Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |            to pod szopę i sam nie wiedział, czego szuka, żarła go ano
 2     1, 2 |          stalowym.~Maciej sam nie wiedział, dlaczego nie poszedł prosto
 3     1, 2 |   wszelakie rozeznanie, i już nie wiedział, co począć, że uniósł się
 4     1, 3 |      Wielmożny sądzie, cały świat wiedział, jak to było, całe Lipce
 5     1, 4 |        ogłuszony radością, że ani wiedział, kiedy znalazł się na drodze...~-
 6     1, 4 |         śpieszył do domu, chociaż wiedział, że będzie na obiad mięso
 7     1, 5 |     Boryna, ale nie jego tumanić, wiedział ci on dobrze, że organista
 8     1, 7 |          z głupiego, bo przeciech wiedział, że Zły chciał mu zmylić
 9     1, 8 |      kowal nawet, o zmówinach nie wiedział, bali się do nich z nowiną
10     1, 8 |    inwentarza, to już całkiem nie wiedział, co robić ze sobą. Przypominał
11     1, 10|     pomsty szukasz, co?~Antek nie wiedział, co rzec na to.~- A i to
12     1, 10|             Ale kogo?... Nie, nie wiedział, i złość ustąpiła nagle,
13     1, 10|          się ze wszystkimi; snadź wiedział, o co się kłócą, bo również
14     1, 10|        nim rósł i strach, sam nie wiedział czego... czekał na ojca
15     1, 10|          drugą stroną stawu i nie wiedział, co z sobą począć, nie uspokoił
16     1, 12|           jakby nie słyszał i nie wiedział, co się z nim dzieje, potaczał
17     1, 12|        rychło o Bożym świecie nie wiedział ~Józka zaś, że to poczciwe
18     2, 13|           myślał, że pójdzie, ani wiedział! Samo przyszło, ze świata,
19     2, 13|         to medytował, a zgoła nie wiedział, co się działo w nim i dookoła.~
20     2, 14|           poczuł jej uścisku, nie wiedział o niej, szeroko otwartymi
21     2, 15|     siekierą przyszedłem, bom nie wiedział.~- To jakbyście się z zębami
22     2, 15|          Antek o tych gadkach nie wiedział, bo do chałup nie zaglądał,
23     2, 15|         spotkania z Jagną, dobrze wiedział, że nie zdzierży, nie wytrzyma!~
24     2, 15|          nie wytrzyma!~A przy tym wiedział od Bartka, z którym się
25     2, 16|    dzwonnicy... Nic, o niczym nie wiedział, nabrał garść śniegu i połykał
26     2, 17|    wyglądając na drogę.~- A żebyś wiedział, zrobię, na złość zrobię,
27     2, 18|         dał i opowiedział, co ino wiedział. Pan Jacek przerywał mu
28     2, 19|        prawie o Bożym świecie nie wiedział i prosto jakby się dzisiaj
29     2, 19|           żalna niemoc...~Sam nie wiedział, kiedy zaczął iść ku domowi,
30     2, 20|        płaczem co wskórać!~Dobrze wiedział, co powiedział, dobrze!
31     2, 20|          możliwości onej. Nic nie wiedział, nie myślał nigdy o tym,
32     2, 20|              Psiakrótka, żebym to wiedział, jak wypadnie ta moja sprawa
33     2, 21|           nad odpowiedzią, że nie wiedział, co na to rzec, więc zwrócił
34     2, 22|          w głos opowiadać, co kto wiedział.~Jedna co rzekła, po tej
35     2, 22|     Nawrócił do borów, bo już nie wiedział, co począć, opadły go zwierzaki,
36     2, 22|           od chomąta, ani zarżał, wiedział, iż cierzpi sprawiedliwie.
37     2, 24| podpaleniem, że stary już z dawna wiedział o tym i całymi nocami pilnował.~-
38     2, 24|        stary zeznał do protokółu, wiedział jeno o tym wójt i sołtys,
39     2, 24|        nią w złości, że nikto nie wiedział, co się z Jagną dzieje,
40     2, 24|      starym, i talk plótł, co ino wiedział, bych się jej przypochlebić.~
41     2, 24|   piersiach, przychylił się i nie wiedział, co rzec, złość go odpadła
42     2, 24|     zestraszeni, nawet Stacho nie wiedział, co rzec.~- Jakbym zarznął
43     2, 25|           boru robota, ale każden wiedział, iż przy obróbce drzewa.~
44     2, 25|    wyrabia, choć dobrze pewnikiem wiedział o jej schodzeniach się z
45     2, 25|        Juści, że nikto prawdy nie wiedział, kromie Hanki, która w takich
46     2, 25|          długo, jeno że nikto nie wiedział co i jak, bo ino przez okna
47     2, 25|        się zapamiętał, że już nie wiedział, co robił; rzucił się w
48     3, 28|        sobie ostrą odpowiedź, boć wiedział, że i tak każde jego słowo
49     3, 29|        świecie niemało bywały, to wiedział zaraz z pierwszego spojrzenia,
50     3, 29|         dobrze to wszystko czuł i wiedział, ale dopiero dzisiaj, chodząc
51     3, 29|          znał wszystkich we wsi i wiedział, jak do kogo przemówić,
52     3, 30|           podorędziu.~- Pan Jezus wiedział, na co świńtucha stworzył!-
53     3, 31|           samo powiedali, co i on wiedział, bo kto by się to wydał
54     3, 31|         na żniwa.~A naród już nie wiedział, co począć i jak zapobiec
55     3, 32|         jak?...~Nikto jeszcze nie wiedział.~To jeno pewne było, że
56     3, 33|         powrocie. Chudziaczek nie wiedział, co się stało z Maciejem.~
57     3, 33|           A doniesą mu, to będzie wiedział. Niech me ino zaczepi!~-
58     3, 33|          go biorąc.~Jakby nic nie wiedział, nasłuchiwał niby tego świegotania
59     3, 33|      Witek nie uwierzył; swoje on wiedział i zgoła drugie.~Tak ano
60     3, 34|          pewnie, juści! Zaraz bym wiedział, co robić! - zawrzeszczeli.~-
61     3, 36|         podsycić.~Tyle jeno teraz wiedział, co się może śnić o pierwszej
62     3, 36| przewracał, jeno że nic o tym nie wiedział i nic nie czuł kromie tej
63     4, 37|        skomle.~- A przódzi to ino wiedział krzyczeć: z drogi, chamie,
64     4, 40|      niego, ale on ani już o czym wiedział, grążył się bowiem w czymściś,
65     4, 40|  śpiewaniach i weselu. I sobą się wiedział, wszyćkim się wiedząc zarazem,
66     4, 41|           wyczekuje...~- A jakbyś wiedział, co niejeden gotów czekać
67     4, 41|          choćby do słońca, jakbyś wiedział! Sielnieś zadufany w siebie
68     4, 44|    pokasływać, a nikt jeszcze nie wiedział, co począć.~Prawda, mądrze
69     4, 44|        naczelnik groził, to jakby wiedział już o Rochu - ktoś szeptał.~-
70     4, 45|         na zebranie, o którym Żyd wiedział, bo rzekł rozglądając się
71     4, 45|          jął rozpytywać, gdyż Żyd wiedział różne ciekawe rzeczy i rad
72     4, 48|           oddał pacierzom, że ani wiedział, kiej Jambroż pokusztykał
73     4, 49|        jej jest. Jędrzych też nie wiedział, a kum nie śmiała się wypytywać,