Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |        spuścić, ino haruj i haruj!~Złość w nim zbierała, aż poklinał
 2     1, 3 |            przyrodzenia, to aże go złość porywała, że musi tak baczyć
 3     1, 7 |           hardo zawołał, bo go już złość brała~- Wara ci od Jagusi,
 4     1, 8 |         kogo by wywrzeć niepokój i złość, jakie go roztrzęsały; Witka
 5     1, 9 |          jeno żałość a turbacja!~I złość jako te osty się pleni,
 6     1, 10|               Nie, nie wiedział, i złość ustąpiła nagle, jak była
 7     1, 10|     miłowanie w nim wzrastało, ino złość i tysiące uczuć nienawistnych,
 8     1, 10|          mary mamiące, i cała jego złość zawzięta skapywała mu z
 9     1, 10|       jeszcze barzej rozbierała go złość i nienawiść; aż i do karczmy
10     1, 11|   Paczesiową sprawę o świnię i bez złość wygaduje...~- I inni mają
11     1, 11|           przygasłe, aż chciwość i złość, i wszystkie grzechy rozdmucha !~-
12     2, 13|         nie potrza, ale to nie bez złość, nie... - jąkał cicho stary.~-
13     2, 13|       dzieciska też tłucze nie bez złość?... Abo Stachowi nie da
14     2, 14|       będzie do roboty, pono przez złość, że się o swoje upominają.~-
15     2, 15|         dnia na dzień rosła w nich złość do siebie i zawziętość,
16     2, 15|        połedniowali!~Antka porwała złość, -że wybiegł i zawołał:~-
17     2, 15|       pracuje.~- To ino mnie przez złość pan jemu postąpił.~- Wart
18     2, 15|           nastawał więcej, schował złość do Antka głęboko za pazuchę
19     2, 15|          schodź, bo jak mnie kiedy złość rozbierze, to ci tych wiewiórczych
20     2, 16|    Jagustynka.~- Grzech panuje, to złość rządzi, a to są kumy złego!~-
21     2, 16|     cierpienie.~- Nie powiadajcie, złość na dzieci was ślepi, byście
22     2, 17|         żebyś wiedział, zrobię, na złość zrobię, do Płoszków pójdę,
23     2, 19|          Antek.~- Nieprawda, przez złość ino gadałem, tak sobie:..
24     2, 19|          we wszystkim pomiarkował, złość go poderwała sroga, zakąsił
25     2, 20|            ten jeden, to ino przez złość do was, ino przez złość!~-
26     2, 20|            złość do was, ino przez złość!~- Smarujcie jeno i róbcie,
27     2, 20|      ściągał, deliberował - i taka złość go przejmowała, taka zazdrość
28     2, 20|         bunt się w niej podnosił i złość ją podrywała coraz częściej.
29     2, 20|           pomagało to wiele, to na złość zaczęła wszystko robić.~
30     2, 20|       popędliwie. - Umyślnie przez złość na was zmusił ją do tańcowania,
31     2, 20|    wszystko to robiła przez czystą złość do całego świata! Mściła
32     2, 21|            ją niezmożona, zawzięta złość.~- Zapłacę ci za wszystko,
33     2, 24|    Kobusowa.~- Toteż widno, co bez złość Antek podpalił. ~- Abo się
34     2, 24|       nienawistne słowa, wzburzona złość, że gdyby się tak jawiła
35     2, 24|           i nie wiedział, co rzec, złość go odpadła i gorzki, gryzący
36     2, 24|      buchnęło.~A do tego, jakby na złość wszystkim, z Jagną nie zaprzestał,
37     2, 24|          odeszła go bowiem wszelka złość i pomiarkowanie, co się
38     2, 25|          niepomiernie, niepokój, a złość i trwoga zarazem opanowywała
39     2, 25| przymilania się ni uroda, ni nawet złość, ni te rzekome dąsy i gniewy,
40     2, 25|             i luta, nieprzebłagana złość - w Jagnie się też dusza
41     2, 25|         robiła staremu wszystko na złość, nie ustępowała bez musu,
42     2, 25|           nudno, a i bez to, że na złość staremu, a i bez to, iż
43     2, 25|          bych staremu co nowego na złość zrobić, a czasem, aby jak
44     2, 25|            słowo twarde, nie przez złość przeciech, nie - szeptał
45     2, 25|            zatrząsł cały z bólu, i złość, pełna wyrzutów i żalów
46     2, 25|      brakło mu już głosu i taka go złość porwała, że rzucił się do
47     3, 26|           może jeno dopust Boży za złość ludzką i grzechy!~- Pewnie,
48     3, 27|       poszedł; rozumiała, iż tu na złość staremu zrobił, a może i
49     3, 27|       przypiekało do żywego budząc złość i chęć robienia na sprzeciw.~
50     3, 27|         psu do gospodarza!~I przez złość to jeszcze robi la całej
51     3, 28|           leciała w podwórze, całą złość wywierając na chłopaków,
52     3, 28|        Antków to wieprzak czy co?- złość go znów ponosiła.~- Ojcowy,
53     3, 28|       rozumiejąc, iż głównie przez złość pyskuje, aby ją przetrwożyć
54     3, 28|            ze zbożem, ale jakby na złość Jagna ni krokiem nie ruszała
55     3, 28|          nad nią, co tylko ślina i złość na język stoczyła.~I nie
56     3, 28|           już wytrzymać ciężko, na złość wszystko robi, a na moją
57     3, 30|         chciał, ale nie chce przez złość la Lipiec, mój powiada... -
58     3, 32|           goryczą, wywierając całą złość na wieprzaku, jaże z kwikiem
59     3, 32|          jaże Hankę z miejsca taka złość poniesła, iż jęła wytrząsać
60     3, 32|     krawędzią, przystawał jakby na złość, łeb spuszczał, głuchnął
61     3, 32|           i matki nie posłucha, na złość się ożeni, swój gront odbierze
62     3, 32|          zajęty swoimi. Aż w końcu złość ją zatrzęsła, że byłaby
63     3, 32|            na klepisko...~Straszna złość ją zatrzęsła...~- Ty pokrako
64     3, 32|          do bitki nawet, bych całą złość wywrzeć na drugiej.~Na szczęście,
65     3, 33|            gniew wprowadzało.~- Na złość na cię nie spojrzę, ślepiaj
66     3, 33|           i błagań robiła jakby na złość. Wolała bowiem grzech najcięższy
67     3, 34|        Jagnie? a chłopaki?~- Przez złość do nich, że to chcą działów.
68     3, 34|          gospodarze, jeno jakby na złość Lipczakom, same obce z drugich
69     3, 35|            może od Tereski... A na złość Dominikowej Szymek musi
70     4, 37|              Prawda, a tu jakby na złość i Rocha nie ma.~- Poredzimy
71     4, 37|        lepiej ryczy, jeno co przez złość! - podjęła Jagustynka, ale
72     4, 38|           ledwie już powstrzymując złość.~- Rzeknijcie swoją prawdę,
73     4, 39|    wrzeszczała coraz zapalczywiej, złość się w niej rozsrożyła kiej
74     4, 42|           pewnikiem chce zrobić na złość matce, dyć się żrą ze sobą
75     4, 42|            wieś.~- A spiję się, na złość się spiję! - mamrotał biegnąć
76     4, 43|     Nastusię obdarzają.~- Hale, na złość Dominikowej to robią - zakończyła.~-
77     4, 43|          na wesele Nastusi, ale na złość pódę i przybierę się w modry
78     4, 48|        pilnie za nim naglądała, na złość jej poszedł całkiem w drugą
79     4, 49|      sprzeciw, nic.~- Masz do niej złość! - zawrzeszczał niespodzianie.~-
80     4, 49|  zawrzeszczał niespodzianie.~- Mam złość czy nie, nic komu do tego -