szeptały do siebie kopiąc i nie podnosząc
  30     1, 1 |                 Hanka, a chodźcie ino do chałupy, bo krowie się cosik
  31     1, 1 |         opuściła wełniaka, zapomniała do cna, aż jej odsłonięte do
  32     1, 1 |             do cna, aż jej odsłonięte do kolan nogi bieliły się po
  33     1, 1 |          niektórzy ściągali już z pól do domów.~Głosy ludzkie, rżenia,
  34     1, 1 |          Antkowi, co?~- A sam pójdzie do nich na wycug, co?... Starzyście.
  35     1, 1 |                Starzyście. Wawrzku, a do cna jeszcze głupi - zaczęła
  36     1, 1 |        sznureczek abo i na ten kamień do szyi...~- Ludzie, a to czas
  37     1, 1 |           szyi...~- Ludzie, a to czas do domu, mroczeje.~- Czas,
  38     1, 2 |               obejście, albo docierał do maciory, co legła pod chałupą
  39     1, 2 |           właśnie zziajana, przypadła do krowy i jęła ją głaskać
  40     1, 2 |            gołą głową.~Poszedł prosto do krowy i dokumentnie ją obejrzał.~-
  41     1, 2 |              ale te baby to ino juchy do płakania są mądre, a jak
  42     1, 2 |          lśniącą skórę i zabierał się do odejścia.~- Na ten pochowek
  43     1, 2 |           zdycha - wołała, dobiegając do ojca, który skręcał właśnie
  44     1, 2 |          Trzysta złotych jak w błoto! Do miski to ścierwów aż gęsto,
  45     1, 2 |           rękawy koszuli i zabrał się do zarzynania...~Hanka z Józią
  46     1, 2 |          strata powiedział ze złością do żony i zabrał się do wyprzęgania
  47     1, 2 |          złością do żony i zabrał się do wyprzęgania i rozbierania
  48     1, 2 |               Witek ciągnął za grzywy do stajni.~- Ziemniaków w polu
  49     1, 2 |             po podwórzu i zaglądał to do obory, to do stodoły, to
  50     1, 2 |              zaglądał to do obory, to do stodoły, to pod szopę i
  51     1, 2 |               skończyć bitką, jako że do niej Boryna był skory zazwyczaj,
  52     1, 2 |               tylko dzisiaj i poszedł do izby.~- Hanka, a daj no
  53     1, 2 |           Boryna się rozzuł i poszedł do ciemnego alkierza, zamykając
  54     1, 2 |               zbił, tak zbił...~- Ha! do sądu trza abo i do komisarza.
  55     1, 2 |                Ha! do sądu trza abo i do komisarza. Trzysta złotych
  56     1, 2 |            zwiezą, to niech się wezmą do krowy, trza ją obłupić i
  57     1, 2 |     porykiwania krów, które wchodziły do stawu po kolana, piły wolno
  58     1, 2 |            ale i nasza strata - rzekł do żony, która, że to Kuba
  59     1, 2 |         rzuciła łupanie drzewa i szła do woza.~- Doły jeszcze nie
  60     1, 2 |              jakby się przypłaszczały do ziemi, jakby się tuliły
  61     1, 2 |               ziemi, jakby się tuliły do drzew sennie pochylonych,
  62     1, 2 |             drzew sennie pochylonych, do płotów szarych.~Antek z
  63     1, 2 |              bo z kwikiem cisnęły się do sieni i wsadzały żarłoczne
  64     1, 2 |               wsadzały żarłoczne ryje do cebratek, gdzie stało picie
  65     1, 2 |              porykiwać, a stękać, żem do chałupy przygnał.~Zamilkł,
  66     1, 2 |            krowy.~- Pilnuj tu, bo idę do wójta -powiedział, wsadzając
  67     1, 2 |           powiedział, wsadzając głowę do ciemnej obory - nie ma tutaj
  68     1, 2 |            krowę - mruczał powracając do izby, gdzie się odział w
  69     1, 2 |               zapalił.~Pykał od czasu do czasu i wlókł się wolno;
  70     1, 2 |            obiegaj kiej ten pies... a do nikogój słowa przemówić
  71     1, 2 |          jarmarek było z czem jeździć do miasta, i grosz był zawsze
  72     1, 2 |            jednej morgi nie odpiszę i do waju na wycug nie pójdę...~
  73     1, 2 |          pójdę...~Ino Grzela z wojska do dom powróci, to niechta
  74     1, 2 |         ujadać poczęły.~Wszedł prosto do świetlicy.~- Wójt doma? -
  75     1, 2 |             na oczy.~- Wstąpcie jutro do mnie, krowem dorznął, to
  76     1, 2 |                com go niósł na wotywy do Częstochowskiej Panienki,
  77     1, 2 |             wy czego, dziadu?...~- Ja do was, Pietrze, wedle tej
  78     1, 2 |            zanocujcie...~I wójt siadł do miski, okrytej parą świeżo
  79     1, 2 |             mu nozdrza, przysiadł się do ławki i pojadał z wolna,
  80     1, 2 |             kręcił i skamlał zdziebko do jadła.~- Cicho, Burek, gospodarze
  81     1, 2 |           coby ją za samą warzę a kąt do spania wziąć, bo na zimę
  82     1, 2 |         nijakiej, a jedna gęba więcej do miski. Ale nieboszka pedo: "
  83     1, 2 |               cygana pieskiego!~- Ale do sądu trza wam iść.~- Pójdę.
  84     1, 2 |              tego nie daruję... Podam do sądu.~Ale wójt zaczął mu
  85     1, 2 |            ostygła...~- Weźcie kobitę do swego wieku, a zaraz się
  86     1, 2 |              głęboko, że mu to samemu do głowy nie przyszło. Boć
  87     1, 2 |            która znów kłótnica, która do chłopskich kołtunów sięgająca,
  88     1, 2 |               jej?... całkiem jeszcze do żeniaczki...~- Troje dzieci,
  89     1, 2 |                chłopak mógłby już być do pasionki, ale Maciejowi
  90     1, 2 |         napisane w powiestce. Musicie do dnia wstać, jeśli na piechty.~-
  91     1, 2 |            Powiecie, to z wódką pójdę do pani matki i jeszcze przed
  92     1, 2 |               bełkotem przelewała się do rzeki i waliła głucho na
  93     1, 2 |           dlaczego nie poszedł prosto do domu, a wybrał dłuższą drogę,
  94     1, 2 |             latoś, tak... Pięć morgów do moich to... trzydzieści
  95     1, 2 |               mój, wara komu drugiemu do niego. A nie chceta, to... -
  96     1, 2 |             Jagna przeciw niej twarzą do okna siedziała; w koszuli
  97     1, 2 |           była tylko i z podwiniętymi do ramion rękawami -- podskubywała
  98     1, 2 |             śpiesznie, bo mu uderzyło do głowy, aż się podrapał,
  99     1, 2 |             obszedł podwórze, zajrzał do koni, parskały i gryzły
 100     1, 2 |          gryzły obroki; wsadził głowę do obory, bo drzwi dla gorąca
 101     1, 2 |              bydlątek. Przywarł wrota do stodoły.~Zdjąwszy kapelusz,
 102     1, 2 |              Zdjąwszy kapelusz, szedł do izby i mówił półgłosem pacierz.~
 103     1, 3 |           ziewnął parę razy i poszedł do obory, aby krzyknąć na Witka,
 104     1, 3 |              zaraz! - i przytulał się do legowiska.~- Pośpij se zdziebko,
 105     1, 3 |              pięście; rzucił czymściś do budy, koło drzwi, w biały
 106     1, 3 |              się i spał dalej.~- Ale, do samego słońca spał będziesz,
 107     1, 3 |            piersi, a powstając, rzekł do Łapy:~- Hale! aligant jucha,
 108     1, 3 |             owsem, i wsypał to klaczy do żłobu, bo stała w gródce,
 109     1, 3 |             za kołtuny.~-...Ziemniaki do połednia zwieziemy, a pod
 110     1, 3 |              zwieziemy, a pod wieczór do lasu, po ściółkę - nie bój
 111     1, 3 |          pachnie, próżniakowi - mówił do wałacha, co stał obok i
 112     1, 3 |               między deski przegrody, do żłobu klaczy - grzmotnął
 113     1, 3 |           choć i czysty owies żarł, a do roboty cię nie ma, bez bata,
 114     1, 3 |              co?~Wyminął go i zajrzał do źróbki, co stała przy ścianie
 115     1, 3 |              i już z daleka wyciągała do niego kasztanowaty łeb ze
 116     1, 3 |              pojedziesz z gospodarzem do miasta! - Uwił kłak siana
 117     1, 3 |        zawalany. - Tyla klacz, że już do ogiera czas, a świniaś.
 118     1, 3 |             pogadywał wciąż i poszedł do chlewów wypuścić świnie,
 119     1, 3 |               pochwycił i schował się do budy, bo świnie ano leciały
 120     1, 3 |            cudze i zechlać...~Zajrzał do stodoły i długo patrzył
 121     1, 3 |              w niedzielę...~Westchnął do tego jadła i powlókł się
 122     1, 3 |                bronił się, przykładał do kożucha, ale w końcu wstać
 123     1, 3 |             poczęły zlatywać z dachów do studni i trzepać się w korycie,
 124     1, 3 |              i wlazł pod okap zajrzeć do gniazd jaskółczych, bo cicho
 125     1, 3 |                nie żyją, o! - Pobiegł do parobka i pokazywał sztywne,
 126     1, 3 |           wziął ino w rękę, przyłożył do ucha, dmuchnął w oczy i
 127     1, 3 |             głupie nie poszły jeszcze do ciepłych krajów, no no... -
 128     1, 3 |          krajów, no no... - I poszedł do swojej roboty.~A Witek siadł
 129     1, 3 |               poczynały wydzierać się do ucieczki; wtedy prawą ręką
 130     1, 3 |            nią i puszczał.~- Lećta se do matuli, lećta -szeptał,
 131     1, 3 |            Kuba splunął i schował się do stajni.~A Boryna łoił go
 132     1, 3 |              nim, opasał się i wrócił do chałupy, i zajrzał na Antkową
 133     1, 3 |        jeszcze wylegujesz! - krzyknął do syna.~- Zmogłem się wczoraj
 134     1, 3 |              muszę się wywczasować.~- Do sądu pojadę... Zwieź ziemniaki,
 135     1, 3 |         skończą kopanie, to zagnać je do grabienia ściółki, a ty
 136     1, 3 |               mógłbyś kołki pozabijać do ogacenia.~- Ogaćcie se sami
 137     1, 3 |      wszystkimi! - myślał i wziął się do obleczenia, ale zły był
 138     1, 3 |              nie można rzec, bo zaraz do oczów z pazurami skacze
 139     1, 3 |                Chciało mu się zajrzeć do komory, ale się powstrzymał,
 140     1, 3 |             gromadnie na pola, którzy do kopania szli z motyczkami
 141     1, 3 |               Kawał pola, a przyległo do mojego, kieby kto z umysłu
 142     1, 3 |             osiczyna drżąca tulił się do czerwonych, potężnych pni
 143     1, 3 |              ludzie na polach siadali do śniadaniowych dwojaków,
 144     1, 3 |  śniadaniowych dwojaków, gdy wjeżdżał do Tymowa, na puste uliczki,
 145     1, 3 |              i Żydówki i nuż zaglądać do wasągu, macać pod grochowinami,
 146     1, 3 |        umieścił, źrebicę wyłożył łbem do półkoszka, nasuł jej do
 147     1, 3 |               do półkoszka, nasuł jej do kobiałki obroku, bat schował
 148     1, 3 |              ze słomy i ruszył prosto do Mordki, tam gdzie błyszczały
 149     1, 3 |          oknami i raz w raz zaglądali do środka, kobiety zaś przykucnęły
 150     1, 3 |              zarno, jako że skory był do złości, splunął i wszedł
 151     1, 3 |              złości, splunął i wszedł do sieni drugiej, biegnącej
 152     1, 3 |      płomieniami.~- Jacek ! wodę panu do mycia.~- Dyć zara, zrobi
 153     1, 3 |           oczy, to zaglądał ostrożnie do sąsiedniej stancji i potem
 154     1, 3 |           pazury wyciągać i drzeć się do niego przez gęstwę ludzką,
 155     1, 3 |            Nie przyjęli wyroku, pójdą do apelacji.~I tak głośno zaczęli
 156     1, 3 |           kracie, przysunął się nieco do Paczesiowej przywitać, boć
 157     1, 3 |         Wzięliście ją z pola, zagnali do domu, zarznęli i zjedli!
 158     1, 3 |                co to za tobą przylazł do chałupy...~- Baczę, juści,
 159     1, 3 |               z westchnieniem ciężkim do obrazu Matki Boskiej, wiszącego
 160     1, 3 |      wyciągnęła zwiniętą, chudą pięść do niego i syknęła:~- Ty złodzieju
 161     1, 3 |              Ale Bartkowa rzuciła się do niej z krzykiem.~- Co! biłabyś
 162     1, 3 |               baby, że to blisko było do chwycenia się za łby, stały
 163     1, 3 |             spowiedzi, kiej gospodarz do gospodarzy, kiej swój do
 164     1, 3 |              do gospodarzy, kiej swój do swojaków, bom gospodarz
 165     1, 3 |          owsem tego Jaśka, co go łoni do wojska wzieni, a którego
 166     1, 3 |               przede mną leciała - aż do samej chałupy - do samej
 167     1, 3 |                 aż do samej chałupy - do samej chałupy, prześwietny
 168     1, 3 |               w ogrodzenie weszła, aż do sieni wlazła, a że drzwi
 169     1, 3 |              sieni wlazła, a że drzwi do izby były wywarte, to i
 170     1, 3 |               izby były wywarte, to i do izby poszła... Tak mi Panie
 171     1, 3 |           piesków. Wynieśliśmy na noc do stodółki. Psy, że to czujne
 172     1, 3 |               na rękach złożonych jak do pacierza, oczów nie spuścił
 173     1, 3 |              Dominikowa ino wzdychała do obrazu, a pogląda ła na
 174     1, 3 |         Sprawa ciągnęła się długo, aż do przerwy, w której sąd poszedł
 175     1, 3 |         przerwy, w której sąd poszedł do sąsiedniej izby na naradę,
 176     1, 3 |           naradę, a naród wysypał się do sieni i przed dom odetchnąć
 177     1, 3 |             nią, a chłopak zdałby się do pasionki...~- Lenieje ci
 178     1, 3 |               Dominikową i z Szymkiem do karczmy napić się i przegryźć
 179     1, 3 |              dla Józi i zabierali się do powrotu.~- Siadajcie, Dominikowa,
 180     1, 3 |            dobrze, ino skoczę jeszcze do klasztoru zmówic pacierz.~
 181     1, 3 |         źróbkę, bo wolniła, że to już do pół boków spotniała z umęczenia
 182     1, 3 |                Wsadziłam też wieprzka do karmika, bo w zapusty może
 183     1, 3 |          pokazał zimną i spokojną nie do rozeznania: Długo nie rzekli
 184     1, 3 |            kiej wy na ten przykład, a do urzędu ambitu nie macie...~-
 185     1, 3 |          winowaty?...Sołtys winowaty, do śtrafu sołtysa ciągają!
 186     1, 3 |          profit. Dosyć ja pisarzowi i do powiatu nanosił i kur, i
 187     1, 3 |               ale Pietrkowi wójtostwo do grdyki nie wraca, nie; grontu
 188     1, 3 |               to nie poślecie z wódką do której?... - zapytała ostrożnie.~-
 189     1, 3 |             nie bierą mę już ciągotki do kobiet, za starym...~- Nie
 190     1, 3 |            ruchać nie może, łyżki sam do gęby nie doniesie i na przypiecku
 191     1, 3 |          drugi od ziemi odrósł, a już do ojców z pyskiem, coby mu
 192     1, 3 |               polną dróżkę, co biegła do smętarnich wrótni, i podwiózł
 193     1, 3 |              robotę! - zawołał Boryna do Jagny, która miądliła z
 194     1, 4 |          koniczynę! - krzyknął gotowy do biegnięcia.~- Nie bój się
 195     1, 4 |               z wielką ulgą wziął się do śpiącego Łapy i jął z nim
 196     1, 4 |              się zachciewa!~- Idą już do kościoła! - zawołał Witek,
 197     1, 4 |             białych kapotach, podobni do ogromnych żytnich snopów,
 198     1, 4 |            jak wydzwonią, spędź bydło do obór i przychodź do kościoła.~
 199     1, 4 |             bydło do obór i przychodź do kościoła.~Ruszył, ile mógł,
 200     1, 4 |             je w połę sutanny i niósł do domu.~Kuba zastąpił mu drogę
 201     1, 4 |               ze mną.~Kuba wszedł ino do sieni i ostał przy progu,
 202     1, 4 |              bo co niedziela chodzisz do kościoła.~Kuba podjął go
 203     1, 4 |          głowę i wolno, godnie ruszył do kościoła, jak gospodarz
 204     1, 4 |              i srogi, rychtyk podobny do dziedzica z Drzazgowej Woli,
 205     1, 4 |               sam dobry pan, co mówił do niego i dał mu złotówkę
 206     1, 4 |          pokutną modlitwą zwrócił się do ołtarza i padł na kolana -
 207     1, 4 |     westchnieniami, krzykiem wołające do Pana o zmiłowanie.~A potem
 208     1, 4 |        monstrancję, obrócił się z nią do ludu, że padli na twarz.
 209     1, 4 |              się dzisiaj nie śpieszył do domu, chociaż wiedział,
 210     1, 4 |           znajomkami, a przysuwał się do swoich gospodarzy, bo i
 211     1, 4 |        kurzyli papierosy i szczerzyli do niej zęby. Bo i urodna była,
 212     1, 4 |            Splunął jeno i powlókł się do domu, bo i gospodarze już
 213     1, 4 |         ciągnęli, i trza było zajrzeć do koni.~- Całkiem kiej na
 214     1, 4 |              nogi jedzących, zazierał do misek, aż mu raz w raz ktoś
 215     1, 4 |              po obiedzie, i odchodząc do izby rzekł twardo:~- Na
 216     1, 4 |              rzekł twardo:~- Na wycug do ciebie nie pójdę, nie!~Porozchodzili
 217     1, 4 |            kupić, buty też dłużej jak do Godów nie wydzierżą... Juści,
 218     1, 4 |             wieczorem musi i on zajść do karczmy i kupić sobie tytoniu,
 219     1, 4 |         niedzielnie... A rwało go tak do karczmy, że wydzierżeć nie
 220     1, 4 |           jęczmień, i buraki od skiby do skiby siać było można...
 221     1, 4 |              nie, a Grzeli to cięgiem do wojska śle pieniądze.~-
 222     1, 4 |             jęła mu wyrzucać, że mówi do niej jak do dziewki jakiej,
 223     1, 4 |         wyrzucać, że mówi do niej jak do dziewki jakiej, że nie dba
 224     1, 4 |              szła miedzami z powrotem do domu; ciężko jej było na
 225     1, 4 |              jak ten samson, że nawet do sąsiadów pójść nie pójdzie
 226     1, 4 |           dobrego nie usłyszysz! Inne do karczmów chodzą a na wesela...
 227     1, 4 |           można?... Czasem taki, że i do rany przyłóż... to znowu
 228     1, 4 |           lepiej...~Chciała przysiąść do Kuby, ale przypiął się plecami
 229     1, 4 |              ale przypiął się plecami do brogu i udawał, że śpi,
 230     1, 4 |             garści - przepijali gęsto do siebie i pogadywali...~Basy
 231     1, 4 |              ten bąk, kiej się wedrze do izby ze dworu i lecący huczy...
 232     1, 4 |         zalegała.~Kuba poszedł prosto do szynkwasu, za którym siedział
 233     1, 4 |              przykładając oczy prawie do samych kart.~Kuba się namyślał,
 234     1, 4 |          szkło? - zapytał, zgarnąwszy do opałki zaśniedziałe miedziaki.~-
 235     1, 4 |               za każdą dostanie zaraz do ręki po dziesiątce. Asencję
 236     1, 4 |              kredą i szepnął mu cicho do ucha:~- Zastrzeliłby Kuba
 237     1, 4 |               chodziłem z dziedzicami do boru, że mi ten kulas przestrzelili...
 238     1, 4 |               co ustrzeli, przyniesie do mnie! Za sarnę dam całego
 239     1, 4 |              Kuba płaci i idzie sobie do diabła !...~Ale Kuba nie
 240     1, 4 |            już nie mówił...~Tymczasem do karczmy napływało coraz
 241     1, 4 |              a kto niekto i przepijał do drugiego, ale z rzadka,
 242     1, 4 |               co mieli późną jesienią do wojska stawać, zabawiali
 243     1, 4 |              ich w tyli świat pognać, do obcych.~A wójtów brat najgłośniej
 244     1, 4 |                któren i sam przyszedł do karczmy o zmroku, tylko
 245     1, 4 |              na ambonie i naganiał go do ożenku, ale Franek słuchać
 246     1, 4 |             słuchać nie chciał, że to do wojska stawać miał jesienią,
 247     1, 4 |            właśnie ciągnęła go w kąt, do nalepy, i cosik mu mówiła
 248     1, 4 |           znowu pić i brać dziewczyny do tańca - gospodarskie nie
 249     1, 4 |              wykrzyczała się i poszła do alkierza, gdzie siedział
 250     1, 4 |             Jagustynka nachylając się do nich ze śmiechem.~-...I
 251     1, 4 |             otworzył drzwi i wyrzucił do wielkiej izby, że padła
 252     1, 4 |                ludzie się rozchodzili do domów, to stawali kupkami
 253     1, 4 |            końcu i porozumieli się co do strzelby, którą Żyd miał
 254     1, 4 |                Ci!... spekulant jaki! Do złodziejstwa namawia, a
 255     1, 4 |            szukając czego by twardego do ręki... ale zapomniał wnet
 256     1, 4 |               i świnia zapowietrzona! Do dobrodzieja cię zawlekę,
 257     1, 4 |        śpiewał wciąż, nieustannie, aż do wytrzeźwienia:~Da Maryś
 258     1, 5 |               więcej ptaków zlatywało do wsi i szukało schronienia
 259     1, 5 |              gęstym mroku, a wracając do dom obzierał się jeszcze
 260     1, 5 |               żegnał ją westchnieniem do wiosny.~A na przedwieczerzę
 261     1, 5 |              częściej przeciągały się do zmroku - do długiego jesiennego
 262     1, 5 |           przeciągały się do zmroku - do długiego jesiennego zmroku,
 263     1, 5 |        pacierzem długim szły od drzwi do drzwi, przeprowadzane ujadaniem
 264     1, 5 |               wieczory były długie, i do świtu wyspać się jeszcze
 265     1, 5 |      rozmiękły i może wytrzyma pogoda do jarmarku, na któren całe
 266     1, 5 |              wywłoki, żeby chyla tyla do koni były podobne na ten
 267     1, 5 |    spodziewano się deszczów; jeździli do boru po susz na ogień i
 268     1, 5 |           ściółkę, z której co poszło do obory, a resztę zwalali
 269     1, 5 |            resztę zwalali pod chałupę do ogacenia ścian.~I tak ta
 270     1, 5 |        przyspieszona robota trwała aż do późna w noc ostatnią przed
 271     1, 5 |             leżała na wozie wtoczonym do stodoły i wszystko było
 272     1, 5 |          jutro - siedli wszyscy razem do wieczerzy w Borynowej izbie.~
 273     1, 5 |            coś niecoś przysuwając się do komina:~- Przed świtaniem
 274     1, 5 |            odrzekł Antek i zabrał się do smarowania uprzęży, Kuba
 275     1, 5 |           uprzęży, Kuba strugał bijak do cepów, a Witek obierał kartofle
 276     1, 5 |               jest człowiek, że nawet do kościoła iść, to ino do
 277     1, 5 |               do kościoła iść, to ino do kruchty... bo jakże mi przed
 278     1, 5 |           znajdę, choćby i na furmana do cugowych we dworze... Znają
 279     1, 5 |               wołał stary przepijając do niego na zgodę, choć zły
 280     1, 5 |        wszystkich drogach i ścieżkach do Tymowa ruszali się ludzie.~
 281     1, 5 |                kieby zgrzebne płótna, do cna przemiękłe, i po drogach
 282     1, 5 |         drodze za kościołem i hen, aż do lasów, widny był łańcuch
 283     1, 5 |            ten, na którym godzono się do robót i zmieniano służby.~
 284     1, 5 |             się po drodze przysiędzie do kogo; jakoż i zaraz tak
 285     1, 5 |           przednim siedzeniu, plecami do koni.~Podali sobie przyjaźnie
 286     1, 5 |                Bogać ta nie, powieźli do dnia pszenicę, a kobiety
 287     1, 5 |                bo chłodno! - zawołała do syna.~- Ciepło mi, zupełnie
 288     1, 5 |           będzie jeszcze w klasach?~- Do świąt jeno.~- Wróci do dom
 289     1, 5 |                Do świąt jeno.~- Wróci do dom czy też do urzędu pójdzie?~-
 290     1, 5 |                  Wróci do dom czy też do urzędu pójdzie?~- Moiściewy,
 291     1, 5 |          Proboszcz nieraz o tym mówił do mojego.~- I dworów coraz
 292     1, 5 |              po spisie - to jak w dym do dworu - nie żałowali i zboża,
 293     1, 5 |            spytał o Jasia...~- I cóż, do urzędu pójdzie?...~- Co?
 294     1, 5 |             pójdzie?...~- Co? Mój Jaś do urzędu, na pisarka? Nie
 295     1, 5 |            żeby skończył szkoły, nie. Do seminarium pójdzie na księdza...~-
 296     1, 5 |             nie ma tygodnia, żeby kto do niej z wódką nie posyłał.~-
 297     1, 5 |          chcecie, to się przysiądźcie do nas - proponowała.~- Bóg
 298     1, 5 |                Powiedziały by, że się do kalikowania godzę, na pomocnika
 299     1, 5 |             przedzierał przez główną, do rynku, bo jarmark był sielny
 300     1, 5 |             nic, jeno ta wielka woda, do której cięgiem jeszcze ze
 301     1, 5 |              nich blask, że jaki taki do czapki sięgał i znak krzyża
 302     1, 5 |          pazuchę i jął się przepychać do targowiska świńskiego, co
 303     1, 5 |           drabiny, zawieszone od góry do dołu czapkami.~Gdzie znów
 304     1, 5 |           takich zwyczajnych, żółtych do smarowania przetopionym
 305     1, 5 |              mokrego piasku, w którym do pół boków leżał zanurzony.~-
 306     1, 5 |              pięć sprzedajcie, zajrze do Antka ino i zaraz do was
 307     1, 5 |           zajrze do Antka ino i zaraz do was przylece. Jeść wam się
 308     1, 5 |               doszedł, sczezła gdzieś do cna, jakby się w ziemię
 309     1, 5 |          pszenicę.~- Antek, pójde ino do pisarza i w to oczymgnienie
 310     1, 5 |               to oczymgnienie przyjde do cie...~- Co? Na dwór skargę
 311     1, 5 |       borowego przyprzeć gdzie w boru do chojaka, sprać czym twardym,
 312     1, 5 |              spiesznie się przeciskał do ogromnego, narożnego szynku,
 313     1, 5 |               w gminnym, to pójdziemy do zjazdu, zjazd nie poradzi,
 314     1, 5 |          zjazd nie poradzi, pójdziemy do okręgowego, do izby sądowej -
 315     1, 5 |              pójdziemy do okręgowego, do izby sądowej - a nie darujemy.~-
 316     1, 5 |              Wnetki by cię tu godziły do siebie...~- Hale... inom
 317     1, 5 |                 Hale... inom za droga do służby. - Zaczęła się śmiać.~-
 318     1, 5 |              mu jak gorzałka buchnęła do głowy.~- Kupili ją la księdza
 319     1, 5 |                  Kupili ją la księdza do Jerzowa. Matka poszła z
 320     1, 5 |             od wstążki i poszła dalej do drugiego kramu, Boryna ino
 321     1, 5 |           pokraśniałą; uśmiechała się do siebie, aż ludzie poglądali
 322     1, 5 |           cztery rzędy i zwróciła się do starego~- Uważacie, co?~-
 323     1, 5 |       przysiądźmy se ździebko.~- Ale, do matki mi czas.~- Nie bój
 324     1, 5 |                bo mnie trzeba zajrzeć do Antka.~- Jest to na jarmarku? -
 325     1, 5 |              parobek będzie przepijał do ciebie, nie odpijaj, na
 326     1, 5 |              rumieńcem.~- Jagusia!... Do wspomożenia... biedna sierota...
 327     1, 5 |                    Wykopaliśta już?~- Do cna !~- Nie wiecie, co u
 328     1, 5 |              A co, chodzę od kościoła do kościoła, od wsi do wsi ,
 329     1, 5 |          kościoła do kościoła, od wsi do wsi ,od jarmarku na jarmarek
 330     1, 5 |             już ,niedługo... Choć ino do zwiesny dociągnąć, wrócić
 331     1, 5 |             zwiesny dociągnąć, wrócić do wsi i tam se między swojemi
 332     1, 5 |               z Bogiem, a na zwziesnę do nas zajrzyjcie... - powiedziała
 333     1, 5 |           powiedziała prędko i poszła do matki, którą ujrzała z dala
 334     1, 5 |      organistami.~Boryna zaś powracał do Antka wolno, raz, że ciżba
 335     1, 5 |               i ludzie mi redzą, żeby do sądu podać... ale...~- Podaj.
 336     1, 5 |          przekpiwał zdziebko wchodząc do narożnego szynku; był już
 337     1, 5 |             bo obaj dość złości mieli do się na wątpiach.~- Kiej
 338     1, 5 |              czy nie?~- Powiedziałem: do grobu ze sobą nie zabierę,
 339     1, 5 |               nie popuszczę. Na wycug do waju nie pójdę... jeszcze
 340     1, 5 |           postawił i przyzwał jeszcze do kompanii Jambroża, któren
 341     1, 5 |             bo każdemu pilno było iść do swoich, a i do spraw różnych;
 342     1, 5 |               było iść do swoich, a i do spraw różnych; rozeszli
 343     1, 5 |               prędzej, każdy spieszył do domu, żeby się dostać przed
 344     1, 5 |        zrobiła zupełna, gdy dojechali do lasu.~Ciemno było, że choć
 345     1, 6 |      bezustannie ziemię i przemiękały do głębi, aż drzewo każde,
 346     1, 6 |               jakby silniej przywarły do ziemi, do płotów, do tych
 347     1, 6 |           silniej przywarły do ziemi, do płotów, do tych sadów nagich,
 348     1, 6 |        przywarły do ziemi, do płotów, do tych sadów nagich, poskręcanych
 349     1, 6 |              z zimna i łkały w męce - do opuszczonych gniazd zaglądał
 350     1, 6 |              zaglądał pustymi oczami, do rozwalonych chałup - na
 351     1, 6 |               wsie zapadłe i zaglądał do chat, do obór, do sadów,
 352     1, 6 |           zapadłe i zaglądał do chat, do obór, do sadów, aż bydło
 353     1, 6 |            zaglądał do chat, do obór, do sadów, aż bydło ryczało
 354     1, 6 |              robiły się grząskie, nie do przebycia.~I u Dominikowej
 355     1, 6 |         czerniały stogi torfu i wozy, do których donoszono kapustę
 356     1, 6 |               dojechać nie było można do kapuśnisków.~Docinali już
 357     1, 6 |             niektórzy i zabierali się do domu, więc i głosy coraz
 358     1, 6 |          srodze, głodna i przemoczona do skóry, bo nawet i trepy
 359     1, 6 |         pogardliwie, wsypując kapustę do półkoszków wysłanych słomą.~
 360     1, 6 |     skończycie to dzisiaj? - zawołała do Borynianki, która z Hanką
 361     1, 6 |          podle.~- Skończymy bo i czas do domu, taka plucha, że mnie
 362     1, 6 |              taka plucha, że mnie już do koszuli przejęło. Jedziecie
 363     1, 6 |             Walek Józefów śle z wódką do Marysi pociotkowej...~-
 364     1, 6 |         parobki śpieszą.~- Będą się i do ciebie śpieszyły, Józia,
 365     1, 6 |             wiem jak był nachlany, to do nowego koryta ryj wrazi...
 366     1, 6 |              a Jagna się nie wtrącała do tej rozmowy - uśmiechała
 367     1, 6 |           Ostajcie z Bogiem - rzuciła do sąsiadek.~- Jedźta z Bogiem,
 368     1, 6 |                  Jaguś, a przyjdziesz do nas obierać, co?~- Powiedz
 369     1, 6 |              wystroić na to obieranie do Borynów.~Mrok zapadał prędko,
 370     1, 6 |               bił w drzewa na grobli, do której dojeżdżali właśnie.~
 371     1, 6 |                że laboga!- wyciągnęła do niego rękę.~Zamilkli nagle,
 372     1, 6 |             szepnęła cicho.~- Ino cię do młyna odprowadzę, Jaguś,
 373     1, 6 |         szeptał i tak przysuwał twarz do jej twarzy, i dyszał, aż
 374     1, 6 |       rozkładała ręce bezwiednie, jak do obejmowania, rozprężała
 375     1, 6 |          końca.~Dowlekli się wreszcie do chałupy.~W izbie widno było
 376     1, 6 |             ostało na zagonie.~Poszła do komory się przebrać i wkrótce
 377     1, 6 |        poruszał ustami. A gdy siadali do kolacji, stara położyła
 378     1, 6 |              Cniło mi się samemu, tom do dzieuch wyszedł i do ciebie,
 379     1, 6 |              tom do dzieuch wyszedł i do ciebie, Jaguś, pierwszej
 380     1, 6 |           Jambroży cicho.~- Siadajcie do miski, zjecie, co jest.~-
 381     1, 6 |        kolacji. Jagna ze starą siadły do kądzieli przed kominem,
 382     1, 6 |               co... Gospodarze juchy, do połednia śpią, a po połedniu
 383     1, 6 |               dla młódki...~- A bo to do uciechy nie ma młodych?~-
 384     1, 6 |               słowa nie dadzą i prawa do swoich części mają...~-
 385     1, 6 |               wasz Jędrzych na bezrok do wojska staje... to Boryna
 386     1, 6 |             urzędnikami się zna, wie, do kogo trafić, mógłby pomóc. ..~-
 387     1, 6 |         pożegnał się i poszedł prosto do Boryny.~Jagna wciąż siedziała
 388     1, 6 |              bo ktosik otwierał drzwi do sieni.~Wbiegła Józka zadyszana,
 389     1, 6 |            Józka zadyszana, przypadła do komina, wylewała z trepów
 390     1, 6 |             co ino mogła, i poleciała do dom.~Cisza znowu objęła
 391     1, 7 |               po tym błocie i deszczu do sąsiadów na wyrzekanie,
 392     1, 7 |           przybrał w nocy, źe musieli do dnia wywrzeć stawidła i
 393     1, 7 |        wywrzeć stawidła i puścić wodę do rzeki, która i przez to
 394     1, 7 |            oczekując zmroku i pójścia do Borynów na to obieranie
 395     1, 7 |            tylko pod ręce nawinęło, a do tego głowa ją poboliwała,
 396     1, 7 |            samego rana, bo ją wezwali do rodzącej kobiety na drugi
 397     1, 7 |           żeby gdzie bieżyć we świat, do ludzi, ale co się przyodziała
 398     1, 7 |               bo ktoś szedł opłotkami do chałupy.~Wszedł Mateusz...
 399     1, 7 |          bojał. A sposobna jucha była do wszystkiego; na fleciku
 400     1, 7 |              na fleciku grywał, że aż do duszy szło, wóz zrobić zrobił,
 401     1, 7 |              mu za przezwisko, choć i do jastrzębia prędzej był podobien
 402     1, 7 |            wysunęła się prędko i szła do komina zapalić światło,
 403     1, 7 |             ją wpół, przycisnął mocno do siebie i jął zapamiętale
 404     1, 7 |          Jaguś, że to jeszcze przyjść do siebie nie przyszła, bo
 405     1, 7 |      przywitanie nie zważała i poszła do komory przeoblec się.~-
 406     1, 7 |         prosiła cicho.~- Wyjdziesz to do mnie, Jaguś, co? - prosił.~-
 407     1, 7 |               tutaj nic po tobie...~- Do Jagusi przyszedłem, nie
 408     1, 7 |               Jagusi przyszedłem, nie do was - hardo zawołał, bo
 409     1, 7 |           kiedy słowa matki dojęły ją do żywego... przecknęła, schowała
 410     1, 7 |           niewinna...nie zwoływała go do chałupy... sam przyszedł...
 411     1, 7 |          królikowi i jak to pójdziesz do Borynów?~- Czas to już? -
 412     1, 7 |             Pójdę już!~- Idź, a siedź do północka i gzij się tam
 413     1, 7 |         Jędrka, że świnie nie wegnane do chlewów, a kury nocują po
 414     1, 7 |           szeroko zatoczone, twarzami do ognia, siedziały rzędem
 415     1, 7 |           papierosy i szczerzyli zęby do dziewczyn, a prześmiewali
 416     1, 7 |         zawołał Antek, bo był wtoczył do sieni beczki, a teraz ustawiał
 417     1, 7 |          rzekł któryś z parobków.~- A do dzieuch tak sposobny, że
 418     1, 7 |              dobrodziej przytwierdzał do mojej matki.~- Prawda, że
 419     1, 7 |             Grzegorzowa nachyliła się do Kłębowej i spytała:~- Skąd
 420     1, 7 |               trzecią zimę przychodzi do Lipiec i u Boryny zakłada
 421     1, 7 |        krzyżem albo i gdzie w polu, a do kościoła ino na mszę chodzi.
 422     1, 7 |               Dobrodziej zapraszał go do siebie, na plebanię, to
 423     1, 7 |         wyprowadziły. Parobek poszedł do młyna po obrok, wraca, a
 424     1, 7 |                dużo mu zrobią, wsadzą do kryminału, dadzą jeść, w
 425     1, 7 |              przerwał Boryna wchodząc do izby.~- Tak se na ucho gadacie,
 426     1, 7 |              Chciało mu się przysiąść do Jagusi, ale się wagował,
 427     1, 7 |        zaczęła ustawiać miski i łyżki do jedzenia.~A Boryna wyniósł
 428     1, 7 |           ugościli, po gospodarsku, a do tego Boryna cięgiem zapraszał
 429     1, 7 |          wskóra, wysunął się na ganek do psów, co z ludźmi pościągały
 430     1, 7 |              się akuratnie z powrotem do roboty, kiedy Roch stanął
 431     1, 7 |         Boryna, przysuwając mu stołek do komina.~- Mleka i chleba
 432     1, 7 |        ciekawością, ale gdy przysiadł do jadła, rozmowy i śmiechy
 433     1, 7 |            się stało?~Roch rzucił się do sieni tak prędko, że o mało
 434     1, 7 |             zawołał Antek, wyjrzawszy do sieni.~- Pewnie to Witka
 435     1, 7 |          Szedł se Pan Jezus na odpust do Mstowa, a drogi nikaj nie
 436     1, 7 |              cierpliwością wielką, bo do lasu było jeszcze kawał
 437     1, 7 |               szedł... aż i przyszedł do lasu...~Odpoczął se w cieniu
 438     1, 7 |        Jezusem, szczekał, to docierał do świętych nóżek Jego, to
 439     1, 7 |                i sielnie się dobierał do mięsa... ale Pan Jezus,
 440     1, 7 |               świętą kapotę i powieda do zwierza, któren z nagła
 441     1, 7 |          skamli żałośliwie i tuli się do jego nogów...~...to Pan
 442     1, 7 |              niesiesz ojcowe ćwiartki do Jankla, by cię nikt nie
 443     1, 7 |             ją dobrodziej napominał i do opamiętania przynaglał,
 444     1, 7 |                  I bez księdza każden do Pana Boga trafi, niech jeno
 445     1, 7 |           krowiego ogona - zwoływałby do siebie i zapraszał!~Wójt
 446     1, 7 |            kapusty prawie już zbrakło do obierania. Boryna dziękował
 447     1, 7 |              czy swaty od was nie idą do której...-mówiła chytrze
 448     1, 7 |           Jagusi, która zabierała się do wyjścia...~Na to i czekał
 449     1, 7 |              naprzód. Jaguś sama szła do domu, bo inne mieszkały
 450     1, 7 |           wpół mocno i tak przytuleni do siebie zginęli w ciemnościach.~
 451     1, 8 |               na odwieczerzu pobiegła do sąsiadki, rzekomo soli pożyczyć,
 452     1, 8 |             to, Boryna posłał z wódką do Jagny! Ino nie mówcie, bo
 453     1, 8 |             chyłkiem przez sad wpadła do Kłębów, co w podle siedzieli,
 454     1, 8 |          Dominikówną! Dopiero co szły do niej z wódką.~- Nie ! -
 455     1, 8 |              chałupach, bo drogi były do cna rozmiękły, to pogwarzano
 456     1, 8 |          znali.~Nawet ludzie spędzeni do szarwarku, na rozerwaną
 457     1, 8 |              ustąpi, jakże? Nowa gęba do miski- rzekł któryś.~- Głupiś,
 458     1, 8 |      zmówinach nie wiedział, bali się do nich z nowiną bieżyć, bych
 459     1, 8 |               i z kobietami pojechali do lasu zbierać susz na opał
 460     1, 8 |               nie przyrzucił i leżały do pół boków w gnoju, z Antkiem
 461     1, 8 |            razy chciało mu się bieżyć do wójta i pognać, by poszli
 462     1, 8 |            nawijała nić i szła dalej, do gęsi, do świń, do obory,
 463     1, 8 |            nić i szła dalej, do gęsi, do świń, do obory, a Łapa włóczył
 464     1, 8 |              dalej, do gęsi, do świń, do obory, a Łapa włóczył się
 465     1, 8 |            ociężały- nie odzywała się do starego, choć dobrze wiedziała,
 466     1, 8 |            tak rzuca, że aż wziął się do zabijania kołów pod ścianą
 467     1, 8 |            zabijania kołów pod ścianą do ogacenia.~Przystawała ino
 468     1, 8 |            moje ukrzywdzenie! Poszłam do nich w niedzielę, żeby chocia
 469     1, 8 |              żałość ścisnęła! Poszłam do dobrodzieja, żeby ich chociaż
 470     1, 8 |             powstał i poszedł na wieś do wójta, jako że i mroczeć
 471     1, 8 |         przyszedł, i poszli już razem do karczmy, aby się napić jaki
 472     1, 8 |               tam był i wnet przystał do nich, ale niedługo pili,
 473     1, 8 |              wama mówie.~Weszli zaraz do chałupy Dominikowej.~W izbie
 474     1, 8 |              usiedli na przysuniętych do komina stołkach i jęli pogadywać
 475     1, 8 |             tośwa z Szymonem wstąpili do was po drodze; przyjęliście
 476     1, 8 |       Miarkujcie se ino, jakie figury do was przyszły i z czym, miarkujcie!~-
 477     1, 8 |                   pisknęła odwracając do okna zaczerwienioną twarz. ~-
 478     1, 8 |              staremu prędzej z brzega do Abramka na piwo, to potem
 479     1, 8 |         kieliszek i zwrócił się z nim do Jagny.~- Napij się, Jaguś,
 480     1, 8 |                czerwieniła, odwracała do ściany, ale w końcu, przysłoniwszy
 481     1, 8 |         rozwiązały. Jagna ino uciekła do komory, bo nie wiada czemu
 482     1, 8 |              chlipanie.~Stara chciała do niej bieżyć, ale ją wójt
 483     1, 8 |            Wiecie, pójdziem wszystkie do karczmy, bo mi już ano wódki
 484     1, 8 |              to choćby i po stołku, a do kudłów sięgła i po pyskach
 485     1, 8 |         musiał być i uważanie.~Poszli do karczmy.~Noc już była ciemna,
 486     1, 8 |               kwiat złoty.~Boryna się do nich rzucił witać, a całować,
 487     1, 8 |           arak i słodką, i asencję, a do tego śledzie, placek z szafranem
 488     1, 8 |               ją wpół brać a niewolić do picia i jadła. Jagna spokojnie
 489     1, 8 |          Jambroży, to wójt przepijali do nich gęsto i zachęcali.~-
 490     1, 8 |               Borynę pod okno i zaraz do niego, prosto z mostu:~-
 491     1, 8 |               damy i zaraz pojedziemy do miasta. Co tam, raz kozie
 492     1, 8 |               coś prawił a przypierał do szynkwasu, że śmiała się
 493     1, 8 |              doń rękę.~- Napijcie się do Jagny tej słodziuśkiej...~
 494     1, 8 |           Maciej ujął ją wpół i wiódł do gromady, ale mu się wymknęła
 495     1, 8 |               się wymknęła i podeszła do braci, z którymi rajcował
 496     1, 8 |              kiedy słyszał, i cięgiem do Jagusi ciągnął i słodkości
 497     1, 8 |            się opatrzyła, że czas już do domu iść, i jęła synków
 498     1, 8 |           odciągał za kapotę brata.~- Do domu, chłopaki, do domu! -
 499     1, 8 |           brata.~- Do domu, chłopaki, do domu! - syknęła Dominikowa
 500     1, 8 |                Loboga, Szymek, chodzi do domu, matula idą! - jęczał