Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |             kto by opierał, kto by kole gospodarstwa abo i śwyń
 2     1, 11|        wyrywać przez moc i hulać w kole, nie bacząc, że go ta i
 3     2, 16|         siadł Pietrek, siadł Witek kole Józki, tylko Jagusia przysiadała
 4     2, 19| pięćdziesiąt par mieniło się w tym kole wielgachnym, taczającym
 5     2, 19|           ino we dwoje pozostali w kole. Juści, że przez to baby
 6     3, 27|      pomocy ozdrowieje.~Więc mieli kole niego tyle już jeno starunków,
 7     3, 30|            przychwycił, bo śmigały kole niego kiej jaskółki, potrącając
 8     3, 30|             To za tę ciężką służbę kole jego dobra, za pracę nad
 9     3, 30|      Pietrek, któren wziął miejsce kole Jagusi, w oczy jej zaglądał
10     3, 31|      srożył się coraz barzej i już kole siebie za czymś twardym
11     3, 31|         poradzić? Zwijały się jeno kole ziemniaków a lnów, a po
12     3, 32|           trzęsła; ręce jej latały kole bioder i tak srogo ciepała
13     3, 32|           muszą jakiej gałęzi lebo kole pnia wyniosłego owinąć -
14     3, 32|         zagubiał się w jałowcach i kole Nastusi kołował, a kto drugi
15     3, 32|      krzyżu, na rozwidleniu dróg i kole stogów spalonych widniały
16     3, 33|          czegoś po sadzie szukał i kole domu, a głównie przyglądał
17     3, 33|             że cięgiem plątała się kole niego. Miał już ochotę krzyknąć,
18     3, 33|            się chyłkiem przebierać kole chałupy ku stodółce, na
19     3, 33|            takie wrzaski a gonitwy kole chałupy, jaże ludzie się
20     3, 33|       przódzi, musiała teraz robić kole gospodarstwa, Jagusię cięgiem
21     3, 34| wierzchołów i gałęzi, stary Bylica kole nich łaził, wymierzał toporzyskiem,
22     3, 34|          To sołtysowi dać znać!... kole kowala drogę poprawia z
23     3, 34|      rozmowami, nawet już tam kajś kole młyna zawiodła któraś piesneczkę:~ ~
24     3, 35|     niedzielę, kobiety zwijały się kole porządków, dzieci obsiadłszy
25     3, 35|          się, krzątając się pilnie kole garnków i komina. Jędrek
26     3, 35|     garnczków; dzieci baraszkowały kole domu a pobok pasły się tęgie
27     3, 36|    kosiarze wchodzili w opłotki.~- Kole kapuśnisków położylim wczoraj
28     3, 36|   powiedział znowu i ruszył raźnie kole szopy opłotkami wiedącymi
29     4, 37|            jeno Mateuszowej roboty kole trumny.~- Że to się jeszcze
30     4, 37|             a w pośrodku podwórza, kole niezgorszej krowiny, którą
31     4, 37|          ziemia nie poczeka i trza kole niej robić.~I powiedła wszystkich
32     4, 38|           kupili się coraz gęściej kole dziedzica. A on rad temu
33     4, 38|            doń Hanka krzątając się kole obiadu.~Przysiadł na przyźbie,
34     4, 38|   rozgwarzony i rozkolebany gąszcz kole kramów, że i przecisnąć
35     4, 38|            tylko Józka zwijała się kole wieczornych obrządków.~Ślepy
36     4, 39|       wszyscy na smętarz.~Już byli kole dzwonnicy, gdy zawołał za
37     4, 39|            a Hanka zakrzątnęła się kole śniadania, jął znowu penetrować
38     4, 39|          trzy po trzy zwijając się kole garów, pełnych perkoczących
39     4, 39|            uszów, miarkując nieco, kole czego kręci.~- Wiecie, a
40     4, 39|           coś pilnie jął majdrować kole piły.~- Nie da się zjeść
41     4, 39|           za jego duszę.~Nazajutrz kole południa wszedł do izby
42     4, 40|           krzątając się tak pilnie kole jadła, że pokrótce zastawiła
43     4, 40|               odparła zwijając się kole nich i mało wiele sama pojedając.~
44     4, 40|          powrotem, gdy przechodząc kole ojcowej strony zajrzał do
45     4, 40|        było i ludnie, krzątali się kole wieczornych obrządków, Józka
46     4, 40|            Hanka zwijała się teraz kole świń, tak skwapnie dygując
47     4, 40|            domu.~Hanka kręciła się kole okna, raz po raz wyglądając
48     4, 41|          rozeźlona tak zwijała się kole chleba, jaże tuman mąki
49     4, 41|            a parob jeno się wałęsa kole chałupy. Niezgorzej płacą -
50     4, 41|       stado, a kobiety kręciły się kole udojów i obrządków, zaś
51     4, 41|    proboszczowskiej, przemknął się kole organistów tak cicho, że
52     4, 42|           i skradając się cichuśko kole chałupy wydostał się nad
53     4, 42|             Bruk z waju wyrychtuję kole obory, jak u Borynów!~A
54     4, 42|   kopiastymi michami; chodziły też kole niego kobiety kieby kole
55     4, 42|           kole niego kobiety kieby kole tej ważnej osoby, często
56     4, 42|    wzbronili żeniaczki, a zabiegaj kole niej, może ci co z łaski
57     4, 43|             Czy to już połednie?~- Kole północka być musi, wszystkie
58     4, 44|      morówka nie minie.~Zwarli się kole niego gęstwą i zakrzyczeli
59     4, 45|        ruszył z nimi trzymając się kole płota i pilnie bacząc, bych
60     4, 45|         służba cięgiem się kręciła kole nich, szczękały statki,
61     4, 45|       słońcu, jako musiało już być kole podwieczorka.~- Póki nie
62     4, 45|            radosną; krążyła bowiem kole niego kieby ten motyl w
63     4, 45|          parobcy zaczęli się znowu kole niej kręcić i wzdychający
64     4, 47|           na Podlesiu będą stawiać kole figury.~- Cie... Michał
65     4, 47|              Antek majdrował cosik kole woza i posłyszawszy rozmowę
66     4, 47|           nie sprzeciwił, chodzili kole niej na palcach, umilając
67     4, 47|     buchnęły płacze, poprzyklękali kole łóżka, Jasio jął czytać
68     4, 48|      tłukła się do samego świtania kole chałupy, szła na drogi,