Tom, Rozdzial

 1     1, 5 |   poszły, i swary, i kłótnie po chałupach, boć wiadomo przeciech,
 2     1, 7 |  dachach.~Ludzie się kwasili po chałupach; jaki taki lazł po tym błocie
 3     1, 8 | niepilne, a ludzie siedzieli po chałupach, bo drogi były do cna rozmiękły,
 4     1, 8 |  pogwarzano o tych zmówinach po chałupach wszystkich. Wieś całą ogarnęła
 5     1, 11|        i stroikami różnymi...~W chałupach był niemały rwetes przygotowań,
 6     2, 13|   potrzeba gnała, drugie zaś po chałupach siedzieli i końca wyglądali,
 7     2, 13|  Gnietli się też po zadymionych chałupach i swarzyli z ckności niemało,
 8     2, 14|    ciekawie się rozpatrywała po chałupach: świeciło się u Wachników,
 9     2, 14|         narodu próżno siedzi po chałupach i czeka roboty kiej zmiłowania.
10     2, 15|      markocić; a zaś po różnych chałupach w długie wieczory zimowe
11     2, 15|    rojowisku - że ino huczało w chałupach.~A każden żył po swojemu,
12     2, 16| kościoła ciągnął, ostały ino po chałupach całkiem stare, chore albo
13     2, 18|      wymawiać, że się ciągle po chałupach włóczy i nic nie robi, juści,
14     2, 19|       na dusze. Zbierali się po chałupach ,medytowali, aż w końcu
15     2, 19|         leciał światem całym.~W chałupach zaś ognie zapalali i spieszyli
16     2, 20| łakomszy i trudno mu po cudzych chałupach szkodzić! Zrób tak, a wnet
17     2, 20|    wiela co robić, to łaziła po chałupach z kądzielą, podsłuchiwała,
18     2, 24|  rozciekając się po opłotkach i chałupach. Kozłowa jedna mimo wszystko
19     2, 24|      młaką pokrywał wszystko, w chałupach natomiast wrzało kieby w
20     2, 24|         chrupały pod nogami, po chałupach błyskały światła, i ludzie,
21     2, 24|        zagadki... We wszystkich chałupach gadali o tym, a nikto prawdy
22     2, 24|     niemały ruch uczynił się po chałupach, bo przyogarniano nieco
23     2, 24|    Kościół był już zamknięty, w chałupach się świeciło, a po drogach
24     2, 25|        a reszta wałęsała się po chałupach, wysiadywała w sąsiedztwach,
25     2, 25|   przylaszczkę i latał z nią po chałupach, że oglądali ów blady kwiatuszek
26     2, 25|         biegali z tą wieścią po chałupach, przystawali z nią po drogach,
27     2, 25|         tym nowinków różnych po chałupach poszła z nimi do Borynów.~
28     2, 25|        zamykały, tak biegali po chałupach z nowiną.~Juści, rzecz była
29     2, 25|         i cicho rozeszli się po chałupach.~Noc też już było późna,
30     3, 26|      się jeszcze rozglądając po chałupach.~Wójtowe stodoły żółciły
31     3, 27|         To latała z kądzielą po chałupach - ale mogła to i tam wytrzymać,
32     3, 27|      chłopów wybije, że jeno po chałupach opustoszałych ostają babie
33     3, 27|       na odwieczerzu każdym - w chałupach czy na dworze, gdzie się
34     3, 28|       ni też ogniowego migotu w chałupach, zgoła przepadłych w nocy.
35     3, 29|    roboty, a nie penetrowały po chałupach!~- Ścierwy, ukrzywdziciele! -
36     3, 29|   gorzałki i dalejże chodzić po chałupach, a ludzi pędzić do roboty...~-
37     3, 29|         a po drugie, że muszą w chałupach pomagać, tyle wszędzie roboty!...~-
38     3, 29|  nierychło doszedł wstępując po chałupach:~Wieś się już uspokoiła
39     3, 29|          A Rocho szedł dalej po chałupach miarkując, gdzie może być
40     3, 29|        turkotał zawzięcie, a po chałupach prawie do północka świeciło
41     3, 29|         stołu, gdyż ino w kilku chałupach co przedniejszych gospodarzy
42     3, 29|    zalewając przedtem ogniska w chałupach, by je znowu rozniecić tym
43     3, 30|  drogach było pusto i ciemno, w chałupach gasły światła i przechodzili
44     3, 30|      docierały z opłotków, a po chałupach tu i owdzie rozbłyskiwały
45     3, 30|      dopiero ruch się czynił po chałupach, skrzypiały wierzeje i rozczochrane
46     3, 30|     miesiąc i bódł ciemności.~W chałupach światła gasły posobnie,
47     3, 30|    Kozłowa już z tym od rana po chałupach lata i pomstą odgraża.~-
48     3, 30|         naród rozchodził się po chałupach, dobiegały święta i dni
49     3, 31|        progiem.~- Za progiem! W chałupach już siedzi, za brzuchy ściska,
50     3, 31|      wychodziło w pole, że to w chałupach zaległej robocie ledwie
51     3, 31|         się Rocho i biegając po chałupach roznosił nowinę tak dziwną,
52     3, 31|     krzykami. Zagotowało się po chałupach od gwarów, biegali po sąsiadach
53     3, 31|     późnej nocy świeciło się po chałupach, że to dzieuchy prawie świąteczne
54     3, 31|       gorzałki...~We wszystkich chałupach wieczerzali, wszędy przez
55     3, 33|     ciężki, jaże skwierczało po chałupach, więc co jeno kto miał jeszcze
56     3, 33|      któregoś dnia gruchnęło po chałupach:~- Niemcy w karczmie popasają!~-
57     3, 33|     sypiali, gdyż trudno było w chałupach wytrzymać.~Zaś przez te
58     3, 34|       weselem.~Wodził oczyma po chałupach i sadach, prześmiechując
59     3, 34|       rozchodząc się z wolna po chałupach.~Jeszcze gdzieniegdzie stojali
60     3, 34|        samo robić.~Wyrzekali po chałupach, załamując ręce, że już
61     3, 34|   wrzaski, porozchodzili się po chałupach.~Wieczór się już zrobił,
62     3, 34|    wybiegając aż na pola. Zaś w chałupach też było podobnie, bo po
63     3, 35|     dnie i wieczory chodzili po chałupach w pojedynkę i podjudzali
64     3, 35|         pełno go było na wsi, w chałupach, po ogrodach, w pola nawet
65     4, 37|    chore i kalekie nie ostały w chałupach.~Przemglone, szare niebo
66     4, 45|        poleciał dalej szukać po chałupach, a zaraz po jego odejściu
67     4, 46|     Chodzili jeszcze po różnych chałupach, zaglądali tu i owdzie,
68     4, 46|          poszli szukać Rocha po chałupach.~Dziwowali się temu, boć
69     4, 46|       naród porozchodził się po chałupach.~Na to właśnie czekał Antek,
70     4, 46|       to ja latam z nowinami po chałupach! - warknęła gniewnie.~-
71     4, 49| zmierzchem poleciały na wieś po chałupach, rozpoczynając jakąś cichą
72     4, 49|    kłótnie wrzały po wszystkich chałupach, jakieś baby pobiły się
73     4, 49| rozważniejsze, pozamykało się w chałupach lub uciekło na pola, zaś