Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |       poczęli się śmiać.~- Staremu prędzej się przytrafi, bo praktyk
 2     1, 4 |        teraz śpi w tańcu. Tomek! A prędzej! A to ci tak cięży ta ćwiartka,
 3     1, 5 |         sito. To i rozjeżdżali się prędzej, każdy spieszył do domu,
 4     1, 6 |           Szymek, a dyć się ruchaj prędzej, bo już kulasów nie czuję !-
 5     1, 6 |         Dobrze, dobrze...~Pobiegła prędzej, żeby dognać wóz, bo Szymek
 6     1, 7 |   przezwisko, choć i do jastrzębia prędzej był podobien z twarzy i
 7     1, 8 |          wójta i pognać, by poszli prędzej - ale ostał w domu, bo go
 8     1, 8 |        kobieta, to i to wiecie, że prędzej czy później, a Jaguś z domu
 9     1, 8 |           że to wdowiec, a staremu prędzej z brzega do Abramka na piwo,
10     1, 10|       jakby na zmianę.~- We młynie prędzej się ich doczekam! - szepnął
11     1, 10|     podobny do kupy starych wiórów prędzej niźli do człowieka.~A po
12     1, 10|           z ojcowskich oczów, byle prędzej...~Pożyczył konia od Kłęba,
13     1, 11|            wciąż chory.~- Chodźcie prędzej, bo Kuba was pilno potrzebuje-
14     1, 11|           tych, co płaczą, do kija prędzej się weźmie...~- To samom
15     1, 11|           zabawę w gry różne, bych prędzej chłopaków rozruchać.~Najpierw
16     1, 11|          da dana" i wili się coraz prędzej , kolebali do taktu i szli
17     1, 11|           mieniła się i wiła coraz prędzej, wścieklej, zapamiętalej,
18     1, 12|           sobie obciął?~- Chodźcie prędzej, zobaczycie. Szedłem spać
19     1, 12|        ściana i z nogi krew bucha. Prędzej, żeby nie puścił ostatniej
20     1, 12|          to, nos ostro wycierał, a prędzej dychał jakoś.~- Józia -
21     2, 14|        cichy i mroźny opadał coraz prędzej, gwiazd przybywało, jakby
22     2, 14|          lodzie nie pośliznąć i by prędzej przejść, i nie widzieć,
23     2, 15|         wrzeszczał chłop od pił.~- Prędzej tam, Bartek, nie stójcie,
24     2, 16|            a przypochlebiał, by mu prędzej dali, a bociek, któren miał
25     2, 17|           że nie nastaje na niego, prędzej zapłaci~za krowę... i będzie
26     2, 17|            przynaglała Pietrka, by prędzej konie zakładał, trzęsła
27     2, 19|            bez słowa, jeno dychali prędzej, a ukradkiem zaglądali sobie
28     2, 20|            żyć musi, ustatkuje się prędzej, a nie będzie już powodów
29     2, 21|        lodowate głębie.~- Chodźcie prędzej, w lesie będzieta odpoczywały! -
30     2, 21|         naporu wichury.~- Chodźcie prędzej, nocy tylko co patrzeć.~-
31     2, 21|   rozsrożony na wichurę.~- Chodźmy prędzej, chodźmy! - wołała zarzucając
32     2, 21|      przyłożył koniom po bacie, by prędzej przejechać, szkapy poderwały
33     2, 22|           o niego: ich był, to aby prędzej skonał, dmuchali mu w one
34     2, 24|       tłoczyli się coraz mocniej i prędzej, gdy ci na przedzie idący
35     2, 24|   przejściach.~Przez taki psi czas prędzej i zapomniano o pożarze,
36     2, 25|            do kopców. Ruszajże się prędzej, kiej mówię! - krzyknął.~
37     3, 27|         krzykiem Magda:~- Chodźcie prędzej, ojcu cosik jest!~Jakoż
38     3, 27|          bezwładną rękę.~-Księdza, prędzej, Michał!...~Ale nim kowal
39     3, 28|          to nie przeszkodzi... ino prędzej, bo nim ostygnie, łacniej
40     3, 30|            ścianę.~- Laboga! By to prędzej nie przyszło przed czasem -
41     3, 30|         się śpiesznie.~- Muszę iść prędzej, dobranoc Jagusi! - i poleciał.~
42     3, 31|            okiem robota jakby szła prędzej i lekciej, chłopy zaś za
43     3, 33|             chcąc się wynieść czym prędzej, ale stara odwiedła ją na
44     3, 33|     podufałości rachując, co potem prędzej zaniesie na zapowiedzie.~
45     3, 34|           kiej go obaczę.~- Może i prędzej, niźli miarkujecie - rzekł
46     3, 34|     wydzieliły każdemu, co jego, a prędzej by poredził.~- Bo pewnie,
47     3, 35|            i krzyczą. Dyć to ciele prędzej zrozumie ludzką mowę niźli
48     3, 35| Rozgwarzali się między sobą, coraz prędzej idąc, bo już od wsi zaciemniała
49     3, 36|        buty zapodzieli! - dawajcie prędzej.~- Zaraz przyniesą z komory,
50     4, 38|          rzekła:~- Prowadź, Jaguś, prędzej prowadź, bo me jeszczek
51     4, 39|      poleciała za nimi.~- Chodźcie prędzej, kobiety - przynaglał kowal
52     4, 39|     dwojaki pędziła Józkę, bych je prędzej poniesła w pole.~A kiej
53     4, 39|            zagadała z pogrozą:~- A prędzej, bo cię psami wyszczuję! -
54     4, 40|         Józia, drzyj, a to szczury prędzej uciekną z chałupy...~- A
55     4, 41|          wystawioną w słońcu, bych prędzej rosły. Zwijała się siarczyście,
56     4, 41|       krzykał na kobiety, bych się prędzej ruchały! Tak go już cosik
57     4, 41|         pojedynkę, cichaczem, byle prędzej.~- Niektóren człowiek to
58     4, 41|             Taki nauczony, to może prędzej najdzie jaką radę! - rozważał
59     4, 42|             że praca szła znacznie prędzej i składniej. Juści, co Szymek
60     4, 44|         placu przed kancelarią. ~- Prędzej, chłopcy! Laboga, żeby jeno
61     4, 44|        jakoś nie przysyłają! Tylko prędzej! - grzmiał rozkazująco.~-
62     4, 44|        Naczelnik wychodzi! Chodźta prędzej! zaczynamy!~- Nawąchał się
63     4, 45|           toczył się ku niej coraz prędzej, a nie wyszło i Zdrowaś,
64     4, 45|      twarzy.~- To jedźmy, mamusiu, prędzej będziemy w domu~- A gęsi?
65     4, 45|         chorego z Panem Jezusem.~- Prędzej to dzwonią na pszczoły,
66     4, 45|         Jambroż! drabina, sitko, a prędzej, bo uciekną! Ruszaj się,
67     4, 46|               A mnie się widzi, co prędzej by po Rocha! - zauważył
68     4, 46|           Rochu, za bróg i w żyta, prędzej ino! Przywarujcie kaj w
69     4, 47|           wiatrak, śmierci bym się prędzej spodziała, no, no. Ale dobrze
70     4, 47|    wszystkim! Śmierci bym się była prędzej spodziała niźli jego powrotu.
71     4, 49|   przypomnienie. Ale mówię wam, że prędzej czy później kara boska na
72     4, 49|      grzmoty.~- Poganiaj, Pietrek, prędzej - przynaglali rozglądając
73     4, 49|         tym krzyku skamieniałym.~- Prędzej, Pietrek! prędzej! - wołali
74     4, 49|  skamieniałym.~- Prędzej, Pietrek! prędzej! - wołali coraz częściej,