Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |          rozeznać nie rozeznał.~- Ociec pojechali z moim ano do
 2     1, 1 |          zabrać do miasta... żeby ociec z wójtem nie jeździli prosić
 3     1, 2 |       przy kościele Laboga, a jak ociec nadjadą będzie to pomstowanie,
 4     1, 2 |        zadzwonita w garki sami.~- Ociec z Antkiem! - krzyknęła Józka
 5     1, 2 | przytakiwała rada niezmiernie, że ociec się udobruchali.~- Powiedzcie
 6     1, 2 |         zesuć na klepisko.~- Kiej ociec mówili, żebyś na klepisku
 7     1, 4 |      ołtarz, gdzie u góry był Bóg Ociec, siwy Pan i srogi, rychtyk
 8     1, 4 |        czym od piesków oganiać.~- Ociec! - wrzasnął Antek zrywając
 9     1, 4 |      Każdą plewę, każdą obierzynę ociec rachują i mają za wielgie
10     1, 4 |           to i gotowych pieniędzy ociec mieć nie ma? zaczęła Hanka.~-
11     1, 4 |          że ma i o czym! Bo i ten ociec nie mógłby to już gront
12     1, 4 |     sprzedał, co?... Nie bój się, ociec jeszcze nie wiedzą. Marysia!
13     1, 4 |        przynosić nie obiecywał.~- Ociec Kubów złodziej nie był,
14     1, 5 |       pierwszy żonie powiadam, że ociec jest za sprawiedliwością.~-
15     1, 5 |          nie miał.~- Jakże gadać? Ociec tyla dzisiaj sprzedaje,
16     1, 5 |           rezonu i rzekł cicho:~- Ociec, powiedzcie to słowo: dacie
17     1, 8 | obieżyświat żaden, ino gospodarz, ociec dzieciom i sołtys!... Miarkujcie
18     1, 9 |           A zwali ją Magdaleną... Ociec gront swój mieli, ale służyli
19     1, 10|      głosem.~- A nie damy i tyla! Ociec chce się prawować, ale Kłąb
20     1, 10|        najlepiej powiada, że póki ociec żyją, to zawżdy zapis mogą
21     1, 11|           za Nastką Gołębianką.~- Ociec ich był taki sam, dobrze
22     1, 12|          szepnął z dum - Juści, a ociec się tak weselą i cięgiem
23     2, 13|         ojca. Stary był winowaty, ociec to był tym krzywdzicielem,
24     2, 13|       żytniej starczy do zwiesny. Ociec, odwalcie kopczyk, trza
25     2, 14|       zerwał się przestraszony.~- Ociec, przytkajcie ziemniaki ocipką
26     2, 14|         zabrała się do wyjścia.~- Ociec, napalcie ogień a miejcie
27     2, 14|        czy Antek chce, czy nie... Ociec nie wieczny, a może się
28     2, 15|           na niego.~- Nie mógł to ociec przynieść, będziesz to co
29     2, 15|       wyszło, że dzieci osobno, a ociec osobno.~- Z namowy księdza
30     2, 15|    powiedział biorąc za czapkę.~- Ociec nie mogliby to iść zasypywać?...~-
31     2, 18|    strzylać uczył, i kiej rodzony ociec opiekę trzymał nade mną!
32     2, 18|        kłóciła.~- Pyskuj, pyskuj, ociec przyjdą, to cię wnet rzemieniem
33     2, 19|            Ozwałem się kiedyś, to ociec mię skrzyczał, żebym nosa
34     2, 19|           poleciała do starego.~- Ociec, a to Antek tańcuje z macochą,
35     2, 22|          rządy sprawował jako ten ociec najlepszy narodu i pierwszy
36     2, 24|            świadczyć nie może, bo ociec i w złości z sobą żyli.~-
37     2, 24|        jam, nie poznajesz czy co? Ociec doma?~- Dyć są w chałupie,
38     2, 25|         mu mgłą i kopał nogami.~- Ociec! Mój Jezus! Ociec! - wrzasnął
39     2, 25|       nogami.~- Ociec! Mój Jezus! Ociec! - wrzasnął strasznym głosem,
40     2, 25|           wniebogłosy krzyczeć:~- Ociec! Zabili go! Zabili! - wył
41     2, 25|      cicho, prosząco, żałośnie:~- Ociec! Loboga, ociec!...~Ludzie
42     2, 25|        żałośnie:~- Ociec! Loboga, ociec!...~Ludzie szli bezładnie,
43     3, 27|          się przemogła, ile że ją ociec, stary Bylica, odciągnął
44     3, 27|        jęknęła zawodliwie.~- Kiej ociec mówili, że jak się podpasie,
45     3, 27|          bowiem przywlókł się jej ociec, stary Bylica, więc dała
46     3, 28|       Józka pytlowała wczoraj, że ociec słabują - zaczęła wstępnie.~-
47     3, 28|        jeno postękiwał z cicha.~- Ociec, co to wama jest?~Przykucnęła
48     3, 28|      jakby było Antkowy, bo skoro ociec chorzy, to on tu rządzi
49     3, 28|         znowu.~- Mówił co jeszcze ociec wczoraj?~Łagodny już był,
50     3, 28|            powiadają we wsi, jako ociec mają mieć sporo gotowego
51     3, 28|         przyjdzie, to dam niecoś. Ociec, la Weronki zabierzecie,
52     3, 29|           pługu od wiatru, jak to ociec robili, i zakurzył papierosa.~
53     3, 29|    poczciwie i kiej ten najlepszy ociec popieszczał...~- Tylko dufności
54     3, 29|       Hanka poczciwie. - A kaj to ociec?~Chciała go zabrać do siebie.~
55     3, 29|          w mieście, czyjam córka! Ociec by nigdy na to nie pozwolili...~
56     3, 30|          diabelskie!~- Niech jeno ociec ozdrowieją, zarno upomnę
57     3, 31|          gospodarza!~- A bo Witka ociec wzięli takim skrzatem, co
58     3, 32|       sobie to baczyli...~- Niech ociec zamrą, to się pokaże, czy
59     3, 34|     rzuciła z podzięką.~- Rodzony ociec lepszy by nie był - wołała
60     3, 34|        dziewką, ale to gospodarz, ociec dzieciom i wójt!~- A Boryna
61     3, 36|       wyjrzała.~- Śpią to jeszcze ociec?~- W sadzie leżą, nie wnosilim
62     3, 36|     jasnościach oślepiających Bóg Ociec, siedzący na tronie ze snopów,
63     4, 37|      ostać na wszystkim! Być, jak ociec byli! - Pycha ją rozparła
64     4, 37|           wstrzymać, krzyknęła:~- Ociec! Laboga, ociec! - i zapłakała
65     4, 37|       krzyknęła:~- Ociec! Laboga, ociec! - i zapłakała strachliwie.~-
66     4, 38|           śledztwo...~- Jeszczech ociec mówili, co na tym skończyć
67     4, 38|           to był jednak, on!...~- Ociec między dziadami! Jezus! -
68     4, 38|          taki wstyd, żeby rodzony ociec na żebrach! A co Antek na
69     4, 38|            Ja nie dopuszczę, żeby ociec mieli dziadować.~- To go
70     4, 38|        wypruję.~- A wypruj i daj, ociec pierwszy. Nieraz mi się
71     4, 40|           ten sam, co go jej dali ociec.~- I stoi właśnie złamany
72     4, 40|           życie, którym już szedł ociec, jakim przeszły dziady i
73     4, 40|         Juści, mądrze powiedzieli ociec: jak wszystkie jadą w jedną
74     4, 41|        znowu ludzie pedzieli! Dyć ociec dzieciom jestem i gospodarz!
75     4, 43|         puszczaj w szkodę, bo cię ociec spierą!~Któregoś razu kazała
76     4, 46|     całując po głowinach kiej ten ociec rodzony, ale że Antek przynaglał,
77     4, 47|        grunt Jagusi po Macieju.~- Ociec zapisali, to jej nikto nie