Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |          nic, łypnął ino oczami i wyszedł.~- Jak stary młódkę bierze,
 2     1, 3 |         ani widział, kiedy Boryna wyszedł zza węgła i stanął przed
 3     1, 3 |        aby się nieco przyogolić - wyszedł wkrótce czysto ostrugany
 4     1, 3 |           nie dziesięć... bywało.~Wyszedł zaraz ze sądu i czekając
 5     1, 4 |       powalać.~Ale i ksiądz zaraz wyszedł z pokojów, dał mu złotówkę
 6     1, 4 |         na smętarz przykościelny; wyszedł i z innymi Kuba, ale się
 7     1, 4 |          bo akuratnie zza stodoły wyszedł Antek z Hanką i szli miedzą
 8     1, 5 |          ino słońca było patrzeć, wyszedł i Boryna z chałupy; przódzi
 9     1, 6 |      przed obrazami, przeżegnał i wyszedł.~- Kto to? - zapytała Jagna
10     1, 6 |        się samemu, tom do dzieuch wyszedł i do ciebie, Jaguś, pierwszej
11     1, 7 |      splunął, trzasnął drzwiami i wyszedł prędko, bo jakże, z babą
12     1, 7 |      przyodział się nieznacznie i wyszedł naprzód. Jaguś sama szła
13     1, 8 |   doczekał, bo naraz się porwał i wyszedł z karczmy, tylko z drogi
14     1, 10|         psów, trzasnął drzwiami i wyszedł...~Ulżyło mu rzetelnie;
15     1, 10|          na to siostrzyne słowo i wyszedł z izby na powietrze, ckniło
16     1, 11|         ganku, a Boryna w ten mig wyszedł, drzwi na rozcież wywarł,
17     2, 13|           kożuch, zabrał łopatę i wyszedł przed dom. '~Śniegu było
18     2, 13|   dobierały się do nich, aż Antek wyszedł naprzeciw i obronił~- Jak
19     2, 16|   drzwiami pacierz mówili.~Ksiądz wyszedł ze mszą pierwszą, organy
20     2, 17|         wystrojony w nową kapotę, wyszedł był na izbę i przyczesywał
21     2, 18|         Rocho ino pokiwał głową i wyszedł zgryziony, bo nie spodziewał
22     2, 19|    Jagusią tańcowali na przedzie.~Wyszedł na to z alkierza Boryna,
23     2, 19|          I on się zaraz podniósł, wyszedł na dwór i powlókł się ku
24     2, 20|           nie dał znać po sobie i wyszedł w podwórze. Chłopaki w stodole
25     2, 22|         Bieży, bieży, bieży, aż i wyszedł na kraj zimy, w jakąś łąkę,
26     2, 22|         nikto z uzdą do niego nie wyszedł, dopiero o wieczornym czasie
27     2, 24|         zaś posłyszawszy głos sam wyszedł naprzeciw i wprowadził do
28     2, 24|          żyć muszę.~Gdy zaś Witek wyszedł, wybuchnął gniewiem.~- Przykazywałem
29     2, 24|      dopity kieliszek i spiesznie wyszedł.~Łaził błędnie dookoła stawu
30     2, 25|        ani jednego, który by cało wyszedł, ale że górę wzięli, to
31     3, 26|          się znowu w drogę, że to wyszedł ze wsi Żyd jakiś pchając
32     3, 27|    zapaliwszy od głowni papierosa wyszedł razem z chłopakiem.~Kobiety
33     3, 27|        posłyszeć niecoś o swoich.~Wyszedł do nich przed dom i siedząc
34     3, 27|          Michał!...~Ale nim kowal wyszedł, Boryna otworzył oczy puszczając
35     3, 28|          przed kościołem. ale nie wyszedł jeszcze, jeno jak co dnia
36     3, 28|           drugi, poskubał wąsów i wyszedł, odprowadzany jej oczyma,
37     3, 29|           onej niemocy ciężkiej i wyszedł śpiesznie do wójta. Jeno
38     3, 29|        zasiewał świat, kiej Rocho wyszedł z ostaniej za kościołem
39     3, 30|           miejsca, kiej proboszcz wyszedł z nabożeństwem, i wraz też
40     3, 30|        rozbieganymi oczyma. Rocho wyszedł naprzeciw. Musieli się znać,
41     3, 30|         śmielej i rozgłośniej, aż wyszedł dobrodziej i po dziesiątku
42     3, 31|         ale on się jeno ciepnął i wyszedł.~- Świędlerz jucha! - prześmiechnęła
43     3, 32|           sam ci to kwiat pannowy wyszedł! Widzi mi się, co wam było
44     3, 32|        nikto w pole do roboty nie wyszedł, nawet bydło zegnali z pastwisk,
45     3, 32|          miseczką do wchodzących.~Wyszedł rychło i dobrodziej w komżę
46     3, 34|         dobrodzieja uwiadomił, że wyszedł przed plebanię rozpytywać,
47     3, 34|         się ozwała, kiej cały dom wyszedł. Józka biegła przodem, w
48     3, 34|           nabożeństwo, dobrodziej wyszedł ze sumą i organy zagrały,
49     3, 34|         Michał.~Nacisnął czapkę i wyszedł trzaskając drzwiami.~- Przewąchał
50     3, 35|       Grzela.~Przerwali, bo Rocho wyszedł z izby, powiódł oczyma po
51     4, 37|           trupa, pacierz zmówił i wyszedł, a chociaż to była niedziela,
52     4, 37|      zapalił od świecy fajeczkę i wyszedł nie odpowiadając na powitanie
53     4, 37|              Podniósł się nagle i wyszedł prędko do sadu; Witek potem
54     4, 40|           ganku, a uwidziawszy ją wyszedł naprzeciw w opłotki.~Szła
55     4, 41|      swoje gronta?~- Jeszczek nie wyszedł czas po śmierci ojcowej
56     4, 41|          dopiero za węgłem śmiało wyszedł na miedzę i głośno zachrząkał.~
57     4, 41|           wyjrzeć.~A tyla co jeno wyszedł, powrócił blady i rzekł
58     4, 42| dojrzawszy Nastusię ze śniadaniem wyszedł naprzeciw, łapczywie zabierając
59     4, 44|          jeno zaklął, a po chwili wyszedł wójt od podwórza, przebrał
60     4, 44|        zwróciły się na drzwi, ale wyszedł z nich jeno pisarz z papierem
61     4, 44|           hardziej.~Na ten wrzask wyszedł naczelnik i stanął w progu,
62     4, 45|   poleciał do kościoła.~Proboszcz wyszedł z wotywą, poprzedzał go
63     4, 45|           przed ołtarzem i ksiądz wyszedł ze mszą, i zagrały przejmującą
64     4, 46|         dobre parę pacierzów, nim wyszedł, pogadał jeszcze na stronie
65     4, 47|     chlipała kajś pod ścianą, gdy wyszedł ze sadu Jasiek i przystąpiwszy
66     4, 48|          że jeno się przeżegnał i wyszedł spotykając się tuż przed
67     4, 49|           zalegających mu drogę i wyszedł nie patrząc na nikogo.~Długo
68     4, 49|      bezustannie, prawie nikt nie wyszedł w pole do roboty, bydło
69     4, 49|     zajrzał do środka, ale rychło wyszedł obcierając ukradkiem łzy.