Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |    koniska abo i te pieski... a przecież rodowy był... gospodarski
 2     1, 4 |           Juści, że nie więcej. Przecież to i Józka i kowalowa, i
 3     1, 5 |       by być takiemu łajdusowi, przecież moja Magda jest już w szóstym
 4     1, 5 |         mógł zachorować. Bił go przecież...~- Nie, bił ino chłopaka
 5     1, 5 |    powiedzieć. - Zły już był.~- Przecież już cztery roki czekam.~-
 6     1, 5 |    doczekał. Mówiłem.~Całej wsi przecież redzę, jak komu potrzeba,
 7     1, 7 |     rozżalona była srodze... bo przecież nic temu niewinna...nie
 8     1, 7 |    różne o świecie... czytał je przecież mojemu Walkowi, to i ja,
 9     1, 7 |    wianem.~Boryna gospodarz był przecież pierwszy na całą wieś, to
10     1, 8 |    starsi ździebko jesteście, a przecież i tak kużden śmiertelny,
11     1, 10|         zapodziała się... Ślepa przecież, zalezie gdzie między płoty
12     1, 10|        dobrze drogę do stawu... przecież, nalał kto bądź wody do
13     1, 10|   sprzedał Żydom na porębę...~- Przecież niecały sprzedał, jeszcze
14     1, 10|      Jakże... kowalowe nasienie przecież... syn takiego mądrali...~-
15     1, 10|        ludzie , co wieś?... '~A przecież Jaguś będzie jego macochą,
16     1, 11|       Kowali trza się strzec.~- Przecież oni się z Maciejem sielnie
17     1, 12|        Musi być, że i tak jest, przecież Jambroży kulasa całego nie
18     1, 12|      odwodzie, nie poniecha jej przecież.~- I... poniecha! Zmusi
19     2, 14|         wzięłam, nie potrza wam przecież, jeść macie, szmaty macie,
20     2, 14|       porozrzucana; a wszystkim przecież trzeba opłatki roznieść
21     2, 14|          Uprzędę, umiem dobrze, przecież u ojca samam dla wszystkich
22     2, 14|   świateł mżących w oknach:~- A przecież to nasze, nasze... jakże
23     2, 14|         tyla! Pięć złotych...~- Przecież jego to głową wszystko idzie,
24     2, 14|    przykupnym.~- Juści, naszego przecież nie pozwolą tknąć...~- Ino
25     2, 14|         ulgą ogromną, wiedziała przecież o tym i dobrze rozumiała,
26     2, 14|     chałupie zakładać, że to im przecież Magda ni swat, ni brat:~
27     2, 15|        cóż nam brać od niego... przecież... należy nam się jeszcze
28     2, 16|           Bo nie chcę i tyle!~- Przecież gdyby było dziecko, to w
29     2, 18|           Nie dziwota, dworskie przecież, nie chłopskie!~- Jezus,
30     2, 19|     pluń na to diable nasienie, przecież rozum swój masz...~Przepili
31     2, 19| trzymają!~- Hale, trzymają tam, przecież sam komisarz powiedział,
32     2, 19|        wszystkie piękniejsza. A przecież była tam i Nastka, ano do
33     2, 19|        basica jęknęła, znali go przecież, że jak się rozochoci, to
34     2, 20|       miała stać w kącie, młoda przecież, zdrowa i zabawy jej potrzeba:
35     2, 20|   wytrzymać było trudno, miałać przecież duszę wielce czującą - jako
36     2, 20|      wyprowadzić nie dał: Znali przecież dobrze jego nieustępliwą
37     2, 20|        w tańcu, przy wszystkich przecież! ~- Hale, w karczmie tylko!
38     2, 20|   rządzi w chałupie, gospodynią przecież jesteś, chłopu bym też nie
39     2, 20|       bywały podobne przypadki. Przecież stary Pryczek spalił swojego
40     2, 20|          odpuście mu co gruntu, przecież i on żyć musi, ustatkuje
41     2, 20|       juści, że wiem, dosyć się przecież napomstowali na was inni,
42     2, 24|   spalił, więc kto? - Nie Jagna przecież, nikt by temu wiary nie
43     3, 27|       wyciągnąć kulasy.~Wiadomo przecież, iż któren pierwszy dopadnie
44     3, 27|   krzywdy.~Nie o gront jej szło przecież - co jej tam były majątki?...
45     3, 27|            Pietrek, a przestań, przecież to już prawie Wielki Poniedziałek,
46     3, 28|          Do izby wniesę koryto, przecież trza go uwiesić do rozbierania. .~-
47     3, 28|         Poratunku nie ma, Filip przecież w kreminale z drugimi...
48     3, 28|         robi, a na moją szkodę. Przecież z krzywdą naszą tu siedzi...
49     3, 29|      ino już się rozejdźcie!... Przecież tyle roboty ma każda w chałupie...
50     3, 29|         podając!...~Jakże! wieś przecież była ogromna, samych chałup
51     3, 29|         zapłać siedźcie. Pustką przecież ta izba stoi! Z duszy serca
52     3, 30| nieskory do zwierzeń, a łacniej przecież zabić człowieka niźli go
53     3, 32| Jagustynka.~- Wszystkie, zbójów przecież tak zaraz nie wypuszczą,
54     3, 32|    jakby w krowę przyorywała.~- Przecież brona wszystko wywlecze.
55     3, 33|         kiej bór w procesie!... przecież nawet zbieraniny wzbronili.
56     3, 33|   ślepiami o pomiłowanie.~Cicha przecież była jak zawsze, uległa
57     3, 34|        dziwno, że jeszcze żyje; przecież na wiór wysechł...~- Dyć
58     3, 34|        co?~- Nie pierwszyzna mu przecież! - rzucił ostrożnie Kobus.~-
59     3, 34|          Czy to ja nie swój?... Przecież jak wam będzie lepiej, to
60     3, 35|            Chodźmy, nie o plewy przecież idzie! - przynaglał Rocho,
61     4, 39|      niezgorszą ostawił, to się przecież nie pogryzą kiej psy przy
62     4, 41|  zniewolił jak tego psa? Miałeś przecież swoją kobietę. Głupia byłam,
63     4, 41|   groźnie:~- Nie róbcie szutek, przecież mieszka u was, wiadomo!~-
64     4, 42|      robić i od czego zaczynać. Przecież to miał robić la siebie,
65     4, 44|     zadzierać z naczelnikiem, a przecież za szkołą głosować nie będzie,
66     4, 45|       nikogo nie słuchają! Wiem przecież, jak księża pracują nad
67     4, 45|      się mama o mnie nie boi.~- Przecież rozumiesz, jak harujemy
68     4, 45|    jeśli zdzierał, to dla kogo? Przecież nie dla siebie, a tylko
69     4, 45|            Nieprawda, mówię wam przecież! - odpowiadał zniecierpliwiony.~-
70     4, 48|        że zlękłam się o ciebie, przecież to łajdus najgorszy we wsi..~-
71     4, 48| wyssałam. ~- Bajki, nic więcej! Przecież to byłoby straszne! - załamał
72     4, 48|      Jasiu, co ty wygadujesz!~- Przecież mama nie pozwala mi się
73     4, 48|   pozwala mi się ruszyć z domu! Przecież to mama zabroniła mi nawet
74     4, 48|       nawet rozmawiać z ludźmi! Przecież... - Mścił się wielce rozdrażniony.
75     4, 49|       to im brzuchy spęczniały, przecież nie z postu!~Słuchali rozważnie,