Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |         Jambroży już idą.~Jakoż i przyszedł zaraz dziad może stuletni,
 2     1, 2 |     przypominał, jak to bywało...~Przyszedł z roboty, spracowany - to
 3     1, 2 |        nie wrócił drogą, jaką był przyszedł, a tylko puścił się w dół,
 4     1, 3 |         nie skończy, nie!... - Tu przyszedł mu na myśl zięć, kowal,
 5     1, 3 |        takie, że lepiej, coby mór przyszedł.~- Czasy! Juści, ale i ludzie
 6     1, 4 |    stryjeczny Antka, któren i sam przyszedł do karczmy o zmroku, tylko
 7     1, 6 |           siedzą, co to w kopanie przyszedł z wojska... i tak mówi pokracznie,
 8     1, 7 |           ze złością. - Po coś tu przyszedł? Mówiłam ci już, że tutaj
 9     1, 7 |    zwoływała go do chałupy... sam przyszedł... a na zwiesnę, co matka
10     1, 7 |           ten stary wędrownik już przyszedł .~- Będzie dzisiaj u nas! -
11     1, 7 |        Pan Jezus... szedł... aż i przyszedł do lasu...~Odpoczął se w
12     1, 7 |           cały świat.~A Pan Jezus przyszedł na odpust.~Na odpuście narodu
13     1, 7 |         Pana naszego, nie...~Kiej przyszedł czas, że Żydy paskudne i
14     1, 8 |           Szymon przyjdą.~Jakoż i przyszedł, i poszli już razem do karczmy,
15     1, 10|        głupie słowo! Tom pierwszy przyszedł do ciebie i pierwszy wyciągam
16     1, 10|        cichu.~Boryna na obiad nie przyszedł.~Kowalowa postanowiła zatem
17     1, 10|            A czemuż to i twój nie przyszedł?...~- Robotę ma pilną, to
18     1, 11|           Mówił wójt, jaki papier przyszedł do kancelarii , że dzieciaka
19     1, 11|   Urzędnik jestem, papier do mnie przyszedł z nakazem, by gromadę zwołać
20     1, 12|      poczęła.~Już pod sam wieczór przyszedł Jambroży nie wytrzeźwiony
21     2, 14|         Wiem, dlatego mówię, żeby przyszedł do roboty, ale swoją drogą
22     2, 14|     rozbierała ją troska o Antka.~Przyszedł dopiero wieczorem, na samą
23     2, 14|     śmiała o to pytać.~Po kolacji przyszedł Stach, jak był często zaglądał,
24     2, 16|        znowu krzepko chycił, a że przyszedł po paru dniach miętkich
25     2, 16|       duszą zgubioną, a gdy nieco przyszedł do siebie, z całej mocy
26     2, 16|      Antek nie śpiewał z drugimi, przyszedł był z żoną i ze Stachami,
27     2, 17|           również i nieco sennie, przyszedł Szymek zaraz z wieczora
28     2, 19|      przystawał i swoje dokładał; przyszedł Stacho Płoszka, przyszedł
29     2, 19|         przyszedł Stacho Płoszka, przyszedł Balcerek, przyszedł wójtów
30     2, 19|      Płoszka, przyszedł Balcerek, przyszedł wójtów brat i drugie; te
31     2, 19|     Jagusin brat, któren niedawno przyszedł i stojał poza drugimi cicho,
32     2, 20|       poufałości, ale skoro Rocho przyszedł wieczorem, zwierzył się
33     2, 20|        siedział.~Czasem znów list przyszedł od którego chłopaka z wojska,
34     2, 22|        było do śmiechów i zabawy.~Przyszedł w końcu i wyczekiwany Rocho,
35     2, 22|    nieprzyjacioły Pańskie gromił, przyszedł do chałupy mór i pobił mu
36     2, 24|          każdy z osobna przynosi.~Przyszedł marzec i nastały czasy zgoła
37     2, 24|          z wolna zapomniał, po co przyszedł i gdzie jest, przejęły go
38     2, 25| wieczorowych obrządków, stary zaś przyszedł nieco później, Jagustynka
39     2, 25|           przeszkadzaniu.~I Rocho przyszedł, i ze łzami przekładał podobnie -
40     2, 25|    rozeszli, ale nie skończył, bo przyszedł Boryna, i cały naród do
41     3, 28|        krupy grube kiej pęczak, a przyszedł i taki czas, że słońce przedarło
42     3, 28|           nastał, to pono piechty przyszedł z jednym węzełkiem, a teraz
43     3, 29|          ma sobie żałować?!~Hance przyszedł na myśl Antek z Jagną. Głęboko
44     3, 29|             złodziej obcy też nie przyszedł po parę funtów... To Jagusina
45     3, 29|    świecie i jakby ciszej. W nocy przyszedł ziąb, to ranek podnosił
46     3, 30|          ukrzyżowały, że to świat przyszedł zbawić, że sprawiedliwość
47     3, 31|       jangrestami ostawiłem. A to przyszedł niby pan Jacek we święto
48     3, 31|        cisza padła na wieś. Dzień przyszedł chmurny, bez słońca, ale
49     3, 32|             aby deszcz w nocy nie przyszedł... - zaczął ksiądz.~- Nie
50     3, 33|    prawdziwie majowy. Wiater jeno przyszedł baraszkujący i swywolił
51     3, 33|           prostego przyjacielstwa przyszedł, bych poredzić. Słuchała
52     3, 33|     wygada, może się wyda, z czym przyszedł - myślała trzymając się
53     3, 34|          cięgiem mruczał:~- I tyś przyszedł na nasze podwórko... juści...
54     3, 34| przekropił.~Ów dzień Bożego Ciała przyszedł był, jak i poprzednie, wielce
55     3, 36|     wieczorem posłała po księdza.~Przyszedł wkrótce z Panem Jezusem,
56     3, 36| odświeżyło powietrze.~Ale wieczór przyszedł nieco chłodniejszy, pachniało
57     4, 37|        tym już na samym zmierzchu przyszedł najniespodzianiej ksiądz
58     4, 37|         No, no, żeby sam dziedzic przyszedł na chłopski pogrzeb.~- Potrzebuje
59     4, 37|        nabrał. Kiedyż to dziedzic przyszedł do wsi z przyjacielstwem,
60     4, 37|          uprzątnęli po gościach i przyszedł ciemny wieczór, zrobiło
61     4, 40|           nią czeka.~- I z Rochem przyszedł? - pytała jedno w kółko.~-
62     4, 40|         co? Jaki?~- Wiem to jaki? Przyszedł i zaraz z progu pyta: kaj
63     4, 40|        ciesząc się jego powrotem.~Przyszedł Mateusz z Grzelą, wójtowym
64     4, 40|          Grzelą, wójtowym bratem, przyszedł Stacho Płoszka, Kłąb ze
65     4, 41|           sad - a pódzi no do nas przyszedł Boryna, to może ci co poredzi...~
66     4, 41|           rozpowiadać, z czym był przyszedł. Proboszcz słuchał uważnie,
67     4, 41|          nich trzeźwo, że w końcu przyszedł do tego, co sobie rzekł
68     4, 42|           kołkami wymierzony plac przyszedł z pozdrowieniem.~- Ho, ho!
69     4, 42|          Jakoż w sobotę wieczorem przyszedł do chałupy, ale tak przemordowany,
70     4, 42|      drożdżach, zaś kiedy Mateusz przyszedł z pomocą, a Kłębowy Adam
71     4, 43|       południe i nikto po nią nie przyszedł, wydoiłam, żeby jej ulżyć,
72     4, 47|           a to może przed godziną przyszedł z wojska Jasiek!~- Tereski
73     4, 47|  gospodarzy, poprosiła o księdza.~Przyszedł z Panem Jezusem, przygotował
74     4, 49|   przebrała miarka jej grzechów i przyszedł czas na pokaranie! - ryczał