Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |         pogasłe jaskółki. Ale Kuba wziął ino w rękę, przyłożył do
 2     1, 3 |          ze wszystkimi! - myślał i wziął się do obleczenia, ale zły
 3     1, 3 |               Dobrze, ale skąd się wziął u was?~- Niby u mnie?...
 4     1, 4 |      ochfiarowanie i z wielką ulgą wziął się do śpiącego Łapy i jął
 5     1, 4 |            czynił, to ino spluną i wziął się z Jambrożym całować
 6     1, 5 |      ruszyły.~- A pan Jaś skąd się wziął, to już nie w klasach? -
 7     1, 5 |       czarne wąsy.~Napisał skargę, wziął za nią rubla, wziął na marki
 8     1, 5 |        skargę, wziął za nią rubla, wziął na marki drugiego i ugodził
 9     1, 6 |            Więcej by on dał, niźli wziął, więcej.~- Rzekliście!~-
10     1, 7 | przypowiastkę, o tym, skąd się wół wziął człowiekowi:~Pan Bóg stworzył
11     1, 7 |           byka.~I byk był.~A chłop wziął kozika,~Urznął mu u dołu ~
12     1, 8 |            co nim tak rzuca, że aż wziął się do zabijania kołów pod
13     1, 8 |          jeszcze dopłać komu-~Żeby wziął z domu...~- Tak już na świecie
14     1, 9 |           był Jagnę brać, ale tyla wziął, co pięścią a pazurami mu
15     1, 9 |    przyszły na pamięć...~Zapłacił, wziął resztę i poszedł z Kubą
16     1, 9 |        potem dziedzic do koni mnie wziął, bym w ogiery po ojcu jeździł...
17     1, 10|           to ci nie pilno.~- Tylem wziął, co i ty!~- Hale, tyle...
18     1, 10|            wykrzyknął zapamiętale. Wziął się do ogacania ściany od
19     1, 11|           Krosnowy, to teraz ostro wziął się do picia, aby dogonić...
20     1, 12|          dopiero wpodle, gdzie kto wziął miejsce, walili hurmą weselnicy.~
21     1, 12|         skoro przepił raz i drugi, wziął rozprawiać z gospodarzami
22     1, 12|     dostaniesz, nie skomlij ino...~Wziął się ostro do kiełbasy, ale
23     2, 13|       rozeznać spod śniegów.~Antek wziął się ostro za robotę, bo
24     2, 14|           się... może by pan Antka wziął do roboty...dopraszam się. . -
25     2, 15|     workach pod okienkiem, dwojaki wziął pomiędzy kolana i łakomie
26     2, 15|          ze sobą poradził, prawdę; wziął się był mocno w garść, skiełznał
27     2, 15|            samego rana; ledwie był wziął się do czesania, wyszczerbił
28     2, 16|          on pokraśniał jak burak i wziął w koszu szukać opłatków,
29     2, 17|         Antek go pobił; za orzydle wziął, wyniósł z młynicy i tak
30     2, 18|        herbatę, zasypał, sam sobie wziął z półki biały garnuszek,
31     2, 19|           tego karczma! - odparł i wziął się znowu trącać ze starszym
32     2, 20|            i to, że skoro na ambit wziął, można go było żywym ogniem
33     2, 22|            był zabit albo go Turek wziął do niewoli, o czym nawet
34     2, 22|       Królową Niebieską, strach go wziął, padł na kolana, ryknął
35     2, 25|            to czuły sąsiady. Rządy wziął w swoje ręce i nie popuszczał
36     2, 25|      trwożnie szemrały. Przymrozek wziął galanty, płoty pobielały
37     2, 25|           karczmie, skoro ruszyli, wziął od Żyda fuzję, schował ją
38     2, 25|          za nim zaś, gdzie kto ino wziął miejsce, lecieli drudzy,
39     3, 26|            kaczeńców, wiaterek też wziął przygarniać leciuchno i
40     3, 27|          przepisał, dziesięć rubli wziął, leki też kosztowały niemało,
41     3, 27|       miejscu powiesił i za czapkę wziął.~- To jutro poszukam...
42     3, 27|           się ksiądz dowie, żeś mu wziął boćka?~- A kto mu to powie?...
43     3, 27|         poszli na wieś, bo Pietrek wziął skrzypice.~- Spotkasz ich,
44     3, 28|            jeszcze na osełce noża, wziął z kąta tęgą pałę do rozcierania
45     3, 28|         się przeżegnał, pałę nieco wziął za się i jął zachodzić wieprzkowi
46     3, 30|                 pojękiwał stary.~- Wziął za to ciężką pokutę, ciężką!
47     3, 30|             te kilkanaście złotych wziął, nie pytając, skąd miała,
48     3, 30|        zaśmiał się Pietrek, któren wziął miejsce kole Jagusi, w oczy
49     3, 30|            niczego chwała Bogu nie wziął... zapóźnił się... - przyciszyła
50     3, 30|        otulona w kożuch, gdyż ziąb wziął po zachodzie, była z drugimi.~
51     3, 31|          Proszą się z nim i by kto wziął, dopłacają.~- Musi być,
52     3, 31|            Jambroży.~- Że to Rocha wziął na probanta, nie Dominikową! -
53     3, 31|         był bardzo cudny, mało kto wziął się do roboty: łazili powarzeni,
54     3, 31|           powiedzieli, jako sołtys wziął Pietrka od Hanki, księżego
55     3, 33|     ramionami poszedł.~Na lewo się wziął zaraz z miejsca, ścieżką
56     3, 33|     odzywała, to zaraz po obiedzie wziął się i do niej, dojrzał bowiem
57     3, 33|         jak mrówka, nawet rada, że wziął nad nią górę i kwardo panuje.
58     3, 33|            tęgo zabiegał. Górę też wziął zaraz z miejsca, bo więcej
59     3, 34|         pogadawszy cosik z Rochem, wziął skrzypki pod pachę i miedzami
60     3, 35|         Jędrek głowy nie stracił i wziął się po drugiej stronie domu
61     3, 36|       żywot człowieczy, któren był wziął i teraz tym niwom świętym
62     4, 37|    obcierał, a w oczy nie patrzył. Wziął się Jambrożowi pomagać i
63     4, 37|          przywiedła Mateusza, bych wziął miarę na trumnę.~- Jeno
64     4, 37|         kupić na jutrzejszą stypę, wziął pieniądze i miał zaraz jechać
65     4, 37|          zaś pobok i kaj gdzie kto wziął miejsce, ciżbiła się cała
66     4, 37|          tym i owym o różnościach, wziął od kowala kieliszek, przepił
67     4, 38|           ten grosz jaki, a rad by wziął resztę z dziesiątki! Z głodu
68     4, 41|      jeszczek dołożył! - splunął i wziął się do roboty.~I już całe
69     4, 41|        spojrzał na wieś i co sobie wziął w myśle, jako pójdzie stąd
70     4, 42|         się jej człowiek dołoży!~I wziął ją, bo dziedzic sprzedał
71     4, 42|         się i splunąwszy w garście wziął się do równania ziemi a
72     4, 42|       Jacek przybrał się, skrzypki wziął pod pachę i rzekł ze śmiechem:~-
73     4, 42|          ze złością i kiej chłopak wziął się przybierać odświętnie;
74     4, 43|    niejednym nas wspomógł.~- Antek wziął się za Szymkiem! - aż przystanęła
75     4, 45|        suszyć zębów.~To rad nierad wziął książkę i powlókł się jak
76     4, 45|            co?~Jeno się skrzywił i wziął znowu czytać, ale już wolno,
77     4, 46|         kiej dopiero wyszli; Antek wziął zaraz rychtować brykę, zaś
78     4, 46|             gdy Rocho przystanął i wziął ją za rękę.~- Jaguś! - szepnął
79     4, 47|           za swoje, chodź, żono...~Wziął ją na ręce i przeniósłszy
80     4, 48|           tych obmierzłych myśleń, wziął brewiarz pod pachę i poszedł
81     4, 48|          upatrzywszy sposobną porę wziął książkę i niepostrzeżenie
82     4, 49|           się coraz więcej narodu, wziął kosę na ramię i śpiesznie