Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |         cebratek, gdzie stało picie dla bydląt, to krowy wydoić,
 2     1, 2 |            Kuba miał urznąć sieczki dla koni... - odpowiedziała
 3     1, 2 |            głowę do obory, bo drzwi dla gorąca stały otworem. Krowy
 4     1, 3 |            stary kupił rządek bułek dla Józi i zabierali się do
 5     1, 4 |        sobie, la uciechy jednej abo dla wyprostowania nóg i grzbietów;
 6     1, 5 |             że to przystanęły nieco dla potrzeby swojej...~- Mówili,
 7     1, 5 |           jedwabną chustkę na głowę dla Józki, którą był jeszcze
 8     1, 6 |       kolacji, stara położyła łyżkę dla niego i zapraszała.~- Ostajcie
 9     1, 6 |         starym też uciechy nijakiej dla młódki...~- A bo to do uciechy
10     1, 7 |          bić i pośmiewisko z siebie dla wsi czynić?~A stara, że
11     1, 7 |       Spóźniliście się, ale jeszcze dla was będzie... - zawołał
12     1, 11|        starym Kłębem trzymał... Nie dla psa kiełbasa, nie dla prosiąt
13     1, 11|           Nie dla psa kiełbasa, nie dla prosiąt miód!~Dopiero w
14     1, 11|         przegrywać pierwszy taniec, dla młodej, jak to we zwyczaju
15     1, 11|         słyszał.~Podali na ostatku, dla wybranych, krupnik, miodem
16     2, 13|          trzeba było przyręble ciąć dla wodopojów.~Dopiero przed
17     2, 13|              a w końcu nie było już dla oczów nic widne, prócz tych
18     2, 14|           sieni cebratkę z pomyjami dla gadziny, a te zapowietrzone
19     2, 14|           to sieczki musiała urznąć dla jałowicy, prosiaka nakarmić,
20     2, 14|             może uprosi robotę jaką dla Antka, a we świat mu iść
21     2, 14|       dobrze, przecież u ojca samam dla wszystkich i przędła, i
22     2, 14|              niewiele tam tego, a i dla naszych za daleko.~- A jak
23     2, 14|           czy z leguminy, czy paszy dla jałówki, a choćby i te parę
24     2, 14|              ułożone w nogach łóżka dla ciepła; ciemność ogarnęła
25     2, 15|         tylko że robota była ciężka dla niewłożonego, to się rychło
26     2, 15|            żywym ogniem piekła, ale dla ludzi zrobił się jakby miększym
27     2, 15|        łoński rok albo i mniej. Nie dla płacy robił, to ino Hankę
28     2, 15|            to było jeno z wierzchu, dla ludzkich oczów, bo na wnątrzu
29     2, 16|        gęsto je przysypywał plewami dla niepoznaki i przynęty. Łapa
30     2, 16|        pomiarkował, jako w tym jest dla nich coś przykrego, chciał
31     2, 16|            świeci, spłonęła wówczas dla tej świętej Dzieciny - i
32     2, 16|     nasłuchuje, a czeka tego słowa! Dla jednych ono przychodzi,
33     2, 16|           się jako ten ptak, gdy mu dla swawoli skrzydła przybiją
34     2, 17|          czasów, był we wsi szpital dla biednych, w tym domu, gdzie
35     2, 18|          czasem furknęła wrzecionem dla niepoznaki i spozierała
36     2, 18|         Pietrkiem cebratki z piciem dla krów, a potem przyleciała
37     2, 20|            humory, a coraz częściej dla świętego spokoju ustępował.~-
38     2, 20|       przeciwko dworowi może wypaść dla całej wsi wielkie nieszczęście.~
39     2, 20|             powiedział:~- Za ciasno dla nas obydwóch w Lipcach!~-
40     2, 21|              znajdzie się jeszcze i dla was.~Pocałowała go w rękę
41     2, 22|            cicho zrazu, a potem już dla wszystkich w głos opowiadać,
42     2, 22|      pokornego serca i sprawiedliwy dla wszelkiego stworzenia.~Przewodził
43     2, 24|             to głębokie współczucie dla Hanki, nad którą się szczerze
44     2, 24|            było to samo.~Więc jakby dla próby ostatniej, by sobie
45     2, 25|          paru zwoziło z lasu drzewo dla młynarza, a reszta wałęsała
46     2, 25|        twardy, ale już szczególniej dla Jagusi, boć nigdy tego użyczliwego
47     2, 25|            Juści, rzecz była wielka dla wszystkich i tak groźna,
48     2, 25|             się było napić gorzałki dla pokrzepienia, drugie zaś
49     3, 26|           miejsca, i niehonor byłby dla takich gospodarzy, by pod
50     3, 26|              i cała paczka machorki dla Tomasza, w ostatku i la
51     3, 27|     poczęstunek ciągnie i rad by ją dla siebie zniewolił, to ino
52     3, 27|             się wtenczas obcym stał dla niej, że nawet nie umiałaby
53     3, 27|         przybierać będzie i stroić? dla kogo?~La tych babskich ślepiów,
54     3, 27|          obory.~- Hale, Józia, trza dla siwuli makuchu ugotować.~-
55     3, 29|      szepnęła łzawo, ale nim nalazł dla niej to dobre słowo, odeszła
56     3, 30|           radości nastaje, jeno nie dla nich... chudziaków pokrzywdzonych...
57     3, 30|         rany ni krew świętą, wylaną dla naszego zbawienia!~Ryknął
58     3, 30|  rozpalonymi oczyma, jakby zaczepki dla udręczonej duszy szukała,
59     3, 31|         poradzę?... nie wystarczyło dla wszystkich... i tak całe
60     3, 33| przychowkiem; Marysia zbyt szczodra dla parobków; Jewka, choć ma
61     3, 35| spostrzegając stójkę w opłotkach.~- Dla "Anny Maćwiejówny Boryna"
62     3, 35|       sąsiedzku! Johan, Fryc, ławek dla sąsiadów. ~- Bóg zapłać,
63     4, 44|             Lipcach, któraby była i dla Modlicy, Przyłęka, Rzepek
64     4, 45|             fajnej gorzałki? Ja mam dla siebie, ale po znajomości.
65     4, 45|          ojca! A jeśli zdzierał, to dla kogo? Przecież nie dla siebie,
66     4, 45|           to dla kogo? Przecież nie dla siebie, a tylko dla was,
67     4, 45|             nie dla siebie, a tylko dla was, dla ciebie, na twoją
68     4, 45|            siebie, a tylko dla was, dla ciebie, na twoją naukę -
69     4, 45|        przeczyste.~Że już dnie były dla niej jako te ciągłe święta,
70     4, 46|            tak samo gotów dać żywot dla sprawy... A przyjdzie pora,
71     4, 48|           wypędziła, za co? Że była dla mnie taka poczciwa! To niesprawiedliwie,
72     4, 48|      własnym uszom.~- Wstyd mi, ale dla twojego dobra muszę ci wszystko
73     4, 49|             jakie to wójt przywoził dla Jagusi piesztrzonki ze szczerego
74     4, 49|    przysięgnąć nawet w kościele, że dla niej ukradł, dla niej, a
75     4, 49|       kościele, że dla niej ukradł, dla niej, a może go nawet namówiła!
76     4, 49|         gotowa ona na wszystko, nic dla niej nie ma świętego, bez
77     4, 49|              bo dzisiaj wójt ukradł dla niej, a jutro zrobi to samo