Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |              bladym błękicie leżały gdzieniegdzie bezładnie porozrzucane ogromne
 2     1, 1 |             kamionek i tarnin-tylko gdzieniegdzie w tej srebrnawej szarości
 3     1, 2 |     ziemniaków i żuru ze skwarkami; gdzieniegdzie jedli w sieniach albo i
 4     1, 3 |       poplątanych gałęziami, że ino gdzieniegdzie przedzierało się słońce
 5     1, 4 |          powywierano na przestrzał; gdzieniegdzie, pod przyzbami, myto się
 6     1, 4 | westchnienia, nagłe wykrzyki i jęki gdzieniegdzie, gorące oddechy, światła,
 7     1, 4 |         płoty, to na budulec leżący gdzieniegdzie przed chałupami i klął...~-
 8     1, 4 |          przestrzeniach ciemnych, a gdzieniegdzie, z rzadka kieby srebrne
 9     1, 4 |            przejmowała świat, tylko gdzieniegdzie wyrywały się śpiewy wracających
10     1, 5 |       drogach szkliły się kałuże, a gdzieniegdzie po dołkach błoto chlupało
11     1, 5 |        oganiały wystrzyżone barany, gdzieniegdzie zaś bieliło się stadko gęsi
12     1, 5 |            ciskają się kiej głupie.~Gdzieniegdzie zaś pomiędzy wozami i kramami
13     1, 5 |        milkło.~Tylko dziady jeszcze gdzieniegdzie pojękiwali spod ścian i
14     1, 5 |        deszcz padał coraz grubszy i gdzieniegdzie po drodze rozlegały się
15     1, 6 |          szarugi, spod której tylko gdzieniegdzie czerniały dachy, to obmoknięte
16     1, 6 |            Cicho było we wsi, tylko gdzieniegdzie młócono po stodołach, ale
17     1, 6 |          leżały na łąkach, że tylko gdzieniegdzie błyskały szerokie rowy pełne
18     1, 8 |           wieś cała zapadała, tylko gdzieniegdzie poczęły z mroków wybłyskiwać
19     1, 9 |     spłynęły, że ino po bruzdach, a gdzieniegdzie i po nizinach a łęgach siwiały
20     1, 9 |        smutnie szeleściła gęstwa, a gdzieniegdzie sterczał krzyż spróchniały -
21     1, 9 |         puste, karczma zamknięta, a gdzieniegdzie tylko przez małe zapocone
22     1, 9 |           przez szyby żałośnie?..~A gdzieniegdzie, starym zwyczajem świętym,
23     1, 10|           wodą o brzegi, na których gdzieniegdzie wśród czarnych, pochylonych
24     1, 10|       leciały wyraźniej przez staw; gdzieniegdzie błyskały już okna i padały
25     2, 13|   stratowanych i wyżartych śniegów, gdzieniegdzie ino po dołkach i bruzdach
26     2, 13|       obrzękłe zwały, prześwitujące gdzieniegdzie jakby ogniem, a szły jedna
27     2, 13|            a w dzień modrzało niebo gdzieniegdzie wskróś tych polatujących
28     2, 13|        drogi były nie do przebycia; gdzieniegdzie przekopywali ścieżki między
29     2, 14|         było widać wskróś nocy, ino gdzieniegdzie z mrocznej bielizny mżyła
30     2, 15|           gwiazd było niewiele, ino gdzieniegdzie, jak przesłony, drgała jaka
31     2, 15|             lampki wiszące u sufitu gdzieniegdzie migotały z kurzawy białej,
32     2, 16|         progami świeżym igliwiem, a gdzieniegdzie to i bielono poczerniałe
33     2, 16|            staw, skrzypiały wrótnie gdzieniegdzie, zrywały się tu i ówdzie
34     2, 16|             już wychodził z chałup, gdzieniegdzie otwieranymi drzwiami lunął
35     2, 16|           zamigotał jak błyskawica, gdzieniegdzie gasły okna, czasem głos
36     2, 17|             w mętnym niebie, że ino gdzieniegdzie tryskrał promień jaki, śnieg
37     2, 18|      nalepione na ramach obrazów, a gdzieniegdzie i wprost na ścianie.~- Kiej
38     2, 18|           zawrzały głosami opłotki, gdzieniegdzie brali się do odwalania śniegów
39     2, 18|           rozlegało się po drogach, gdzieniegdzie już i sanie z trudem torowały
40     2, 19|           już we wszystkich kątach, gdzieniegdzie już przychodziło do sporów,
41     2, 20|          się podkopywały do obór, i gdzieniegdzie coś uskubnęły. A przy tym,
42     2, 20|             woda stała po rowach, a gdzieniegdzie i zagony czerniały, to przychodziły
43     2, 21|        pochłonął całkiem, że ledwie gdzieniegdzie ślad jaki ostał.~Bór był
44     2, 21|         rzadko i bez liści, tyle że gdzieniegdzie wśród rozłożystych potężnych
45     2, 22|            i dudniły po podłodze, a gdzieniegdzie i kółko warczało, ale niewiela,
46     2, 24|         robił i pamiętał o czym, że gdzieniegdzie krowy jęczały przy pustych
47     2, 24|          przeganiały po niebie, ale gdzieniegdzie, w przerwach wysokich, błysnęła
48     2, 24|            i pokrzykiwały radośnie, gdzieniegdzie zaś staruch jaki wystawał
49     2, 24|      całkiem i tak mroczną, że jeno gdzieniegdzie żółciły się złocenia o lodowych,
50     2, 24|           dołem zaś, w ciemnościach gdzieniegdzie roztlałych płomieniem stoczków,
51     2, 24|             się zrywały płacze, już gdzieniegdzie żalne westchnienie się rozległo,
52     2, 24|         pręgi świateł, co chlustały gdzieniegdzie z okien na śnieg przemiękły
53     2, 24|       obchodził staw, to przystawał gdzieniegdzie i patrzył na wieś, zatopioną
54     2, 25|            że nic nie wie, to już i gdzieniegdzie krzyki powstawały i to złe
55     2, 25|         oczerniał czuby i sypał się gdzieniegdzie na śniegi blade.~Jeno na
56     2, 25|          się ostatkami sił, a nawet gdzieniegdzie prosili o miłosierdzie,
57     2, 25|            przekpiwać z pokonanych, gdzieniegdzie już i śpiewy zaczęły się
58     3, 26|             przyziemnych, wyzierały gdzieniegdzie pod zorze, kieby te czarne
59     3, 26|            kurzyło się z kominów, a gdzieniegdzie z wywartych okien buchały
60     3, 26|          różny przyodziewek, a jeno gdzieniegdzie uwijały się porozdziewane
61     3, 27|          czarniawą, rosami opitą, a gdzieniegdzie oszroniałą. Pusto było jeszcze
62     3, 28|     przedzwaniać, zaczerwieniły się gdzieniegdzie przyodziewy kobiet, przebierających
63     3, 29|           się zaciśnięte pięście, a gdzieniegdzie już i kij albo utytłana
64     3, 29|     rozkolebanych drzew trzęsły się gdzieniegdzie zapalone światła, jako te
65     3, 32|             z wolna w pola, że jeno gdzieniegdzie czerwieniał wełniak, lebo
66     3, 34|         wolna po chałupach.~Jeszcze gdzieniegdzie stojali kupkami nad stawem
67     4, 40|            kiej rzemienne pasy, zaś gdzieniegdzie tak było grząsko, że musiały
68     4, 40|        rozpalone i czyste, że tylko gdzieniegdzie warowała na tych niebieskich
69     4, 45|            przez zwarte korony jeno gdzieniegdzie przedzierało się słońce,
70     4, 49|       trawami a młodym ziarnem.~Już gdzieniegdzie po stodołach biły cepy,