Tom, Rozdzial

 1     1    |                                TOM PIERWSZY: JESIEŃ~
 2     1, 1 |     Jagustynka sąsiadkom:~- A pono pierwszy do obrony to ano chłop Hanki...
 3     1, 2 |            wiana, nie gospodarz to pierwszy we wsi?~- Kto by ta miał
 4     1, 3 |            gospodarz na całe Lipce pierwszy; no i mógł to zasię tak
 5     1, 4 |   milczeniu, dopiero kiej zasycili pierwszy głód, jęli pogadywać i smakować
 6     1, 4 |            koniec szynkwasu, wypił pierwszy kieliszek, splunął i jął
 7     1, 5 |          nie potrzeba.~- Zawżdy to pierwszy żonie powiadam, że ociec
 8     1, 7 |      Boryna gospodarz był przecież pierwszy na całą wieś, to jakże,
 9     1, 8 |            żniwa nie zaczną, a już pierwszy będzie...~- Pan Jezus to
10     1, 8 |    zakręciłem, że ino chrupnęło... pierwszy!... Stoimy... stoimy...
11     1, 10|             O to głupie słowo! Tom pierwszy przyszedł do ciebie i pierwszy
12     1, 10|     pierwszy przyszedł do ciebie i pierwszy wyciągam rękę do zgody...~
13     1, 11|           teraz zaczęła przegrywać pierwszy taniec, dla młodej, jak
14     1, 11|          już nieco podjedli i głód pierwszy zasycili, kowal znowu flaszkę
15     1, 11|        zaczęły zbierać na czepiec. Pierwszy wójt rzucił złoty pieniądz
16     1, 12|            bronić syna. Ruszył też pierwszy do stołów, a za nim insi
17     2, 13|           pękniętej czeluści lunął pierwszy wicher, a za nim już leciał
18     2, 13|           Że się z ojcem pobił?... Pierwszy raz to we wsi czy co! Czy
19     2, 14|       turbacjom. Od trzech tygodni pierwszy raz mogła się wygadać do
20     2, 14|           Niemało się zdziwili, bo pierwszy to był człowiek ze wsi od
21     2, 15|           tamten zastąpił mu drogę pierwszy wyciągnął rękę i rzekł miętko,
22     2, 15|        przyjść i pomóc!~- Jakże... pierwszy to miałem się napraszać,
23     2, 17|         srodze się rozeźliła, może pierwszy raz w życiu do tego stopnia,
24     2, 17|             myślała ze złością, bo pierwszy raz spostrzegła jego starość,
25     2, 17|          spostrzegła jego starość, pierwszy raz obudził się w niej wstręt
26     2, 18|      chałupy.~Na ziemię, sypał się pierwszy, ledwie dojrzany mrok, wicher
27     2, 18|           skądże mnie to wiedzieć, pierwszy raz słyszę.~- Narada była
28     2, 19|          ciągnął do karczmy, że to pierwszy raz po adwencie i Godach
29     2, 19|            mnie.~- Masz sprawę, to pierwszy przystąp - powiedział ostro
30     2, 19|         ciebie nie mam nijakiego i pierwszy z tym słowem zgody przychodzę.
31     2, 19|           fundował wszystkim piwo, pierwszy przepijał, niewolił, w ramiona
32     2, 20|          mijał bez słowa, i wszędy pierwszy zaczynał o karczmie i całą
33     2, 20|            namawiał już nie po raz pierwszy, by się do nich przyłączył,
34     2, 21|            a szła, i to nie po raz pierwszy, nie...~- A niechta! A niechta! -
35     2, 21|          ich, prawda, ale Antek go pierwszy pobił i zawsze szczekał
36     2, 21|          to powiedzieć.~- Kiedy on pierwszy przystąpił do ciebie z dobrym
37     2, 22|           ociec najlepszy narodu i pierwszy gospodarz!~Słuchali coraz
38     2, 22|    wszystkim przestrzegał pilnie i pierwszy był zawdy do pomocy bliźniemu
39     2, 24|          zdumiony, jakby ją po raz pierwszy widział, otaczała go dookoła
40     2, 25|           wyczekując, kto i z czym pierwszy wystąpi...~Nie brakowało
41     2, 25|            która poszła po Borynę.~Pierwszy był ano we wsi, to jemu
42     2, 25|        rządca, chłop kiej tur, bił pierwszy i krzyczał:~- Złodzieje,
43     2, 25|        stary i porwawszy jakiś kół pierwszy rzucił się na dworskich;
44     2, 25|        sprawy z Lipcami mający, to pierwszy się rzucał w pojedynkę na
45     3, 26|                bo to nie gospodarz pierwszy na Lipce?... ale cosik przyżółta,
46     3, 26|         drugich parobków, to dobry pierwszy z brzega, byle jeno wygodził...
47     3, 27|        Wiadomo przecież, iż któren pierwszy dopadnie dziedzictwa i wczepi
48     3, 28|          kroków; boć to nie po raz pierwszy ciska jej w oczy groźby
49     3, 29|       dobrze on z nimi trzyma!~- I pierwszy na wszystko naprowadza.~-
50     3, 29|              Nim dosiejesz, już ci pierwszy wzjedzie! Ale za gęsto,
51     3, 30|          to pojedziem? - ozwał się pierwszy Pietrek.~- Zaraz choćby,
52     3, 30|      patrzy.~- Juści, co do figlów pierwszy, do roboty jeno go trza
53     3, 31|       spokojności! Hale cóż, urząd pierwszy...~- Odprawcie ich prędko
54     3, 32|             jutro do dnia skoczę i pierwszy dam znać. Jakże, szukać
55     3, 32|          matki. Jędrzych był jeno, pierwszy raz dopiero zwlókł się z
56     3, 33| przeszczekają! - wołała.~- A bo to pierwszy raz, a bo to drugi! Nie
57     3, 33|         gębami, aż dopiero Mateusz pierwszy się pomiarkował i śmiechem
58     3, 33|            mocarz po Antku Borynie pierwszy, i tanecznik równy Stachowi
59     3, 33|     tulipanami a głogiem różowym i pierwszy zaczął śpiewać.~Było już
60     3, 33|           Byliście pono u Antka? - pierwszy zaczął.~- Byłam, ale mnie
61     3, 34|           poczciwie, zaś do kobiet pierwszy zagadywał, tak był rad,
62     3, 34|          Gulbasiaka to sprawka, on pierwszy do psich figlów!~- Rzemieniem
63     4, 37|     gospodarz z dziada pradziada i pierwszy bogacz we wsi.~Pod dachem
64     4, 37|         piór; już nawet przyleciał pierwszy wiater, zatarmosił sadami
65     4, 37|            nie chcę, a ze wsi nikt pierwszy się nie zgłasza!...~Słuchali
66     4, 38|              A wypruj i daj, ociec pierwszy. Nieraz mi się skarżył,
67     4, 38|           przystanęli całą kupą, a pierwszy Szymek zaczął:~- Jaguś,
68     4, 38|      komisarz pozwoli? - ozwał się pierwszy sołtys orząc frasobliwie
69     4, 39|      Dłużyło się już wszystkim, aż pierwszy kowal zaczął:~- Więc jakże
70     4, 40|            że pokrótce zapiał kajś pierwszy kogut, a wnet po nim jęły
71     4, 41|       wojsku, kiej me przy uczeniu pierwszy raz sprał po pysku...~-
72     4, 42|         ciszej: - Chłopak musi być pierwszy.~- Głupiś! Hale, jakie mu
73     4, 43|           ognistymi postronkami; i pierwszy piorun trzasnął kajś blisko,
74     4, 44|         miał śmiałości wyrywać się pierwszy.~- Kiej tak, uchwalmy prędko
75     4, 45|             taki gorąc - ozwał się pierwszy przystając nieco.~- To jest
76     4, 45|            o dniach nowego żywota. Pierwszy raz w życiu tak z bliska
77     4, 45|          ani nawet myśląc, kto tam pierwszy stoczy się z brzega.~Zaśby
78     4, 49|          Cała wieś się zebrała, on pierwszy w Lipcach gospodarz, to